Jakie są umiejętności społeczne i asertywność?

Umiejętności społeczne odnoszą się do naszego zachowania i tego, co mówimy, gdy przebywamy z innymi. Wszyscy wiemy, że istnieją „dobre sposoby” i „złe sposoby” mówienia do ludzi. Ucząc się umiejętności społecznych, uczymy się dobrych lub odpowiednich sposobów, aby to zrobić. Jeśli mamy dobre umiejętności społeczne, prawdopodobnie lepiej dogadamy się z innymi ludźmi, takimi jak współpracownicy, koledzy z klasy i członkowie rodziny. Ważne jest, aby znać i ćwiczyć te umiejętności, ponieważ sprawiają, że jesteśmy szczęśliwsi i powodują mniej problemów z innymi..

Istnieje wiele różnych typów umiejętności społecznych, ponieważ istnieje wiele różnych sytuacji, w których ważne jest odpowiednie zachowanie i mówienie. Na przykład sposób, w jaki rozmawiamy z przyjacielem na przyjęciu, różni się od sposobu, w jaki rozmawiamy z naszymi rodzicami..

Sposób, w jaki rozmawiamy z kimś, kto jest smutny, różni się od sposobu, w jaki rozmawiamy z kimś, kto jest szczęśliwy. Nawet gdy jesteśmy źli, musimy zwracać uwagę na to, co mówimy, biorąc pod uwagę, kim jest nasz rozmówca. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak rozmawiać i zachowywać się w różnych sytuacjach, z różnymi ludźmi..

Zawartość

• Skąd nazwa umiejętności społecznych
• Ani myszy, ani potwory
• Co to jest asertywność
• Przykłady trzech typów zachowań
  • Sytuacja 1
    • Asertywna komunikacja
    • Komunikacja bierna
    • Agresywna komunikacja
  • Sytuacja 2
    • Asertywna komunikacja
    • Agresywna komunikacja

Skąd nazwa umiejętności społecznych

Słowo społeczny oznacza sposób, w jaki dogadujemy się z innymi, w tym przyjaciółmi, współpracownikami, rodzeństwem, rodzicami lub nauczycielami. Słowo „umiejętności” oznacza zdolność lub talent, których nauczyliśmy się i rozwinęliśmy, ćwicząc, aby robić coś coraz lepszego..

Dlatego umiejętności społeczne odnoszą się do naszej zdolności do dogadywania się z innymi. Jak już powiedzieliśmy, istnieje wiele różnych rodzajów umiejętności społecznych. Na przykład istnieją bardzo proste umiejętności, takie jak chwalenie kogoś, gdy coś ci się w tej osobie podoba; Ale są też trudniejsze umiejętności, takie jak konieczność odmawiania znajomemu, gdy prosi nas o przysługę, aby się nie złościł. Czasami chcemy z kimś rozwiązać problem, ale nie wiemy, co robić; jest to również umiejętność społeczna.

Ani myszy, ani potwory

Jedną z podstawowych idei umiejętności społecznych jest to, że dzięki nim możemy nauczyć się rozróżniać bierne, agresywne i asertywne zachowania społeczne.

Gdy ktoś zachowuje się biernie, nie wypowiada się, pozwala innym dowodzić, mówi mu, co ma robić i generalnie nie broni swoich praw. Z reguły jego potrzeby, opinie lub uczucia są ignorowane, a inne dzieci mogą go wykorzystywać.

Na drugim biegunie są ludzie agresywni. Są apodyktyczni, zastraszają innych, krytykują ich i poniżają. Dbają tylko o to, czego chcą i kiedy chcą. Rzadko dbają o uczucia innych i często wpadają w kłopoty lub kłócą się. Zwykle nieuczciwie wykorzystują innych i na ogół mają bardzo niewielu prawdziwych przyjaciół.

Dlatego jasne jest, że zarówno pasywne, jak i agresywne zachowania społeczne nie są najlepszym sposobem odnoszenia się do innych. Te dwa zachowania prowadzą albo do zranienia (pasywność), albo do zranienia innych (agresywność). Z pewnością wszyscy znamy kogoś, kto zachowuje się w taki czy inny sposób i wydaje się oczywiste, że nie są szczęśliwymi ludźmi. Agresywne muszą być zbyt twarde, podczas gdy pasywne mają tendencję do ciągłego ukrywania się, aby uniknąć konfrontacji..

Co to jest asertywność

Asertywność odnosi się do zachowywania się takim, jakim się jest, bycie asertywnym oznacza informowanie innych o tym, co czujemy i myślimy w sposób, który ich nie urazi, ale jednocześnie pozwoli wyrazić siebie.

Potrafimy rozpoznawać i szanować uczucia, opinie i życzenia innych, aby nie dać się wykorzystać. Oznacza to również, że stajemy w obronie naszych własnych praw i zawsze staramy się być uczciwi, sprawiedliwi i szczerzy. Bycie asertywnym to nie tylko kwestia „dobrych manier”, to sposób zachowywania się przed innymi w sposób, który pozwala im poznać nasze uczucia i pomysły bez prześladowania ich lub ignorowania ich. Idealnie byłoby, gdybyśmy wszyscy zachowywali się asertywnie, a nie biernie lub agresywnie, ponieważ wtedy rzadko nie walczylibyśmy, nie tracilibyśmy przyjaciół lub nie balibyśmy się być z kimś.

Za każdym razem, gdy rozmawiamy z inną osobą lub grupą ludzi, ważne jest, aby pamiętać, że to, co mówimy i jak to robimy, może wpłynąć na ich reakcje i to, co o nas pomyślą. Na przykład, jeśli przyjaciel naszego psa uciekł i był smutny, prawdopodobnie nie byłoby dobrym pomysłem powiedzieć: „No dalej, rozwesel się! Był brudnym, brzydkim psem! Wyświadczył ci przysługę przez uciekać." Najprawdopodobniej po tych słowach będziemy mieli o jednego przyjaciela mniej. Podobnie, jeśli partner wygrał nagrodę w konkursie sportowym lub konkursie literackim, nie powinniśmy mówić: „Nie zasługujesz na to, żeby to wygrać. Na pewno oszukiwałeś lub inni byliby bardzo źli ”. Jak widać na dwóch przykładach, ktoś powiedział coś niewłaściwego. Umiejętność reagowania i mówienia odpowiednich rzeczy w takich sytuacjach jest uznawana za społeczną..

Przykłady trzech typów zachowań

Spójrzmy na kilka przykładów dobrych i niezbyt dobrych umiejętności społecznych.

Sytuacja 1

Podejrzewasz, że znajomy pożyczył jedną z twoich książek bez uprzedniego zapytania. Możesz powiedzieć:

Asertywna komunikacja

TU: Przepraszam, Silvia, czy wzięłaś moją książkę do matematyki? Nie mogę go nigdzie znaleźć.
PRZYJACIEL: O tak! Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko, potrzebowałem tego do zrobienia problemu.
TU: OK, można go pożyczyć, ale najpierw zapytaj mnie. Więc nie uwierzę, że to zgubiłem.
PRZYJACIEL: OK, spieszyłem się.

To dobra asertywna odpowiedź, ponieważ:

1. zapobiegasz złości się przyjaciela;
2. prawdopodobnie zwróci ci książkę;
3. zapobiegnie to ponownemu wystąpieniu tego samego rodzaju problemu, ponieważ teraz twoja przyjaciółka wie, że chcesz, aby poprosiła o książkę przed jej odebraniem.

Komunikacja bierna

TY: Wow! Chciałbym znaleźć moją książkę do matematyki. Mam nadzieję, że nikt tego nie złapał.
PRZYJACIEL: Och! Wziąłem to. Myślałem, że ci to nie przeszkadza.
TY: Wow! Myślałem, że to zgubiłem.
PRZYJACIEL: Nie martw się, mam to.

Jest to pasywna i mniej pożądana odpowiedź, ponieważ:

1. nie powiedziałeś tego, co naprawdę chciałeś powiedzieć;
2. Może w przyszłości twój przyjaciel znów cię wykorzysta, ponieważ nie rozumiał, że to zachowanie ci przeszkadza;
3. Mogę nie zwrócić ci książki.

Agresywna komunikacja

Jesteś bardzo dobry! Polowałem na kradzież książki do matematyki!
PRZYJACIEL: Mówisz poważnie? Właśnie go pożyczyłem.
TY: Jasne, że tak (sarkastycznie) Dziękuję, że mnie zapytałeś!
PRZYJACIEL: Tutaj! Zachowaj swoją starą książkę.

Ta odpowiedź jest agresywna, ponieważ:

1. nie powiedziałeś tego, co naprawdę chciałeś powiedzieć;
2. W końcu twój przyjaciel może być na ciebie zły i zachowywać się w ten sam sposób.
3. możesz stracić przyjaciela, ponieważ zaatakowałeś go werbalnie i zawstydziłeś.

Sytuacja 2

Twoi rodzice proszą cię dziś wieczorem o zmywanie naczyń.

Asertywna komunikacja

TY: Robiłem to przez ostatnie dwie noce. Czy to zależy od (brata / siostry)?
OJCIEC: Myślę, że masz rację. Myślałem, że umyła je zeszłej nocy.
TY: Nie, zrobiłem to. Czy mogę teraz wyjść?
OJCIEC: Bardzo dobrze. Idź stąd.

Ta odpowiedź jest dogodnie asertywna, ponieważ:

1. wyjaśniłeś swoją sytuację bez kłótni, marudzenia czy bierności;
2. nie okazałeś braku szacunku.

Agresywna komunikacja

Ty nie! Nie zamierzam ich myć! Teraz możesz znaleźć kogoś, kto to zrobi!
OJCIEC: Nie mów tak do mnie!
TY: OK teraz! To niesprawiedliwe! Zawsze każesz mi zmywać naczynia.
OJCIEC: Przestań przesadzać i umyj je!

To agresywna reakcja, ponieważ:

1. nie potrafisz wyjaśnić powodów, dla których nie zmywasz.
2. nie pozwalasz rodzicom wyjaśnić ich punktu widzenia i okazujesz brak szacunku;
3. odpowiedź nie jest zbyt skuteczna, bo w końcu i tak trzeba zmywać naczynia.