„Czasami myślę o sześciu niemożliwościach przed śniadaniem”. Alicja w Krainie Czarów. Lewis Carroll
Zawartość
Większość dorosłych ma co najmniej jeden epizod fantasy każdego dnia. Może to być aspekt pozytywny, ponieważ wiąże się z kreatywnością i innymi ważnymi procesami. Mózg ma tendencję do wędrowania, a umysł może łatwo przemieszczać się z jednego miejsca do drugiego, jest to bezpośrednio związane z pamięcią roboczą, zwaną również operacyjną lub krótkoterminową, co oznacza naszą zdolność do zatrzymywania i zapamiętywania informacji w obliczu rozproszenia.
Jednak dla niektórych osób ta wspaniała zdolność może stać się poważnym problemem. Eli Somer (2002) zbadał zjawisko nadmiernej zadumy w ciągu dnia i poprzez swoje badania ustalił, że ludzie, u których występuje ten stan, mogą spędzać około 60% czasu na jawie, w wyimaginowanych scenariuszach, będąc w stanie doskonale odróżnić swoje fantazje od rzeczywistości; w przeciwieństwie do schizoidalnych i psychotycznych zaburzeń, w których rzeczywistość jest podzielona.
W swoich badaniach Eli odkrył, że badani używali marzeń w ciągu dnia jako strategii radzenia sobie lub „ucieczki przed nieprzyjemnym środowiskiem”, często zaczynając od dzieciństwa i mogą być wyzwalane przez obraźliwe i traumatyczne doświadczenia. Działa jako mechanizm obronny przed jakimkolwiek konfliktem, z którym dana osoba może się zmierzyć.
Fantazja osoby może być połączeniem jej pragnień i tego, co jest społecznie akceptowalne w zależności od kontekstu kulturowego..
„Wyobraźnia jest jedyną bronią w walce z rzeczywistością”. Alicja w Krainie Czarów. Lewis Carroll
Wiele osób z MD odkrywa, że ich stan może powodować zwlekanie lub pomijanie zadań, które są dla nich ważne w prawdziwym kontekście ich codziennego życia, z tendencją do angażowania się w „zachowania, które wydają się nieproduktywne”, co stanowi przeszkodę dla im. Korzystanie z sieci społecznościowych może zwiększyć liczbę epizodów zadumy w ciągu dnia, biorąc pod uwagę ich charakterystykę, rodzaj interakcji, które wykonujemy każdego dnia oraz częstotliwość ich występowania..
Czas mija czasem nie zdając sobie z tego sprawy, podczas gdy te bogate fantazje są przetwarzane, są generalnie przyjemne i spełniają nasze ideały, choć niekoniecznie. Podobnie jak w powieści, sny na jawie są często szczegółowe i bardzo wyszukane.
Nadmierne marzycielstwo w ciągu dnia może być związane z dysocjacyjnym zaburzeniem osobowości (DIDP), ponieważ osoba oddziela lub tłumi, pamięć lub emocje, które są bezpośrednio związane z traumą świadomego ja, w podobny sposób dzieli ich bezpośrednie otoczenie zarówno na fizyczne, jak i na aspekty emocjonalne, ogólnie rzecz biorąc, fantazje nie są związane z bezpośrednią aktywnością lub otoczeniem jednostki. Dysocjacja to twórczy sposób na utrzymanie czegoś, czego nie chcesz: „poza obrazem”..
Podobnie zaobserwowano, że może to być związane głównie z zaburzeniem osobowości typu borderline, fobią społeczną i stresem pourazowym. Wzrost częstości MD obserwowano u pacjentów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, zaburzeniami koncentracji i nadpobudliwością oraz z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi.
Badania wykazały, że zła jakość lub niewystarczający sen prowadzi do częstszych marzeń na jawie. Podobnie jest z problemami z pamięcią, problemami z uwagą i wolniejszym czasem reakcji.
W rzeczywistości marzenie staje się nieuniknionym przymusem, ponieważ w nałogu osoba ma potrzebę uciekania się do niego, znajdując wielką ulgę i przyjemność podczas przebywania w tych stanach, wzmacniając w ten sposób zachowanie.
W dużej mierze przypisuje się to domyślnej sieci neuronowej (RND), która jest zbiorem współpracujących ze sobą regionów mózgu, RND może być odpowiedzialna za większość czynności rozwijanych podczas odpoczynku umysłu, pomaga organizować wspomnienia oraz różne procesy, które wymagają przygotowania na przyszłe wydarzenia. Obecnie prowadzi się więcej badań nad jego sposobem działania, ponieważ może on ujawnić ważne klucze do zrozumienia natury świadomego doświadczenia..
Niektóre struktury RND obejmują przyśrodkową korę przedczołową, tylną korę zakrętu obręczy i dolny płat ciemieniowy. Inne struktury, które można uznać za część sieci, to: boczna kora skroniowa, tworzenie hipokampu i przedklinika. W przypadku takich osób wykonanie określonego zadania może wymagać dużo pracy, ponieważ aktywność mózgu jest większa, gdy śnimy na jawie..
Geometria głębokich ciemieniowych obszarów ludzkiego mózgu, a konkretnie części centralnej, przedklinika, jest kluczem do ewolucji mózgu Homo Sapiens, powiedział Emiliano Bruner, szef Grupy Paleoneurologicznej CENIEH (National Research Center on the Human Evolution) w Journal of Anatomy.
Nadmierne marzycielstwo może zastąpić interakcje międzyludzkie szerokimi fantazjami, które ludzie wyobrażają sobie we własnym umyśle, co prowadzi do pogorszenia jakości życia i interakcji społecznych.
Najpierw musisz ustalić, czy marzenia na jawie w ciągu dnia są nadmierne lub czy stanowią dla Ciebie problem w jakimkolwiek obszarze, na przykład trudności lub niemożność wykonywania prostych, a nawet podstawowych codziennych zadań, takich jak: brak możliwości zasypiania, gdy kładziesz się spać , wstawanie z łóżka, jedzenie, mycie się, praca, wykonywanie obowiązków akademickich, a przede wszystkim w relacjach międzyludzkich. Jeśli w jakikolwiek sposób przeszkadza to dobrze jest poprosić o wsparcie psychologiczne, bo jak wspomniałem wcześniej, można to łączyć z innymi zaburzeniami.
Psychologowie mogą zapewnić praktyczne i najbardziej odpowiednie strategie, które mogą Ci pomóc, zgodnie z Twoją osobowością i konkretnymi potrzebami. Ponieważ każda osoba jest wyjątkowa.
Jeśli po przeczytaniu tego tekstu zidentyfikowałeś się jako marzyciel, oto kilka wskazówek, dzięki którym mogłem pomóc moim pacjentom z nadmierną zadumą w ciągu dnia, aby poprawić ich jakość życia:
Pamiętaj, że mózg uwielbia wędrować i automatyzować funkcje; Mogła to być funkcja wyuczona, ucieczka od rzeczywistości, która nie była dla ciebie przyjemna, na pewnym etapie twojego życia. Ale w ten sam sposób możesz nie zrozumieć tego zachowania i skupić swoją uwagę dzięki dyscyplinie, gdy nie jest ono związane z innym zaburzeniem. W przeciwnym razie najbardziej odpowiednie może być towarzyszenie psychologiczne lub multidyscyplinarne, psychologowie mogą określić, czy konieczna jest współpraca z innymi pracownikami służby zdrowia..
Jeszcze bez komentarzy