Eraclio Zepeda Ramos (1937-2015) był meksykańskim pisarzem, autorem opowiadań i poetą, który również służył jako polityk. Był członkiem Meksykańskiej Partii Socjalistycznej (PMS), w której pełnił różne funkcje publiczne, a także był kilkakrotnie zastępcą.
Jego twórczość literacka obejmowała takie gatunki jak teatr, powieści, opowiadania i poezję. Charakteryzował się łatwym zrozumieniem dzięki prostemu i jasnemu językowi. Zepeda otrzymał kilka nagród i wyróżnień za swoją twórczość pisarską.
Autor w młodości zaczął rozwijać swoją karierę literacką, aw wieku dwudziestu dwóch lat opublikował swoje pierwsze opowiadanie zatytułowane: Benzulul. Później opublikował bardziej wybitne prace, takie jak Przeczucie pułkownika, godziny lotów, mówienie Y Wielkie deszcze.
Indeks artykułów
Eraclio Zepeda urodził się 24 marca 1937 roku w Tuxtla Gutiérrez w stanie Chiapas. Niewiele jest danych informacyjnych dotyczących ich rodziców i krewnych, ale uważa się, że pochodził z konserwatywnej i tradycyjnej prowincjonalnej rodziny, typowej dla tamtych lat.
W jego rodzinnym mieście uczęszczał do szkoły podstawowej. Następnie ukończył je w szkole średniej Latynoamerykańskiego Uniwersytetu Wojskowego, gdzie studiował liceum. W tym czasie pociągał go socjalizm i brał udział w debatach marksistowskich.
Zepeda rozpoczął pracę jako nauczyciel i profesor w młodości. Pod koniec 1957 r. Prowadził zajęcia w szkole przygotowawczej San Cristóbal de las Casas, a rok później przekazywał wiedzę na Uniwersytecie Veracruzana, w szczególności w szkole prawniczej..
W 1959 roku urzeczywistnił swój zamiłowanie do literatury i pisarstwa, publikując swoją pierwszą książkę z opowiadaniami pt Benzulul. W następnym roku wyjechał na Kubę, aby wziąć udział w Pierwszym Kongresie Młodzieży Ameryki Łacińskiej. To było w 1960 roku, kiedy opublikował dzieło poetyckie Buntowniczy kolec.
Zepeda interesował się mniej uprzywilejowanymi, zwłaszcza mieszkańcami wsi. W ten sposób w 1967 roku utworzył grupę, która miała kierować chłopami, którzy tworzyli CONASUPO, znaną Narodową Kompanię Ludowego Życia.
Prowadził wówczas projekt teatralny skierowany do robotników na roli. Wtedy narodził się Chłopski Teatr Orientacji, w którym zaczął San Martin de la Piedra, telenowela radiowa. W ten sam sposób dało im to możliwość wyrażenia siebie za pośrednictwem gazety. Chłopska poczta.
Lewicowa ideologia Eraclio Zepedy w polityce doprowadziła go do wczesnego udziału w meksykańskich wydarzeniach towarzyskich. W 1958 r. Wstąpił do Chłopskiej Partii Robotniczej, w której przebywał przez rok. Następnie był członkiem Komunistycznej Partii Meksyku przez ponad dekadę, od 1969 do 1979 roku, będąc aktywnym członkiem tej partii..
Stał się jednym z twórców zarządu głównego zjednoczonych partii socjalistycznych Meksyku i meksykańskich socjalistów. Pisarz kandydował na senatora z Chiapas i kandydował jako kandydat na prezydenta.
Eraclio był deputowanym federalnym w Zjednoczonej Socjalistycznej Partii Meksyku. Pod koniec lat osiemdziesiątych wstąpił do Partii Rewolucji Demokratycznej, po utworzeniu Komisji Gwarancji. W latach 1994-1997 był sekretarzem rządu w swoim rodzinnym stanie.
Ostatnie lata życia pisarza upłynęły między polityką a literaturą. Wśród jego najnowszych prac znajdują się: Godziny lotu, wielkie deszcze Y Dotknij ognia. Eraclio Zepeda zmarł 17 września 2015 roku w mieście, w którym się urodził, z powodu przewlekłej choroby układu oddechowego.
- Medal National Indigenous Institute, 1980.
- Xavier Villaurrutia Award w 1982 roku.
- Członek Krajowego Systemu Twórców Sztuki od 1994 roku.
- Medal Belisario Domínguez w 2014 r.
- Narodowa Nagroda Nauki i Sztuki w 2014 r.
- Doctor Honoris Causa przez Intercultural University of Chiapas oraz University of Sciences and Arts of Chiapas w 2015 r..
Pisma Eraclio Zepedy charakteryzowały się prostotą, jasnością i precyzją. Jednocześnie cieszyli się rytmem, wyczuciem i witalnością, aby nadać tekstom więcej dynamizmu. Tematy, które rozwinął, były związane z życiem chłopskim, ludnością tubylczą i polityką..
- Benzulul (1959).
- Nocny atak (1979).
- Latająca mysz (1989).
- Uczucia pułkownika (2000).
- Godziny lotów (2001).
- Nie zdziw się, sierżancie (2008).
- Kto mówi prawdę.
- Buntowniczy kolec (1960).
- Elegia dla Rubéna Jaramillo (1963).
- Zawód słowa (1965).
- Wielkie deszcze (2005).
- Dotknij ognia (2007).
- Na tej ziemi.
- Wiatr stulecia.
- Czas i woda (1960).
Była to jedna z głównych prac meksykańskiego pisarza, ta książka opowiadań składała się z ośmiu opowiadań. Główny temat był związany z rdzennymi mieszkańcami Chiapas, z ich tradycjami, kulturą, myślami i sposobem, w jaki byli związani z rządem i innymi rasami. Tytuły opowieści składających się na dzieło brzmiały:
- „Benzulul”.
- „Wyciszenie”.
- „Dolina początku”.
- „Nie zdziw się, sierżancie”.
- „El Caguamo”.
- "Wiatr".
- „Kto mówi prawdę”.
- „Tipá Sponsorship”.
„Na tych wzgórzach jest wszystko. Wszystko jest świadkiem czegoś. Ponieważ byłem tego rozmiaru, te boki były już znane. Ten sam spacer ...
- Na tym drzewie powiesili Martína Tzotzoca, żeby nie zjadł niepokoju, i zaczął opowiadać, jak to się stało, że Salvatierra ukradł tego wielkiego byka, pięknego ogiera, własność ejido ....
Jeszcze bez komentarzy