Plik rzeźba neoklasyczna Była to jedna z artystycznych manifestacji, które były częścią zachodnich ruchów związanych ze sztuką dekoracyjną, teatrem, literaturą, muzyką i architekturą..
Ta sztuka została zainspirowana tradycjami Grecji i Rzymu. Zdobył zasady, które wspierały wyważoną kompozycję z ideami moralistycznymi, które były sprzeczne z ekscentrycznością sztuki dekoracyjnej znanej jako rokoko..
Najwięksi przedstawiciele tego typu rzeźby interesowali się stylem antycznym i klasycystycznym. Ponadto faworyzowali kompozycje o dużym realizmie i niezwykłej symetrii..
Wśród artystów zajmujących się rzeźbą tego typu byli: Antonio Canova, Jean-Baptiste Pigalle, John Flaxman i Thomas Banks. Kraje, które najlepiej reprezentowały rzeźbę neoklasyczną, to Włochy, Dania, Francja, Stany Zjednoczone, Anglia, Niemcy, Rosja, Hiszpania i Portugalia.
Indeks artykułów
Neoklasycyzm narodził się w Rzymie w połowie XVIII wieku wraz z ponownym odkryciem włoskich miast Pompeje i Herkulanum. Popularność ruchu artystycznego rozprzestrzeniła się po całej Europie dzięki wycieczce studentów sztuki ze Starego Kontynentu.
Ruch ten pojawił się najsilniej mniej więcej w tym samym czasie w historii, co oświecenie, w XVIII wieku. Był to jeden z najważniejszych tamtych czasów, podobnie jak romantyzm, który był również ruchem artystycznym wywodzącym się z Europy.
Ten nurt artystyczny stawiał swoje pierwsze kroki w sztukach wizualnych, które prezentowały styl całkowicie odwrotny do projektów rokokowych. Niektórzy rzeźbiarze, wraz z innymi artystami tamtych czasów, podążali śladami greckiego rzeźbiarza Fidiasa.
Mimo to model rzeźby, który najbardziej brali pod uwagę podczas pracy, był hellenistyczny. Uważa się, że ruchy artystyczne neoklasycyzmu oznaczały odrodzenie niektórych stylów i tematu inspirowanego klasycyzmem, a ponadto odzwierciedlały rozwój zarówno niektórych nauk, jak i Oświecenia..
Do dziś charakterystyczna sztuka neoklasycyzmu jest nadal wykorzystywana przez niektórych artystów.
Narodziny rzeźby neoklasycznej zrodziły się z ideałów wygenerowanych przez ruch oświeceniowy, który uwypuklił znaczenie stosowania etyki dla osiągnięcia osobistego i społecznego rozwoju. Ponadto starał się przeciwdziałać przesądom kreowanym w umysłach ludzi przez religię.
Z drugiej strony, ówcześni uczeni bardziej zainteresowali się nauką. Postępy teoretyczne, takie jak publikacja niektórych publikacji o sztuce i tworzenie kolekcji artystycznych, pomogły społeczeństwu w edukacji i poszerzeniu wiedzy o przeszłości, co wzbudziło zainteresowanie.
Ponadto ponowne odkrycie miast Pompeje i Herkulanum pozwoliło na wydobycie w trakcie wykopalisk fragmentów należących do znajdującej się w nich populacji, co przyczyniło się do zwiększenia wiedzy tego społeczeństwa.
Zainteresowanie sztuką klasyczną wzrosło po tych postępach, ponieważ manifestacje artystyczne zaczęły mieć mocniejsze podstawy. Pozwoliło to opracować oś czasu, ustalić różnice między sztuką Greków i Rzymian.
Ruchy artystyczne neoklasycyzmu, wśród których znaleziono rzeźbę, nabrały określonego kształtu dzięki dwóm książkom wydanym przez historyka sztuki i archeologa Johanna Joachima Winckelmanna.
Wpływowe utwory Winckelmanna były znane jako Refleksje na temat naśladowania dzieł greckich w malarstwie i rzeźbie (1750) e Historia sztuki starożytnej (1764). Te teksty jako pierwsze wskazały wyraźną różnicę między sztuką starożytnej Grecji a sztuką rzymską..
Autorka podziwiała grecką rzeźbę do tego stopnia, że zapraszała artystów tamtych czasów do zainspirowania się nią w celu realizacji swoich dzieł. Twierdził, że sztuka grecka pozwala na piękny wyraz natury, a także ideały jej piękna..
Uważa się, że te rzeźby mają implikacje polityczne; bo kultura i demokracja Grecji, a także republiki rzymskiej były fundamentami, które zainspirowały artystów propagujących neoklasycyzm.
Z tego powodu uważa się, że różne kraje, takie jak Francja i Stany Zjednoczone, wykorzystały ruch artystyczny do przyjęcia go jako modelu towarzyszącego polityce państwowej obu narodów..
Zwolennicy rzeźby neoklasycznej tak wykonali swoje prace, że osiągnęli ważną wyrazistość i niezwykłą równowagę. Wynikało to głównie z chęci odstąpienia od stylów rokokowych przejawów artystycznych.
Dzieła tamtych czasów miały cechy świadczące o zainteresowaniu artystów starością i klasyką.
Artyści tego ruchu tworzyli rzeźby z dwóch głównych rodzajów materiałów: brązu i białego marmuru. Elementy te były szeroko stosowane w starożytności ze względu na ich dużą dostępność. Istnieją jednak zapiski, które wskazują, że niektórzy artyści używali innego rodzaju materiałów.
Wykładowcy mieli znaczną liczbę osób, które pomagały im w wykonywaniu prac, do tego stopnia, że większość prac wykonywała tak, że rzeźbiarz zdefiniował tylko ostatnie szczegóły pracy, którą wcześniej zaprojektował.
Narodziny neoklasycyzmu w Rzymie były ważnym czynnikiem dla neoklasycznej rzeźby, która położyła fundamenty na rzymskich ideałach. Niektórzy artyści plastyczni wykonali rzymskie kopie niektórych rzeźb hellenistycznych z okresu neoklasycznego.
Rzeźbiarze tamtych czasów wyrzeźbili swoje dzieła w taki sposób, aby odzwierciedlić ich zainteresowanie greckimi i rzymskimi ideałami artystycznymi..
Uważany za jednego z największych przedstawicieli neoklasycyzmu, Antonio Canova był włoskim rzeźbiarzem urodzonym w listopadzie 1757 roku. Artysta utrzymywał ważny związek z rzeźbą, ponieważ rozpoczął współpracę z innym rzeźbiarzem w wieku 11 lat..
Rzeźby, które stworzył, reprezentowały ważny realizm, którego powierzchnia była szczegółowo wykonana. To spowodowało, że artysta został oskarżony o używanie do swoich prac prawdziwych ludzkich form..
Praca rzeźbiarza pozwoliła mu wykonać rzeźby do grobów papieży Klemensa XIV i Klemensa XIII..
Jedno z jego najważniejszych dzieł, Tezeusz zwycięski i Minotaur, na tamte czasy była to rewolucja artystyczna. Utwór określił koniec epoki baroku w odniesieniu do rzeźby i wyznaczył trend greckiego stylu w realizacji projektów na dużą skalę..
Innym z jego najważniejszych dzieł była rzeźba siostry Napoleona Bonaparte Pauline Borghese, którą był znany jako Venus Victrix. Utwór przedstawia kobietę leżącą na sofie prawie nagą; wygląda jak mieszanka bogini z klasycznym stylem i współczesnym portretem.
Kolejną ważną postacią rzeźby neoklasycznej, Pigalle, był francuski rzeźbiarz urodzony w styczniu 1714 roku. Artysta znany był głównie z różnorodności stylów i oryginalności swoich prac; Uważa się, że jego rzeźby przez większość czasu mają cechy uważane za odważne i czarujące.
Pigalle zaczął otrzymywać formalne wykształcenie, aby zostać artystą, gdy osiągnął pełnoletność.
Jednym z jego najważniejszych dzieł był Voltaire nago, i miał na celu uczynienie filozofa znanym jako wzór do naśladowania dla przyszłych pokoleń.
Aby to zrobić, rzeźbiarz przyjął jako odniesienie obraz weterana wojennego w tym samym wieku co filozof. Chociaż początkowo pomysł wywołał odrzucenie, szybko został zaakceptowany.
Reprezentacja Voltaire'a wywarła pozytywne wrażenie na publiczności dzięki realizmowi wyrażonemu w jego anatomii.
Znany jako jeden z najwybitniejszych przedstawicieli rzeźby neoklasycznej w Anglii, John Flaxman urodził się w lipcu 1755 roku. Jego studia nad literaturą klasyczną były ważnym źródłem inspiracji dla przyszłych prac..
Artysta wielokrotnie starał się nadać swoim kreacjom moralistyczny sens. Ponadto wiele utworów miało również sens religijny.
Jednym z jego najważniejszych dzieł była rzeźba, którą otrzymał imiennie Furia atham. Ponadto wykonał projekty pomnika na zlecenie hrabiego Mansfield, dzięki czemu zyskał reputację rzeźbiarza na dużą skalę..
Praca za pomocą jednego obrazu opowiada straszną historię króla Atamasa, opętanego przez boginię zemsty.
Był angielskim rzeźbiarzem urodzonym w grudniu 1735 roku. Dzięki ojcu nauczył się rysować i już w młodym wieku nauczył się rzeźbić w drewnie..
Działalność ta zbliżyła Thomasa Banksa do rzeźby, bo w chwilach, z którymi nie miał nic wspólnego, uczył się zawodu u innego rzeźbiarza. Był pierwszym angielskim rzeźbiarzem, który z silnym przekonaniem wykonywał prace neoklasyczne.
Artysta lubił poezję klasyczną, hobby, które stało się źródłem inspiracji dla Banksa.
Jednym z najbardziej rozpoznawalnych dzieł Thomasa Banksa był Szekspir wspomagany malarstwem i poezją, rzeźba, która została wysłana do domu dramaturga. Utwór został zamówiony do umieszczenia w Boydell Shakespeare Gallery, mieszczącej się na jednej z londyńskich ulic..
Uznawany jest za jedno z najważniejszych dzieł rzeźby neoklasycznej w całej Europie, nie tylko w Wielkiej Brytanii..
Jeszcze bez komentarzy