Plik klinowy To dziwna kość czaszki, która jest częścią szkieletu twarzy. Znajduje się na środku czaszki, za kością czołową i sitem oraz przed potylicą. Jest to jedna z siedmiu kości, które przegubowo tworzą orbitę.
Ma kształt motyla lub nietoperza, ponieważ ma centralny korpus z bocznymi skrzydłami. W swojej strukturze ma wiele otworów i kanałów, przez które otwierają się struktury neurologiczne i naczyniowe..
W dolnej części ma występ z każdej strony zwany procesem skrzydłowym, który służy jako powierzchnia wstawiania dla kilku mięśni twarzy. Przez ten proces przebiega wiele elementów neurologicznych.
Ciało klinowe jest puste i tworzy tzw zatoka klinowa, jedna z ośmiu zatok. Te wnęki powietrzne kości są strukturami, które wpływają między innymi na fonację, regulują temperaturę powietrza wpadającego przez nos i służą jako obrona w procesach zakaźnych..
Ze względu na powiązania kości klinowej z ważnymi nerwami i tętnicami twarzy i czaszki, jego urazy wiążą się z poważnymi następstwami dla pacjenta, dlatego należy je leczyć w odpowiednim czasie..
Indeks artykułów
Klinoida zaczyna się formować od 8on tydzień ciąży w złożonym procesie, w którym najpierw formuje się jego ciało z wycięciem na przysadkę mózgową, a później skrzydła. Do tego czasu te elementy są rozdzielone.
Około 9do Tydzień chrzęstne jądra kostnienia zaczynają się formować, które ostatecznie połączą kość w jedną strukturę.
Zatoka klinowa, która jest pustą częścią twojego ciała, jest utworzona z 12do tydzień, kiedy część chrzęstna atakuje tył kości i tworzy jamę, która wypełni się powietrzem lata po urodzeniu.
Pochodzenie kości klinowej jest równoległe do pochodzenia mózgu, więc może być związane z rzadkimi wadami wrodzonymi, takimi jak przezklinową przepuklinę mózgową który jest wyjściem części mózgu przez jamę ciała klinowego, z powodu nieprawidłowości w jego tworzeniu.
Kość klinowa jest jedną z 22 kości czaszki i jedną z 8 tworzących orbitę. Reprezentuje granicę między neurokranium a szkieletem twarzy, łącząc obie struktury.
Jest to duża, złożona kość, która zajmuje środkową część poniżej podstawy czaszki. Z przodu ogranicza kość czołową i sito, a tył potylicą. Jego przednie granice zapewniają stabilność czaszki i tworzą odpowiednią i mocną jamę dla mózgu.
Składa się z prostopadłościennego korpusu i konstrukcji bocznych tzw skrzydła klinowe, w którym rozpoznawane są dwie części: większa i mniejsza.
W ciele kości klinowej występuje zagłębienie zwane siodło tureckie, tutaj znajduje się przysadka mózgowa. Ciało to jest puste i tworzy jedną z ośmiu zatok przynosowych, tzw zatoka klinowa.
Klin klinowy ma wiele otworów i kanałów przejścia, przez które przebiegają ważne struktury naczyniowe i neurologiczne. Są to kanał wzrokowy nerwu wzrokowego, otwór owalny, szczelina oczodołowa górna i otwór kolczasty.
W pozycji, którą zajmuje, jest połączony przegubowo z 12 kośćmi. Unikalne cztery: lędźwiowy, sitowy, czołowy i potyliczny; i 6 par: skroniowa, jarzmowa, ciemieniowa i podniebienna.
Proces pterygoidów to występ klinowy, który znajduje się po każdej stronie punktu, w którym ciało styka się z większym skrzydłem.
Ma kształt piramidy z dolnym wierzchołkiem i górną podstawą. W jego strukturze opisane są dwie blaszki, jedna boczna i jedna przyśrodkowa..
Przyśrodkowa ma kształt podkowy, jej wewnętrzna krawędź służy jako powierzchnia wstawiania ścięgna mięśnia napinacza podniebiennego, natomiast jej zewnętrzna krawędź stanowi część bocznego ograniczenia czółen, które stanowią wewnętrzne otwory jamy nosowej..
Z drugiej strony boczne mięśnie skrzydłowe i środkowe mięśnie skrzydłowe są włożone do blaszki bocznej. Wraz z kością skroniową przyczynia się do powstania niektórych otworów dla przejścia struktur neurologicznych.
Kość klinowa jest niezbędna na styku kości twarzy i czaszki. Jego związek i artykulacja z resztą struktur kostnych nadaje czaszce sztywność.
Służy również jako powierzchnia wstawiania różnych mięśni, zwłaszcza wyrostka skrzydłowego, w którym wstawiane są mięśnie żujące..
Działa jako ochrona ważnych struktur naczyniowych i neurologicznych, które przechodzą między mózgiem, przestrzenią twarzy i szyjką macicy.
Zatoka klinowa, podobnie jak reszta zatok przynosowych, pomaga w redukcji masy czaszki, odprowadzaniu wydzieliny z nosa, ogrzewa powietrze dostające się do nosa, chroni przed infekcjami dróg oddechowych i poprawia rezonans podczas fonacji..
Złamania klinowe są złożonymi i poważnymi obrażeniami, które należy zdiagnozować i leczyć w odpowiednim czasie..
Częściowa lub całkowita utrata wzroku jest częstym powikłaniem urazów części oczodołu kości. Zatem, w zależności od stopnia urazu, może wystąpić wiele następstw neurologicznych z powodu wielu nerwów przecinających kość..
Pojawienie się niektórych objawów, takich jak Battle, czyli krwiak w skórnej projekcji wyrostka sutkowatego, może wskazywać na uszkodzenie kości klinowej.
W przypadku podejrzenia złamania podstawy czaszki z dysfunkcją nerwu czaszkowego należy zbadać możliwość uszkodzenia kości klinowej.
Złamanie procesu skrzydłowego należy do grupy złamań środkowej części twarzy tzw Złamania LeForta.
Każde złamanie twarzy, które wiąże się z ciężkim urazem nosa lub kości czołowej, może obejmować wyrostek skrzydłowy i kość klinową..
Są diagnozowani na podstawie wywiadu i badania fizykalnego. Potwierdzeniem z kolei są badania obrazowe, takie jak zwykła radiografia czaszki i komputerowa tomografia osiowa (TK)..
Leczenie tych złamań jest chirurgiczne, ponieważ jest to zagrażający życiu uraz, który wpływa na stabilność czaszki.
Jeszcze bez komentarzy