Plik spektrofobia Jest to zaburzenie, które definiuje nadmierny, irracjonalny i uporczywy lęk przed duchami. Osoby cierpiące na tę psychopatologię mają nienormalny lęk przed duchami i duchami, a przede wszystkim możliwość kontaktu z nimi.
Pomimo tego, że może cierpieć na drobne zaburzenie psychiczne, spektrofobia może mieć bardzo negatywny wpływ na życie człowieka. Może wpływać na Twoje codzienne życie, Twoje zachowanie i działania w wielu sytuacjach i w określonych miejscach.
Często powoduje również stan wysokiego lęku oraz doznawanie nieprzyjemnych i niepokojących doznań w różnych kontekstach. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby odpowiednio interweniować w tym zaburzeniu, w celu wyeliminowania fobicznego strachu przed duchami i niepokojących konsekwencji zmiany..
Obecnie spektrofobia jest dobrze udokumentowaną psychopatologią. Ponadto ma interwencje psychologiczne, które są bardzo skuteczne w leczeniu.
Indeks artykułów
Spektrofobia to dość osobliwy rodzaj specyficznej fobii. W rzeczywistości jest znacznie mniej rozpowszechniony niż inne bardziej znane typy, takie jak fobia krwi, fobia pająka lub fobia wzrostu.
Jednak ma wiele cech wspólnych z tymi zaburzeniami i różni się tylko elementem, którego się obawia, to znaczy rzeczami, o które dana osoba odczuwa lęk fobiczny.
W spektrofobii przerażającymi elementami są duchy i duchy, dlatego osoby cierpiące na tę zmianę mają nadmierny strach przed kontaktem z tymi bodźcami..
W przeciwieństwie do innych rodzajów fobii specyficznej, duchy i duchy nie stanowią przedmiotów codziennego użytku, z którymi ludzie mają regularny kontakt..
W rzeczywistości te przerażające bodźce spektrofobii są bardziej konceptualne i abstrakcyjne niż namacalne i rzeczywiste..
W spektrofobii element budzący strach jest dobrze zdefiniowany: duchy i / lub duchy. Jednak sytuacje, w których odczuwasz niepokój, mogą być nieco bardziej niejednoznaczne..
Na ogół ludzie nie wchodzą w kontakt i nie wizualizują duchów ze względną częstotliwością. W rzeczywistości osoby, które twierdzą, że widzą duchy, są wyjątkiem mniejszości.
Prowadzi to do przekonania, że osoba ze spektrofobią nigdy lub prawie nigdy nie doświadcza reakcji lękowej, ponieważ nigdy lub prawie nigdy nie wchodzi w kontakt z duchami.
Jednak w praktyce tak nie jest. Istnieje wiele sytuacji, w których osoba ze spektrofobią może wykazywać bardzo niespokojne reakcje z powodu strachu przed duchami..
Można je podzielić na dwa główne typy: sytuacje wskazujące na możliwość pojawienia się ducha oraz ujawnienie informacji o duchach.
Osoby ze spektrofobią mają tendencję do bardzo intensywnego strachu przed niektórymi sytuacjami, które są związane z pojawieniem się duchów.
Specyfikacja strasznych sytuacji jest subiektywna. Oznacza to, że zależy to od kontekstów, które jednostka kojarzy z duchami..
Jednak najbardziej przerażającymi przestrzeniami w spektrofobii są odbicia luster (ze strachu przed odbiciem ducha), miejsca z małą ilością światła, lasy z wieloma cieniami i pojawianie się nieoczekiwanych odgłosów lub ruchów..
Z drugiej strony, spektrofobia nie wymaga „prawdziwego” wyglądu ducha lub ducha, aby jednostka mogła odczuwać intensywny strach. Każdy rodzaj ekspozycji na elementy związane z duchami wywołuje zwiększone uczucie strachu.
Te aspekty mogą obejmować filmy lub programy o duchach, opowieści o duchach, komentarze na temat zjawisk paranormalnych itp..
Spektrofobia powoduje objawy lęku, gdy osoba jest narażona na przerażające sytuacje. Objawy lęku są zwykle bardzo intensywne i wpływają zarówno na komponenty fizyczne, jak i psychologiczne i behawioralne.
Pierwsza reakcja lękowa jest doświadczana na poziomie ciała poprzez szereg modyfikacji w fizycznym funkcjonowaniu organizmu. Wszystkie fizyczne zmiany odpowiadają wzrostowi aktywności ośrodkowego układu nerwowego. Oznacza to wzrost niepokoju ciała.
Najbardziej typowe to przyspieszenie akcji serca i częstość oddechów, co może powodować takie objawy, jak kołatanie serca, tachykardia, uczucie duszenia lub hiperwentylacja.
Podobnie, często mięśnie ciała napinają się bardziej niż zwykle, a pocenie się zwiększa się w różnych obszarach ciała. Z drugiej strony mogą pojawić się inne objawy, takie jak: nudności, wymioty, zawroty głowy, bóle głowy lub brzucha, zimne poty czy poczucie nierealności.
Fizycznym objawom towarzyszy seria irracjonalnych myśli o duchach.
Negatywne konsekwencje kontaktu z duchami i nieumiejętność radzenia sobie z takimi sytuacjami to główne objawy poznawcze..
Wreszcie nasilenie objawów lęku i lęku ma bezpośredni wpływ na zachowanie osoby. Dyskomfort spowodowany przerażającymi sytuacjami jest tak duży, że osoba ze spektrofobią uniknie ciągłego narażania się na ich działanie.
Podobnie, gdy nie jest w stanie uniknąć ekspozycji, zainicjuje zachowania ucieczkowe, aby uciec od wspomnianych sytuacji..
Etiologia tego zaburzenia jest podobna do reszty fobii specyficznych. W tym sensie wydaje się, że nie ma ani jednego elementu, który rodzi psychopatologię, ale istnieje kilka czynników, które mogą być związane z jej rozwojem. Najważniejsze z nich to:
Fobiczny strach przed duchami może być uwarunkowany na różne sposoby. Najpotężniejszym wydaje się być warunkowanie klasyczne. Oznacza to, że poprzez bezpośrednie narażenie na traumatyczne doświadczenia związane z duchami.
Jednak w przypadku spektrofobii bezpośrednia ekspozycja na duchy i duchy jest często rzadka. W tym sensie uwarunkowanie zastępcze i werbalne nabiera większego znaczenia.
Warunkowanie zastępcze odnosi się do wizualizacji obrazów i sytuacji. Oglądanie szokujących filmów lub zdjęć o duchach i duchach może przyczynić się do rozwoju spektrofobii.
Z drugiej strony warunkowanie werbalne odnosi się do informacji zdobywanych za pomocą zmysłu słuchu. Wychowywanie w kontekstach lub poprzez style edukacyjne, w których elementy związane z duchami i duchami są bardzo obecne, może być czynnikiem ryzyka.
Niektóre badania sugerują, że zaburzenia lękowe mogą mieć ważne podłoże genetyczne.
W przypadku spektrofobii nie opisano dokładnie, jakie czynniki genetyczne mogą być związane z rozwojem choroby, ale istnieje pewna zgoda co do tego, że posiadanie w rodzinie zaburzeń lękowych w wywiadzie może być kolejnym czynnikiem ryzyka.
Wreszcie, do rozwoju spektrofobii mogą przyczyniać się również elementy związane z poznaniem i sposobem myślenia ludzi.
Najważniejsze z nich to: nierealistyczne przekonania o krzywdzie, jaką można otrzymać, uważne nastawienie do zagrożeń, niskie poczucie własnej skuteczności i przesadne postrzeganie niebezpieczeństwa
Obecnie istnieją terapie, które pozwalają na odpowiednią interwencję w tego typu psychopatologii.
Psychoterapia (poprzez poznawcze leczenie behawioralne) jest narzędziem terapeutycznym, które wykazało największą skuteczność w leczeniu określonych fobii.
Te terapie opierają się na interwencji w główny behawioralny komponent choroby. Oznacza to unikanie przerażających sytuacji.
Psychoterapeuta opracowuje program ekspozycji na sytuacje związane z duchami. Ekspozycja jest prowadzona w sposób kontrolowany i pozwala przyzwyczaić się do bodźców i przezwyciężyć lęk, który wywołuje..
Z drugiej strony w wielu interwencjach ekspozycji zwykle towarzyszy stosowanie technik relaksacyjnych w celu zmniejszenia stanu lęku i fizycznych objawów zaburzenia..
Jeszcze bez komentarzy