Francisco Javier Alegre (1729-1788) był meksykańskim pisarzem, filozofem, historykiem, teologiem i tłumaczem. Znany był jako Novohispano, ponieważ urodził się na podbitym wówczas przez Hiszpanów terytorium w Ameryce, pod wicekrólestwem, zwanym Nową Hiszpanią..
Javier Alegre był człowiekiem o dużej wiedzy. Opanował geografię, gramatykę, historię, filozofię i matematykę. Znał również kilka języków, co pozwoliło mu przetłumaczyć kilka tekstów napisanych w różnych językach, m.in .: w języku greckim, angielskim i włoskim.
Życie Francisco Javiera Alegre było pełne niekorzystnych okoliczności. Między innymi został wzięty do niewoli za „zdradę”, a także wygnany ze swojej ziemi na rozkaz monarchy Karola III. Miał jednak odwagę iść dalej i zostawić swoje nazwisko zapisane w historii latynoskiego świata..
Indeks artykułów
Francisco Javier Alegre urodził się 12 listopada 1729 roku w Puerto de Veracruz, dawniej Nowej Hiszpanii, znanej obecnie jako Meksyk. Nie ma wystarczających informacji o ich rodzicach i rodzinach. Jednak ze względu na przygotowanie, które miał, być może pochodził z kulturalnej i zamożnej rodziny.
Pierwsze lata edukacji Francisco Alegre spędził w swoim rodzinnym mieście. Następnie studiował filozofię i nauki humanistyczne w seminarium w stanie Puebla. W 1747 roku w wieku osiemnastu lat wstąpił do Towarzystwa Jezusowego.
Wraz z jezuitami poznał teologię i prawo kanoniczne. Interesował się także nauką przedmiotów ścisłych, takich jak matematyka; Skłonił się także do literatury, historii świata, filozofii i innych przedmiotów. Jakby tego było mało, poświęcił się nauce kilku języków, w tym języka nahuatl..
Alegre przez pewien czas poświęcił się nauczaniu. Na przykład w Veracruz prowadził zajęcia z nauk humanistycznych i językoznawstwa. Jakiś czas później przekroczył granice i przybył do Hawany na Kubie, gdzie uczył filozofii. Później, w latach 1760-1763, był profesorem prawa kanonicznego w Jukatanie w Meksyku.
Po nauczaniu na starym Królewskim i Papieskim Uniwersytecie w Meridzie w Jukatanie, w 1764 r. Udał się do miasta zwanego Mexico City. Tam zlecono mu kontynuację pisania, rozpoczętego sto lat wcześniej, ks Historia prowincji Towarzystwa Jezusowego Nowej Hiszpanii.
Najwyraźniej działania Towarzystwa Jezusowego w Meksyku, wówczas kolonii hiszpańskiej, zirytowały króla Karola III. Tak więc w 1767 roku monarcha nakazał wypędzenie zarówno zakonu, jak i jego członków z terytorium Azteków..
Alegre został pozbawiony swoich tekstów i pism, a wraz z towarzyszami został oskarżony o nielojalność wobec monarchii. Wszyscy zostali uwięzieni, dopóki nie zostali wywiezieni z Meksyku. Jego przeznaczeniem było dotarcie do znanych wówczas Państwa Kościelnego we Włoszech, podlegających papieskiemu zwierzchnictwu..
Francisco Javier Alegre spędził wygnanie w Bolonii we Włoszech. Tam zaczął puszczać wodze swojemu piórze i napisał znaczną część swojej pracy literackiej. Ponadto wykonał kilka tłumaczeń, między innymi dzieła Francuza Nicolása Boileau, znanego jako Sztuka poetycka.
Ostatnie lata życia Francisco Javiera Alegre były na wygnaniu. Opracował pisanie na temat Sztuka retoryczna, które grecki filozof Arystoteles napisał w IV wieku pne. C., na temat umiejętności przekonywania słowem, zarówno w mowie, jak i piśmie.
Alegre poświęcił się również adaptacji niektórych wersetów z Iliada, greckiego pisarza i filozofa Homera. W tym czasie jego praca dotyczyła różnych tematów, między innymi geografii Meksyku. Ostatecznie zmarł 16 sierpnia 1788 r. Na obcej ziemi.
Fakt, że Francisco Javier Alegre był człowiekiem o dużej wiedzy, pozwolił mu na pisanie na wiele tematów. Chociaż dokładna liczba jego prac nie jest znana, te opublikowane wystarczyły, aby pozostawić świadectwo jego inteligencji i spuścizny..
Niektóre z jego najbardziej znanych tytułów to:
- Historia prowincji Towarzystwa Jezusowego Nowej Hiszpanii.
- Alexandrias lub Alexandriadas (1775).
- Homeri illias latino carmine wyraża (1776). Tłumaczenie z greckiego na łacinę pracy Homera, the Iliada.
- Wykres geograficzny półkuli meksykańskiej.
- Sztuka poetycka. Tłumaczenie.
Praca ta została pierwotnie wymyślona przez księdza Francisco de Florencia w XVII wieku. Później jego ciągłość powierzono Francisco Javierowi Alegre. Stało się znane w rodzimym Meksyku długo po jego ukończeniu, między 1841 a 1842 rokiem.
Jak wskazuje tytuł, pismo zostało oparte na rozwoju zakonu jezuitów na terytorium Wicekrólestwa Hiszpanii na ziemi Azteków. Praca charakteryzowała się obszernością, a także starannym opracowaniem pod względem językowym i gramatycznym.
Celem Historia prowincji Towarzystwa Jezusowego Nowej Hiszpanii było to przede wszystkim eksponowanie pracy misyjnej księży jezuickich. Jednocześnie próbował także nagłośnić proces ewangelizacyjny, który przeprowadzili w całym Meksyku..
Ta praca Alegre była również znana jako Alexandriada lub Alexandriadas. Pisarz zaczął go produkować w młodości iz czasem był powiększany. Pismo zostało oparte na zwycięskim wyczynie, jaki król Macedonii Aleksander Wielki dokonał nad miastem Tyru.
Ta praca była tłumaczeniem na łacinę, które pisarz Francisco Javier Alegre dokonał na jednym z największych greckich tekstów, The Iliada Homera. Meksykanka osiągnęła z nią wysokie miejsce w historii literatury, ponieważ kilku uczonych rozważało taką wersję o gniewie zuchwałości Achillesa.
Ta praca była tłumaczeniem z francuskiego na hiszpański. Autorem oryginalnego tekstu jest francuski pisarz i poeta Nicolás Boileau, który zajmował się profesją poezji i jej konsekwencjami. Alegre dodał do niej kilka opisowych notatek, a także zrobił to bez oryginalnego pisma: używał tylko swojej pamięci.
Jeszcze bez komentarzy