Francisco Robles (1811-1893) był politykiem i wojskowym z Guayaquil, który służył jako prezydent Republiki Ekwadoru w latach 1856-1859. Od najmłodszych lat wstąpił do Marynarki Wojennej Guayaquil iw wieku 17 lat stoczył pierwszą bitwę. Później Robles poświęcił się także wojsku i wreszcie polityce.
Ze względu na swoje liberalne stanowisko Robles sprzeciwił się rządowi Garcíi Moreno i współpracował z generałem Ignacio de Veintemilla w jego dojściu do władzy w Ekwadorze..
W 1856 roku Robles jako pierwszy zdobył swoje stanowisko w otwartych wyborach, jednak w tamtym czasie stosowano system spisu ludności, w którym głosowali tylko mężczyźni o określonym poziomie dochodów, więc populacja elektorów była niewielka..
Za swojego rządu Robles opowiadał się za utworzeniem placówek edukacyjnych, zatwierdził utworzenie kodeksu cywilnego i zniósł lokalne podatki. We wrześniu 1959 roku został uwięziony i zesłany do Chile, skąd udał się do Peru, gdzie osiadł za rządów Garcíi Moreno..
Indeks artykułów
Francisco Robles García urodził się 5 maja 1811 roku w Guayaquil w Ekwadorze. Był najmłodszym z dziewięciorga dzieci Lupercio de Robles Pacheco, który był kupcem i rolnikiem oraz Manueli Garcíi i Coronela.
Od czasu rewolucji 9 października 1820 roku młody Robles wykazywał skłonności militarne, choć miał wtedy zaledwie 9 lat. Po ukończeniu podstawowej edukacji Robles wstąpił do Szkoły Morskiej kierowanej przez generała Juana Illingwortha w Guayaquil.
Kiedy miał zaledwie dwa lata, zaciągnął się do marynarki wojennej, udał się z resztą uczniów i nauczycieli do Panamy, aby stawić czoła hiszpańskiej drużynie na Morzu Karaibskim, ale okoliczności nie pozwoliły na konflikt.
W sierpniu 1828 roku, gdy miał 17 lat, Robles brał udział w walce o Punta Malpelo. W tym czasie piastował stanowisko porucznika Fragaty. Był pod dowództwem Tomása Carlosa Wrighta na pokładzie La Guayaquileña, ekwadorskiego szkunera, który zmierzył się z peruwiańską korwetą Libertad.
Później rozmawiali o odwadze, jaką wykazał się Robles w walce, dlatego polecono go do awansu. Później bronił portu Guayaquil przed peruwiańskim oblężeniem, a awans otrzymał Alférez de Navío..
W 1833 roku generał Flores nakazał wygnanie kilku mieszkańców Guayaquil, w tym Francisco Roblesa, uważając go za zagrożenie, ponieważ wyróżniał się wśród oficerów swojej rangi. Jednak rezolucja ta nigdy nie została spełniona..
Francisco Robles ożenił się w 1836 roku z Carmen de Santistevan y Avilés, siostrą jego szwagierki Francisca. Mieli troje dzieci, z których tylko dwoje osiągnęło dorosłość: Ignacio Robles y Santistevan (1839) i Dolores Robles y Santistevan (1841).
Miał czworo nieślubnych dzieci z krewną jego żony, Manuelą Avilés. Rozpoznał i wspierał ich wszystkich finansowo (Luisa Felipe, Fernando, Victorii i Marii).
Pod koniec swojego małżeństwa Robles zdecydował się odejść z marynarki wojennej, kiedy obejmował stanowisko porucznika statku. Następnie poświęcił się na krótko rolnictwu, ale wkrótce wrócił do Guayaquil iw 1843 r. Został przydzielony jako dowódca parowca wojennego Guayas..
Dwa lata później brał udział w rewolucji Marcista, w której Robles walczył z siłami generała Floresa. W 1847 roku był gubernatorem Guayas.
Następnie awansował do stopnia pułkownika, aw 1851 r. Ogłosił kwaterę główną generała Urbiny, który rok później został wybrany na prezydenta Republiki Ekwadoru i mianował go ministrem wojny i marynarki..
Podczas rządów generała Urbiny Robles przygotował polityczny teren do wystosowania swojej kandydatury na prezydenta Ekwadoru iw efekcie w 1855 r. Zarząd nominował jego nazwisko do wyborów.
Francisco Robles był popularnym człowiekiem, więc bez problemu wygrał konkurs z dużym marginesem. Jednak większość jego zasług była w bitwie, a nie na polu intelektualnym.
W Ekwadorze perspektywy dla mandatu Roblesa były pozytywne. Stworzył kilka instytucji dydaktycznych, takich jak Unión College, Instituto de Señoritas w Loja, Colegio Bolívar czy Instytut Naukowy w Latacunga..
Jednocześnie zatwierdził Kodeks Cywilny, który wzorował się na Kodeksie Republiki Chile. Kontynuował również projekt zniesienia podatków tubylczych, który generał Urbina zapoczątkował w swoim rządzie..
Próbował spłacić angielski dług, przyznając ziemie na wschód i zachód od Guayas, Los Ríos i Esmeraldas. Dowiedziawszy się o tym Peruwiańczycy złożyli skargi, uznając, że mają prawo do tego terytorium.
W październiku 1857 roku rozpoczęła się wojna między Ekwadorem a Peru, która rozpoczęła się blokadą ekwadorskich portów przez statki peruwiańskie i wywołała kryzys narodowy..
W środku kryzysu García Moreno zdecydował się przeciwstawić rządowi Roblesa. Następnie dowódca Guayas, generał Guillermo Franco, postanowił ogłosić się Najwyższym Wodzem Guayaquil 17 września 1859 r..
Francisco Robles został zesłany 20 września i wyjechał do Valparaiso w Chile. Tam pozostał przez trzy lata. Następnie zdecydował się udać do Limy w Peru, gdzie zamieszkał. Stamtąd wraz z innymi wygnańcami próbował przeprowadzić inwazję, której udaremniono w 1865 roku..
Po objęciu rządu generał Ignacio de Veintemilla w 1876 r. Zażądał powrotu Roblesa, którego mianował dowódcą generalnym pierwszej dywizji i sprawując tę funkcję, pokonał siły konstytucyjne w Los Molinos..
Odtąd wycofał się z życia politycznego i był poborcą podatkowym do 1883 r., Kiedy to poświęcił się życiu prywatnemu. Od tego momentu zajmował się administracją swoich gospodarstw, którymi do tej pory opiekował się jego syn Ignacio..
Francisco Robles zmarł w Guayaquil 11 marca 1893 roku w wieku 81 lat. Uważa się, że jego śmierć nastąpiła z powodu jego zaawansowanego wieku.
Jeszcze bez komentarzy