Friedrich Ratzel (1844-1904) był geografem, który poświęcił się badaniu i ujawnianiu istniejących relacji między ludnością a jej przestrzenią geograficzną. Jednak jego wkład w naukę był przez lata przyćmiony przez bycie częścią nazistowskiego postulatu w jego ekspansjonistycznych ideach.
Urodził się 30 sierpnia 1844 roku w Karlsruhe w Niemczech, więc przeżył proces zjednoczenia, który miał miejsce w Niemczech w latach 1860-1870. Przez pewien czas pracował jako farmaceuta, ucząc się greki i łaciny. Zainteresowanie naukami przyrodniczymi skłoniło go do studiowania geografii od 1866 roku. Studia te rozpoczęto w Karlsruhe, ale ukończył je na Uniwersytecie w Heidelbergu w 1868 roku..
Pracował również jako korespondent prasowy Koelnische Zeitung w 1871 r., dzięki czemu podróżował do Włoch, Ameryki Północnej, Węgier, Meksyku, Francji i na Kubę. Od 1876 był profesorem geografii w Wyższej Szkole Technicznej w Monachium. Od 1878 wykładał również na Uniwersytecie w Lipsku..
Jego praca kręciła się wokół pytania, czy ma z tym coś wspólnego historia powszechna i prawa naturalne. Część jego badań zajmowała również antropologia ewolucyjna, która stała się jednym z największych przedstawicieli geopolityki..
Przez pewien czas walczył jako ochotnik w wojnie francusko-pruskiej, aż został ranny.
Rozwój gospodarczy Niemiec wymagał dla niego ekspansji terytorialnej, która pozwoliłaby kontrolować przestrzeń między Morzem Północnym, Bałtyckim, Czarnym i Adriatyckim..
Idee te były wsparciem dla narodowego socjalizmu, aby użył swoich podejść do uzasadnienia ekspansjonizmu, został zdyskredytowany, chociaż obecnie jest stopniowo ponownie podejmowany..
Indeks artykułów
Najważniejsze w jego podejściu jest to, że życie państwa przypomina życie organizmu. Uchwycił to w swoim pojęciu „przestrzeni życiowej” (Lebensraum).
Zgodnie z koncepcją Ratzela, społeczeństwa ludzkie rozwijają się w środowisku naturalnym (Rahmen), zajmują pozycję (Stella) i potrzebują pewnej przestrzeni do odżywiania się (Raum).
Dla niego państwo istnieje w nieustannej walce o przetrwanie, co skutkuje doborem naturalnym. Na tę organistyczną wizję państwa w latach 1871-1872 w znacznym stopniu wpłynął darwinowski zoolog Moritz Wagner.
Można powiedzieć, że Ratzel był jednym z twórców geografii społecznej. Według niego prymitywne społeczeństwa były organizowane przez emigrację i izolację.
W czasie, gdy żył Ratzel, Niemcy właśnie zjednoczyły się w Europie, a polityka obracała się wokół egzaltacji nacjonalizmu i imperialistycznych interesów..
Pozytywizm był dominującym nurtem myśli i od tego faktu nie mógł uciec. To właśnie ta filozoficzna postawa skłoniła go do zastosowania pojęć biologicznych w interpretacji faktów z geografii politycznej..
Na przykład jego porównanie Państwa do żywego organizmu, w którym instytucje są organami, które ewoluują (rodzą się, rosną, dojrzewają, starzeją się i umierają) i spełniają określoną funkcję.
Z drugiej strony, na jego prace wpłynęli Friedrich List, Heinrich von Treitschke i Ernst Haeckel, co było widoczne w ich ewolucyjnych i pozytywistycznych stanowiskach..
Działalność dydaktyczna Ratzela, a także postępy w nauce umożliwiły mu stworzenie kilku podręczników. Oto kilka ich tytułów:
Ogólnie rzecz biorąc, prace te kładą podwaliny pod determinizm geograficzny, który postuluje, że działalność człowieka zależy od zajmowanej przez nią przestrzeni fizycznej..
Odzwierciedlają również poszukiwanie interpretacji, w której terytorium jest potęgą polityczną. Wniósł wkład teoretyczny niezbędny do przyjęcia teorii przestrzeni geograficznej.
Prace Friedricha Ratzela przyczyniły się do rozwoju meksykańskiej antropologii i geografii, tak przydatnych w procesie odbudowy, który nastąpił po rewolucji w tym kraju..
Działa jak Wielkie problemy narodowe Andrés Molina Enríquez, i odbudowa Meksyku autorstwa Salvadora Alvarado, zainspirowały się Ratzelowskie idee rewaluacji terytorium.
Terytorium było kluczowym elementem w takich kwestiach, jak integracja rdzennych mieszkańców, prawo własności ziemi i korupcja administracji publicznej w Meksyku.
Andrés Molina Enríquez, wybitny prawnik i członek Meksykańskiego Towarzystwa Geografii i Statystyki, również przedstawił organiczną koncepcję państwa i powiązał ją z terytorium.
Według tego meksykańskiego autora, grupy ludzi są zależne od gleby z czegoś tak podstawowego jak pożywienie. Stamtąd nawiązują więź z terytorium, która determinuje stopień jego ewolucyjnego rozwoju. W tym zgadza się z Ratzelem.
Niektórzy z głównych zwolenników podejścia Friedricha Ratzela to:
Jeszcze bez komentarzy