Plik funkcjonalizm w architekturze Jest to zasada artystyczna, która opiera się na fakcie, że budynki lub dzieła architektoniczne muszą być budowane wyłącznie w celu spełnienia celu i że budynek spełnia swoją funkcję. Zasada ta zwykle budzi wątpliwości i problemy wśród samych architektów, ponieważ często funkcja nie jest tak oczywista..
Architektura funkcjonalistyczna jest często postrzegana jako ekskluzywny wyraz artystyczny, ale architekci tacy jak Will Bruder czy James Polshek pokazali inaczej. Te osobowości próbowały spełnić zasady Witruwiusza, które mówiły o pięknie, solidności i użyteczności konstrukcji architektonicznych..
Po zakończeniu I wojny światowej nastąpił wielki rozkwit architektury funkcjonalistycznej. Celem było zbudowanie nowego świata, w którym ludzie zapomną o zniszczeniach pozostawionych przez wojnę.
Czasami ta artystyczna zasada jest powiązana z ideałami, takimi jak socjalizm czy humanizm. Do 1930 roku narodził się nowy nurt funkcjonalistyczny - zwłaszcza na terenach Czechosłowacji, Niemiec, Polski i Holandii - który nadal koncentrował się na architekturze w kierunku funkcjonalności, ale musiał mieć też większy cel. W tym przypadku miała służyć lepszemu życiu ludzi.
Indeks artykułów
Dyskusje na temat znaczenia architektury w społeczeństwie sięgają zamierzchłych czasów. Być może pierwsza wzmianka pojawiła się u rzymskiego architekta Witruwiusza, gdy w I wieku pne. C. ustalił pewne zasady, które mówiły o użyteczności, trwałości i pięknie dzieł architektonicznych.
Wraz z upływem czasu i różnymi nurtami artystycznymi architekci zawsze wybierali cechy, które dominowały w ich pracach..
Na przykład w XIX wieku architekci bardzo skupili się na stylu swoich budynków. Pod koniec tego czasu inni przedstawiciele byli przeciwni tej idei i skupiali się na funkcji budynków..
W 1896 roku Louis Sullivan kategorycznie stwierdził, że forma zabudowy zawsze podąża za funkcją. Ale dopiero w 1930 roku zaczęto normalnie dyskutować o funkcjonalizmie. Mówiono o estetycznym podejściu i nie był to tylko wyłączny temat ich wykorzystania.
Architektura funkcjonalistyczna kojarzyła się z rzadkimi dekoracjami, choć nie naruszało to w ogóle podstawowej zasady funkcji..
Konstrukcje funkcjonalistyczne były często określane w obraźliwy sposób. Budynki o architekturze funkcjonalistycznej kojarzyły się jedynie z obiektami komercyjnymi, mało wartościowymi, a nawet stajniami czy szopami.
Rewolucja przemysłowa wywarła wielki wpływ na ten styl architektoniczny, ponieważ zmieniła sposób produkcji przedmiotów, wytwarzanych z niewielką liczbą detali i materiałów, które zostały wykonane szybciej i przy mniejszych zasobach.
Dziś wielu architektów twierdzi, że w zawodzie nie ma żadnej odpowiedzialności. Co bezpośrednio koliduje z zasadą funkcjonalizmu.
Nowoczesna architektura i funkcjonalizm są zwykle ze sobą powiązane, ale prawda jest taka, że ten ruch artystyczny nie narodził się wyłącznie dla epoki nowożytnej.
Na poziomie estetycznym prace funkcjonalistyczne nie posiadają większych elementów zdobniczych. Dekoracja jest prosta i zwykle można na pierwszy rzut oka stwierdzić, jaki był surowiec użyty do budowy.
Przykładem tego jest sytuacja, gdy odsłonięte są blachy stalowe, kawałki betonu lub belek i belek drewnianych. Chodzi o to, że pojawiają się takimi, jakimi są. Ale pełniły też funkcję wyostrzania i podkreślania nowoczesnej produkcji. Z tego powodu charakteryzuje się podobnymi produktami lub produkcją przemysłową..
W architekturze funkcjonalistycznej sprzeczne jest to, że z czasem brak estetyki był tak samo decydujący w tych konstrukcjach, jak zasada funkcjonalna..
Problem z funkcjonalizmem zawsze polegał na tym, że ma on totalizujący profil. Socjolog Jean Baudrillard wyjaśnił negatywne konsekwencje skupiania się wyłącznie i wyłącznie na funkcji rzeczy.
Dla Baudrillarda potrzeba ludzi nie istnieje. Wyjaśnił, że to tylko pretekst, którym można łączyć ludzi z przedmiotami. Prawda jest taka, że funkcja przedmiotu jest różna, wszystko zależy od panującego w danym momencie stylu.
Szczególnie w latach sześćdziesiątych funkcjonalizm był mocno krytykowany. Ta artystyczna zasada nigdy nie brała pod uwagę istnienia zmian na poziomie społecznym i zapomniała o nierównościach płciowych, klasowych czy rasowych. Te różnice prowadzą do konfliktów z funkcją rzeczy, jeśli jest ona statyczna.
Czechosłowacja (republika, która istniała do 1992 r.) Była pierwszym miejscem, w którym dominowała architektura funkcjonalistyczna. Willa Tugendhatów w Brnie była jednym z jego najbardziej reprezentatywnych dzieł, obok willi Müllera w Pradze. Na przykład miasto Zlín powstało w 1920 roku z zamiarem przekształcenia się w miasto przemysłowe.
W całym kraju można było znaleźć dzieła o wyraźnym stylu funkcjonalistycznym. Wille były bardzo powszechnymi konstrukcjami, aw miastach dominowały budynki mieszkalne, fabryki i biurowce.
W Skandynawii po latach 30. XX wieku z większą siłą pojawił się funkcjonalizm, nazywany często gatunkiem funki. Lauritzen, Jacobsen i Møller byli najbardziej aktywnymi przedstawicielami funkcjonalistów.
W Polsce najważniejszy wpływ funkcjonalizmu, jaki zaistniał, miał miejsce w latach 1918-1939. Le Corbusier i Jerzy Soltan wywarli wielki wpływ na innych architektów, którzy podążali za ich pomysłami..
Część z jej przedstawicieli odpowiadała również za przeniesienie idei funkcjonalizmu z architektury do projektowania..
Na całym świecie zauważono prace i przedstawicieli funkcjonalizmu. Chociaż przy sporządzaniu listy dzieł widać, że najbardziej reprezentatywne jako ruchy artystyczne znajdują się we wcześniej wymienionych krajach europejskich.
W Czechach można znaleźć miasto Tugendhat i Pałac Targowy w Pradze. To ostatnie jest jednym z największych dzieł i jednym z tych, które pojawiły się po raz pierwszy w stylu funkcjonalistycznym. Również w Czechach znajduje się New House Colony, kompleks mieszkalny składający się z 16 domów, który został zbudowany w 1928 roku.
W Niemczech znajduje się szkoła związków zawodowych ADGB, wyraźny przykład idei funkcjonalistycznych, który powstał w 1928 roku. Podczas gdy w Danii Uniwersytet Aarhus jest wyraźnym przykładem zasad funkcjonalistycznych, podobnie jak dzielnica mieszkaniowa Södra Ęngby w Szwecji.
Villa Savoye we Francji jest przykładem architektury tego stylu. W Portugalii wpływ można zobaczyć na Plaza de todos de Póvoa de Varzim. Na Islandii funkcjonalistyczne przedstawienie można zobaczyć w latarni morskiej Knarraros, która została zbudowana pod koniec lat trzydziestych XX wieku..
Prace są podsumowane w konkretnych budynkach, ale także w dużych społecznościach. Całe miasta budowano według idei funkcjonalizmu. Jak również domy prywatne.
Jeszcze bez komentarzy