Gabino barreda Był meksykańskim filozofem, politykiem i lekarzem urodzonym w 1818 roku w mieście Puebla. Jest szczególnie znany jako prekursor szkoły pozytywistycznej w kraju, ze szczególnym wpływem na politykę edukacyjną. W rzeczywistości Barreda uczestniczyła w reformie edukacyjnej przeprowadzonej przez rząd Benito Juáreza po Drugim Cesarstwie Meksykańskim..
Wniósł całą wizję pozytywistycznego scjentyzmu, próbując pozostawić za sobą kościelny wpływ na nauczanie. Filozof został wezwany do rządu przez samego Juáreza, który był pod wrażeniem Modlitwa obywatelska wykonane przez Barredę. Wezwał w tym do wyzwolenia narodu meksykańskiego w sferze politycznej, społecznej i religijnej..
Oprócz stanowisk politycznych Barreda przez wiele lat pracował jako nauczyciel. Na tym polu podkreślił swój występ jako pierwszego dyrektora National Preparatory School, przedstawiając swoje pomysły. Doprowadziło to później do powstania University of Mexico..
Nazywał się Gabino Eleuterio Juan Nepomuceno Barreda Flores i urodził się 19 lutego 1818 roku w Puebla. Pierwsze lata szkolenia odbywały się w jego rodzinnym mieście.
Pod koniec swoich pierwszych etapów edukacyjnych wyjechał do Mexico City, gdzie wstąpił do Colegio de San Ildefonso. Zaczął studiować prawoznawstwo, ale szybko przeważyły jego preferencje w zakresie nauk przyrodniczych i zmienił tę karierę na chemię w Wyższej Szkole Górniczej. Następnie kontynuował naukę medycyny w 1843 roku.
Podobnie jak wielu Meksykanów tamtych czasów, Barreda musiał bronić swojego kraju podczas interwencji USA w 1846 roku. Podczas bitwy pod Molino del Rey został wzięty do niewoli przez wojska wroga..
Po zakończeniu wojny Barreda udał się do Paryża, chcąc kontynuować studia medyczne. To właśnie w stolicy Francji odbył spotkanie, które naznaczyło jego myślenie. Znajomy namówił go na kursy prowadzone przez twórcę pozytywizmu Augusto Comte.
Po powrocie do Meksyku Barreda zabrał ze sobą całe dzieło francuskiego filozofa. Jego celem było zastosowanie swoich zasad w meksykańskiej polityce i społeczeństwie, dla którego założył Sociedad Metodófila. To później dało początek partii politycznej, Partii Naukowej, ale Gabino był jej częścią tylko przez krótki czas..
Po uzyskaniu dyplomu lekarza rozpoczął karierę pedagogiczną. Jego pierwsze doświadczenie w tej dziedzinie miało miejsce w National School of Medicine.
Tam był pierwszym profesorem patologii ogólnej, nowo utworzonej jako przedmiot. Uczył także filozofii medycyny i historii naturalnej.
Jego praca nauczyciela oraz praca jako promotor pozytywizmu sprawiły, że podczas francuskiej interwencji i późniejszego rządu cesarskiego musiał udać się do Guanajuato. Był tam uchodźcą przez cztery lata, od 1863 do 1867 roku.
Zmiana reżimu, wraz ze zwycięstwem wojsk Benito Juáreza, oznaczała zmianę ich sytuacji. Punkt zwrotny należał do niego Modlitwa obywatelska, to zaimponowało przyszłemu prezydentowi kraju.
W tej proklamacji Barreda dokonał przeglądu historii Meksyku, interpretując ją z punktu widzenia filozofii pozytywistycznej. Dla niego kraj musiał szukać wyzwolenia od wpływów swojej przeszłości, zarówno w sferze politycznej, religijnej, jak i naukowej..
Fraza, która może podsumować zawartość Modlitwa obywatelska brzmi ona następująco: „Niech wolność, porządek i postęp będą odtąd naszym mottem: wolność jako środek, porządek jako podstawa i postęp jako cel; potrójne motto symbolizowane potrójnymi kolorami naszej pięknej flagi narodowej (…) ".
Pierwszy sekretarz sprawiedliwości i instrukcje publiczne rządu Benito Juáreza, Antonio Martínez de Castro, wysłał Barredę do zreformowania meksykańskiego systemu edukacji. W wyniku tych prac 2 grudnia 1867 roku została ogłoszona odpowiednia ustawa.
Do jego najważniejszych punktów należało utworzenie Szkoły Przygotowawczej oraz obowiązkowy charakter etapu podstawowego. To, zgodnie z nowym prawem, stało się wolne i świeckie.
Następnie Barreda został dyrektorem National Preparatory School. Polityk i filozof kierował tym organizmem, stosując zasady emanujące z pozytywizmu; jego motto brzmiało „Miłość, porządek i postęp”. Pełnił urząd do 1878 roku.
Wszyscy historycy są zgodni co do tego, że jego praca była zalążkiem przyszłego powstania Autonomous University of Mexico.
Pełniąc funkcję dyrektora Szkoły, Barreda nie opuszczał katedry Patologii Ogólnej. Ponadto miał ważny udział w życiu politycznym kraju.
W związku z tym piastował takie stanowiska, jak przewodniczący Komisji ds. Instrukcji Publicznych Kongresu. Później, za rządów Porfirio Díaza, został ambasadorem Niemiec.
Barreda spędził 3 lata w ambasadzie w Niemczech. Powrócił w 1881 roku, zakładając swoją rezydencję w stolicy Meksyku. Wkrótce po powrocie, 20 marca 1881 r., Zmarł w domu Gabino Barreda..
Doczesne szczątki meksykańskiego filozofa i polityka zostały przewiezione do Rotundy Osób Znakomitych 22 stycznia 1968 r..
Głównym wkładem Gabino Barredy było wprowadzenie myśli pozytywistycznej w społeczeństwie meksykańskim.
Ten nurt filozoficzny głosi prymat nauki w interpretowaniu i rozumieniu rzeczywistości. Według jego zwolenników nie można twierdzić, że istnieje wszystko, czego nie można zmierzyć, przemyśleć ani doświadczyć..
Widząc podstawy myśli pozytywistycznej, wkład Barredy w edukację jest znacznie lepiej zrozumiany.
Przed reformą prawa - której był bohaterem - religia była podstawą, na której obracał się system edukacyjny. Z tego powodu Barreda głosił potrzebę wyzwolenia się spod tego wpływu..
Dla filozofa edukacja nie powinna indoktrynować, ale wyzwalać. W jego myśleniu chodziło o umieszczenie nauczania na osi społecznej, aby osiągnąć postęp państwa.
Również w dziedzinie edukacji Barreda był pionierem w nadawaniu najwyższego znaczenia systemowi nauczania w społeczeństwie. Jako element wyzwolenia i postępu, powinien być dostępny dla wszystkich.
Z tego powodu, zgodnie z prawem oświatowym, etap podstawowy stał się bezpłatny, świecki i, co do zasady, obowiązkowy dla wszystkich meksykańskich dzieci..
Barreda ogłosił również kilka zasad filozoficznych mających zastosowanie w praktyce edukacyjnej. W swoich pracach uporządkował proces pozyskiwania wiedzy w następujący sposób: czyste rozumowanie, racjonalna obserwacja i wreszcie obserwacja i eksperymentowanie. W ten sposób zastosował do nauczania teorię naukowców.
Jeszcze bez komentarzy