Charakterystyka mieczyków, siedlisko, uprawa, zastosowania, gatunek

3249
Philip Kelley

Plik mieczyk, należące do rodzaju Mieczyk, To grupa gatunków naturalnych lub hybrydowych uprawianych jako rośliny ozdobne. Należą do rodziny Iridaceae, która występuje w basenie Morza Śródziemnego, tropikalnej Afryce, Afryce Południowej i Azji..

Pod względem taksonomicznym składa się z ponad 220 gatunków znajdujących się głównie w centrum jego pochodzenia w południowej Afryce. Ponadto różne analizy ustaliły, że gatunki Acidanthera, Anomalesia, Homoglossum Y Oenostachys są obecnie zawarte w gatunku Mieczyk.

Mieczyk. Źródło: pixabay.com

Mieczyki to rośliny zielne, które zimą pozostają w stanie uśpienia w postaci bulwy i kwitną wraz z nadejściem wiosny. Kwiatostany ułożone w kolce zawierają 12-20 hermafrodytycznych kwiatów rurkowych o różnych kolorach, kształtach i rozmiarach..

Obecnie produkcja mieszańców Mieczyk Jest szeroko rozpowszechniona na całym świecie jako roślina ozdobna, głównie jako kwiat cięty. W rzeczywistości największe znaczenie handlowe mają hybrydy, które były uprawiane i ulepszane poprzez krzyżowanie różnych gatunków przez ponad dwa stulecia..

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka ogólna
    • 1.1 Corm
    • 1.2 Łodyga
    • 1.3 Arkusz
    • 1.4 Kwiaty
    • 1.5 Owoce
  • 2 Taksonomia
    • 2.1 Etymologia
  • 3 Siedlisko i rozmieszczenie
  • 4 Uprawa
    • 4.1 - Rozmnażanie
    • 4.2 - Wymagania
  • 5 zastosowań
  • 6 Reprezentatywne gatunki
    • 6,1 Gladiolus cardinalis
    • 6.2 Gladiolus dalenii
    • 6.3 Gladiolus papilio
    • 6.4 Gladiolus saundersii
    • 6.5 Gladiolus tristis
    • 6.6 Gladiolus watsonius
  • 7 Referencje

Ogólna charakterystyka

Corm

Bulwa jest pogrubioną podziemną łodygą o orientacji pionowej i solidnej spłaszczonej strukturze, z której wyłaniają się boczne pąki. Pokryta jest warstwami suchych liści i utworzona przez kilka węzłów, z których rodzą się nowe pąki. Jego żywotność wynosi od jednego do trzech lat.

Trzon

Łodyga zwana „tokarką” składa się z części podziemnej, liści i kwiatostanu o wysokości 1-2 m. Sztywne liście w kształcie miecza pokrywają sztywną łodygę i podtrzymują kwiatostan.

Liść

Wydłużone liście, z równoległymi żyłkami i lancetowatym kształtem, pokryte są woskowatym naskórkiem. Struktury te rodzą się u podstawy łodygi, zmniejszone w dolnej części, otaczające łodygę i wydłużone w górnej części.

kwiaty

Kwiaty o wielkości 10-12 jednostek i zmiennym zabarwieniu pojawiają się w końcowej pozycji na końcu kłosu kwiatowego. Kwiaty bezszypułkowe i biseksualne otoczone są przylistkami i przylistkami.

Okwiat rurowy lub dzwonkowaty jest dwustronnie symetryczny z sześcioma lekko nierównymi płatami. Widoczne są trzy pręciki wychodzące z okwiatu na trójokularowym dolnym jajniku i nitkowatym stylu..

Kwitnienie występuje latem i zimą. W klimacie umiarkowanym iw kontrolowanych warunkach szkółkarskich kwitnienie występuje przez cały rok.

Owoc

Owoce o średnicy 1-1,5 cm są odwrotnie jajowate lub podłużne z trzema zaworami, które są dłuższe niż szerokie i są ciemne. Nasiona 5-10 mm brązowawego koloru są ściśnięte i mają błoniaste skrzydło o jasnych odcieniach.

Bulwy mieczyków. Źródło: pixabay.com

Taksonomia

- Królestwo: Plantae.

- Oddział: Magnoliophyta.

- Klasa: Liliopsida.

- Zamówienie: szparagi.

- Rodzina: Iridaceae.

- Podrodzina: Crocoideae.

- Plemię: Ixieae.

- Płeć: Mieczyk L.

Etymologia

Nazwa Mieczyk Gatunek przypisywany rzymskiemu wojskowemu i przyrodnikowi Pliniuszowi Starszemu. Nawiązuje do lancetowatego kształtu liści mieczyków, podobnie jak rzymski miecz zwany „gladius”.

Z drugiej strony w czasach Cesarstwa Rzymskiego mieczyk był symbolem zwycięstwa. W rzeczywistości zostały one przekazane gladiatorom, którzy wygrali walki w rzymskim Koloseum..

Szczegóły kwiatu: Źródło: pixabay.com

Siedlisko i dystrybucja

Gladiola pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i południowej Afryki i jest uprawiana od czasów Greków i Rzymian. Jego największa różnorodność występuje w Afryce Południowej, występując na wolności w Europie, Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie..

Gatunek Mieczyk Rosną w zróżnicowanych siedliskach, nie są wymagające pod względem glebowym, ale wymagają luźnych i dobrze osuszonych. Ponadto dla maksymalnego rozwoju kwiatowego potrzebują pełnego nasłonecznienia lub długich dni, a także stałej wilgotności..

Rzeczywiście, jego zapotrzebowanie na wodę musi być stałe, zwłaszcza w fazie kwitnienia. Podobnie, w zależności od koloru kwiatów, wymagają znacznego wkładu mikroelementów, takich jak wapń, żelazo i magnez..

Kultura

- Rozpiętość

Rozmnażanie przez nasiona

Rozmnażanie płciowe za pomocą nasion przeprowadza się w celu uzyskania nowych odmian przez ulepszenie genetyczne lub w celu zachowania dzikich gatunków. Krzyżowanie różnych odmian pozwala na uzyskanie roślin o dużej zmienności cech, w tym wielkości, koloru, odporności czy fenologii..

Rozmnażanie przez bulwy

Rozmnażanie bezpłciowe lub wegetatywne odbywa się przez bulwy lub bulwy podziemnego systemu mieczyk. Bulwy reprodukcyjne to małe boczne pąki o średnicy 2 cm, które powstają u podstawy pierwotnej bulwy..

Struktury te są łatwo dostępne jesienią, kiedy bulwy są zbierane, aby zachować je w okresie zimowym. W rzeczywistości bulwy wymagają rozwoju od jednego do dwóch lat, aby zmagazynować energię potrzebną do wyprodukowania nowej rośliny..

Proces polega na wysiewie cebulek kolejno przez dwa lata, aż zgęstnieją i osiągną wartość handlową. W ten sposób bulwy tej samej odmiany zachowają cechy genetyczne i fenotypowe rośliny matecznej..

- Wymagania

Podłoże

Mieczyki są mało wymagające pod względem jakości gleby. Na ogół preferują gliny piaszczyste z wystarczającą zawartością materii organicznej, aby zapewnić niezbędne składniki odżywcze..

Podobnie dostosowują się do lekko gliniastych gleb, pod warunkiem, że mają dobry system drenażowy, ponieważ są podatne na podlewanie. Wymagają zwykle gleb o średniej strukturze, pH 6-7, dobrym drenażu, oprócz dodatków wapiennych lub materii organicznej..

Uprawy komercyjne. Źródło: Richard Croft / Gladioli

Nawadnianie

Mieczyk wymaga wystarczającej wilgotności podłoża podczas całego procesu produkcyjnego. Jest to szczególnie konieczne w momencie rozpoczęcia kwitnienia, kiedy pojawia się druga para liści, która generuje kwiatostan.

W przypadku tej uprawy można stosować różne systemy nawadniania, poprzez zalewanie, spryskiwanie lub kapanie. Do nawadniania powodziowego wymagana jest budowa redlin wysiewających; i kapie szczególną i kosztowną infrastrukturę.

Z tego powodu nawadnianie tryskaczowe jest powszechne na dużych obszarach, chociaż w wielu przypadkach sprzyja pojawieniu się chorób grzybiczych. Z drugiej strony nawadnianie powodziowe wymaga mniejszych inwestycji, o ile teren jest równy..

Komercyjna uprawa mieczyków wymaga zawsze świeżej gleby zgodnej z łańcuchem nawadniania. W rzeczywistości nawadnianie należy wykonywać co 2-3 dni bez przerywania suszenia gleby, zwłaszcza przy rozpoczynaniu produkcji kwiatostanów..

Temperatura

Optymalny zakres temperatur gleby to 10-20ºC, a idealna temperatura otoczenia w ciągu dnia oscyluje w granicach 20-25ºC. Na noc zaleca się temperatury w przedziale 10-15 ºC. Z drugiej strony w czasie formowania się łodygi kwitnącej dobrze sobie radzą w temperaturze 12-22 ºC.

Mieczyków są wrażliwe na wysokie temperatury, więc środowiska powyżej 30 ° C mogą powodować zmiany w czasie różnicowania się kwiatów. Podobnie wysokie temperatury gleby mogą powodować uszkodzenie podziemnych łodyg lub bulw..

Wilgotność

Uprawa wymaga wilgotności względnej 60-70%, przy wilgotności poniżej 50% rozwój mieczyków jest opóźniony. W przeciwnym razie nadmierna wilgotność powoduje nadmierny wzrost łodyg i pojawienie się zgnilizny u podstawy łodygi..

Promieniowania słonecznego

Gatunek Mieczyk Są roślinami heliofitycznymi, czyli do efektywnego rozwoju wymagają pełnego nasłonecznienia. Jednak inicjacja kwitnienia odbywa się w ciemnych warunkach, przy czym decydującym czynnikiem w tym procesie jest temperatura..

Procesy indukcji i różnicowania kwiatów odbywają się przy długim dziennym fotoperiodzie, dłuższym niż 12 godzin świetlnych. Jeśli w tej fazie światło jest niewystarczające, kwitnienie ustaje. W przeciwnym razie nadmierne oświetlenie powoduje kurczenie się kwiatostanu..

Zapłodnienie

W fazie wzrostu nie jest wymagająca pod względem wymagań żywieniowych gleby, gdyż jej potrzeby przejmuje bulwa. Nawożenie rozpoczyna się, gdy roślina ma dwa liście, ponieważ korzenie są wrażliwe na stężenie soli w glebie..

Zaleca się stosowanie zbilansowanej receptury 2-1-2 makroelementów: azotu, fosforu i potasu. Wykonywanie aplikacji w sposób ułamkowy w momencie pojawienia się drugiego liścia, czwartego liścia oraz w momencie pojawienia się kłosu kwiatowego..

W przypadku stosowania fertygacji dawki powinny być mniejsze w stosunku do bezpośredniego nawożenia gleby i fazy uprawy. Początkowo zaleca się stosowanie wyższej zawartości fosforu (1-3-0,5); w azocie wzrostowym (1-0,5-1) iw okresie kwitnienia potasu (1-0-2).

Aplikacje

Zdecydowana większość gatunków z rodzaju Mieczyk są używane jako kwiaty ozdobne, uprawiane w parkach i ogrodach jako mieszane bordiury o atrakcyjnym kolorze. Jednak głównym przedmiotem komercjalizacji mieczyków jest przemysł kwiaciarski w postaci kwiatów ciętych.

Reprezentatywne gatunki

Gladiolus cardinalis

Geofityczne i zimozielone gatunki zielne o prostych i efektownych kwiatach, osiągających do 1,5 m wysokości. Pochodzi z Republiki Południowej Afryki i znajduje się na wysokości od poziomu morza do 1200 metrów nad poziomem morza..

Gladiolus cardinalis. Źródło: peganum z Henfield, Anglia [CC BY-SA 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)]

Gatunek ten jest uważany za jednego z przodków obecnych mieszańców skomercjalizowanych na całym świecie. Występuje dziko na mokrych zboczach i wokół wodospadów w prowincji Western Cape.

Gladiolus dalenii

Gatunek ten należy do grupy mieczyków o największym rozpowszechnieniu na świecie, będąc gatunkiem rodzicielskim większości obecnych mieszańców. Pochodzi z południowej Afryki i Madagaskaru, rozprzestrzenił się w tropikalnej Afryce i na zachodnim Półwyspie Arabskim.

Gladiolus dalenii. Źródło: anniesannuals [CC BY 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]

Charakteryzuje się długim kolcem z pięcioma lub więcej dzwonkowatymi kwiatami o żółtych lub czerwonych odcieniach z żółtą szyjką. Rośnie na sawannach lub zaroślach, na glebach piaszczysto-gliniastych, o odczynie lekko kwaśnym i przy pełnym nasłonecznieniu..

Gladiolus papilio

Znany jako mieczyk motylkowy, jest gatunkiem występującym do 2400 metrów nad poziomem morza na terenach podmokłych i zalanych. Pochodzi z Afryki Południowej, występuje w prowincjach Eastern Cape i Limpopo.

Gladiolus papilio. Źródło: Dick Culbert z Gibsons, B.C., Kanada [CC BY 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]

Jest to wiecznie zielony gatunek zielny o wysokości od 0,50 do 1,20 m, który wymaga pełnego nasłonecznienia i umiarkowanej ilości wody. Z bardzo niezwykłymi kwiatami jest bardzo odporną rośliną, uprawianą jako gatunek wprowadzony w Wielkiej Brytanii od XIX wieku.

Gladiolus saundersii

Rodzime gatunki najwyższych gór w Afryce Południowej, a konkretnie Gór Smoczych, znajduje się na wysokości do 2750 metrów nad poziomem morza. Rośnie latem na skalistych zboczach, nierównym terenie, klifach i suchych ekosystemach z pewnymi sezonowymi deszczami. Zimą pozostaje w stanie uśpienia.

Gladiolus saundersii. Źródło: peganum z Henfield, Anglia [CC BY-SA 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)]

Jego kwiaty o różowych lub jaskrawoczerwonych odcieniach są szczególne, ułożone ukośnie lub w dół. Dolne działki mają czerwoną plamkę na białym tle. Zapylane są przez motyle.

Gladiolus tristis

Znany jako żonkil nocny lub lilia nocna, jest rodzimym gatunkiem Republiki Południowej Afryki, uprawianym komercyjnie na wybrzeżach Kalifornii i Australii. Rozmnaża się z jednego lub dwóch centymetrów bulwy, która jest szeroko uprawiana w parkach i ogrodach..

Gladiolus tristis. Źródło: Andrew massyn [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]

Roślina składa się z długiego kłosu o wysokości 1,5 mz końcowymi kwiatami i trzech wąskich liści, które owijają się wokół łodygi. Liczne aromatyczne kwiaty mają sześć jasnych działek z zielonymi lub fioletowawymi liniami środkowymi.

Gladiolus watsonius

Dzika roślina mieczyk występująca na skalistych zboczach na wysokości 600 metrów nad poziomem morza w prowincji Western Cape w Południowej Afryce. Kwitnie przeważnie późną zimą i wczesną wiosną z wyprostowanym kłosem o wysokości 30-50 cm i czerwono-pomarańczowymi kwiatami dzwonkowatości..

Gladiolus watsonius. Źródło: Andrew massyn [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]

Bibliografia

  1. Contreras, R. (2013) Gladiolo. Przewodnik. Biologia. Odzyskane z: biologia.laguia2000.com
  2. El Cultivo del Gladiolo (2018) Infoagro Systems, S.L. Odzyskane na: infoagro.com
  3. Flora ibérica 20 (2013) Liliaceae-Agavaceae: Gladiolus L., Real Jardín Botánico, CSIC, Madryt, redaktorzy: Enrique Rico, Manuel B. Crespo, Alejandro Quintanar, Alberto Herrero, Carlos Aedo, s. 485-491
  4. Mieczyk. (2018). Wikipedia, wolna encyklopedia. Odzyskane na: es.wikipedia.org
  5. Gladiolas - Gladiolus (2015) EncicloVida. Odzyskany w: enciclovida.mx
  6. Gladiolus jako kwiaty cięte (2018) The International Flower Bulb Center (IFBC). Wytyczne dotyczące produkcji na kwiat cięty. 35 s.

Jeszcze bez komentarzy