Plik gruczoły zewnątrzwydzielnicze Są rodzajem gruczołów, które wydzielają swoje produkty przez kanały, które otwierają się w kierunku zewnętrznej powierzchni ciała lub w kierunku powierzchni nabłonka, zewnętrznej lub wewnętrznej, nabłonka, z którego je powstają..
Gruczoł to funkcjonalna jednostka komórek, które współpracują ze sobą w celu syntezy i uwolnienia produktu w przewodzie lub bezpośrednio do krwiobiegu. W ludzkim ciele istnieją dwa główne typy: gruczoły zewnątrzwydzielnicze i gruczoły dokrewne..
Gruczoły zewnątrzwydzielnicze różnią się od gruczołów dokrewnych tym, że te ostatnie utraciły przewody i w konsekwencji wydzielają swoje produkty bezpośrednio do naczyń krwionośnych lub limfatycznych, przez które rozprowadzają się i docierają do narządów docelowych..
Struktury te powstają w procesie „pączkowania” nabłonka, który jest wynikiem złożonej interakcji między komórkami mezenchymalnymi i komórkami nabłonkowymi i jest wspomagany przez różne czynniki wzrostu..
Gruczoły zewnątrzwydzielnicze są bardzo zróżnicowane zarówno pod względem liczby, jak i funkcji, dlatego wiele układów narządów wykorzystuje je do wykonywania swoich funkcji, czego przykładem jest skóra, usta, żołądek, trzustka, dwunastnica i piersi..
Indeks artykułów
Wszystkie typy gruczołów mają swój początek w komórkach nabłonka. Komórki te opuszczają powierzchnię, na której się rozwinęły i atakują tkankę łączną leżącą pod spodem, gdzie tworzą wokół niej blaszkę podstawną..
Przewody i jednostki wydzielnicze gruczołów tworzą tak zwany „miąższ gruczołowy”, podczas gdy tkanka łączna, która atakuje i podtrzymuje miąższ, jest znana jako „zrębie gruczołowe”.
Wydzieliny wytwarzane przez gruczoły powstają wewnątrzkomórkowo w komórkach, które je tworzą i są syntetyzowane w postaci makrocząsteczek, które są zgrupowane lub przechowywane w specjalnych pęcherzykach zwanych „ziarnistościami wydzielniczymi”.
Produkty gruczołów zewnątrzwydzielniczych mogą, ale nie muszą, być modyfikowane podczas przechodzenia przez przewody gruczołowe, ponieważ substancje można usuwać lub dodawać do nich..
Dzieje się tak na przykład w głównych gruczołach ślinowych, gdzie znajdują się pompy jonowe, które modyfikują skład substancji wytwarzanych przez komórki wydzielnicze..
Ponieważ gruczoły zewnątrzwydzielnicze są rozmieszczone w wielu różnych narządach i tkankach organizmu, pełnią one różnorodne funkcje..
W skórze znajdują się gruczoły potowe i łojowe. Te pierwsze pochodzą z najbardziej obfitych gruczołów zewnątrzwydzielniczych w organizmie, ponieważ są rozproszone po całej skórze i są odpowiedzialne za wydzielanie płynów szklistych, które pomagają regulować temperaturę ciała..
Gruczoły łojowe są również bardzo obfite i są odpowiedzialne za produkcję tłustych lub tłustych płynów, które stale natłuszczają skórę.
W jamie ustnej ślinianki, ślinianki przyuszne, podżuchwowe i podjęzykowe współpracują ze sobą, wydzielając produkty półsurowate, które działają bezpośrednio w pierwszym etapie trawienia pokarmu i nawilżają powierzchnie śluzówki..
W żołądku gruczoły odźwiernikowe, wpust i gruczoły dna żołądka uczestniczą w uwalnianiu enzymów trawiennych, regulują pH żołądka oraz uczestniczą we wchłanianiu niektórych witamin i minerałów.
Gruczoły dwunastnicy i trzustki pełnią funkcje trawienne, a także uczestniczą w ochronie błony śluzowej.
Innym z najbardziej istotnych przykładów gruczołów zewnątrzwydzielniczych są piersi, ponieważ mieszczą się w nich gruczoły sutkowe odpowiedzialne za produkcję i wydzielanie mleka oraz przekazywanie biernej odporności z matki na noworodka..
Gruczoły zewnątrzwydzielnicze są klasyfikowane według rodzaju wydzielanych przez nie produktów, ich kształtu i liczby komórek, które je tworzą (jednokomórkowe lub wielokomórkowe).
W zależności od rodzaju wydzieliny gruczoły te są klasyfikowane jako gruczoły śluzowe, gruczoły surowicze, gruczoły mieszane i gruczoły woskowate..
Wydzielają substancje mucynogenne, które są związkami bogatymi w glikozylowane białka, które po uwodnieniu pęcznieją i tworzą substancję nawilżającą zwaną mucyną, która jest najważniejszym składnikiem śluzu..
Przykładami tych gruczołów są komórki kubkowe w jelicie i mniejsze gruczoły ślinowe w języku i podniebieniu..
Te gruczoły wydzielają wodnisty płyn bogaty w enzymy. Gruczoły surowicze to na przykład gruczoły zewnątrzwydzielnicze trzustki, które wydzielają proteolityczne enzymy trawienne.
Gruczoły mieszane zawierają jednostki wydzielnicze, znane również jako acini, które mogą wytwarzać wydzieliny śluzowe i surowicze, stąd ich nazwa „mieszana”.
Gruczoły podjęzykowe i podżuchwowe są dobrymi przykładami gruczołów mieszanych u ludzi..
Są to gruczoły woskowate przewodu słuchowego zewnętrznego. Są one odpowiedzialne za wydzielanie woskowiny w tym kanale.
Z kolei w zależności od mechanizmu wydzielania komórek należących do gruczołów, gruczoły zewnątrzwydzielnicze można podzielić na merokrynne, apokrynne i holokrynne..
- Jeśli uwolnienie produktów wydzielniczych następuje w wyniku egzocytozy, gruczoły są merokrynne (ślinianka przyuszna).
- Jeśli wydzielanie obejmuje uwolnienie produktów wewnętrznych, takich jak wierzchołkowa część cytozolu komórki wydzielniczej, na przykład gruczoły są apokrynowe (przypadek gruczołów mlecznych ssaków w okresie laktacji).
- Kiedy wydzielina odpowiada dojrzałym komórkom gruczołowym, które obumarły, wówczas gruczoły te są gruczołami holokrynnymi, a przykładem są gruczoły łojowe skóry..
Jeśli klasyfikacja jest związana z liczbą komórek, istnieją jednokomórkowe i wielokomórkowe gruczoły..
Są to najprostsze gruczoły zewnątrzwydzielnicze, ponieważ są utworzone przez pojedynczą komórkę rozmieszczoną w nabłonku.
Najbardziej znanymi przykładami tego typu gruczołów są komórki kubkowe jelita i dróg oddechowych. Są to gruczoły śluzowe, które wydzielają śluz, który chroni ścieżki, na których się znajduje, a jego nazwa wywodzi się od jego morfologii (przypominają balon).
Jego podstawowa część jest przymocowana do blaszki podstawnej nabłonka, w którym się znajdują, podczas gdy jej rozszerzona część wierzchołkowa, zwana „osłonką”, jest skierowana w stronę światła przewodu pokarmowego lub układu oddechowego..
W drewnie tekowym znajduje się duża liczba „kropelek” obciążonych mucyną, a ich uwalnianie jest stymulowane przez unerwienie przywspółczulne i miejscowe podrażnienia chemiczne..
Te typy gruczołów składają się z więcej niż jednej komórki i składają się ze zorganizowanych „klastrów” różnych jednostek wydzielniczych (komórek wydzielniczych), które są zorganizowane na różne sposoby, zgodnie z którymi są klasyfikowane i które działają jako narząd wydzielniczy.
Tak więc istnieją złożone i proste gruczoły wielokomórkowe, niezależnie od tego, czy ich przewód wydalniczy jest odpowiednio rozgałęziony, czy nie. W zależności od morfologii mogą być rurkowate, groniaste (zębodołowe) lub cewkowo-pęcherzykowe..
Duże wielokomórkowe gruczoły zewnątrzwydzielnicze są otoczone rodzajem „kapsułki” i mają wewnętrzne podziały znane jako „płaty” lub „zraziki”, które są wytwarzane przez segmentację wspomnianej kapsułki; naczynia, nerwy i przewody wchodzą i wychodzą z tych gruczołów przez przegrody lub segmenty.
Jeszcze bez komentarzy