Jaki jest zewnętrzny habitus?

1209
Alexander Pearson

Plik wygląd zewnętrzny Jest to zbiór danych medycznych zebranych w drodze ogólnego oględzin gołym okiem, bez przeprowadzania żadnego badania fizykalnego. Można go również zdefiniować jako wygląd zewnętrzny pacjenta.

Aby spełnić zewnętrzny habitus, brane są pod uwagę stan pacjenta, jego płeć, pozorny wiek, konstytucja, nastawienie, stan świadomości itp. W stanie pacjenta ocenia się ciężkość pacjenta. Zwykle odbywa się to na dwa sposoby, jeśli chodzisz lub jesteś przykuty do łóżka.

Jeśli pacjent może chodzić, możemy wykluczyć, że ma coś złamanego w dolnej części ciała. Jeśli pacjent jest przykuty do łóżka, możemy obserwować, czy doszło do urazu uniemożliwiającego mu stanie, czy też zmienił się jego stan świadomości.

Dane obserwowane w wyglądzie zewnętrznym

Seks

Płeć pacjenta jest czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, ponieważ istnieją warunki specyficzne dla płci. Charakterystyczne cechy ze względu na płeć mogą również pozwolić nam zobaczyć częstość występowania choroby.

Wiek

Wiek pozorny to wiek, w którym pacjent pojawia się gołym okiem. Jest to również ważne w obliczu chorób, które występują częściej w danym przedziale wiekowym populacji..

Pozorny wiek odzwierciedla również styl życia pacjenta lub historię patologiczną, która mogła pozostawić ślad na pacjencie..

Jeśli pacjent jest nieprzytomny i nie ma towarzyszącej mu osoby, która wie, co się stało lub historię, oszacowanie jego wieku może być zalecane w przypadku niektórych rozpoznań różnicowych.

Jeśli jesteś pacjentem pediatrycznym, ważne jest, aby ocenić swój pozorny wiek zgodnie z oczekiwaniami dla wzrostu i rozwoju..

Konstytucja

Kondycja pacjenta jest również ważna ze względu na stopień jego odporności. Opiera się na 4 typach konstytucji. Silna konstytucja, w której dominują mięśnie i kości; średnia, gdzie istnieje proporcja między trzema tkankami.

Słaba konstytucja, w której dominują kości. I wreszcie, silnie osłabiona konstytucja, w której jednostki mają cechy siły, ale coś ich mocno osłabiło..

Nastawienie

Postawa pacjenta jest również punktem, który należy wziąć pod uwagę w zewnętrznym habitusie. Jeśli jest dowolnie wybierana, co oznacza, że ​​jednostka ma kontrolę nad swoją postawą i może ją dowolnie zmieniać lub jeśli wręcz przeciwnie, jest to instynktowne, gdy postawa, którą ma, polega na zmniejszeniu dyskomfortu, na przykład pozycja płodu w celu zmniejszenia bólu brzucha.

Możesz także wykonać wymuszoną aktywność, w której nie możesz zmienić pozycji z powodu fizycznego urazu. Lub wreszcie postawa bierna, w której wola jednostki nie może interweniować, a postawą rządzi grawitacja, na przykład śpiączka..

Facja

Facje są wyrazem twarzy jednostki, co może nam również pomóc w badaniu wyglądu zewnętrznego. Rodzaje facji mogą być bardzo zróżnicowane.

Mogą być nietypowe, typowe dla osoby zdrowej i reprezentować ówczesny nastrój pacjenta.

Może być gorączkowy lub zmysłowy, gdy pojawia się rumieniec na policzkach, przekrwienie spojówek, zwiększona częstość oddechów, połysk skóry itp..

Może to być również aspekt, w którym powieki są półzamknięte, spojrzenie niewyraźne, obojętność i niezdarność psychiczna, ostre rysy, łuszczenie się ...

Kontynuując nasz typ twarzy mamy lwa, który charakteryzuje się zapadniętymi oczami z niewielkim ruchem, łysieniem, wydatnymi kośćmi policzkowymi i szerokim nosem, suchymi ustami, niezdarnością intelektualną ... Występuje w chorobach takich jak trąd, gruźlica czy choroby grzybicze

Adissonian to kolejny typ twarzy, charakteryzujący się przebarwieniami twarzy i błon śluzowych na skutek nadmiaru melaniny. Zwykle występuje u drażliwych pacjentów z utratą masy ciała i wiąże się z niewydolnością nadnerczy.

Nieprawidłowe ruchy

Aby kontynuować nasze badanie zewnętrznego habitusu, musimy upewnić się, że nie ma żadnych nieprawidłowych ruchów, charakteryzujących się drżeniami, napadami i tikami..

Ruchy choreyczne, które są nieregularnymi i niekontrolowanymi ruchami mimowolnymi, są również uważane za nieprawidłowe ruchy; atetyczne, które są bardzo powolnymi ruchami o dużej amplitudzie; dystoniczne, czyli świadome ruchy, które umieszczają ciało w wymuszonej pozycji. Oprócz ruchów parkinsonowskich uwzględniamy również ruchy hemibalistyczne, które są nagłe i odśrodkowe..

Marsz

Kolejną cechą, którą należy wziąć pod uwagę w badaniu nawyków zewnętrznych, jest chód pacjenta.

Nieprawidłowe chody mogą być jednostronne, gdy opierają się tylko na jednej kończynie, w ramach których wyróżniamy chody hemiplegiczne, helkonogowe i chromowe..

Wśród nieprawidłowych chodów są również chody obustronne, gdy wada występuje w obu nogach. Mogą być ataksyczne, spastyczne, wielonerwowe, parkinsonowskie, wahające się lub miopatyczne.

Sumienie

Wreszcie musimy wziąć pod uwagę stan świadomości jednostki. Można je rozróżnić między przytomnością, sennością, dezorientacją, sennością, otępieniem, sennością, śpiączką lub śmiercią mózgu..

Najważniejsze, które należy wziąć pod uwagę, to senność, gdy osoba jest w stanie nie zasnąć, nawet próbując, otępienie, gdy pacjent nie reaguje na bolesne bodźce; senność, w której zmiana parametrów życiowych zaczyna być widoczna, śpiączka, w której nie ma już świadomości i śmierć mózgu, w której fale mózgowe już nie istnieją.

Bibliografia

  1. BOURDIEU, Pierre. Struktury, habitus, praktyki.Praktyczność, 1991, s. 91-111.
  2. SACKETT, David L.; HAYNES, R. Brian; TUGWELL, Peter.Epidemiologia kliniczna: nauka podstawowa w medycynie klinicznej. Wydania Díaz de Santos, 1989.
  3. JIMÉNEZ MURILLO, L. U. I. S.; MONTERO PÉREZ, F. JAVIER. Medycyna ratunkowa i nagłe wypadki. Przewodnik diagnostyczny i protokoły działań.Od redakcji Elsevier SL Barcelona, ​​Hiszpania, 2009.
  4. JIMÉNEZ, Luis; MONTERO, F. Javier.Medycyna ratunkowa i ratunkowa: przewodnik diagnostyczny i protokoły działań. Elsevier Health Sciences Hiszpania, 2009.
  5. MURILLO, Luis Jiménez; PÉREZ, F. Javier Montero (red.).Medycyna ratunkowa i ratunkowa + dostęp do sieci: przewodnik diagnostyczny i protokoły działań. Elsevier Hiszpania, 2014.
  6. MURILLO, Luis Jiménez; PÉREZ, Francisco Javier Montero.Medycyna ratunkowa. Przewodnik terapeutyczny 3 wyd. © 2011. Elsevier Hiszpania, 2011.

Jeszcze bez komentarzy