Gustave Moreau (1826-1898) był malarzem francuskiego pochodzenia, słynącym z dzieł symbolistycznych, które krążyły wokół tematów związanych z mitologią i religią. Wiele swoich prac podkreślał erotyzm, a dzięki wypełnieniom podkreślał elementy dekoracyjne scen, które portretował. Ponadto eksperymentował w swojej pracy z użyciem jasnych i uderzających kolorów.
Przy jakiejś okazji oświadczył, że bardzo interesuje się ludzkimi uczuciami i stara się przenieść te obawy do swojej pracy. Intrygowały go i motywowały ludzkie pasje.
Na jego prace duży wpływ miały idee włoskiego renesansu i egzotyki. Wielokrotnie inspirował się innymi artystami ruchu symbolistycznego, ale także pisarzami tamtych czasów. Większość jego prac znajduje się w muzeum Gustave'a Moreau w Paryżu..
Indeks artykułów
Moreau urodził się 6 kwietnia 1826 roku w Paryżu we Francji. Jego ojciec, Louis Jean Marie Moreau, był architektem w swoim rodzinnym mieście, a jego matka, Adele Pauline Desmoutier, była oddana muzyce. Rodzina należała do ówczesnych burżuazyjnych grup.
Był bardzo chroniony podczas dorastania, po części dlatego, że od najmłodszych lat miał wiele problemów zdrowotnych. Jego siostra zmarła, gdy Gustave miał zaledwie 13 lat, a następnie została zabrana ze szkoły, aby zadbać o jego zdrowie.
Dobra pozycja ekonomiczna rodziny Moreau pozwoliła Gustave'owi otrzymać dobre wykształcenie, a jego ojciec zadbał o to, by przeszedł klasyczne wykształcenie. Z drugiej strony matka zachęcała go do rozwoju artystycznego. To zmotywowało go do rozpoczęcia rysowania w wieku 8 lat..
Jego prawdziwa miłość do sztuki zrodziła się po wizycie we Włoszech, gdy miał 15 lat. Później jego ojciec pozwolił mu studiować u Picota, artysty mało ważnego, ale wyróżniającego się powołaniem do nauczania.
W 1847 r. Był członkiem Królewskiej Szkoły Sztuk Pięknych w Paryżu. Opuścił uczelnię po dwukrotnym niepowodzeniu w zdobyciu Nagrody Rzymskiej, stypendium przyznanego studentom sztuki przez rząd francuski..
Dla Gustave'a Moreau był tylko jeden artysta, który naprawdę naznaczył swoją twórczość. Malarz francuski, choć urodzony na Dominikanie, Théodore Chassériau (1819-1857). Moreau i Chasseriau mieli dobre stosunki i obaj mieszkali przy Rue Frochot.
Podobnie Moreau nie było obce twórczości innych wielkich artystów tamtych i poprzednich czasów. Podczas podróży do Włoch w 1857 roku studiował dzieła znanych malarzy, takich jak Leonardo da Vinci, Michelangelo i Giovanni Bellini. Spędził dwa lata studiując obrazy tych malarzy.
Praca Moreau odcisnęła piętno także na innych artystach. Wpłynęło to na twórczość francuskiego malarza Odilo Redona (1840-1916), słynącego z dzieł symbolistycznych od najmłodszych lat.
Moreau był nauczycielem w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu. Ta rola była wykonywana od 1888 roku do jego śmierci. Tam również wywarł znaczący wpływ na innych artystów, takich jak Henri Matisse czy Georges Rouault. Dla wielu wyróżniał się bardziej liberalnym stylem nauczania.
Zmarł 18 kwietnia 1898 r. Jego dom, w którym znajdował się również jego warsztat, przeszedł na państwo francuskie. Dom stał się później Muzeum Gustave'a Moreau, które zostało otwarte w 1903 roku.
W muzeum można znaleźć około ośmiu tysięcy dzieł Moreau, w tym obrazy, akwarele i rysunki. Zbiórki organizował jego egzekutor i dwóch jego najbliższych przyjaciół.
W Muzeum Thyssena w Madrycie znajdują się również jego dwa najważniejsze dzieła, takie jak Głosy Y Galatea.
Pierwsze prace Moreau były kopiowaniem dzieł innych uznanych artystów. Zainstalował swój warsztat na trzecim piętrze domu.
Karierę rozpoczął jako taki w 1852 r., Kiedy pracował Pobożność został wystawiony na widok publiczny. W następnych latach nadal tworzył obrazy i wystawiał m.in. Śmierć Darío Y Ateńczycy z Minotaurem.
Jego najlepszy czas rozpoczął się w latach 60. XIX wieku, kiedy tworzył Edyp i Sfinks. Na tym etapie skupił tematykę swoich prac na religii, fantazji i historii. Oferował nowe odczytania znanych już scen, zwłaszcza z mitologii greckiej.
Ten obraz został wykonany w 1866 roku i stanowił również punkt zwrotny w twórczości Moreau. Pomysł, kompozycja i przedstawienie wykonane ze ściętej głowy Orfeusza są podstawowymi cechami stylu symbolistycznego. To olej, który obecnie znajduje się w Musée d'Orsay w Paryżu.
Ta praca była znaczącą zmianą w stylu Moreau. Nie umieścił, jak to zwykle bywa w jego pracach, postaci w centrum obrazu, co zdarzało się w innych obrazach, np. Edyp, Sfinks jesteś w Orfeusz.
W swoich pracach zachował inne wspólne zasady. Wyglądała kobieca i męska. To akwarela znajdująca się w Musée d'Orsay w Paryżu.
Taniec Salome Miał wielki wpływ w 1876 roku, kiedy został wystawiony. Aktualność tej pracy sięgnęła literatury, gdzie pojawiła się w pracach Jorisa-Karla Huysmansa.
Moreau przywiązywał dużą wagę do wykorzystania wyobraźni przy tworzeniu swoich dzieł artystycznych. Opierał się charakterystyce dwóch innych bardzo popularnych wówczas prądów: realizmu i naturalizmu..
Kiedy Moreau zaczął pracować, Gustave Courbet wyróżniał się realizmem, który wyróżniał się reprezentowaniem prawdziwych ludzi i tematów. Ze swej strony naturalizm starał się wiernie odwzorować to, co widziało oko.
Wręcz przeciwnie, prace Moreau reprezentowały momenty lub sytuacje obecne w opowieściach biblijnych lub mitycznych. Używał wielu wizualnie mylących symboli, które służyły ucieleśnieniu pragnień i emocji w dość abstrakcyjnych formach.
Obrazy Moreau przedstawiały istoty boskie i śmiertelne, ale oba były w konflikcie. Jej celem było przedstawienie tego, co boskie i ziemskie w kryzysie. Zwykle wyrażał te istoty jako męskie i żeńskie.
Zwykle jego prace mają dwie główne postacie. Postacie te charakteryzują się zamkniętymi oczami i odbiciem twarzy. Naukowcy twierdzą, że technika ta jest odzwierciedleniem psychoanalizy, która swoje pierwsze kroki stawiała na początku XX wieku. Reprezentował dwoistość, która istnieje w umysłach ludzi.
Atmosferę swoich prac podkreślał światłem. Światło spełniało także funkcję nadawania jego obrazom mistycznego i magicznego charakteru..
Jeszcze bez komentarzy