Plik wieczna zmarzlina to te miejsca, w których panują temperatury poniżej -30 stopni i -10 stopni, gdzie występują również opady w postaci gradu. Znajdują się na biegunach; w Arktyce i na Antarktydzie.
Nazywa się je wiecznym lodem, ponieważ jego formacja geologiczna złożona z pasm górskich, gleb, płaskowyżów jest trwale pokryta lodem o klimacie polarnym lub wysokogórskim..
Znane obszary Ziemi, które charakteryzują się takimi warunkami, to Arktyka i Antarktyda.
Arktyka znajduje się w najbardziej wysuniętej na północ części naszej planety. Naukowcy często definiują go jako obszar powyżej koła podbiegunowego, wyimaginowanej linii otaczającej szczyt globu..
Koło podbiegunowe wyznacza szerokość geograficzną, powyżej której słońce nie zachodzi podczas przesilenia letniego i nie wschodzi podczas przesilenia zimowego. Na biegunie północnym słońce wschodzi i zachodzi raz w roku: jest sześć miesięcy ciągłego światła i sześć miesięcy nocy.
Na niższych szerokościach geograficznych, ale na północ od koła podbiegunowego, ciągły dzień i noc trwają krócej.
Rozmiar i kształt basenu Oceanu Arktycznego jest podobny do tego na kontynencie antarktycznym, w niektórych obszarach sięga ponad 4000 metrów głębokości. Jest w większości pokryty lodem (zamarzniętą wodą morską) o średniej grubości 2-3 metrów. Na poniższej mapie widać Ocean Arktyczny:
Lód dryfuje wokół basenu polarnego pod wpływem wiatrów i prądów, rozpadając się podczas zamieci śnieżnych, a następnie ponownie zamarzając.
Obejmuje Ocean Arktyczny oraz części Kanady, Rosji, Stanów Zjednoczonych, Grenlandii, Norwegii, Finlandii, Szwecji i Islandii. W północnej Grenlandii odnotowano temperatury sięgające -70 ° C.
Inni badacze często definiują to na podstawie temperatury. Zgodnie z tym założeniem Arktyka obejmuje dowolne lokalizacje na dużych szerokościach geograficznych, w których średnia dzienna temperatura w okresie letnim nie przekracza 10 stopni Celsjusza (50 stopni Fahrenheita)..
Lód arktyczny zawiera około 10 procent słodkiej wody na świecie. Ten gigantyczny, biały, zamarznięty osad odbija światło słoneczne, pomagając utrzymać chłód w regionie. Odgrywaj bardzo ważną rolę w utrzymaniu stabilnego klimatu na świecie.
Klimat w Arktyce może mieć silny wpływ na warunki atmosferyczne na pozostałej części półkuli północnej, zarówno w perspektywie krótkoterminowej, jak i długoterminowej..
Wiele zwierząt arktycznych rozwinęło specjalne przystosowania i zachowania, aby radzić sobie z zimnym środowiskiem. Należą do nich grube, wielowarstwowe płaszcze, skóra zmieniająca kolor wraz z porami roku, tłuszcz do izolacji, migracje sezonowe i hibernacja zimą..
Niektóre lądowe części Arktyki, takie jak Grenlandia, pokryte są pokrywami lodowymi. Inne nie mają bujnej tundry, dzięki czemu mogą żyć duże ssaki, takie jak karibu, niedźwiedzie, wilki i lisy. Latem ptaki wędrowne i inne dzikie zwierzęta przybywają do Arktyki w celu opieki nad młodymi.
Odobenus rosmarus To ogromny ssak, który w przypadku samców może ważyć nawet 1700 kg. Ma trzy podgatunki, które są podzielone przez morza Syberii, kanadyjskiej Arktyki lub Północnego Pacyfiku. Jego charakterystyczną cechą jest gruba skóra i ogromne siekacze.
Bezdrzewne i bezwietrzne równiny arktycznej tundry czasami wydają się jałowe, ale są zamieszkane przez wiele roślin i zwierząt.
Zdecydowana większość ziem, które obejmują północne warstwy Kanady, Alaski, Rosji i Grenlandii, jest pokryta lodem, który nie pozwala na doskonały wzrost roślin, ale w południowej części tundry, gdzie temperatury są nieco mniej zimne, jesteś prawdopodobnie znajdzie rozległe lasy iglaste.
Ta roślina zielna występuje w kanadyjskiej Arktyce, Grenlandii i Norwegii. Mierzy od 10 do 25 cm i ma kwiaty z pięcioma żółtymi płatkami.
Antarktyda znajduje się za biegunem południowym, na tak zwanym kole antarktycznym. Jest to bardzo szorstki okrągły kształt z długim ramieniem półwyspu rozciągającym się w kierunku Ameryki Południowej. Istnieją dwie duże szczeliny, morza Rossa i Weddella oraz ich lodowe szelfy..
Jego całkowita powierzchnia wynosi latem 14,2 miliona kilometrów kwadratowych, ale zimą podwaja się z powodu lodu morskiego, który tworzy się wokół wybrzeży. Prawdziwą granicą Antarktydy nie jest wybrzeże kontynentu ani odległe wyspy, ale konwergencja antarktyczna. Ta mapa pokazuje Antarktydę:
Z Antarktydy paruje niewiele, więc mały śnieg, który spada, nie znika ponownie. Zamiast tego gromadzi się przez setki i tysiące lat w niezwykle grubych warstwach lodu..
Ponad 98 procent Antarktydy jest pokryte lodem i zawiera około 70 procent słodkiej wody na świecie. Gruba pokrywa lodowa sprawia, że jest to najwyższy ze wszystkich kontynentów, ze średnią wysokością około 2300 metrów nad poziomem morza..
Antarktyda w ogóle nie ma drzew ani krzewów. Roślinność ograniczona jest do około 350 gatunków porostów, mchów i glonów. W niektórych częściach Półwyspu Antarktycznego występują bujne masywy roślinne. Odkryto porosty rosnące w odizolowanych górach 475 km od bieguna południowego.
Tam, gdzie lód jest wystawiony na dużą część lata przez lód, zielone porosty rosnące na kilka cali mogą sprawiać wrażenie oddalenia od pola ciemnej trawy. Na Półwyspie Antarktycznym występują również trzy gatunki roślin kwiatowych.
W niektórych miejscach na kontynencie antarktycznym, na przykład w suchych dolinach, zamiast rosnąć na skałach, niektóre glony faktycznie rosną na skałach..
Warunki są tak surowe, szczególnie z powodu silnych, suchych wiatrów oraz wydmuchiwanego piasku i pyłu, że łatwiej jest żyć w porowatej skale pomimo słabego oświetlenia niż na powierzchni..
Ten organiczny związek rośnie w warstwie ziemi, w której nie rosną kwiaty. Co ciekawe, topnienie obszarów Antarktyki powoduje, że porosty zasiedlają ten ekosystem.
Większość kręgowców jest uzależniona od morza jako źródła pożywienia lub migruje i opuszcza kontynent, gdy nadejdzie zima..
Dlatego największe zwierzęta Antarktyki to bezkręgowce o wielkości zaledwie kilku milimetrów. Te zwierzęta, roztocza, kleszcze i nicienie tolerują niskie temperatury zimą, zamarzając pod skałami i kamieniami..
Mają płyn niezamarzający w swoich ciałach i zatrzymują funkcje organizmu podczas zamrożenia, stając się aktywnymi, gdy lód staje się wystarczająco gorący, aby się stopić..
Ponadto oceany otaczające kontynent tętnią życiem. Duża liczba wielorybów żeruje na bogatym życiu morskim, zwłaszcza na krylu.
Na Antarktydzie żyje i rozmnaża się sześć gatunków fok i 12 gatunków ptaków. Crabeater to drugi po ludziach największy ssak na naszej planecie.
Najbardziej znanym mieszkańcem Antarktydy jest pingwin. Ptak nielot, ale doskonały pływak. Rozmnażają się na lądzie lub powierzchniach lodu wzdłuż wybrzeża i na wyspach. Pingwiny cesarskie są najbardziej znane i najbardziej typowe.
Najpopularniejszy endemiczny ptak Antarktydy. Charakteryzują się dużym rozmiarem i przystosowaniem do zimna, wytrzymując bardzo niskie temperatury. Żywi się krylem, skorupiakami i innymi głowonogami.
Jeszcze bez komentarzy