Hipparch z Nicei był greckim astronomem i matematykiem, znanym z wielkiego wkładu w obie dziedziny nauki. Jego życie jest dość nieznane, chociaż wiadomo, że był również znany jako Hipparch z Rodos, ponieważ spędził część swojego życia na tej greckiej wyspie..
Naukowiec urodził się w Nicei, w dzisiejszej Turcji, w 190 rpne. C. około. Nieliczne znane dane dotyczące jego biografii wydają się wskazywać, że pracował w swoim rodzinnym mieście, rejestrując roczne wzorce pogody w tym regionie. Ta praca była dość powszechna dla greckich astronomów, ponieważ posłużyła im do obliczenia początku pory deszczowej i burz.
Jednak zgodnie z odniesieniami, które autorzy tacy jak Ptolemeusz pozostawili na temat badań Hipparcha, większość jego życia zawodowego rozwijała się na Rodos. Zachowało się tylko jedno dzieło napisane przez naukowca. Niestety, zdaniem ekspertów, jest to jedno z najmniej ważnych.
Resztę wkładów dokonanych przez Hipparcha zebrali inni późniejsi naukowcy, tacy jak wspomniany Ptolemeusz. Do jego najważniejszych osiągnięć należy opracowanie katalogu gwiazd, obliczenie precesji równonocy i odległości Ziemi od Księżyca lub bycie ojcem trygonometrii..
Indeks artykułów
Hipparch urodził się w Nicei w Bitynii, obecnym tureckim mieście Iznik. Chociaż nie ma zbyt wielu danych o jego życiu, eksperci wskazują, że jego narodziny mogły nastąpić około 190 rpne. Jego śmierć nastąpiła około 127 roku pne. C, na wyspie Rodos.
Jego głównym polem pracy była astronomia, dziedzina, w której uważany jest za najważniejszą postać starożytności. Hipparch był między innymi pionierem w tworzeniu ilościowych modeli ruchu Księżyca i Słońca. Ponadto pomiary wykonane przez astronoma były niezwykle precyzyjne..
Hipparch skorzystał z technik astronomicznych, które stworzyli naukowcy z Chaldei i Babilonu. Ta wiedza i jakość jego pracy sprawiły, że jego odkrycia stały się podstawą do badań późniejszych astronomów..
Jak już wspomniano, dane dotyczące życia Hipparcha są bardzo skąpe. Wszystko, co jest znane, pochodzi z pism innych późniejszych uczonych, którzy przyjęli to jako odniesienie.
Pierwsze prace Hipparcha powstały w jego rodzinnym mieście Nicea. Tam zbieram informacje o rocznych wzorcach pogody na tym obszarze. To bardzo powszechne wówczas zadanie pozwoliło na opracowanie kalendarzy meteorologicznych, za pomocą których można było zsynchronizować występowanie opadów i innych zjawisk przyrodniczych..
Nie wiadomo, kiedy i dlaczego Hipparch przeniósł się na wyspę Rodos. Według dostępnych danych to właśnie tam rozwijał się większość swojego życia.
Na greckiej wyspie przeprowadził astronomiczny program badawczo-obserwacyjny, który był wielokrotnie cytowany przez Ptolemeusza. Uczony ten zebrał ponad 20 obserwacji dokonanych przez Hipparcha między 147 a 127 rokiem pne. Podobnie, zacytował również trzy poprzednie obserwacje, datowane między 162 a 158 rokiem pne. do.
Jednak eksperci uważają, że obserwacje cytowane przez Ptolemeusza stanowiły tylko niewielką część całości..
Hipparch był także autorem kilku bardzo krytycznych komentarzy do prac swoich poprzedników i innych współczesnych astronomów..
Część tej krytyki można znaleźć w jedynej książce autora, która przetrwała do dziś: Komentarz do Aratusa i Eudoksusa. Według biografów jest to praca drobna i pełna poprawek do licznych błędów zawartych w Phaenomena Aratusa. Był również bardzo nieubłagany z błędami, które Estastotenes popełnił w swoich pracach geograficznych.
Hipparch, jak napisał Ptolemeusz, był „miłośnikiem prawdy”. W tym sensie podkreślił swoją zdolność rozpoznawania błędów popełnionych w jego pracy i korygowania ich zgodnie z pojawiającymi się dowodami.
Podobnie jak w przypadku bardziej codziennych aspektów biografii Hipparcha, nie wiadomo, jaki był jego wygląd. Istnieją jednak przedstawienia jego twarzy, choć wykonane długo po jego śmierci.
Monety z jego wizerunkiem zostały wybite w Nicei między 128 a 235 rokiem naszej ery. To, biorąc pod uwagę, że naukowiec nie żył od 250 lat, nie pozwala na zapewnienie, że były one bardzo precyzyjne, ale świadczy o uznaniu jego pracy w rodzinnym mieście..
Hipparch z Nicei był już w starożytności uważany za jednego z najważniejszych naukowców. Jego wpływ również trwał przez wieki.
Mimo swojej wagi jego życie jest bardzo mało znane. Ze wszystkich jego dzieł do dziś zachował się tylko jeden, wspomniany wyżej Komentarz do Aratusa i Eudoksusa.
Ten brak bezpośrednich źródeł powoduje, że ich wkład jest znany dzięki pismom Ptolemeusza i Strabona. Szczególnie ten pierwszy wielokrotnie cytował Hipparcha w swoim Almagest, wielkie kompendium astronomiczne napisane w II wieku naszej ery. do.
Niektórzy biografowie zwracają uwagę, że Hipparch zbudował obserwatorium astronomiczne na Rodos, aby prowadzić swoje badania. Jednak instrumenty, których używał, są mało znane.
Ptolemeusz ponownie wskazał, że zbudował teodolit, aby mierzyć kąty, a także urządzenie do obliczania odległości między Słońcem a Księżycem..
Hipparch odkrył nową gwiazdę, znajdującą się w konstelacji Skorpiona, w 134 roku pne. To odkrycie zainspirowało go do stworzenia katalogu obejmującego około 850 gwiazd, sklasyfikowanych według ich jasności w układzie sześciu magnitudo. Ta metoda jest bardzo podobna do obecnie stosowanej.
Wraz z tym gwiezdnym katalogiem Hipparch zbudował niebiański glob, który przedstawiał konstelacje i gwiazdy, wszystkie ułożone w kuli..
Oprócz wspomnianych wcześniej sześciu jasności gwiazd (w których 1 odpowiada bardzo wysokiej jasności, a 6 prawie niewidocznemu), Hipparch wskazał w swoim katalogu pozycję na niebie każdej gwiazdy..
Niestety, ten oryginalny katalog nie zachował się do dnia dzisiejszego. To, co wiadomo o tej pracy, pochodzi z twórczości Ptolemeusza, który 300 lat później wykorzystał ją jako podstawę do stworzenia własnego katalogu: Almagest. Według ekspertów Ptolemeusz skopiował to, co już odkrył Hipparch, i rozszerzył to o własne odkrycia..
Precesję definiuje się jako ruch równonocy wzdłuż ekliptyki motywowany cykliczną precesją osi obrotu Ziemi..
Kiedy Hipparch kompilował swój katalog gwiazd, zauważył, że niektóre gwiazdy zmieniły się w porównaniu z poprzednimi pomiarami, zwłaszcza tymi wykonanymi przez chaldejskich astronomów..
Ta okoliczność sprawiła, że pomyślał, że to nie gwiazdy się poruszały. Doszedł do wniosku, że to Ziemia zmieniła swoje położenie.
Ta modyfikacja jest spowodowana ruchem zwanym precesją. Mówiąc najogólniej, jest to rodzaj cyklicznego chybotania, które wpływa na orientację osi obrotu Ziemi. Każdy cykl składa się z 25 772 lat.
W ten sposób precesja stała się trzecim typem ruchu odkrytym na Ziemi, po rotacji i translacji..
Przyczyną tego ruchu jest efekt grawitacji Słońca i Księżyca na Ziemi. Ta siła grawitacji wpływa na równikowe wybrzuszenie planety.
Pomiar wartości precesji równonocy skłonił Hipparcha do stwierdzenia, że istnieją dwa rodzaje roku: gwiazdowy i zwrotnikowy..
Podobnie obliczył również czas trwania obu. Tak więc rok gwiezdny według ich badań trwa 365 dni, 6 godzin i 10 minut. Z kolei rok tropikalny trwa 365 dni, 5 godzin i 55 minut.
Jego obliczenia uderzają precyzją. Obecne instrumenty pokazały, że w pierwszym przypadku błąd Hipparcha wynosił tylko 1 godzinę, podczas gdy w drugim mylił się tylko o 6 minut i 15 sekund..
Hipparch zadeklarował, że należy przyjąć rok zwrotnikowy, ponieważ jest on zgodny z porami roku..
Innym wkładem Hipparcha był pomiar odległości między Ziemią a Księżycem. Wcześniej Arystarch z Samos próbował to zmierzyć, ale Hipparch wykazał się bardzo dużą precyzją.
Na podstawie obserwacji zaćmienia, które miało miejsce 14 marca 190 rpne. C obliczył, że odległość była 30 razy większa od średnicy Ziemi, co równa się 384 000 kilometrów. Obecnie odległość ta została ustalona na 384 400 km.
Hipparch przeszedł do historii również jako ojciec trygonometrii. Ta dziedzina matematyki obejmuje pomiary liniowe i kątowe i jest szeroko stosowana w astronomii..
Dzięki zastosowaniu trygonometrii matematyka trójkątów jest prostsza, co ułatwia obliczenia astronomiczne. Hipparch zrobił stół z akordami kątów, a następnie upublicznił go, aby inni naukowcy mogli go używać.
Naukowiec z Nicei był także pionierem w podziale Ziemi na równoleżniki i południki. W ten sposób posługiwał się długością i szerokością geograficzną..
To, między innymi, pozwoliło mu spróbować stworzyć wiarygodną dwuwymiarową mapę Ziemi..
Jeszcze bez komentarzy