Plik hipnoza ericksonowska o Hipnoterapia Ericksona to podejście psychoterapeutyczne, które wykorzystuje trans hipnotyczny, aby pomóc pacjentowi wykorzystać własne skojarzenia psychiczne, wspomnienia i potencjał życiowy do osiągnięcia celów terapeutycznych.
Sugestia hipnotyczna może ułatwić wykorzystanie zdolności i potencjałów, które już istnieją w człowieku, ale pozostają niewykorzystane lub niedorozwinięte z powodu braku szkolenia lub zrozumienia..
Hipnoterapeuta dokładnie bada indywidualność pacjenta, aby dowiedzieć się, jakie życiowe nauki, doświadczenia i umiejętności umysłowe są dostępne, aby poradzić sobie z problemem..
Następnie terapeuta ułatwia podejście do doświadczenia transu, w ramach którego pacjent może wykorzystać te unikalne i osobiste reakcje wewnętrzne do osiągnięcia celów terapeutycznych..
Indeks artykułów
Hipnoza to zmieniony stan świadomości, podobny do snu, sztucznie wywołany różnymi metodami, głównie sugestią, w którym osoba zahipnotyzowana akceptuje sugestie hipnotyzera, pod warunkiem, że są one zgodne z naturalnym sposobem działania i myślenia podmiotu..
Podczas transu hipnotycznego jesteś bardziej podatny na jakikolwiek bodziec niż w jakimkolwiek innym stanie świadomości. Osoba zahipnotyzowana może myśleć, działać i zachowywać się tak samo lub lepiej niż w życiu codziennym, ponieważ jej uwaga jest intensywna i wolna od rozpraszania.
Klasyczna hipnoza została powiązana z podejściami medycznymi i psychologicznymi, przezwyciężając ograniczenia, które wcześniej przedstawiała. Jednym z tych zbieżnych podejść jest metoda ericksonowska, w której omawiana jest hipnoterapia.
Hipnoza Ericksonowska ma pozytywne podejście, o ile jest odpowiedzialna za osiągnięcie celów i poprawę stanu pacjenta i nie koncentruje się na znalezieniu przyczyny konfliktów lub urazów, ale na łączeniu jednostki z jej zasobami i motywacją.
Pacjent nie otrzymuje nieanalizowanego zestawu komunikatów terapeutycznych, ponieważ intencją nie jest programowanie zachowań. Chodzi o to, aby ułatwić transformację z nieświadomości, aby to podmiot tworzył twórcze zasoby i rozwiązał swoje problemy.
Z tych powodów hipnoza Ericksonowska uzyskuje efekty w bardzo niewielu sesjach w leczeniu fobii, lęku, problemów z samooceną, osiąganiem celów, przygotowaniem do przyszłych wydarzeń, nałogami, żalem, depresją i wiele innych..
Milton Erickson urodził się w 1901 roku w Aurum w stanie Nevada; miasto, które już zniknęło z map. Kilka lat po jego urodzeniu Milton wraz z rodziną przeniósł się do wiejskiego miasteczka, gdzie mieli gospodarstwo rolne i dużo pracy do rozdania wszystkim.
Od urodzenia Milton był daltonistą i głuchym tonem, ale nigdy nie stanowiło to dla niego większej przeszkody ani w pracy. Jednak w wieku 16 lat Erickson doznał ataku polio, który pozostawił go w łóżku, unieruchomił wszystkie mięśnie i pozbawił wszelkich wrażeń dotykowych. Mogłem tylko poruszać oczami.
W tamtym czasie atak polio na taką skalę oznaczał przygotowanie się na śmierć lub, przy odrobinie szczęścia, bezwładne przedłużenie życia. W przypadku Miltona szczęście nie miało nic wspólnego z jego ponownym chodzeniem. To tylko jego poszukiwania, intuicja techniczna, zaangażowanie i entuzjazm.
Przez cały rok Milton zaczął uczyć się ponownego rozpoznawania swojego ciała i poznawania innych. Spędził godziny, próbując zlokalizować własne kończyny w poszukiwaniu najmniejszego wrażenia.
Obserwował mowę ciała otaczających go osób, zauważył niezgodności tego języka z językiem mówionym, próbował wzmocnić najmniejsze ruchy, które wykrył w swoim ciele, obserwował naukę poruszania się u niemowląt itp..
W ten sposób został ponownie wykształcony i wkrótce mógł chodzić, kuleć i zaskakiwać kilka osób dość dojrzałymi hipotezami dotyczącymi ruchu człowieka jako wskaźnika adaptacji, świadomości i wzorców zachowań..
Miał nawet czas, aby zastanowić się, jak wyedukować ludzki ruch, aby uzyskać transformację w adaptacji, świadomości i zachowaniach, co jest jedną z jego terapeutycznych zasad..
Krótko mówiąc, wkrótce zaczął chodzić bez kul, zaczął studiować medycynę, skontaktował się z Hullem, jego ówczesnym nauczycielem hipnozy, szybko go pokonał i zauważył, że odkąd miał 6 lat i nie wiedząc o tym, był sobą. -hipnotyzujące.
Zrewolucjonizował koncepcje epoki, mówiąc o autohipnozie, która w rzeczywistości była jego sposobem leczenia polio podczas jego roku w łóżku. Pod koniec pierwszego roku na uniwersytecie był prawie nauczycielem, ale nadal był słaby i słaby na zdrowiu..
Żeby się więc wzmocnić, przez 10 tygodni przemierzył 1900 kilometrów nieprzerwanej rzeki, z małym czółnem, które musiał nieść w nieprzejezdnych szczelinach, a na końcu był krzepki i zdrowszy, choć na początku to doświadczenie prawie go zabiło..
Ożenił się w wieku 23 lat, miał troje dzieci i rozstał się w wieku 10 lat. W tym czasie był już lekarzem i nauczycielem plastyki, zaczął działać jako psychiatra i publikować swoje pierwsze prace na temat hipnozy..
Ożenił się ponownie, miał 5 więcej dzieci, pomagał w II wojnie światowej jako psychiatra i wykonywał czynności, które nadal są tajne, współpracował z Aldousem Huxleyem, założył American Society for Clinical Hypnosis, a tym samym kontynuował, tworząc wiedzę i poszerzając swoje formuły terapeutyczne..
Mówi się o formułach terapeutycznych, a nie konkretnie o technikach, ponieważ Milton zawsze odmawiał sformułowania ustrukturyzowanej teorii i ścisłej metody terapeutycznej. To intuicyjne i nieustrukturyzowane podejście było właśnie tym, co przyniosło ich sukces..
Po pięćdziesiątce Milton doznał kolejnego ataku polio, który wraz z licznymi alergiami zmusił go do przeniesienia się na pustynię. Nigdy w pełni nie wyzdrowiał, a pod koniec życia na wózku inwalidzkim wykonywał długie sesje autohipnozy, aby uzyskać pewną kontrolę nad swoimi mięśniami. Musiał nawet ponownie nauczyć się mówić, chociaż od tego czasu jego głos już słabnął.
W ciągu ostatnich lat Erickson zaczął bardziej interesować się paradoksami w komunikacji i dlatego w jego ostatnich interwencjach hipnoza stawała się coraz bardziej frontalna, chociaż nigdy jej nie wykluczał..
W 1980 roku, pisząc swoje wspomnienia, a przed otrzymaniem hołdu na Pierwszym Międzynarodowym Spotkaniu Hipnozy Ericksonowskiej, zmarł, pozostawiając po sobie wspaniałe dziedzictwo wiedzy przekraczające granice psychologii i terapii..
Leczenie hipnozy ericksonowskiej składa się z 3 podstawowych kroków.
Jest pierwszy okres, czyli okres przygotowań. Tutaj terapeuta bada repertuar doświadczeń życiowych pacjenta i zapewnia konstruktywne ramy odniesienia, które prowadzą pacjenta w kierunku zmiany terapeutycznej..
Drugi okres to trans terapeutyczny, w którym aktywuje się i wykorzystuje własne zasoby psychiczne pacjenta.
Wreszcie w trzecim okresie dokonuje się dokładnego rozpoznania, oceny i ratyfikacji osiągniętej zmiany terapeutycznej..
Punkt ten podkreśla znaczenie obserwacji, a przede wszystkim braku klasyfikacji klinicznej. Oznacza to dokładniejsze zrozumienie problemu i pozwala uniknąć zawężenia klasyfikacji, aby skupić się wyłącznie na uniwersum pacjenta..
Jego celem było osiągnięcie konkretnych celów na najbliższą przyszłość. Terapeuta nie może aspirować do kontrolowania całego procesu zmiany pacjenta. Po prostu uruchom go, a następnie będzie kontynuowany.
Pomysł ten wiąże się nie tylko z pomysłem Ericksona, by wyjść z gabinetu i interweniować na ulicy czy w domu pacjenta. Ma to również związek ze sposobem, w jaki terapeuta i pacjent powinni wejść w kontakt, sposobem nawiązywania relacji.
Rozwijaj słuchanie i odkładaj interpretacje, aby zrozumieć specyfikę każdego pacjenta. Wymaga to zrozumienia ich świata, aby do niego wejść, co wymaga wytężonej pracy, wielogodzinnych refleksji i cierpliwości..
Przykładem tego jest sytuacja, gdy zaczął mówić niespójnym językiem pacjenta schizofrenicznego i komunikować się z nim na własnych warunkach. Zdarzyło się również, że jeśli osoba była przyzwyczajona do surowego traktowania, Erickson traktował go w ten sam sposób. To był jego sposób na kontaktowanie się i porozumiewanie się.
Dla Ericksona kluczowe było umożliwienie pacjentowi rozpoznania ich zdolności poprzez umieszczenie ich w ramach, w których mogliby się ujawnić. Dlatego konieczne było pozostawienie pacjentowi kontroli nad sytuacją i zmotywowanie go do zmiany..
Erickson użył wgląd (uświadomić sobie), chociaż w inny sposób niż podejście psychodynamiczne. Jego podejście edukacyjne podkreślało odkrycie pozytywnej (a nie negatywnej) strony tworzenia pliku wgląd u pacjenta.
W ostatnich latach swojego życia Erickson nie mówił już tyle o hipnoterapii, ale o metodzie Miltona, która polega na użyciu tego słowa w celu wywołania zamieszania przy formułowaniu bezpośredniej sugestii..
Erickson używał metafor, opowieści i paradoksów jako swoich głównych narzędzi, niezależnie od tego, czy sprowokował trans, czy nie. Dlatego wielu zna również jego model terapeutyczny, taki jak metafory i paradoksy Miltona Ericksona..
Aby zrozumieć model terapeutyczny, w ramach którego działał Erickson, należy wyjść od fundamentalnego wniosku: strategia terapeutyczna Ericksona była całkowicie oryginalna jak na swoje czasy i całkowicie nieustrukturyzowana..
To znaczy, że Erickson nie wyszedł od rozpoznawalnych wpływów innych autorów, w stylu mentorów lub nauczycieli, ani też nie wydedukował swojego sposobu działania z żadnej szkoły psychologicznej lub terapeutycznej..
Kiedy Erickson rozpoczął swoją podróż przez terapię, wielką szkołą, która wpłynęła na terapię, była psychoanaliza i, oczywiście, nie należał do jej szeregów, ani nie należał do późniejszego ruchu behawiorystów..
Dla Ericksona przeszłość nie była kluczem do rozwiązania konfliktu. Przeszłości, zgodnie z jego słowami, nie da się zmienić i chociaż można to wytłumaczyć, to, co się przeżywa, jest dziś, jutro, w przyszłym tygodniu i to się liczy..
Powiedzmy, że byłeś wystarczająco intuicyjny, spostrzegawczy, zdyscyplinowany i niezależny, aby stworzyć własną strategię działania z hipnozy. Nie możemy jednak sprowadzić jej terapeutycznego działania do hipnozy.
Z biegiem czasu jego użycie coraz bardziej się zmniejszało, nadając większe znaczenie metaforom i językowi imperatywnemu. To sprawiło, że stał się prekursorem innych, bardzo powszechnych obecnie modeli, takich jak terapia narracyjna..
Dla Ericksona nauka hipnozy była przede wszystkim nauką obserwowania drugiego, rozumienia jego wizji świata, podążania za nim krok po kroku, tak aby wszystkie te informacje mogły pomóc pacjentowi zachowywać się inaczej..
Dlatego można zrozumieć, że w wizji Ericksona hipnoza nie jest kluczowym punktem, ale jest kolejnym narzędziem, które pozwala nam dotrzeć do tego punktu: zmiana uzyskana poprzez wpływ interpersonalny.
Założeniem Ericksona było rozwiązanie problemu, ale bez recept, dla których miał cierpliwość i skrupulatność, aby stawić czoła każdemu problemowi w wyjątkowy sposób. Ta oryginalność w zajmowaniu się swoimi sprawami utrudniała mu przekazanie tego, co wiedział.
Ale to nie znaczy, że jego terapia była bezkształtna. Niektórzy autorzy uważają, że istnieją fundamentalne filary terapii Ericksona i tutaj zostaną one wymienione poniżej.
Studiując życie i twórczość Miltona Ericksona, zdajemy sobie sprawę, że chociaż jego teoria nie należy do najlepiej znanych, przyczyniła się do rozwoju wielu innych, które są dziś powszechnymi miejscami, gdy mówi się o psychoterapii..
Jego wkład zaobserwowano w psychoneuroimmunologii, psychologii zdrowia, humanizmie, a nawet w behawioryzmie i psychoanalizie. Oprócz tego, jego wkład w filozoficzny i naukowy rozwój tematu hipnozy o orientacji terapeutycznej jest jednym z największych dokonanych przez jedną osobę..
I jakby tego było mało, jego sposób życia pozostawia spokojne sumienie każdemu, kto chce podążać za jego „zagmatwaną doktryną”, ponieważ można być pewnym, że teorie Miltona są czymś więcej niż metodą terapeutyczną życia.
Jeszcze bez komentarzy