Histoplasma capsulatum to grzyb uważany za chorobotwórczy dla ludzi i niektórych zwierząt, powodujący histoplazmozę, chorobę mogącą wywołać wewnątrzkomórkową infekcję układu siateczkowo-śródbłonkowego, która może atakować prawie wszystkie tkanki lub narządy organizmu.
Ta infekcja może być zlokalizowana jako łagodna lub ogólnoustrojowa śmiertelna. Występuje głównie w postaci zlokalizowanej w płucach, ale w niektórych przypadkach może postępować i rozprzestrzeniać się do tkanek limfatycznych, śledziony, wątroby, nerek, ośrodkowego układu nerwowego i skóry..
Histoplazmoza jest chorobą ziarniniakową o szerokim zasięgu ogólnoświatowym, charakteryzującą się dużą popularnością w strefach umiarkowanych i tropikalnych. W szczególności przypadki odnotowano w Ameryce, Afryce i Azji, gdzie występują obszary endemiczne. Niewiele przypadków odnotowano w Europie we Włoszech, Grecji, Niemczech, Belgii, Holandii, Danii i Rosji.
Jednak najwyższe rozpowszechnienie występuje w środkowej Ameryce Północnej, wzdłuż rzek Mississippi i Ohio, Missouri, Illinois, Indiana, Kentucky i Tennessee. W tych miejscach ponad 80% populacji ma pozytywne wyniki testów histoplazminy, co wskazuje, że mieli kontakt z grzybem..
Rozproszone ogniska występują również w Kanadzie, Meksyku, Panamie, Gwatemali, Hondurasie, Nikaragui, Kolumbii, Peru, Boliwii, Brazylii, Argentynie i Wenezueli.
Indeks artykułów
Histoplasma capsulatum var capsulatum Jest to grzyb dimorficzny, co oznacza, że w zależności od temperatury występuje w dwóch formach morfologicznych.
W naturze (życie saprofityczne w temperaturze pokojowej) występuje w postaci włókienek lub strzępek, natomiast w swoim życiu pasożytniczym w organizmie w temperaturze 37 ° C występuje w postaci drożdży.
Forma grzybni (nitkowata) grzyba tworzy kolonie, które rozmnażają się przez małe i duże konidia.
W postaci drożdżowej ma kształt kulisty lub owalny i kamienie o średnicy od 2 do 5 µ. Pąki to zwykle pojedyncze pąki połączone wąską szyjką.
Drożdżaki ulegają fagocytozie przez makrofagi pęcherzykowe i mogą w nich przemieszczać się do wszystkich tkanek układu siateczkowo-śródbłonkowego.
W tkance blastokonidia są zgrupowane w komórkach siateczkowo-śródbłonkowych, ponieważ grzyb w swojej postaci drożdżowej ma obowiązkowe życie wewnątrzkomórkowe i są otoczone halo podobnym do torebki.
Stamtąd wynika, że nazwa gatunku to capsulatum, ale sama w sobie ta nazwa jest niewystarczająca, ponieważ grzyb jako taki nie ma kapsułki.
Królestwo grzybów
Dział: Ascomycota
Klasa: Eurotiomycetes
Zamówienie: Onygenales
Rodzina: Ajellomycetaceae
Płeć: Histoplasma
Gatunki: capsulatum var capsulatum
Podstawowymi czynnikami sprzyjającymi witalności i trwałości grzyba w przyrodzie są umiarkowana temperatura, wilgotność względna od 67 do 87% oraz gleby dobrze odżywione materią organiczną..
Niewielkie światło w jaskiniach sprzyja zarodnikowaniu grzyba. Często jest izolowany od podłoża kurników drobiowych, takich jak kurniki, gołębniki, a także guano jaskiń lub budynków, w których schronienie się znajduje nietoperze..
Najwyraźniej odchody ptaków lub nietoperzy zawierają substancje odżywcze dla grzyba, dające przewagę konkurencyjną nad resztą mikroflory lub fauny glebowej..
Uważa się, że roztocze mykofagiczne występujące w tych glebach mogą odgrywać rolę rozpraszającą H. capsulatum, poprzez mechanizm feryczny (organizm, który używa innego do transportu siebie).
Gleby te po usunięciu podczas prac wykopaliskowych, czyszczenia lub wichur, które tworzą chmury pyłu, powodują rozprzestrzenianie się tysięcy zarodników w powietrze..
W ten sposób ludzie i zwierzęta mogą wdychać konidia grzyba, zarażając się. Konidia u zakażonego osobnika zamieniają się w drożdże.
Chorobę u ludzi można nabyć w każdym wieku i bez względu na płeć, chociaż choroba występuje częściej u mężczyzn, być może dlatego, że są bardziej narażeni,
Podobnie nie rozróżnia ras ani grup etnicznych, podczas gdy postępująca postać choroby występuje częściej u młodych ludzi..
Personel laboratorium, który zajmuje się uprawami lub glebą w celu izolacji grzyba, jest stale narażony na zakażenie. Również rolnicy, budowniczowie, archeolodzy, strzelcy, geodeci, górnicy, koparki jaskiniowe i specjaliści.
Ważne jest, aby pamiętać, że choroba nie jest przenoszona z jednej osoby na drugą. U człowieka objawia się na 3 sposoby: pierwotna postać ostra, przewlekła postać kawitarna i postać rozsiana.
Człowiek wdycha konidia grzyba, które docierają do płuc i po okresie inkubacji trwającym od 5 do 18 dni następuje miejscowe zapalenie płuc, gdy stają się one drożdżakami.
Jeśli grzyb zostanie pobrany przez komórki dendrytyczne, ulega zniszczeniu. Ale jeśli wiąże się z receptorami integryny i fibronektyny i są pobierane przez fagocyty, przeżywają dzięki hamowaniu funkcji fagosomu-lizosomu..
Dla tego, Histoplasma capsulatum wiąże żelazo i wapń, neutralizując kwaśne pH fagolizosomu. Wraz z ciągłym wzrostem następuje rozprzestrzenianie się limfy i rozwój pierwotnych zmian chorobowych.
Następnie dochodzi do martwicy, otorbienia lub zwapnienia płuc. Z drugiej strony regionalne węzły chłonne ulegają zapaleniu, symulując gruźlicę.
Zmiany są zwykle rozproszone, dyskretne lub szeroko rozpowszechnione (typ prosówkowy) objawiające się wieloma zwapnionymi ogniskami.
W zdecydowanej większości przypadków infekcja nie przechodzi do stadium pierwotnego, pozostawiając jedynie zwapniony węzeł jako dowód, a zmiany całkowicie ustępują..
W innych przypadkach infekcja utrzymuje się i może się rozprzestrzeniać. W przypadku tego typu zakażenia pacjent może przebiegać bezobjawowo lub wykazywać pewne objawy kliniczne, takie jak nieproduktywny kaszel, duszność, ból w klatce piersiowej, krwioplucie i sinica..
Podobnie jak w przypadku gruźlicy w węzłach chłonnych, mogą pozostać żywe komórki, które można później reaktywować, zwłaszcza w przypadku immunosupresji..
Wymagane jest duże obciążenie inhalacyjne konidiów lub wielokrotne narażenie, płuca konsolidują się, a infekcja postępuje krwiopochodnie, powodując powiększenie wątroby i śledzionę.
Objawy kliniczne to gorączka, zaburzenia trawienia, duszność, utrata masy ciała, niedokrwistość, leukopenia i uogólniona limfadenopatia..
Czasami występuje zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie wsierdzia, owrzodzenie jelit lub narządów płciowych i choroba Addisona z powodu zajęcia nadnerczy.
Pierwotna prezentacja skórna powoduje bezbolesny wrzodziejący wrzód z miejscową adenopatią; leczy się samo w ciągu tygodni lub miesięcy.
Widoczne są również polimorficzne zmiany skórne: grudki; guzki; uszkodzenia mięczaków, brodawek lub plamicy; wrzody; ropnie; cellulit i zapalenie tkanki podskórnej.
Mogą również wystąpić objawy w jamie ustnej: bolesne owrzodzenia jamy ustnej i gardła, guzki na języku i dziąsłach, a nawet krtań..
Zwykle oznacza reaktywację pierwotnego uszkodzenia płuc lub formę nieprzerwanego postępu urazu płuc.
W tym przypadku zaangażowany jest układ siateczkowo-śródbłonkowy, a objawy kliniczne mogą być podobne do postaci rozsianej.
Zarażać mogą różne zwierzęta domowe i dzikie Histoplasma capsulatum, m.in. psy, koty, owce, gęsi, szczury, myszy, mapuryty, małpy, lisy, konie, bydło.
W zależności od stadium choroby, do diagnozy można użyć pewnych próbek, takich jak:
Plwocina, płukanie żołądka, płyn mózgowo-rdzeniowy, próbka krwi cytrynianowej lub szpiku kostnego, wycięcie guzków, nakłucie moczu, wątroby lub śledziony.
Bezpośrednie badanie barwione preparatem Giensa można wykonać w przypadku wymazów śluzowych lub zmian skórnych, wymazów z biopsji węzłów chłonnych, rozmazów krwi lub szpiku kostnego oraz nakłuć śledziony i wątroby.
Z drugiej strony w obserwacji grzyba pomocne były plamy Diff-Quick, rozmaz Pap lub Wright. W tych preparatach grzyby obserwuje się jako owalne komórki o wielkości od 2 do 4 µm w dużych jednojądrzastych komórkach iw mniejszym stopniu w komórkach polimorfojądrzastych..
Histoplasma capsulatum jest opracowywany na wzbogaconych podłożach, takich jak agar z krwią i czekoladą lub w specjalnym podłożu dla grzybów, takich jak agar Sabouraud.
Jego wzrost jest powolny (10 do 30 dni inkubacji), w temperaturze od 22 do 25ºC, uzyskując postać grzyba strzępkowego. Mogą być maskowane przez szybko rosnące bakterie lub grzyby.
Kolonia grzybni ma wygląd białych do brązowych lub brązowoszarych włosów. Pod mikroskopem obserwuje się delikatne, podzielone strzępki strzępki o średnicy od 1 do 2 µm, które tworzą mikrokonidia i makrokonidia..
Gdy kolonia jest dojrzała, postacią diagnostyczną są najpierw duże makrokonidia o gładkich ścianach, a następnie stają się szorstkie i kolczaste, o średnicy od 5 do 15 µm..
Ta forma diagnostyczna nazywana jest makrokonidiami gruźliczymi, ponieważ ma grubościenne, promieniowe wypustki przypominające palce..
Aby zademonstrować dymorfizm w laboratorium i przejść od postaci nitkowatej do drożdżowej jest zadaniem trudnym, ale nie niemożliwym, potrzebne są kolejne pasaże kultur.
Należy wziąć pod uwagę, że w młodych kulturach próbek skóry mikroskopijne cechy grzyba można pomylić z Trichophyton rubrum lub Sporothrix schenckii.
Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy obserwuje się tylko mikrokonidia, dlatego należy postawić diagnostykę różnicową. Jednak czas i charakterystyka uprawy rozwiewają wątpliwości.
Z drugiej strony, rozpoznanie histoplazmozy można również postawić wykrywając antygeny polisacharydowe z H. capsulatum.
Odbywa się to za pomocą techniki radioimmunologicznej w płynie pęcherzykowym, moczu i krwi, przydatnej zarówno w diagnostyce, jak i podczas obserwacji..
Jest to skórny test z opóźnioną reakcją nadwrażliwości, który jest przydatny tylko w badaniach epidemiologicznych, ponieważ mówi tylko, czy dana osoba miała kontakt z grzybem.
Ani limfocyty B, ani przeciwciała nie nadają odporności na ponowne zakażenie. W tym sensie limfocyty TH1 są zdolne do hamowania wzrostu wewnątrzkomórkowego, a tym samym do kontrolowania choroby..
Dlatego pacjenci z niedoborem limfocytów T mają skłonność do rozsianej postaci choroby. Przykładem są pacjenci z AIDS.
Z drugiej strony, spośród 5 znanych serotypów, chemotyp II jest najbardziej zjadliwym szczepem, zdolnym do obniżania produkcji TNF-α z powodu obecności glukanów w ścianie komórkowej, zmniejszając odpowiedź immunologiczną gospodarza poprzez blokowanie β- receptor glukanu znany jako Dektyna-1.
Pierwotna choroba może ustąpić bez leczenia.
W łagodnej chorobie można zastosować itrakonazol, aw ciężkiej i rozsianej postaci cykl amfoterycyny B, a następnie itrakonazol..
Jeszcze bez komentarzy