Pochodzenie, cechy i przykłady Hordy

3673
David Holt

Słowo "horda„Odnosi się do grupy ludzi, którzy poruszają się w sposób gwałtowny i niecywilizowany, lub do koczowniczej społeczności dzikich. Chociaż jego użycie w tekstach akademickich i historycznych ma na celu wskazanie społeczności o tych cechach, obecnie jest również używane do dyskredytowania grup ludzi, którzy dopuszczają się zamieszek lub aktów wandalizmu..

Początki „hordy” sięgają XIII wieku, kiedy to najazdy mongolskie pod dowództwem imperium mongolskiego były jedną z najbardziej przytłaczających kampanii podbojów w historii ludzkości..

Źródło Pixabay.com

Pierwotnie mongolskie słowo brzmiało „ordo”, co oznaczało „wielki obóz”. Następnie to Francuzi zamienili to słowo na „hordę”, a później stało się ono hiszpańskie, co po raz pierwszy pojawiło się w Słowniku Królewskiej Akademii Hiszpańskiej w 1884 roku..

Organizacja ta definiuje „hordę” jako społeczność koczowniczych dzikusów, ale także jako grupę ludzi, którzy działają bez dyscypliny i z użyciem przemocy..

Co więcej, „horda” odnosi się również do grupy partyzantów lub wojowników, którzy działają poza oficjalnym organem wojskowym. Definicja ta pochodzi od tureckiego słowa „ordu”, które oznacza „armię”. Powyższe oraz ta definicja skutkują obecną koncepcją „hordy”.

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka społeczno-polityczna
  • 2 Przykłady hord
    • 2.1 Pierwsze hordy
    • 2.2 Mongołowie
    • 2.3 Ku Klux Klan
    • 2.4 Hordy nazistów
    • 2.5 „Chuligani” i „odważni bary”
    • 2.6 Protesty, bunty i zaludnienie
  • 3 Odnośniki

Cechy społeczno-polityczne

Być może jedną z najbardziej klarownych definicji jest definicja geografa ewolucji i fizjologa Jareda Diamona, który wskazał na ogólną charakterystykę hordy:

-Są to społeczności złożone z od 5 do 80 osób, które są ze sobą silnie powiązane.

-Nie mają instytucji, które nimi rządzą, takich jak prawa lub traktaty, które rozwiązują problemy lub konflikty między ich rówieśnikami..

-Brakuje im stałego miejsca zamieszkania, więc są nomadami.

-Przywództwo ma charakter nieformalny, biorąc pod uwagę, że są to społeczeństwa egalitarne, posiadające poziome polecenia.

-Wszyscy ludzie byli częścią hordy, dopóki nie nadeszło rolnictwo.

To na poziomie społecznym, ale hordy są również wykorzystywane do reagowania na interesy polityczne. W wielu przypadkach grupy wandali działają w marszach i protestach, aby wywołać zamieszki w określonym celu..

Mogą być związani z partią polityczną lub ruchem związkowym, ale prawie nie dają się zauważyć z odpowiednimi rozróżnieniami, aby pozostać niezauważeni i nie włączać ruchu w naganny epizod.

Ale jednocześnie mogą pełnić podwójną rolę, biorąc pod uwagę, że te grupy odmieńców nie zawsze są odpowiedzialne za generowanie zakłóceń, ale mogą być również strażnikami lub gwarantami marszu w pokoju..

Przykłady hord

W całej historii jest wiele hord, które pozostawiły swój nierozerwalny ślad.

Pierwsze hordy

W okresie paleolitu (2,59 mln lat temu) istniały społeczności złożone z 20 lub 40 osób, które chroniły się nawzajem, polowały i gromadziły..

W XIX wieku zostały one sklasyfikowane jako „hordy”, ale w XX wieku to określenie zostało poprawione i przemianowano je na „bandy” łowców i zbieraczy..

Mongołowie

To miasto charakteryzowało się koczownictwem i wędrowaniem z jednego miejsca do drugiego w poszukiwaniu trawy dla bydła. Pogromcy rasy, udało im się stworzyć rozległe imperium rozciągające się od dzisiejszej Europy Wschodniej po Indochiny.

Dla lepszej administracji terytorium podzielono na „hordy”, z których główną stanowiła tzw. „Złota Horda”, która zajęła część południowej Rosji, Ukrainy i Kazachstanu..

Ku Klux Klan

Pierwsza tego typu grupa powstała w 1865 roku w Stanach Zjednoczonych i składała się z żołnierzy walczących w wojnie secesyjnej. Od początku uprzywilejowali wyższość rasy białej, ksenofobię, antysemityzm i homofobię.

Pierwsza z grup liczyła tylko sześciu członków, którzy zdecydowali się na grecki ku klux („krąg”), do którego później dodano „klan” w odniesieniu do „rodziny”, którą oni utworzyli..

Z biegiem lat liczba i liczba zrzeszonych stowarzyszeń rosła, ponieważ zwiększała się również przemoc obecna w ich czynach..

Hordy nazistów

Naziści, charakteryzujący się przemocą i pogardą dla nie-Aryjczyków, od początku byli zaciekli. Z początku niewielkie, ale nie z tego powodu niezauważone, ugrupowania zbrojne próbowały dokonać przewrotu w 1923 r., Zwanego puczem. Bunt zakończył się kilkoma ofiarami śmiertelnymi i setkami rannych.

Następnie, po objęciu władzy, 9 listopada 1938 r., Odbyła się tzw. „Noc tłuczonego szkła”, zagrodzenie cywilnych i wojskowych nazistowskich fanatyków przeciwko żydowskim domom, przedsiębiorstwom i synagogom..

Bilans tej tragicznej nocy to 91 zabitych Żydów i 30 000 deportowanych do obozów koncentracyjnych. To było preludium do okrucieństw popełnionych podczas reżimu kierowanego przez Adolfa Hitlera..

„Chuligani” i „odważni bary”

To przykłady współczesnych hord związanych ze światem piłki nożnej. Są to uprzedzenia związane z przemocą, które w wielu przypadkach są związane z władzą polityczną i które poza ich brutalnymi działaniami przed lub po meczu służą jako grupa zderzeniowa dla związków lub podmiotów politycznych..

Każda z tych grup ma lidera oraz drugą i trzecią linię. W przypadku chuliganów ich wstęp na stadiony Anglii (skąd pochodzą) jest zabroniony.

Jednak gdy mecze odbywają się poza granicami kraju (niezależnie od tego, czy są to międzynarodowe zawody ich drużyn, czy drużyn narodowych), mogą podróżować i to tam mają miejsce krwawe bójki..

Jednym z najbardziej zapamiętanych był tak zwany „Heysel Tragedy”, który dotyczył uprzedzeń Liverpoolu w Anglii i Juventusu we Włoszech. W przedmeczu walka między nimi wywołała panikę, w której zginęło 39 fanów.

Źródło Pixabay.com

Sytuacja jest inna w Ameryce Południowej, gdzie odważne bary mogą uczestniczyć w meczach, zajmują się odsprzedażą biletów, a nawet naciskają na zawodników i trenerów, aby otrzymywali pieniądze w celu ich finansowania..

Oprócz występów w walkach poza stadionami, mogą również połykać bezpośrednio w meczu, na przykład rzucając przedmiotami w zawodników w przypadku, gdy ich drużyna przegrywa..

Protesty, zamieszki i zaludnienie

W tym przypadku hordy są wyjątkowo nieuporządkowane. We wszystkich trzech przypadkach jego pochodzenie może być spontaniczne, chociaż istnieją również demonstracje, które są wywoływane z góry..

Kiedy jednak mówi się o „hordach” podczas demonstracji, mówi się o przemocy, która zazwyczaj stawia protestujących przeciwko siłom porządku publicznego..

W przypadku tzw. „Zaludnionych”, czyli tych, w których członkowie wspólnoty spontanicznie przyjmują przemoc, skłaniają się one do odrzucenia bardzo specyficznego faktu..

Może tak być w przypadku schwytania znienawidzonego przez społeczność przestępcy, który sam wyrusza na poszukiwanie sprawiedliwości, zanim władze zaczną działać..

Można też mówić o „hordach” tych, które wydarzyły się w celu bojkotu rządu. Na przykład, gdy hordy ludzi zaczynają rabować firmy lub powodować ekscesy na drogach publicznych.

Bibliografia

  1. Horda. (2019). Słownik Królewskiej Akademii Hiszpańskiej. Odzyskany z: dle.rae.es
  2. José García Hamilton. (2011). „Dlaczego kraje się rozwijają”. Odzyskane z: books.google.it
  3. Ernesto Ballesteros Arranz. „Paleolit”. Odzyskane z: books.google.it
  4. Javier Flores (2019). „Gwałtowna„ Noc tłuczonego szkła ”przeciwko narodowi żydowskiemu w nazistowskich Niemczech”. Odzyskane z: nationalgeographic.com.es
  5. Amir Hamed. Odważne bary. Odzyskane z: henciclopedia.com.uy

Jeszcze bez komentarzy