Humphry Davy (1778-1829) był chemikiem urodzonym w Anglii, znanym ze swoich odkryć w dziedzinie elektrochemii. Uważany jest za jednego z założycieli tej gałęzi, wraz z innymi naukowcami, takimi jak Włoch Alessandro Volta i jego uczeń Michael Faraday..
Wyróżniał się również odkryciem niektórych pierwiastków chemicznych, takich jak sód i potas, a także swoimi eksperymentami z elektrolizą. Jednym z jego najważniejszych zasług dla świata było wynalezienie lampy Davy'ego.
Dzięki tej lampie praca w kopalniach była bezpieczniejsza, a konkretnie przy wydobywaniu węgla, gdyż zapobiegało to wybuchom na skutek zastosowania lamp. Jego wkład był szczególnie ważny, ponieważ jego szkolenie było samoukiem.
Indeks artykułów
Humphry Davy urodził się w Penzance w Kornwalii, rejonie Wielkiej Brytanii znanym ze swojej wartości portowej. Na świat przyszedł w sobotę 17 grudnia 1778 roku.
Był pierwszym z pięciorga dzieci, które jego rodzice mieli: Roberta Daya, stolarza i Grace Millet, która założyła rodzinę z klasy średniej..
Charakteryzował się tym, że był samoukiem; Opisywano go jako obdarzonego wielką wyobraźnią i pasją do różnych dziedzin, od sztuki po przyrodę..
Został nazwany na cześć swojego dziadka ze strony matki, znanego jako Humphry Millet.
Kiedy miał pięć lat, został wysłany do miejscowej szkoły. Davy wypadł tak dobrze, że zasugerowali, aby jego uczniowie wysłali go do innej szkoły, ponieważ nie mieli nic innego do nauczenia. Rodzina przeniosła się więc do Varfel, tam wzięła lekcje tańca i po raz pierwszy zaczęła malować..
Wprowadziła się do dr Tonkina, który opłacił jej naukę w szkole Truro w wieku 14 lat. Przeprowadzał eksperymenty chemiczne w swoim pokoju.
W wieku 15 lat uczęszczał do szkoły, aby nauczyć się czytać i mówić po francusku. Na tym etapie stworzył kilka wierszy i narodziła się jego pasja do wędkarstwa. Opanował także łacinę i angielski.
Na tydzień przed ukończeniem 16 lat zmarł jego ojciec i obudził potrzebę przygotowania się do utrzymania rodziny. Tam rozpoczął praktykę jako chirurg i aptekarz pod kierunkiem Johna Binghama Borlase. Na jego nauki matka Humphry'ego wysłała lekarzowi mięso, napoje, zakwaterowanie i odzież.
Jego podejście do chemii rozwijało się przez kilka lat. Zaczął studiować metafizykę, etykę i matematykę.
W 1797 roku Humphry Davy stawiał pierwsze kroki w dziedzinie chemii. Początkowo nie miał instrumentów ani nie znał instruktorów, których uważał za kompetentnych, aby na nich oprzeć swoją naukę.
W końcu jego dwoma odniesieniami były Lavoisier, wraz z jego pracą Elementy chemii, i Nicholson, autor Słownik chemii.
Ich wyposażenie lub narzędzia składały się z kolb, fajki na tytoń, kieliszków do wina, tygli i filiżanek. W swoich eksperymentach używał kwasów mineralnych i alkalicznych, a także kilku popularnych leków.
Pomimo szczątkowego charakteru jego studiów, jego postępy były błyskotliwe i bardzo szybkie. Przez kilka miesięcy komunikował się listownie z doktorem Beddoesem i był już w stanie opanować tak skomplikowane tematy, jak światło i ciepło..
W 1798 r. Dr Beddoes zaproponował mu wyjazd do Bristolu, aby doświadczyć leczniczego działania różnych gazów i zostać kuratorem w Pneumatic Medical Institution..
Już w 1799 roku opublikował wyniki przeprowadzonych przez siebie eksperymentów.
Odniósł również duże korzyści z rozmów z bardzo ważnymi intelektualistami tamtych czasów. Poprzez listy wymienił wiedzę z Gregorym Wattem i Daviesem Gilbertem.
W 1812 roku poślubił wdowę (Jane Apreece) o bardzo dobrej pozycji ekonomicznej, z którą poświęcił się podróżowaniu po świecie. Spotkali się na jednym z wykładów Davy'ego. Para nigdy nie miała dzieci.
Był pierwszą częścią Pneumatic Institution w Bristolu, gdzie dał się poznać. Później dołączył do Royal Institution w Londynie, gdzie poszukiwali profesora chemii. W 1801 roku został zatrudniony jako asystent i kierownik laboratorium. Dopiero dziesięć tygodni później awansował na profesora.
Zatrudnił Michaela Faradaya jako swojego asystenta, chociaż Faraday później stał się jedną z najbardziej wpływowych postaci w nauce..
Humphry Davy cierpiał na kilka problemów zdrowotnych w ostatnich latach swojego życia. W 1823 roku zaczął mieć pierwsze problemy, a już w 1826 roku wykazywał duże trudności w wykonywaniu niektórych ulubionych zajęć, takich jak łowienie ryb..
Na początku 1827 roku podczas pobytu za granicą doznał niewielkiego ataku paraliżu. Przeniósł się do Salzburga i zrezygnował z funkcji prezesa Towarzystwa Królewskiego.
Wkrótce potem wrócił do Anglii i poświęcił się pisaniu, choć nie został tam długo. Udał się do Rzymu, skąd nadal wysyłał pisma na temat elektryczności. Komentarze na temat elektryczności torpedy były jego ostatnią pracą w życiu.
W 1829 roku doznał kolejnego ataku paraliżu, który dotknął całą prawą stronę jego ciała. Z pomocą brata Johna Davy'ego udało mu się wyjechać do Genewy. Tam zmarł 29 maja 1829 r. W wieku zaledwie 50 lat w pokoju hotelowym..
Został pochowany na cmentarzu Plain-Palais na przedmieściach Genewy.
Otrzymał wiele wyróżnień dzięki licznym zasługom w dziedzinie chemii i wynalezieniu lampy Davy'ego..
W 1812 r. Davy został pasowany na rycerza. Później, dzięki swoim odkryciom naukowym, został mianowany baronem w 1819 roku. Był to pierwszy raz, kiedy naukowiec otrzymał ten tytuł, kiedy było normalne, że nadawano imiona tylko rycerzy..
Został odznaczony Medalem Rumforda w 1816 roku za wynalezienie lampy Davy.
Już w 1827 roku zdobył królewski medal przyznany przez Towarzystwo Królewskie. To w wyniku konferencji, którą odbył rok wcześniej na temat związku przemian elektrycznych i chemicznych.
Na jego cześć królewski medal został nazwany Medalem Davy'ego. Od 1877 roku jest przyznawany corocznie za odkrycie mające znaczenie w każdej gałęzi chemii..
Znajduje się tam również księżycowy krater nazwany na jego cześć.
W opactwie westminsterskim jego żona umieściła marmurową tablicę pamiątkową wykonaną przez rzeźbiarza Francisa Chantreya..
Jednym z jego pierwszych odkryć podczas pobytu w Bristolu było działanie czystego podtlenku azotu, znanego również jako tlenek azotu lub gaz roześmiany lub przezabawny. Gaz ten został odkryty przez Josepha Priestleya w 1772 roku.
9 kwietnia 1799 roku zaczął eksperymentować z tym gazem, powiedział, że wdychał go przez około siedem minut odurzenia. Postanowił nazwać go gazem rozweselającym i poprzez te eksperymenty rozwinął uzależnienie od tego gazu. Dzięki temu odkryciu zyskał sławę, podobnie jak w przypadku Zakładu Pneumatycznego, którego był członkiem.
Podobnie Humphry Davy mówił o jego potencjale jako środka znieczulającego i przeciwbólowego. Jego stosowanie przez wiele lat miało charakter bardziej rekreacyjny niż leczniczy.
W 1803 r. Dał swój pierwszy kurs z chemii rolniczej, zajęcia, które prowadził przez dziesięć lat. Do 1813 r. Opublikował swoje opracowania na ten temat w książce Elementy chemii rolniczej.
Był jednym z pionierów w udzielaniu bezpłatnych wykładów, aby wyjaśnić swoje idee w dziedzinie naukowej.
W 1800 roku wykorzystał fakt, że Alessandro Volta wynalazł pierwszą baterię, aby rozpocząć eksperymenty z elektrolizą. W tym czasie był w stanie stwierdzić, że ogniwa elektrolityczne wytwarzają energię elektryczną w wyniku reakcji chemicznej, która zachodzi między przeciwnymi ładunkami..
Dzięki temu wnioskowi Davy zdał sobie sprawę, że elektroliza umożliwia rozkład substancji obecnych w pierwiastkach chemicznych, jak wyjaśnił w 1806 roku na konferencji.
W ten sposób odkrył potas i glin. Osiągnął oddzielenie innych pierwiastków chemicznych, takich jak sód, magnez, wapń, stront i lit w procesie elektrolizy. I odkrył, że chlor był pierwiastkiem chemicznym.
Jego najważniejszym wynalazkiem była prawdopodobnie lampa. Stało się to w 1815 r., Kiedy poproszono go o stworzenie czegoś, co miałoby zapewnić bezpieczeństwo górnikom. Po kilku eksperymentach odkrył, że wilgoć z min nie może przechodzić przez małe przestrzenie, takie jak rury czy otwory..
9 listopada opublikował swoje odkrycia, wyjaśniając, że metalowe rurki są lepszymi przewodnikami ciepła niż rurki szklane. Później, w 1816 r., Rozwinął swoje odkrycia, wyjaśniając znaczenie siatki drucianej.
Pod koniec 1816 r. W kopalniach używano lamp, dzięki czemu praca przy wydobywaniu węgla była bezpieczniejsza. Coś, co miało wielkie znaczenie od czasu rewolucji przemysłowej, która wydarzyła się w tym okresie, a górnictwo miało ogromne znaczenie. Pomimo swojego wynalazku nigdy nie opatentował lampy.
Jeszcze bez komentarzy