Rodzaje odporności naturalnej i ich charakterystyka

3769
Simon Doyle

Plik naturalna odporność działa spontanicznie, aby uniknąć nowych lub nawracających infekcji bez widocznego wsparcia zewnętrznego (Goldsby, Kindt, Osborne i Kuby, 2014).

Układ odpornościowy to zespół narządów, tkanek i substancji, których głównym zadaniem jest ochrona jednostki przed inwazją organizmów chorobotwórczych i raka. Aby osiągnąć swoje cele, może generować dużą liczbę komórek i cząsteczek, które pomagają zidentyfikować wroga i wyeliminować go poprzez złożoną serię procesów..

Limfocyt B.

Odporność - status ochronny przed chorobami zakaźnymi - obejmuje elementy wrodzone i adaptacyjne. Te pierwsze istnieją naturalnie w oparciu o zasadę, że układ odpornościowy posiada lub tworzy obronę przed antygenami, których nie identyfikuje jako własne i które są mu nieznane..

Rodzaje odporności naturalnej

Kilku autorów sklasyfikowało naturalną odporność na różne sposoby, w zależności od jej pochodzenia, aktywacji, typu odpowiedzi lub swoistości (Innate Immune System, Wikipedia, b.d.).

Poniżej znajdują się najczęściej akceptowane klasyfikacje:

Naturalna odporność bierna

Ten rodzaj odporności zależy od przeniesienia wcześniej uformowanych elementów obronnych do receptora. Najlepszym przykładem jest przejście przeciwciał od matki do płodu przez łożysko.

Te przeciwciała, które znajdują się również w mleku matki, zapewniają dziecku odporność bierną. W ten sposób udowodniono ochronę przed błonicą, tężcem, różyczką, odrą, świnką i polio.

Jedną z najważniejszych cech tego typu odporności jest jej szybki początek i krótki czas trwania, oferujący tymczasową ochronę zaraz po urodzeniu lub w trakcie karmienia piersią..

Naturalna odporność bierna nie pozostawia pamięci. Oznacza to, że osoba nie tworzy mechanizmów obronnych, które pozostają w organizmie przez długi czas i mogą zachorować w wyniku kontaktu z drobnoustrojem zakaźnym, niezależnie od tego, czy w przeszłości były chronione obcymi przeciwciałami (Sun i wsp., 2011).

Istnieją istotne różnice między omówioną powyżej odpornością a pasywną odpornością sztuczną. To ostatnie jest nabywane przez osobnika, gdy podaje się przeciwciała wytworzone wcześniej w laboratoriach o kontrolowanym środowisku, w przeciwieństwie do przeciwciał, które są pozyskiwane od matki, której pochodzenie jest naturalne..

Ponadto, sztuczna odporność bierna jest często stosowana w leczeniu objawów istniejących schorzeń, w przypadkach wrodzonych lub nabytych niedoborów odporności oraz w leczeniu zatruć spowodowanych ukąszeniami węży lub użądleniami owadów. Z drugiej strony, naturalna odporność bierna zapewnia ochronę tylko przed infekcjami..

Aktywna odporność naturalna

Osiąga się to w przypadku naturalnej infekcji wirusem lub bakterią. W przypadku choroby zakaźnej rozwija się pierwotna odpowiedź immunologiczna, zwana „pierwszym kontaktem”, która wytwarza pamięć immunologiczną poprzez wytwarzanie limfocytów pamięci B i T..

Jeśli odporność się powiedzie, kolejne ekspozycje na zarazki lub „drugie kontakty” wywołają zintensyfikowaną reakcję immunologiczną, w której pośredniczą te limfocyty pamięci, które ją wyeliminują i zapobiegną nawrotom wywoływanej przez nią choroby (Scott Perdue i Humphrey; nd.).

Główną różnicą w stosunku do aktywnej sztucznej odporności wytworzonej przez szczepienia jest to, że choroba nie cierpi na nią.

Chociaż następuje pierwszy kontakt z mikroorganizmem i generowana jest pierwotna odpowiedź immunologiczna, ponieważ są to martwe lub atenuowane zarazki, które tworzą szczepionkę, reakcja ta jest bardzo łagodna i nie powoduje typowych objawów choroby.

Anatomiczna bariera

Wrodzona odporność naturalna obejmuje również fizjologiczne, anatomiczne, fagocytarne i zapalne bariery obronne. Bariery te, choć nie są specyficzne, są bardzo skuteczne w zapobieganiu przedostawaniu się do organizmu i aktywacji większości mikroorganizmów (Goldsby, Kindt, Osborne i Kuby, 2014).

Skóra i błony śluzowe to najlepsze przykłady naturalnych barier anatomicznych. Skóra posiada na swojej powierzchni komórki, które neutralizują zarazki poprzez produkcję potu i sebum, które hamują rozwój większości mikroorganizmów..

Błony śluzowe wyściełają wewnętrzne powierzchnie ciała i pomagają w produkcji śliny, łez i innych wydzielin, które myją i zmywają ewentualnych najeźdźców, a także zawierają substancje przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe..

Śluz zatrzymuje również obce mikroorganizmy w błonie śluzowej, zwłaszcza układu oddechowego i żołądka, i pomaga w ich wydalaniu..

Bariera fizjologiczna

Komórki odpornościowe tworzące fizjologiczne bariery obronne modyfikują otaczające pH i temperaturę, eliminując w ten sposób wiele lokalnych patogenów.

Wytwarzają również inne substancje i białka, takie jak lizozym, interferon i kolektyny, zdolne do inaktywacji niektórych zarazków.

Uważa się, że jedną z głównych cech komórek biorących udział we wrodzonej odporności naturalnej jest zdolność rozpoznawania wzorców.

Chodzi o umiejętność identyfikacji określonej klasy cząsteczek, które, ponieważ występują wyłącznie w niektórych drobnoustrojach i nigdy nie występują w organizmach wielokomórkowych, są natychmiast identyfikowane jako wrogowie i atakowane..

Bariera fagocytarna

Innym wrodzonym mechanizmem obronnym jest fagocytoza, proces, w którym komórka obronna - makrofagi, monocyty lub neutrofile - „połyka” materiał zidentyfikowany jako obcy, kompletny mikroorganizm lub jego część..

Jest to podstawowe niespecyficzne narzędzie obronne i jest przeprowadzane w praktycznie każdej tkance ludzkiego ciała.

Bariera przeciwzapalna

Jeśli ostatecznie jakiemuś patogenowi uda się ominąć wszystkie poprzednie bariery i spowodować uszkodzenie tkanki, wyzwalana jest złożona sekwencja zjawisk zwana reakcją zapalną..

W tej reakcji biorą udział różne czynniki wazoaktywne i chemotaktyczne, które powodują miejscowe rozszerzenie naczyń krwionośnych, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia przepływu krwi, zwiększenia przepuszczalności naczyń z obrzękiem lub obrzękiem, a wreszcie napływem licznych elementów komórkowych i humoralnych, które będą odpowiedzialne za eliminację najeźdźcy..

Naturalna odporność może powodować poważne dysfunkcje, niektóre bardzo częste, takie jak alergie i astma, a inne nie tak powszechne, ale bardzo poważne, znane jako pierwotne niedobory odporności.

Objawiają się one w młodym wieku i charakteryzują się obecnością ciężkich, nawracających infekcji, bardzo trudnych do leczenia i mogących nawet wpływać na normalny rozwój jednostki (British Society for Immunology, 2017).

Obecnie trwa masowy ruch społeczny przeciwko sztucznym szczepieniom, którego głównymi argumentami są możliwe niepożądane reakcje szczepionek i zdolność organizmu do generowania własnych mechanizmów obronnych, czyli Natural Immunity (College of Psysician of Philadelphia, 2018)..

Bibliografia

  1. British Society for Immunology (2017, marzec). Niedobór odpornościowy. Polityka i sprawy publiczne. Odprawa i oświadczenia, pobrane z: immunology.org
  2. Goldsby, Kindt, Osborne i Kuby (2014). Immunology, México D. F., México, McGraw Hill.
  3. Wrodzony układ odpornościowy (s. F.). W Wikipedii uzyskano z: en.wikipedia.org
  4. Scott Perdue, Samuel i Humphrey, John H. (s. F.). System odprnościowy. Encyklopedia Britannica. Science, pobrane z: britannica.com
  5. Sun, Joseph C. i in. (2011). Komórki NK i immunologiczna „pamięć”. The Journal of Immunology, źródło: jimmunol.org
  6. The College of Physicians of Philadelphia (2018). Historia szczepionek. History and Society, źródło: historyofvaccines.org

Jeszcze bez komentarzy