Przesmyk Fauces Anatomia, funkcje, choroby

690
Philip Kelley

Plik przesmyk szczęk lub cieśnina ustno-gardłowa to węższa i tylna część jamy ustnej, która ma nieregularny kształt i zapewnia połączenie między jamą ustną a częścią ustną gardła.

Jest również nazywany „tylnym otworem jamy ustnej”, niektóre bibliografie przypominają jego kształt z kształtem litery „M” i jest ograniczony przez nasadę języka poniżej, łuki podniebienno-językowe po obu stronach i wolną krawędź miękkiej podniebienie języczkiem powyżej.

Jest ograniczona przez formacje mięśniowe, które tworzą aparat mięśniowy podniebienia miękkiego (podniebienia miękkiego) i zapewniają jego ruchliwość, z których cztery są parzyste, a jeden jest nieparzysty..

Charakteryzuje się tym, że zawiera pierścień Waldeyera, zespół struktur składających się z tkanki limfatycznej, których głównym zadaniem jest ochrona powietrza i przewodu pokarmowego poprzez aktywację odpowiedzi immunologicznej w obecności patogenów w okolicy..

Spośród struktur tworzących pierścień Waldeyera migdałki podniebienne to te, które są bezpośrednio związane z przesmykiem cieśni cieśni..

Indeks artykułów

  • 1 Anatomy
    • 1.1 Tensor veli podniebienie
    • 1.2 Mięśnie podniebienia miękkiego dźwigacza:
    • 1.3 Mięsień palatoglossus
    • 1.4 Mięsień podniebienno-gardłowy
    • 1,5 Uvula
  • 2 Funkcje 
  • 3 Choroby pokrewne
  • 4 Odnośniki

Anatomia

Tensor veli podniebienie

Nazywany również mięśniem perystafiliny zewnętrznej, pochodzi z dołu łódeczkowatego, u podstawy wyrostka skrzydłowego kości klinowej oraz z przednio-bocznej części chrząstki trąbki słuchowej..

Stamtąd jest wprowadzany przez ścięgno w kształcie wachlarza w przednio-przyśrodkowej części rozcięgna podniebiennego, czyli jego zakończenie jest podśluzówkowe.

Jego działanie polega na bocznym zaciśnięciu podniebienia miękkiego, co powoduje otwarcie cieśni cieśni gardła podczas połykania i utworzenie przegrody między częścią ustną gardła a nosogardłem, aby przeciwdziałać wznoszeniu się bolusa pokarmowego w kierunku nosogardzieli.

Mięśnie podniebienia miękkiego dźwigacza:

Nazywany jest również mięśniem perystafiliny wewnętrznej, ma swój początek w skalistej części kości skroniowej oraz w przyśrodkowej części chrząstki rurki słuchowej.

Jest zakładany ścięgnem w kształcie wachlarza powyżej górnej części rozcięgna podniebienia miękkiego.

Jego działanie polega na uniesieniu podniebienia miękkiego i rozszerzeniu trąbki Eustachiusza. W ten sposób sprzyja otwarciu przesmyku szczęki w połączeniu z mięśniem tensor vellus, umożliwiając połykanie..

Mięsień palatoglossus

Nazywa się go również mięśniem glossostafillin. Wywodzi się z dwóch fascykli u źródła języka; oba pęczki łączą się i rozszerzają w podniebieniu miękkim, mieszając się ze swoim odpowiednikiem po przeciwnej stronie.

Jego działanie opiera się na uniesieniu korzenia języka, podniebienie miękkie opada i zwęża przesmyk szczęk jak zwieracz, co umożliwia żucie, ssanie, a także ostatnie przełykanie, które wysyła. Bolus pokarmowy do przełyku.

Mięsień podniebienno-gardłowy

Otrzymuje również nazwę mięśnia gardłowego. Pochodzi z podniebienia miękkiego, z włókien znajdujących się za szewem środkowym i mięśnia języczkowego. Przecina swoje włókna z włóknami dźwigacza podniebienia miękkiego.

Wsuwa się w dolną część chrząstki trąbki słuchowej i do haczyka wyrostka skrzydłowego. Oba zaczepy łączą się i tworzą pojedynczy brzuch mięśniowy, który przenika łuk podniebienno-gardłowy i kończy się pęczkiem gardłowym i pęczkiem tarczycy.

Swoim działaniem, podobnie jak mięśnia podniebiennego, zwęża przesmyk szczęki, zbliżając łuki do siebie i izolując dolną część części ustnej gardła od nosogardzieli.

Mięsień języczkowy

Nazywany jest również mięśniem podniebienno-palatowym, wywodzi się z tylnego odcinka kręgosłupa nosa, kończy się na szczycie języczka podniebiennego przyczepionego do tylnej części rozcięgna podniebienia miękkiego. Swoim działaniem unosi języczek.

funkcje 

Główną funkcją cieśni cieśni cieśni jest pełnienie funkcji regulatora różnych czynności jamy ustnej i gardła..

Jego otwarcie zapobiega przedostawaniu się bolusa pokarmowego do nosogardzieli podczas procesu połykania, a jego skurcz lub zamknięcie umożliwia żucie i ssanie, a także impuls w ostatnim momencie połknięcia do zejścia bolusa pokarmowego do przełyku.

W przypadku otwarcia cieśni cieśni cieśni gardła w wyniku skurczu mięśni dźwigacza i napinacza podniebienia miękkiego, sprzyjają swobodnemu przepływowi powietrza z nosogardzieli do ucha środkowego, pomagając regulować ciśnienie powietrza pomiędzy obie.

Dlatego ruchy połykania przywracają równowagę w jamie bębenkowej, gdy została ona zaburzona..

Na przykład, w odczuciu „zablokowanego ucha” podczas wchodzenia lub schodzenia z dużych wysokości z powodu zmian ciśnienia, podczas „połykania” przesmyk szczęk zostaje otwarty i przywrócona zostaje kontrola ciśnienia między nosogardłem a uchem środkowym. , przynosząc w konsekwencji „odsłonięte ucho”.

Powiązane choroby

Patologie związane z przesmykiem cieśni cieśni są głównie spowodowane strukturami zawartymi w granicy wskazanej przez przesmyk, ze szczególnym uwzględnieniem migdałków podniebiennych..

Sam przesmyk nie reprezentuje opisanej patologii. U niektórych kotów zapalenie błony śluzowej tylnego dziąsła, u ssaków powszechnie nazywane cieśniną gardłową, nazywane jest „zapaleniem gardła”. Jednak termin ten nie jest używany w dziedzinie stomatologii u ludzi..

Przerost migdałków podniebiennych jest najczęstszą patologią związaną z przesmykiem cieśni gardzieli. Wytwarzają dysfagię, zaburzenia połykania, zmniejszają ruchomość podniebienną i mogą powodować nocne chrapanie.

Jeśli chodzi o łagodną patologię guza obecną w części ustnej gardła, jest włókniak, który pojawia się w obszarach tarcia z powodu zjawiska przewlekłego podrażnienia i którego leczenie jest czysto chirurgiczne..

Z drugiej strony, brodawczak jest najczęstszym nowotworem łagodnym, wtórnym do zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego. Może stać się złośliwy, chociaż nie występuje często, a jego ustąpienie jest w ten sam sposób wyraźnie chirurgiczne.

Bibliografia

  1. Karta Ruiz Liard. Anatomia człowieka. Wydanie 4. Tom 2. Od redakcji Médica Panamericana. Strony 1228-1232
  2. Podręcznik CTO medycyny i chirurgii. Otorynolaryngologia. 8th Edition - CTO Group. Redakcja CTO.
  3. Przesmyk Paszczy. Abstrakty Medycyna. Odzyskane z: medicsummary.blogspot.pt
  4. Dr Gustavo Reales. Podstawowa wiedza kliniczna. Podstawowy podręcznik implantologii. Rozdział 1. Strona 4.
  5. Salvador F. Magaró. Kliniczne objawy zaburzeń połykania. Separata 2006. Vol 14 N ° 1.

Jeszcze bez komentarzy