James Madison (Belle Grove, USA, 16 marca 1751 - Orange, USA, 28 czerwca 1836) był teoretykiem politycznym i czwartym prezydentem Stanów Zjednoczonych. Ze względu na swój udział w pracach nad Konstytucją i Kartą Praw Stanów Zjednoczonych uważany jest za „ojca konstytucji” tego kraju..
Madison ukończyła Princeton University w 1771 roku, gdzie studiowała między innymi łacinę i klasyczną grekę, filozofię, geografię, matematykę i retorykę. Jego kariera polityczna zaczęła się rozwijać w stanie Wirginia, ściśle współpracując z Thomasem Jeffersonem, który był również jego poprzednikiem na stanowisku prezydenta..
Madison był członkiem Kongresu Kontynentalnego, który ogłosił niepodległość od Stanów Zjednoczonych w 1776 roku. Później był członkiem Virginia House of Delegates. Kruchość rodzących się Stanów Zjednoczonych niepokoiła Madison, więc opowiedział się za nową i ulepszoną konstytucją.
Chociaż w młodości Madison skłaniała się ku centralizmowi, jego pozycja federalna została ugruntowana; To był ten, którego bronił na Konwencji Konstytucyjnej w 1787 roku. W tym przypadku projekty zostały przedstawione przez Madison i posłużyły za podstawę przyszłej Konstytucji..
Po ratyfikacji konstytucji w 1788 r. Madison była członkiem Izby Reprezentantów pierwszego Kongresu. Pełnił to stanowisko w stanie Wirginia w latach 1789-1797.
W tym okresie był bliskim współpracownikiem prezydenta Jerzego Waszyngtona i autorem projektu Karty Praw, pod którą znane jest dziesięć pierwszych poprawek do Konstytucji..
Założył Partię Demokratyczno-Republikańską wraz z Thomasem Jeffersonem w opozycji do Federalistycznej Partii Alexandra Hamiltona. Jefferson został wybrany na prezydenta w 1800 roku i mianowany sekretarzem stanu Madison. Z tego biura Madison zarządzała zakupem Luizjany, który podwoił wielkość kraju..
W 1808 roku, po dwóch kadencjach za Jeffersona, Madison został wybrany na prezydenta. Musiał stawić czoła wojnie anglo-amerykańskiej w 1812 r. I został ponownie wybrany w 1812 r., Kiedy skonsolidował militarną i finansową potęgę Stanów Zjednoczonych..
Indeks artykułów
James Madison urodził się w 1751 roku w Port Conway w hrabstwie King George w Wirginii w Stanach Zjednoczonych. Był najstarszym z dziesięciorga dzieci i potomkiem arystokracji hacjendy. Jego matka urodziła go podczas wizyty u rodziców.
Dorastał na ranczu Montpelier w Orange County i był wychowywany przez matkę, opiekunów i prywatną szkołę..
Był wybitnym uczniem na swoim szkolnym i uniwersyteckim etapie. W 1771 roku ukończył College of New Jersey, później znany jako Princeton. Jego studia obejmowały języki klasyczne, filozofię, religię, politykę i retorykę..
W tym czasie Madison wykazała zainteresowanie prawem i rządem. Studiował teologię przez kolejny rok, ponieważ uważał duchowieństwo za przyszłą karierę. Po pewnym czasie Madison wróciła do Montpelier, nie decydując się na karierę, ale ponieważ rząd i prawo były przedmiotem jej zainteresowania, zdecydowała się na patriotyczną sprawę.
W 1775 r. Był członkiem komitetu bezpieczeństwa Orange County, aw 1776 r. Brał udział w zgromadzeniu w Wirginii, gdzie opowiadał się za środkami rewolucyjnymi; tam skomponował Konstytucję Wirginii.
Podobnie był w Izbie Delegatów w 1776 i 1777 roku. Przez następne trzy lata pracował w Radzie Państwa. W 1780 roku został wybrany na Kongres Kontynentalny, aby reprezentować Wirginię; że Kongres ogłosił niepodległość Stanów Zjednoczonych Ameryki w 1776 roku.
Był najmłodszym delegatem, ale jego udział w obradach był istotny. Przez dwa lata, począwszy od 1784 r., Po raz drugi służył w Virginia House of Delegates..
Warto również zauważyć, że wyróżnił się na konferencji w Mount Vernon w 1785 roku i brał udział w zgromadzeniu w Annapolis w 1786 roku. Przede wszystkim pamięta się o Madison za podżeganie do zwołania Zgromadzenia Konstytucyjnego w 1787 r. I pisanie o brakach w Statucie Konfederacji..
Wśród ojców założycieli panowała zgoda co do tego, że Statuty Konfederacji nie działają. Takie były podstawowe zasady Stanów Zjednoczonych po uzyskaniu niepodległości.
Ludzie o znaczeniu Aleksandra Hamiltona i Jerzego Waszyngtona obawiali się, że kraj będzie nadal bankrutował; wtedy nie było skutecznej metody spłaty długów wojennych.
Madison przestudiowała wszystkie rodzaje modeli rządzenia i zachęcała do zwołania nowej konwencji konstytucyjnej. Jego studia zostały docenione w debatach Konwencji Filadelfijskiej, wyróżniając się wśród delegatów, mimo że miał zaledwie 36 lat.
Główną propozycją Madisona był Plan Wirginii, który posłużył jako podstawa do przygotowania tekstu konstytucji. Madison był promotorem tego, że stany nie miały całkowitej suwerenności i dlatego delegowały część swoich funkcji na kongres federalny.
Po zatwierdzeniu konstytucji w każdym z państw rozpoczęła się walka o ratyfikację. James Madison współpracował również z Alexandrem Hamiltonem i Johnem Jayem, aby napisać serię esejów publikowanych w gazetach od 1787 do 1788 roku..
Eseje opublikowane pod tytułem Procesy federalne (Dokumenty federalistyczne) zawierało 85 artykułów, w których promowano ratyfikację Konstytucji argumentami politycznymi.
Wielu historyków twierdzi, że jego awans był jedną z głównych przyczyn ratyfikacji Konstytucji Stanów Zjednoczonych w stanie Wirginia, a później w Nowym Jorku..
James Madison został wybrany przedstawicielem w stanie Wirginia po kontrowersyjnej kampanii naznaczonej zmianą okręgów. Wpływ na to miał sprzeciw gubernatora Wirginii, Patricka Henry'ego.
Madison stała się jedną z najwybitniejszych postaci w Izbie Reprezentantów. Madison początkowo nie zgadzała się z listem praw z różnych powodów; epokę tę promują antyfederaliści.
Jednym z powodów jego sprzeciwu było to, że deklaracja miała na celu ochronę obywateli przed złym rządem. Madison uważała, że rząd centralny nie byłby złym rządem, więc oświadczenie było niepotrzebne..
Uważał również, że wymienienie praw obywateli było nieco zagrożone, ponieważ mógł założyć, że niepisane prawo byłoby prawem, którego obywatele nie mają. Z drugiej strony, może się to zdarzyć na poziomie stanowym: nawet jeśli prawa zostałyby zapisane, wiele rządów zignorowałoby je.
Jednak deklaracja była konieczna w Kongresie przez kongresmenów antyfederalistycznych. Dlatego Madison lobbowała za uczciwym oświadczeniem..
Uważał, że Konstytucja nie może uchronić rządu przed nadmierną demokracją czy lokalną mentalnością. Karta Praw może zmniejszyć problemy.
Projekt został wprowadzony 8 czerwca 1789 roku; Wyjaśniono w nim 20 poprawek. Madison zaproponowała włączenie ich do konstytucji. Chociaż wiele poprawek zostało zatwierdzonych, nie zostały one uwzględnione w Magna Carta. Zostały spisane osobno i przesłane do Senatu do zatwierdzenia..
Senat zastosował 26 zmian i zmniejszył poprawki do zaledwie 12. 24 września 1789 r. Komisja sfinalizowała i napisała raport do oceny przez Izbę Reprezentantów i Senat..
Później, 25 września 1789 roku, na spotkaniu w sprawie rezolucji Kongres Stanów Zjednoczonych zatwierdził ostateczną wersję karty praw. Wśród praw zapisanych w poprawkach są m.in. wolność słowa, zrzeszania się, noszenia broni i wolności prasy..
Gdy administracja Jeffersona dobiegała końca, prezydent ogłosił, że nie będzie ponownie kandydował. W Partii Demokratyczno-Republikańskiej zaczęli promować kandydaturę Jamesa Madisona na prezydenta w 1808 r..
Reprezentant John Randolph sprzeciwił się. Ostatecznie klika prezydencka wybrała Madison na swojego przedstawiciela zamiast Jamesa Monroe, który był ambasadorem w Wielkiej Brytanii..
Madison pojawiła się w formule wraz z wiceprezesem Jeffersona, George'em Clintonem. Wygrali wybory 122 głosami na 175; dominowali również w głosowaniu powszechnym, z 64,7%.
Jego pretendentem był Charles C. Pinckney z Partii Federalistycznej. Pinckney był ambasadorem we Francji i pojawił się u boku Rufusa Kinga, który był również ambasadorem w Wielkiej Brytanii.
Jednym z wyzwań, jakie Madison stanął przed swoim rządem, było radzenie sobie z napięciami między Stanami Zjednoczonymi a Wielką Brytanią. Problem polegał na zajęciu amerykańskich statków i załóg.
Podczas swojej kadencji uchylił ustawę o embargo, a nowa ustawa o zakazie handlu złagodziła embargo handlowe na Wielką Brytanię i Francję. Ostatecznie okazało się to nieskuteczne, ponieważ kupcy amerykańscy negocjowali z tymi narodami.
Relacje z Wielką Brytanią stały się bardziej krwawe w 1812 roku. Stosunki handlowe zostały całkowicie naruszone, a zakończenia wojen napoleońskich nie było w Europie..
Nietrwałość sytuacji spowodowała, że Madison wypowiedział wojnę 18 czerwca 1812 roku. Wielka Brytania odpowiedziała nieśmiało żołnierzami z Kanady, ale z wielką siłą za pośrednictwem swojej marynarki wojennej..
W połowie wojny odbyły się wybory prezydenckie w listopadzie 1812 r. Partia Demokratyczno-Republikańska została podzielona; Madison pojawiła się obok gubernatora Massachusetts Elbridge Gerry.
Po drugiej stronie ulicy stał DeWitt Clinton, były burmistrz Nowego Jorku, również demokrata-republikanin. Był w koalicji z Partią Federalistyczną, której Jared Ingersoll był kandydatem na wiceprezydenta..
Wybory w 1812 r. Były jak dotąd najsurowsze. Madison wygrała z 128 głosami wyborczymi na 217 i tylko 50,4% głosów w porównaniu z 47,6% dla Clintona.
Największym wyzwaniem dla ponownie wybranego prezydenta Madisona było pomyślne zakończenie wojny, która rozpoczęła się w 1812 r. Jednak na początku sytuacja nie była jasna..
Konflikt nasilał się, aż w 1814 roku wojska brytyjskie wkroczyły do stolicy i dokonały spalenia Waszyngtonu. W tym spalono Biały Dom i inne publiczne zależności.
Wreszcie, po klęsce Napoleona Bonaparte w Europie, otworzyła się aureola negocjacji między Wielką Brytanią a Stanami Zjednoczonymi. Doprowadziło to do podpisania traktatu w Gandawie w 1814 r., W którym utrzymano przedwojenne granice..
W 1817 roku Madison był zajęty planowaniem i wykonywaniem specjalnej tablicy w celu utworzenia Uniwersytetu Wirginii. Thomas Jefferson był częścią tego projektu i był pierwszym rektorem uniwersytetu, który został otwarty w 1825 roku.
Po śmierci Jeffersona Madison została rektorem uniwersytetu. Przez cały ten czas James trzymał się trochę z dala od życia publicznego, aż w 1829 roku został delegatem Konstytucji Konstytucyjnej tego stanu..
Brał także udział w American Colonization Society, którego celem był powrót uwolnionych niewolników do Afryki. Madison była współzałożycielem tego stowarzyszenia w 1816 roku wraz z Robertem Finleyem, Andrew Jacksonem i Jamesem Monroe i został jego prezesem w 1833 roku.
Po raz pierwszy ożenił się w wieku 43 z 26-letnią wdową Dolley Payne Todd w Harewood w Zachodniej Wirginii, obecnie w hrabstwie Jefferson. Nigdy nie miał dzieci, ale adoptował Johna Payne Todda, syna z poprzedniego małżeństwa żony.
Lucy Payne, siostra Dolley, poślubiła George'a Steptoe Washingtona, krewnego prezydenta Waszyngtonu. Będąc częścią Kongresu, Madison szybko spotkała Dolleya podczas imprez towarzyskich w Filadelfii..
Payne i Madison zostali uznani za szczęśliwe małżeństwo. Dolley była kobietą o bardzo dobrych umiejętnościach społecznych. Doradzał przy dekoracji Białego Domu podczas jego budowy i wydawał opinie na temat uroczystych funkcji Jeffersona, przyjaciela pary..
Jego praca i współpraca stopniowo stworzyły solidną postać pierwszej damy. Wiele osób uważa, że popularność rządu Jamesa Madisona zawdzięcza Dolleyowi.
W 1801 roku zmarł ojciec Jamesa, który odziedziczył po nim wielką rodzinną posiadłość w Montpelier i inne papiery wartościowe w portfelu wraz ze 108 niewolnikami..
James Madison był dość chorowity, ale mimo to jego śmierć była spowodowana chorobami związanymi z jego podeszłym wiekiem. Zmarł w wieku 85 lat pewnego ranka 28 czerwca 1836 r. Po spędzeniu wielu dni w swoim pokoju, znosząc bóle reumatyczne i nerki..
Wielu miało nadzieję, że przeżyje 4 lipca, kiedy to zmarli Jefferson i Adams, byli prezydenci Stanów Zjednoczonych..
Jego ciało zostało pochowane na rodzinnym cmentarzu w mieście Montpelier w Wirginii. Na pogrzebie byli obecni jego przyjaciele i bliscy krewni oraz 100 niewolników.
Krótko mówiąc, życie Jamesa Madisona było niezwykle aktywne w tworzeniu i formowaniu Stanów Zjednoczonych Ameryki jako narodu..
- Jego największym wkładem było napisanie Konstytucji Stanów Zjednoczonych Ameryki. Tekst ten powstał w oparciu o jego myślenie i był owocem jego studiów nad systemami rządowymi..
- Ponadto był wielkim autorem pierwszych dziesięciu poprawek do konstytucji. Są one nadal często używane do argumentowania istniejących praw..
- Madison podwoiła terytorium USA po zakupie Luizjany z Francji.
- Prezydent Madison wniósł wielki wkład w konsolidację Stanów Zjednoczonych jako narodu. W następstwie wojny 1812 roku Stany Zjednoczone wyłoniły się zjednoczone i bez zagrożeń secesyjnych.
Jeszcze bez komentarzy