George VI z Wielkiej Brytanii (1895-1952) był czwartym królem Anglii należącym do rodu Windsorów. Na tron wstąpił pod koniec 1936 roku, po tym, jak jego brat Edward VIII zrezygnował z królewskich zobowiązań, by poślubić kobietę, która była dwukrotnie rozwiedziona..
Był dobrze znany z tego, że miał problemy z mową, które powodowały u niego jąkanie. Chociaż cieszył się wielkim szacunkiem Anglików, odkąd przebywał w Londynie podczas II wojny światowej w obliczu bombardowań wojsk niemieckich..
Korona przeszła wielkie zmiany podczas jego panowania, zwłaszcza gdy wiele angielskich kolonii zaczęło domagać się swojej niepodległości. Dlatego za jego panowania powstała Wspólnota Narodów, aby uznać prawa narodów związanych z Wielką Brytanią, choć bez obowiązku poddania się..
Podobnie członkowie tej Rzeczypospolitej zawsze szanowali postać królów..
Spędził 16 lat jako król Anglii, stanowisko to piastował aż do śmierci. Ponadto był ojcem obecnej królowej Anglii Elżbiety II, która zasiada na tronie od prawie 70 lat..
Indeks artykułów
Pełne imię Jerzego VI, gdy został ochrzczony, brzmiało Alberto Frederick Arthur George. Urodził się 14 grudnia 1895 roku w wiejskim domu rodziny królewskiej w Norfolk, popularnie zwanym domem Sandringham. Jego narodziny nastąpiły, gdy jego prababka Wiktoria była królową Anglii..
Jorge VI urodził się dzięki związkowi Jorge V i Marii de Teck. Jego ojciec wstąpił na tron w 1910 roku, kiedy Jerzy VI miał zaledwie 15 lat.
Przyszły król został ochrzczony jako Albert na cześć swojego pradziadka, męża królowej Wiktorii, Alberta Saksonii, który zmarł w 1861 roku. Wszyscy członkowie rodziny królewskiej znali go pieszczotliwie jako Bertie. Po urodzeniu otrzymał swój pierwszy tytuł królewski, którym był książę Albert z Yorku.
Jedną z najbardziej oczywistych cech króla Jerzego Vi było to, że od najmłodszych lat cierpiał na jąkanie. To spowodowało, że otrzymał dużą liczbę pseudonimów, kpiny i często wątpiono w jego zdolność do przejęcia stery korony..
Był również leworęczny, ale zmuszony był pisać tylko prawą ręką..
Historycy podkreślali, że jako dziecko był bardzo podatny na różne choroby. Było to również zauważalne na poziomie fizycznym, ponieważ cierpiał na deformację znaną jako Genu valgus, która polegała na skrzywieniu nóg, które powoduje, że kolana pozostają razem.
Edukacja Jerzego VI skupiała się na wojsku iw wieku 14 lat wstąpił do Naval College w Osborne. Rozpoczął szkolenie jako kadet. Nie był szczególnie wybitnym uczniem, był nawet ostatni w swojej klasie, ale mimo to udało mu się wstąpić do Dartmouth, szkoły marynarki wojennej Wielkiej Brytanii..
W wieku 18 lat był już członkiem brytyjskiej Royal Navy, a kilka miesięcy później brał udział w I wojnie światowej. Był na pokładzie statku HMS Collingwood podczas bitwy o Jutlandię, z której Brytyjczycy wyszli zwycięzcami.
Przez lata zajmował różne stanowiska i role w brytyjskich siłach zbrojnych. Jako pierwszy kierował instytucją w Cranwell, w której szkolono nowych członków Naval Air Service..
Później Królewskie Siły Powietrzne powstały w Wielkiej Brytanii, gdzie wysłano Jerzego VI i mianowano go dowódcą. W tej gałęzi Sił Zbrojnych pozostał do sierpnia 1918 r.
Stał się częścią Niezależnych Sił Powietrznych we francuskim mieście Nancy. Wraz z końcem pierwszej wojny światowej George VI został powołany na stanowiska administracyjne w Siłach Powietrznych.
W 1919 roku wstąpił do Trinity College, który jest częścią Uniwersytetu Cambridge. Tam poświęcił się studiowaniu historii i ekonomii, ale został tylko przez rok.
W 1920 roku Alberto otrzymał szlachecki tytuł księcia Yorku, który to tytuł otrzymuje zawsze drugi syn ówczesnego króla lub królowej. Ponadto został również mianowany hrabią Inverness i baronem Killarney.
Od tego momentu zaczął uczestniczyć w wielu wydarzeniach w imieniu swojego ojca. To było bardzo normalne widzieć go odwiedzającego kopalnie lub fabryki tamtych czasów, dlatego stał się znany jako książę przemysłowy.
Również w 1920 roku ówczesny książę spotkał Elizabeth Bowes-Lyon. Była córką znanej arystokratycznej rodziny w Wielkiej Brytanii, której rodzicami byli hrabiowie Strathmore.
W tamtym czasie panował zwyczaj, że członkowie rodziny królewskiej mogli żenić się tylko z innymi członkami rodzin królewskich..
Mimo wszystko pobrali się w 1923 roku, ale książę musiał trzykrotnie składać oświadczyny swojej przyszłej żonie, która miała pewne wątpliwości co do przynależności do rodziny królewskiej i poświęceń, których to wymagało..
Małżeństwo miało miejsce w Opactwie Westminsterskim. Był to jeden z najbardziej zapamiętanych ślubów, ponieważ był jednym z pierwszych przykładów nowoczesności Korony, gdy przyjmowano zwykłego.
Para miała tylko dwie córki: Isabel (obecną królową) i Margaritę.
Koronacja Alberta na króla Anglii była pełna kontrowersji, ponieważ w planach nie było, aby był następcą swojego ojca. Edward VIII został wyznaczony do objęcia tronu po śmierci Jerzego V.
Edward VIII został mianowany królem 20 stycznia 1936 r., W dniu śmierci Jerzego V, ale na tronie nie przetrwał nawet roku. Jego koronacja nawet się nie odbyła.
To wszystko dlatego, że Eduardo ogłosił, że chce poślubić Wallis Simpson, zwykłą Amerykankę, która miała już dwa rozwody. Wszystkie cechy zabronione przez monarchię kościelną. Aby się ożenić, Eduardo musiał zrzec się Korony i wszelkich tytułów królewskich.
Ostatecznie zrezygnował z tronu 11 grudnia 1936 r., Aby spełnić swoje osobiste życzenie. Tego samego dnia Alberto został mianowany nowym królem Anglii. Wybrał imię George VI, aby pokazać, że będzie podążał tą samą linią, co panowanie swojego ojca.
To była bardzo skomplikowana promocja ze względu na wszystkie konflikty rodzinne, które otaczały nominację, a także dlatego, że kilka lat później wybuchła II wojna światowa. Bez wątpienia był to pierwszy papierkiem lakmusowym, aby zademonstrować swoje przywództwo.
Koronacja Jorge miała miejsce w maju następnego roku, w tym samym dniu, w którym miał koronować jego brata. Królowa Maria była świadkiem koronacji swojego syna.
Jerzy VI od najmłodszych lat miał problemy z wymówieniem litery K. Zaniemówił słowami, które zawierała ta litera, co spowodowało jąkanie, które towarzyszyło mu przez wiele lat. Był to bardziej niż ciekawy problem, że król nie mógł wymówić słów tak ważnych dla rodziny królewskiej jak król lub książę („król” i „książę”).i' po angielsku).
To niepowodzenie stało się jeszcze bardziej zauważalne dzięki rodzącej się obecności mediów na całym świecie. Spodziewano się, że król będzie przemawiał do ludności przez radio, a jego wizyty lub królewskie zobowiązania zostaną zarejestrowane przez ówczesne kamery.
Jąkanie było szczególnie wyśmiewane przez Niemców, którzy nazywali Jerzego VI „jąkającym się królem”..
Dla króla Jerzego VI bardzo ważna była współpraca z Lionelem George'em Logue, logopedą urodzonym w Australii, który pomógł mu przezwyciężyć jąkanie. Bardzo często widywano Logue na wszystkich ważnych wydarzeniach, w których uczestniczył król, łącznie z jego koronacją.
Logue przyszedł, aby uwiecznić charakterystyczne notatki króla w swoich notatkach. O Jerzym VI powiedział, że był człowiekiem bardzo nerwowym. Formuła, której użył do leczenia króla, polegała na podejściach, które miały więcej wspólnego z aspektami psychologicznymi.
Historia o tym, jak Jerzy VI radził sobie z jąkaniem i co to oznaczało dla Anglików podczas II wojny światowej, została rozpowszechniona w historii. Film Przemowa króla (2010) koncentruje swoją argumentację na tej kwestii.
W końcu ten problem Jerzego VI stał się symbolem. Sposób, w jaki sobie z tym poradził, pozwolił mu uzyskać jeszcze większe poparcie i szacunek Anglików..
Wszystkie problemy, które pojawiły się po drugiej wojnie światowej, która zakończyła się w 1945 r., Mocno wpłynęły na zdrowie Jerzego VI. Cierpiał na raka płuc, zablokowanie tętnicy w prawej nodze i zapalenie płuc. Usunięto nawet lewe płuco.
Przez te wszystkie lata choroby księżniczka Elżbieta musiała przejąć wiele obowiązków swojego ojca jako króla..
W końcu Jerzy VI zmarł w domu Sandringham, w tym samym miejscu, w którym się urodził, z powodu zakrzepicy wieńcowej 6 lutego 1952 r. Miał zaledwie 56 lat..
Zmarł we śnie. Został znaleziony rano i około południa, informacja została przekazana Anglikom. Tego samego dnia jego córka Isabel przejęła koronę mając zaledwie 25 lat.
Dzięki telewizji tysiące ludzi było świadkami wszystkich aktów pogrzebu. Tysiące innych wyszło na ulice, aby złożyć hołd królowi.
Po jego śmierci Jerzy VI otrzymał od rządu Francji Krzyż Orderu Wyzwolenia. Było to wyróżnienie dla osób, które przyczyniły się do zwycięstwa militarnego Francji w czasie II wojny światowej..
Na jego cześć nazwano wiele instytucji w Wielkiej Brytanii (szpitale, autostrady, stadiony itp.)
W różnych kultowych miejscach znajdują się posągi Jerzego VI. Jeden z nich znajduje się w centrum Londynu, a drugi w Hongkongu.
Jeszcze bez komentarzy