José Joaquín Pesado Pérez (1801-1861) był meksykańskim pisarzem i politykiem, który również wyróżniał się na polu dziennikarskim. Jego prace pisemne nie były obfite. Wystarczyło jednak pozostawić spuściznę w dziedzinie literatury meksykańskiej..
Twórczość Pesado charakteryzowała się prostotą, posługiwaniem się precyzyjnym językiem. Poezja i powieść to tylko niektóre z gatunków rozwiniętych przez pisarza. Niektóre z jego najbardziej znanych tytułów to Aztekowie Y Inkwizytor Meksyku.
Jako polityk José Pesado pełnił różne funkcje, a także został gubernatorem stanu Veracruz. Ogólnie rzecz biorąc, jego życie zawsze było związane z pisaniem oraz wydarzeniami politycznymi i społecznymi w jego kraju. Był tak wybitny, że udało mu się zapisać historię z każdym wykonywanym zadaniem.
Indeks artykułów
José Joaquín urodził się 9 lutego 1801 roku w mieście Palmar de Bravo w prowincji Puebla. Pochodził z rodziny z klasy średniej. Jego rodzicami byli Domingo Pesado, pochodzący z Galicji, i Josefa Francisca Pérez Sarmiento Casado y Toro, obywatel meksykański..
José Joaquín został sierotą, gdy miał siedem lat. Z tego powodu jego matka zdecydowała się przenieść do miasta Orizaba, gdzie zaczął studiować. Jednak jego naukę odbywał w domu, pod okiem matki..
Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie studiami i posiadał umiejętność uczenia się różnych przedmiotów. Już w młodości osiągnął wysoki poziom wiedzy, zwłaszcza w zakresie listów. Miał też talent do języków, w tym łaciny.
José Pesado ożenił się po raz pierwszy, gdy miał zaledwie dwadzieścia jeden lat, 19 lutego 1922 roku, z Maríą de la Luz Llave Segura. W wyniku tej miłości urodziło się dziewięcioro dzieci: Guadalupe, María del Carmen, Susana, Juan, Isabel, José, Joaquín, Samuel i Esther.
Pasja Pesado do polityki narodziła się w młodości. Jego myślenie było zgodne z ideami wolności, był więc członkiem partii liberalnej. Później, w 1838 r., Objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych podczas prezydentury Anastasio Bustamante..
Wtedy też przyszła jego kolej na objęcie kierownictwa w stosunkach zagranicznych i wypowiedzenie wojny Francji po jej pierwszej inwazji na terytorium Meksyku. W połowie XIX wieku był członkiem rządu Nicolás Bravo Rueda i pełnił kilka funkcji ministerialnych.
José Joaquín Pesado łączył listy z polityką. Przez pewien czas ujawniał w gazecie swoje idee wolności Opozycja, wraz ze swoim przyjacielem i kolegą Modesto de Olaguíbel. Później wstąpił do konserwatywnych szeregów i był liderem w rozpowszechnianiu informacji o tej grupie politycznej..
Pisarz brał udział w doborze tekstów do hymnu swojego kraju, co zrealizował w towarzystwie prawnika José Bernardo Cuoto Péreza, który był jego kuzynem. 3 lutego 1854 roku wybrali dzieło przedstawione przez poetę i dramatopisarza Francisco de Paula Gonzáleza.
- Gubernator Veracruz od 1834 roku i przez rok.
- Minister spraw wewnętrznych Meksyku w 1838 r.
- Minister Spraw Zagranicznych w 1838 roku przez około miesiąc, od 14 listopada do 10 grudnia.
- Sekretarz Spraw Zagranicznych, Rządu i Policji od 29 lipca do 20 października 1846 r.
W ostatnich latach swojego życia Joaquín Pesado zajmował się polityką i pisaniem. Ożenił się także po raz drugi w 1842 roku z Anną Segurą Argüelles, z którą miał siedmioro dzieci. Pisarz zmarł w Mexico City 3 marca 1861 roku.
- Członek Akademii Laterańskiej.
- Członek Meksykańskiej Akademii Języka.
- Członek korespondent Królewskiej Akademii Hiszpańskiej.
Styl literacki José Joaquína Pesado charakteryzował się prostym, precyzyjnym i dobrze zorganizowanym językiem. Również w jego krótkiej pracy nie brakowało zakonników. Interesował się także upowszechnianiem rodzimej kultury i literatury oraz ogólnie meksykańskiej osobliwości..
W poezji tego meksykańskiego pisarza można dostrzec asonans i rym spółgłoskowy, co nadało jej wyrazistości przy częstym używaniu wykrzykników. Niektóre z jego wierszy zostały napisane w pierwszej osobie liczby pojedynczej, jakby opowiadały o własnych przeżyciach. Z drugiej strony, interesowały go również miłość i namiętność.
- Sfrustrowana miłość (1838).
- Inkwizytor Meksyku (1838).
- Oryginalna i przetłumaczona poezja (1839).
- Pytanie o Tehuantepec (1852).
- Aztekowie. Poezja. (1854).
- Epicki esej. Początek wiersza „Objawienie” (1856).
- Miejsca i sceny Orizaba i Córdoba (1860).
- Wyzwoliciel Meksyku D. Agustín de Iturbide. Biografia (Wydanie pośmiertne, 1872).
Była to jedna z powieści Pesado, którą opublikował w 1838 roku. Głównym argumentem była miłość. Dzięki tej pracy pisarz stworzył przestrzeń wśród romantycznych i pełnych pasji pisarzy swojego kraju. W fabule przeznaczenie miało pierwszorzędne miejsce, a postacie ewoluują dzięki różnym trudnościom, które są przed nimi.
Była to kolejna z krótkich powieści José Joaquína Pesado, opublikowana w tym samym roku Sfrustrowana miłość. Być może dlatego w niektórych późniejszych wydaniach publikowali je razem. Praca miała charakter historyczny, a tematem była inkwizycja przeprowadzona w XVII wieku w Meksyku przez Święte Oficjum..
Język użyty przez autora był jasny i precyzyjny, co ułatwiało zrozumienie i zrozumienie dzieła. Główną rolę odegrali tubylcy i Hiszpanie, którzy podbili Nową Hiszpanię. Narracja, dialog i opis były stałymi elementami literackimi tekstu.
- Proszę pana - powiedziała dziewczyna, wychodząc z przygnębienia - po co mi wyznać wiarę, za którą idę??
-Aby być posłusznym temu sądowi.
-Tylko Bogu objawiam swoje serce.
-Nie bądź uparty, ponieważ ten sąd ma moc karania za przestępstwo, które wyrządzasz niebu.
-Tylko Bóg ma zemstę za moje krzywdy.
-Czy to prawda, że podążasz za religią Mojżesza?
-Gdyby moja odpowiedź była twierdząca, byłaby to podstawa mojego potępienia; a jeśli jest negatywne, mogłoby mi się to nie przydać. Ta niesprawiedliwa nierówność sprawia, że wybieram, jako najbardziej roztropną stronę, ciszę.
-Twoja ślepota jest wielka, Saro, jak możesz zaprzeczyć, że twoja rodzina obchodziła żydowskie obchody w Veracruz??
-Jeśli jestem przestępcą, jestem sam ”.
Był to najbardziej znany zbiór wierszy meksykańskiego pisarza, który został opublikowany w 1854 roku i rozprowadzony na około sześćdziesięciu stronach. Praca dotyczyła różnych starożytnych wersetów rdzennych Meksykanów, które zostały przetłumaczone na język hiszpański we współpracy z historykiem Faustino Galicia.
Ta praca Pesado została uznana za pierwszą inspirowaną pieśniami tubylców z terytorium Azteków. Niektórzy uczeni argumentowali, że w tamtym czasie nie dano mu zasłużonego uznania, być może ze względu na poparcie, jakie Pesado okazał Kościołowi, dodane do jego późniejszych konserwatywnych idei..
Witaj nieustraszonego wojownika
po śmierci wojownika
pod względem wartości, po pierwsze;
pędzić jak orzeł,
i jak dziki tygrys;
ten z nieustraszoną twarzą,
prawostronny grot strzałki:
Cóż, to prawda, że w wysokich piosenkach
zawsze twoja sława żyje,
i podczas ćwiczeń wojennych
młodzież otrzymuje
twojego rozpalonego ducha
nieugaszone spalanie.
… I o przezroczystym powietrzu
dzierżenie broni,
wie, jak zatrzymać pęd
po stronie wroga;
silna tarcza Meksyku
chwała miasta ".
„Rydwan Pana dogonił
w nocy, podczas burzy, która ryczy i narasta,
niebiosa niebios drżą,
między wichrem a chmurami.
… Las płonie, zraniony żywym płomieniem;
a prąd wygląda jak ogień
od rzeki, przez pola.
Do strasznego ryku płonącej błyskawicy,
włócznia ze smutnej i przygnębionej skrzyni,
krzyk udręki przerażonych ludzi ".
„A więc moja piękna Elisa,
i piękne, jak bardzo unika,
twoja słodka ojczyzna i twoja rodzina wyjeżdżają?
Ach! Co za fatalna gwiazda
start motywuje cię
lekceważąc moje łzy i skargi?
Moje łzy, tego jednego dnia
wzruszyli twoją litość, moja droga!
... Jestem nieszczęśliwy w obu,
do zimnego grobu
ten pamiętny dzień w mojej pamięci
Będę miał z długim płaczem.
Twój rygor, twój objazd,
a moja nieszczęśliwa tęsknota przejdzie do historii
Elisy i jej kochanka,
o jego nieprzywiązaniu i nieustannej miłości ".
„Kiedy byłem dzieckiem iw moim ogrodzie
kruche gałęzie nie sięgały,
westchnął dla boskich Philliesów,
że żadna kobieta, wydawało się więcej bogini.
Na mojej piersi jest odcisk jego portretu,
zapomina, kto ją najbardziej kocha,
i pamiętam jego słodki pocałunek ".
Jeszcze bez komentarzy