Karwinskia humboldtiana jest to gatunek rośliny, którego nazwa zwyczajowa to coyotillo. Jest to roślina należąca do rodziny Rhamnaceae i jest szeroko rozpowszechniona w środkowej i północnej części Meksyku, aż do południowego Teksasu w Stanach Zjednoczonych..
Jest to dziki krzew dobrze znany ze swojej wysokiej toksyczności, który wyrządził poważne szkody zwierzętom i ludziom. Dzieje się tak, ponieważ jego substancja czynna wywiera toksyczny wpływ na układ nerwowy. Należy zaznaczyć, że jest to gatunek bardzo obfity i łatwo rozwija się na terenach zakłóconych..
Indeks artykułów
Plik Karwinskia humboldtiana (Roemer & Schultes) Zucc., To krzewiasta roślina, która może mierzyć od 1,5 do 6 metrów wysokości, będąc krzewem pozbawionym pokwitania.
Charakteryzuje się pęknięciami i występowaniem ciemnoszarego koloru w niektórych obszarach i jasnoszarego w innych..
Ta roślina ma proste liście, z ogonkami od 2 do 10 mm, podłużne do eliptyczno-podłużnych lub eliptyczno-jajowate. Ma zaokrągloną lub ściętą do ostrej podstawę, a jej brzegi są całe lub lekko pogniecione. Jego wierzchołek jest zaokrąglony lub ścięty do ostrego kształtu. Ma gładką powierzchnię, lekko owłosioną wzdłuż żył.
Są małe, a ich korona ma kolor od żółtego do jasnozielonego. Jego kwiatostany zawierają od 1 do 3 kwiatów.
Z kolei owoc jest pestkowcem, a jego kolor waha się od fioletowego, czarnego lub brązowego o słodkim smaku. Są kuliste i mierzą około 9 do 13 mm. W nim jest jego nasienie, które jest wysoce toksyczne.
Roślina Karwinskia humboldtiana (Roemer & Schultes) Zucc., Powszechnie znany jako coyotillo, capulín, tullidor, cacachila, chanchanote, coyotillo de Texas, przedstawia następujący opis:
Królestwo: Plantae.
Gromada: Tracheophyta.
Klasa: Magnoliopsida.
Zamówienie: Rosales.
Rodzina: Rhamnaceae.
Płeć: Karwinskia.
Gatunki: Karwinskia humboldtiana (Roemer & Schultes) Zucc.
Gatunek ten chętnie rośnie na wapiennych grzbietach i zboczach, poboczach dróg, zaroślach, na piaszczystych glebach gliniastych oraz w głębokim piasku. Teraz, jeśli chodzi o dystrybucję, roślina ta jest zgłaszana w Meksyku i Stanach Zjednoczonych..
W Meksyku można go znaleźć w Aguascalientes, Baja California Norte, Baja California Sur, Campeche, Chiapas, Chihuahua, Coahuila, Colima, Durango, Guanajuato, Guerrero, Hidalgo, Jalisco, Mexico City, Michoacán, Morelos, Nayarit, Nuevo León, Oaxaca , Puebla, Querétaro, Quintana Roo, San Luis Potosí, Sinaloa, Sonora, Tamaulipas, Veracruz, Jukatan i Zacatecas.
Z kolei w Stanach Zjednoczonych można go odnotować w północnym Teksasie oraz na archipelagu położonym w Baja California, archipelagu Revillagigedos..
Chociaż prawdą jest, że gatunek ten jest klasyfikowany jako wysoce toksyczny, istnieją doniesienia, które wskazują na spożycie miazgi przez ludzi, argumentując to samo, na obecność toksyn tylko w nasionach..
W rzeczywistości, użycie naparu uzyskanego z korzenia tej rośliny jest udokumentowane jako antidotum na zatrucie poprzez spożycie nasion. Podobnie napar z liści stosuje się do mycia ran.
Stosowanie nalewki z jej liści jest również znane jako środek przeciwdrgawkowy przeciw tężcowi..
Roślina ta była również używana do leczenia wścieklizny, ponieważ ma działanie przeciwskurczowe, aw Meksyku kora jest używana jako środek przeczyszczający. Obecnie najpowszechniejszą metodą wykorzystania tego gatunku są napary z liści, korzeni i nadziemnych części rośliny..
Liście i korzenie są również używane w leczeniu nerwobólów, obniżonej gorączki i bólu zęba, a części nadziemne są używane w leczeniu epilepsji. Pomimo swojej przydatności jako rośliny leczniczej, ważne jest, aby używać tego gatunku z ostrożnością.
Jeśli chodzi o zatrucie spowodowane spożyciem owoców, różni badacze opisali uzyskanie czterech toksyn (antracenonów) wyizolowanych i typowych z endokarpu owocu, które okazały się być główną przyczyną toksyczności.
Te antracenony to: T-496, T-514, T-516 i T-544 (nazwa podana według masy cząsteczkowej). Należy zauważyć, że dwie z tych toksyn zostały również zidentyfikowane w korzeniach. Podobnie udokumentowano, że ilość toksyn jest większa w owocach zielonych niż w owocach dojrzałych..
Warto również zauważyć, że te antracenony łatwo rozpuszczają się w ślinie, ponieważ wiążą się z albuminą we krwi i są stopniowo uwalniane..
Przeprowadzone badania określają związek tych antracenonów z następującymi skutkami: T-496 z biegunką; T-514 na uszkodzenia płuc, wątroby i mięśnia sercowego; Jak dotąd T-516 nie zgłosił swojej specyficznej aktywności; T-544 (tullidinol) na efekty neurologiczne, zaangażowanie aksonów ruchowych i demielinizację komórek Schwanna.
Teraz, ponieważ proces uwalniania toksyn jest stopniowy, powstaje efekt kumulacyjny, stąd paraliż pojawia się tygodnie lub miesiące po spożyciu owocu..
Toksyny te wpływają na włókna obwodowe neuronów ruchowych i mają bezpośredni wpływ na komórki Schwanna lub neurolemocyty. Komórki te mają za zadanie podtrzymywanie przewodzenia impulsu nerwowego oraz izolację i ochronę aksonu..
Dlatego zatrucie tymi owocami objawia się wstępującym, postępującym i symetrycznym paraliżem ruchowym bez gorączki, wpływającym w ten sposób na mięśnie międzyżebrowe, co może później spowodować śmierć..
Obraz kliniczny jest często mylony z zespołem Guillain-Barré i zmianami w przednim rogu rdzenia kręgowego, takimi jak polio..
Teraz objawy pojawiają się od 5 do 28 dni po spożyciu owocu. Rozpoczyna się ogólnym złym samopoczuciem, po którym następuje paraliż kończyn dolnych i górnych, aż do wystąpienia paraliżu opuszkowego, który może spowodować śmierć. Zdarzają się przypadki, w których duszność, dyzartria i dysfagia występują z powodu działania na opuszkę i mięśnie oddechowe.
Jeśli jednak osoba poszkodowana przeżyje, jej powrót do zdrowia następuje stopniowo samoistnie, najpierw paraliż ustępuje, aż do ostatecznego wyzdrowienia, które może trwać nawet rok..
Jeszcze bez komentarzy