Choroba Parkinsona to neurodegeneracyjna choroba mózgu, która atakuje komórki nerwowe w mózgu wytwarzające dopaminę..
Objawy motoryczne choroby są wynikiem śmierci neuronów barwnikowych w istocie czarnej, rejonie śródmózgowia. Skutkuje to brakiem wystarczającej produkcji dopaminy w tych obszarach. Przyczyna tej śmierci komórki jest słabo poznana, ale wiąże się ona z gromadzeniem się białek w ciałach Lewy'ego w neuronach..
Przyczyna choroby Parkinsona jest nieznana, ale uważa się, że obejmuje ona zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Osoby z chorym członkiem rodziny są bardziej narażone na zarażenie się chorobą. Istnieje również zwiększone ryzyko u osób, które były narażone na działanie niektórych pestycydów oraz wśród osób, które doznały poważnych urazów głowy.
U większości ludzi objawy rozwijają się latami i mogą żyć z chorobą przez wiele lat. Po postawieniu diagnozy leczenie może pomóc złagodzić objawy, ale dziś nadal nie ma lekarstwa na tę straszną chorobę..
Zawartość
Objawy choroby Parkinsona różnią się w zależności od osoby. Zmieniają się również wraz z postępem choroby..
We wczesnych stadiach choroby mogą nie występować żadne znaki ostrzegawcze ani objawy. Objawy na ogół rozwijają się powoli i często pozostają niezauważone przez rodzinę, przyjaciół, a nawet osobę, która je ma..
Tak więc objawy są unikalne dla każdej osoby, a postęp objawów różni się również w zależności od osoby, chociaż opisano pięć etapów choroby Parkinsona, które mogą pomóc w zrozumieniu zmian, które zachodzą w czasie. Niektórym osobom przejście przez wszystkie etapy może zająć 20 lat. U innych choroba postępuje szybciej.
Oprócz drżenia, najczęstszymi objawami są:
Drżenie jest zwykle pierwszym objawem u osób z chorobą Parkinsona. Początkowo drżenie może pojawić się tylko w jednym ramieniu lub nodze lub tylko na jednej stronie ciała i pojawia się, gdy nie śpisz, siedzisz lub stoisz (drżenie spoczynkowe) i ustępuje, gdy ta część ciała jest poruszana. Drżenie może również wpływać na podbródek, usta i język. W miarę postępu choroby drżenie może rozprzestrzeniać się na obie strony ciała. Ale w niektórych przypadkach drżenie pozostaje tylko po jednej stronie. Stres emocjonalny i fizyczny sprawia, że drżenie jest bardziej zauważalne. Sen, całkowite rozluźnienie i ruchy celowe lub ruchowe często zmniejszają lub zatrzymują drżenie..
Jednym z najczęstszych wczesnych objawów choroby Parkinsona jest zmniejszenie kołysania ramion z jednej strony podczas chodzenia. Jest to spowodowane sztywnością mięśni. Sztywność może również wpływać na mięśnie nóg, twarzy, szyi lub innych części ciała. Może to powodować zmęczenie i ból mięśni..
Jest to spowolnienie ruchów dobrowolnych i mimowolnych, ale głównie trudność w ich rozpoczynaniu i kończeniu. Na przykład może być ci trudno wstać z krzesła lub przewrócić się w łóżku..
Mówienie i połykanie może być trudniejsze. Osoby z tymi objawami mogą zadławić się jedzeniem, kaszlem lub ślinotokiem. Mowa staje się gładsza i bardziej monotonna. Utrata ruchu mięśni twarzy może powodować utrwalony, pusty wyraz twarzy, często nazywany „maską Parkinsona”.
Osoba z tą chorobą prawdopodobnie będzie chodzić małymi krokami, łączyć stopy, pochylić się lekko do przodu w talii i mieć problemy z przewróceniem się. Problemy z równowagą i postawą mogą powodować częste upadki. Jednak problemy te na ogół nie pojawiają się później w chorobie..
Jest to nagła, ale krótkotrwała niezdolność do poruszania się. Najczęściej wpływa na chodzenie. Po chwili znika.
Jest to stan, w którym pismo odręczne pacjenta staje się mniejsze i mniej czytelne.
Depresja może być spowodowana chorobą lub reakcją na nią. Niektórzy pacjenci popadają w depresję po zdiagnozowaniu. Oznaki depresji obejmują zaburzenia snu, pamięci, apetytu, zainteresowanie życiem towarzyskim lub seksualnym, utratę energii lub motywacji do pewnych rzeczy oraz negatywną samoocenę. Pacjentowi trudno jest zaakceptować swój stan i jest zły z powodu swoich ograniczeń.
Niepokój pojawia się w każdej stresującej sytuacji, z powodu niemożności wykonywania codziennych czynności, do których był przyzwyczajony. Lęk może nawet prowadzić do zwiększonej niestabilności, duszności i nadmiernej potliwości. Techniki relaksacyjne są pomocne, aby temu zapobiec..
Zmiany poznawcze często obejmują trudności z koncentracją, pamięcią, spowolnionym myśleniem, umiejętnością planowania złożonych zadań lub wykonywania kilku zadań jednocześnie.
Trudności ze snem wynikają z niepokoju, bólu lub sztywności mięśni. Bardzo ważne jest, aby pacjent dobrze spał i odpoczywał, ponieważ spokojny sen zmniejsza objawowe objawy parkinsonizmu. Zmęczenie jest bardzo częstym stanem wyczerpania fizycznego i psychicznego u pacjentów z chorobą Parkinsona. Może być konsekwencją przyjmowania leków, depresji lub dodatkowego wysiłku potrzebnego do wykonywania codziennych czynności i radzenia sobie z objawami choroby. Można to poprawić za pomocą odpowiedniego leku, jeśli zostanie zidentyfikowana przyczyna, która go powoduje..
Czasami pacjenci zgłaszają ból nóg spowodowany skurczami, przeziębieniem, pieczeniem lub drętwieniem i bólem głowy (ból głowy) lub bólem dolnej części pleców.
Jest to utrata lub osłabienie zmysłu powonienia.
Dezorientacja i halucynacje, które mogą się pojawić, są skutkami ubocznymi leków na parkinsonizm, a nie samej choroby.
Niewielka liczba osób ma objawy tylko po jednej stronie ciała i nigdy nie przechodzą na drugą stronę.
Na tym początkowym etapie osoba ma łagodne objawy, które na ogół nie przeszkadzają w jej codziennych czynnościach. Drżenie i inne objawy ruchu mogą pojawiać się tylko po jednej stronie ciała. Przyjaciele i rodzina mogą zauważyć zmiany w postawie, chodzeniu i wyrazie twarzy.
W drugim stadium choroby Parkinsona objawy zaczynają się pogarszać. Drżenie, sztywność i inne objawy ruchowe wpływają na obie strony ciała. Pojawiają się problemy z chodzeniem, a także zła postawa ciała. Na tym etapie osoba nadal może żyć samotnie, ale wykonywanie codziennych zadań staje się trudniejsze i może zająć więcej czasu..
Etap trzeci jest uważany za pośredni etap postępu choroby. Utrata równowagi i spowolnienie ruchu są charakterystyczne dla tej fazy. Upadki są bardziej powszechne. Chociaż osoba pozostaje całkowicie niezależna, objawy znacząco zmieniają jej codzienne czynności, takie jak ubieranie się i jedzenie.
Na tym etapie choroby Parkinsona objawy są już poważne i bardzo ograniczające. Potrafią stać samodzielnie, ale potrzebują kogoś do pomocy lub spacerowicza, aby się poruszać. Osoba potrzebuje pomocy w wykonywaniu codziennych czynności i nie jest w stanie żyć sama.
Jest to najbardziej zaawansowany i wyniszczający etap choroby Parkinsona. Sztywne nogi mogą uniemożliwić stanie lub chodzenie. Osoba potrzebuje wózka inwalidzkiego lub leżąca w łóżku. Wszystkie czynności wymagają stałej uwagi. Osoba może nawet doświadczyć halucynacji i urojeń. Podczas gdy piąty etap koncentruje się na objawach motorycznych, istnieje również wiele ważnych objawów niemotorycznych..
Niestety, obecnie nie ma lekarstwa na chorobę Parkinsona. Obecnie leczenie można podzielić na trzy rodzaje (chociaż możliwe są kombinacje): farmakologiczne, chirurgiczne i rehabilitacyjne.
Leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona to tzw. Leki przeciw parkinsonizmowi, które próbują czasowo przywrócić dopaminę w mózgu lub naśladują działanie dopaminy..
Jednak żaden z leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona nie wpływa na postęp choroby. Obecnie najpowszechniej stosowanymi lekami są lewodopa i różni agoniści dopaminy, chociaż inne, takie jak selegilina (inhibitor MAO-B), amantadyna (środek uwalniający dopaminę) lub benzatropina (antagonista receptora muskarynowego) są również istotne. Acetylocholina).
W miarę postępu choroby i dalszej utraty neuronów leki te stają się mniej skuteczne, jednocześnie wywołując skutki uboczne, takie jak mimowolne ruchy skręcające..
Dieta i niektóre formy rehabilitacji wykazały pewną skuteczność w łagodzeniu objawów.
Wiele lat temu zaczęto stosować chirurgię w celu umieszczenia mikroelektrod w celu uzyskania głębokiej stymulacji mózgu, a tym samym próby zmniejszenia objawów motorycznych w najcięższych przypadkach, gdy leki były nieskuteczne. Problem polegał jednak na tym, że zabiegi chirurgiczne nie zawsze kończyły się sukcesem, a poważne komplikacje nie były rzadkością..
Wsparcie emocjonalne osób wokół pacjenta jest niezbędne i kluczowym elementem opieki nad pacjentami chorymi na chorobę Parkinsona, ponieważ zapewnia liczne korzyści.
Ponieważ jest to zaburzenie postępujące, z czasem objawy stopniowo się pogarszają. Na ogół objawy są pogarszane przez stres i sytuacje emocjonalne, które powodują niepokój. Część psychologiczna jest bardzo ważna. Objawy zwykle ustępują po odpoczynku, śnie i technikach relaksacyjnych lub dowolnej strategii kontrolowania stresu i lęku..
Jeszcze bez komentarzy