Zostawiam ci najlepsze cytaty z wielkiego Gatsby'ego, powieść napisana w 1925 r. przezAmerykański pisarz F. Scott Fitzgerald. Opowiada historię tajemniczego milionera Jaya Gatsby'ego i jego obsesji na punkcie młodej Daisy Buchanan.
Możesz również zainteresować się tymi zwrotami znanych pisarzy.
1-Kiedy masz ochotę kogoś skrytykować, pamiętaj, że nie wszyscy mieli takie same możliwości jak Ty.
2-A potem, dzięki słońcu i niesamowitym pąkom liści, które narodziły się na drzewach, dzięki sposobowi, w jaki rzeczy rosną w szybkich filmach, poczułem znajome przekonanie, że życie zaczyna się na nowo wraz z latem.
3-Wiatr wiał przez pokój, sprawiając, że zasłona z jednej strony unosiła się do wewnątrz, a druga na zewnątrz, jak blade flagi, zwijając je i rzucając w kierunku mroźnego ciasta ślubnego pokrywającego sufit, a następnie zwijając je. gobelinowe czerwone wino, rzucające na nie cień, jak wiatr wiejący nad morzem.
4-Smukłe, ospałe, z rękami delikatnie spoczywającymi na biodrach, dwie młode damy wyprzedziły nas w drodze na jaskrawo kolorowy taras otwarty o zachodzie słońca, na którym cztery świece migotały na stole w już uspokojonym wietrze..
5-Jego koncentracja miała i nie wiem, jakie żałosne, jakby jego samozadowolenie, ostrzejsze niż wcześniej, już nie wystarczało.
6-Na chwilę ostatni promień słońca padł z romantycznym uczuciem na jego promienną twarz; jej głos zmusił mnie do pochylenia się do przodu, zdyszana, gdy ją usłyszałem ... potem jasność przygasła, a każdy z promieni opuścił jej twarz z niechętnym żalem, gdy dzieci opuszczają tętniącą życiem ulicę, gdy nadchodzi ciemność
7-Sylwetka poruszającego się kota została zarysowana na tle promieni księżyca, a kiedy odwróciłem głowę, żeby na nią spojrzeć, zdałem sobie sprawę, że nie jestem sam: jakieś pięćdziesiąt jardów dalej, postać mężczyzny z jego ręce na kieszeniach, wpatrując się w złoty pieprz gwiazd, wyłoniły się z cienia rezydencji mojego sąsiada. Coś w jego spokojnych ruchach i bezpiecznej pozycji stóp na trawie mówiło mi, że to sam Gatsby wyszedł, aby zdecydować, która część naszego lokalnego nieba należy do niego..
8-Nie upiłem się więcej niż dwa razy w życiu, a drugie było tego popołudnia. Dlatego wszystko, co się wydarzyło, owiane jest mglistym mrokiem, mimo że mieszkanie było wypełnione najszczęśliwszym słońcem dopiero po ósmej w nocy..
9-Byłem w środku i na zewnątrz, jednocześnie zachwycony i zirytowany nieskończoną różnorodnością życia.
10-Światła jaśnieją, gdy ziemia oddala się od słońca, a teraz orkiestra gra hałaśliwą muzykę koktajlową, a opera głosowa wznosi się wyżej.
11 Często przychodzili i odchodzili, nawet nie widząc Gatsby'ego; przyszli po imprezie z prostotą serca, która była ich własnym biletem wstępu.
12-Przypadkowo próbowaliśmy otworzyć drzwi, które wydawały się ważne i znaleźliśmy się w gotyckiej bibliotece z wysokim sufitem, wyłożonym rzeźbionym dębem angielskim i prawdopodobnie przetransportowanym w całości z jakichś zamorskich ruin.
13-Księżyc był wyżej i unosząc się w ujściu ujścia rzeki znajdował się trójkąt srebrnych łusek, który drżał lekko przy dźwiękach napiętego metalowego skubania ogrodowych banjo.
14-Zarysował pełen zrozumienia uśmiech; znacznie więcej niż tylko kompleksowość. Był to jeden z tych rzadkich uśmiechów, które miały tę właściwość, że zostawiły cię w spokoju. Takie uśmiechy można spotkać tylko cztery lub pięć razy w życiu i rozumieją lub zdają się rozumieć cały zewnętrzny świat w jednej chwili, a potem skoncentruj się na tobie, z nieodpartym uprzedzeniem na twoją korzyść. Pokazał ci, że cię zrozumiał do tego stopnia, że możesz cię zrozumieć, wierzył w ciebie tak, jak chciałbyś wierzyć w siebie i zapewnił, że odbiera ci dokładnie to wrażenie, które w swojej najlepszej chwili chcą się komunikować.
15 - Kiedy czekałem na kapelusz w holu, drzwi biblioteki otworzyły się i Gatsby i Jordan wyszli w tym samym czasie. Mówił do niej ostatnie słowo, ale niepokój w jego zachowaniu zmienił się nagle w napiętą formalność, gdy kilka osób podeszło do niego, żeby się pożegnać..
16-Nagła pustka zdawała się emanować z okien i bram, otaczając w całkowitej samotności postać gospodarza, stojącego teraz na werandzie z ręką uniesioną w formalnym geście pożegnania..
17-W uroczym, metropolitalnym zmierzchu czasami czułem, że ogarnia mnie samotność, a czułem ją u innych: u wielu pracowników, którzy błądzili przed oknami, czekając, aż nadejdzie czas na samotną kolację w jakiejś restauracji, młodzi pracownicy marnując o zmierzchu najbardziej intensywne chwile nocy i życia.
18-Każda osoba ma być właścicielem przynajmniej jednej z cnót kardynalnych, a ta jest moja: jestem jednym z niewielu uczciwych ludzi, jakich kiedykolwiek poznałem.
19-Wtedy wszystko było prawdą. Widziałem skóry zupełnie nowych tygrysów w jego pałacu nad Canal Grande; Widziałem, jak otwiera rubinową skrzynkę, aby się uspokoić, z jej głębią rozświetloną szkarłatem, tęsknotą złamanego serca.
20-Można zatroszczyć się o to, co mówi, a także zaprogramować własne małe nieprawidłowości w chwilach, gdy inni są tak ślepi, że ich nie widzą lub nie dbają. Daisy może nigdy nie była niewierna Tomowi, a jednak jest coś w jej głosie ...
21-Gatsby kupił ten dom tylko po to, żeby Daisy była po drugiej stronie zatoki.
22-Z rodzajem gwałtownego wzruszenia zaczęło mi dzwonić w uszach zdanie: „Są tylko prześladowani i prześladowcy, zajęci i leniwi”..
23-Deszcz opadł trochę po trzeciej trzydzieści, pozostawiając mokrą mgłę, przez którą od czasu do czasu pływały krople jak rosa.
https://giphy.com/gifs/the-great-gatsby-wsYw9tPMLDXFK
24-Odwrócił głowę, gdy poczuł pukanie do drzwi z miękkością i elegancją. Wyszedłem, żeby otworzyć. Gatsby, blady jak śmierć, z rękami zatopionymi jak ciężarki w kieszeniach płaszcza, stał na środku kałuży wody, patrząc mi tragicznie w oczy..
25-Nie widzieliśmy się od dawna, powiedziała Daisy, jej głos był tak naturalny, jak to tylko możliwe, jakby nic się nie stało.
26-Nadszedł czas, aby wrócić. Kiedy padało, wydawało mi się, że ich głosy szeptały, wznosząc się i rozszerzając raz po raz z oddechem wzruszenia. Ale w obecnej ciszy wydawało mi się, że jeden z nich spadł również na dom.
27 - W porównaniu z dużą odległością, która dzieliła go od Daisy, wydawał się bardzo blisko niej, prawie tak, jakby jej dotykał. Wydawało mu się, że jest tak blisko niego, jak gwiazda do księżyca. Teraz znowu było tylko zielone światło na doku. Liczba zaklętych przedmiotów spadła o jeden.
28 - Deszcz nadal padał, ale ciemność ustąpiła na zachodzie, a nad morzem pojawiła się różowo-złota fala spienionych chmur.
29-Żadna ilość ognia ani świeżości nie może być większa niż to, co człowiek jest w stanie przechowywać w swoim niezgłębionym sercu.
30-Zapomnieli o mnie, ale Daisy podniosła oczy i wyciągnęła rękę; Gatsby nawet mnie nie znał. Spojrzałem na nich jeszcze raz, a oni spojrzeli na mnie, zdalnie, opętani intensywnym życiem. Wyszedłem więc z pokoju i zszedłem po marmurowych schodach, aby wejść na deszcz, zostawiając ich dwoje samych w nim..
31-Ale jego serce było w ciągłym zawirowaniu. Najbardziej groteskowe i fantastyczne kaprysy nawiedzały go nocą w łóżku.
32-Przez pewien czas te sny były ucieczką dla jego wyobraźni; Dali mu satysfakcjonujące wyobrażenie o nierzeczywistości rzeczywistości, obietnicę, że skała świata jest mocno osadzona na skrzydle wróżki..
33-Poruszony nieodpartym impulsem, Gatsby zwrócił się do Toma, który zgodził się zostać przedstawiony jako nieznajomy.
34 - Nigdy nie przestałem smucić się, aby spojrzeć nowymi oczami na rzeczy, w których spędziłeś zdolność adaptacji.
35-Daisy i Gatsby tańczyli. Pamiętam moje zdziwienie jego konserwatywnym i zabawnym lisim kłusem; Nigdy nie widziałem go tańczącego. Potem poszli w stronę mojego domu i przez pół godziny siedzieli na trybunach, a ja na jej prośbę czułem w ogrodzie.
36 - Długo mówił o przeszłości i doszedłem do wniosku, że chciał coś odzyskać, być może jakiś obraz siebie, że pokochał Daisy. Od tamtego czasu wiódł chaotyczne i zagmatwane życie, ale gdyby kiedykolwiek mógł wrócić do miejsca, w którym zaczął i powoli je przeżyć, mógłby dowiedzieć się, o co chodzi ...
37 - Jego serce zaczęło bić z coraz większą siłą, gdy Daisy zbliżyła swoją twarz do jego. Wiedział, że kiedy całuje tę dziewczynę i na zawsze wiąże swoje niewyrażalne wizje jej nietrwałym oddechem, jego umysł przestanie błąkać się niespokojnie, jak umysł Boga..
38 - Przez chwilę w moich ustach usiłowało się uformować jakąś frazę, a moje wargi rozchyliły się jak u niemego, jakby było w nich więcej bitew niż tylko smuga zdumionego powietrza. Ale nie wydawały żadnego dźwięku, a to, co miałem sobie przypomnieć, zostało odcięte na zawsze.
39-Nasze oczy wzniosły się ponad krzak róży, gorącą łąkę i śmieci pełne chwastów z dni gorącego słońca na plaży. Powoli białe skrzydła łodzi poruszały się po zimnej, błękitnej krawędzi nieba. Dalej rozciągał się falujący ocean z niezliczonymi spokojnymi wyspami.
40-Wszyscy jesteśmy poirytowani, ponieważ efekt piwa przestał działać i świadomi tego, przez chwilę podróżowaliśmy w milczeniu. Potem, kiedy w oddali zaczęły być widoczne wyblakłe oczy dr T. J. Eekleburga, przypomniałem sobie ostrzeżenie Gatsby'ego przed benzyną..
41-Nie ma konkluzji równej konkluzji prostego umysłu, a kiedy odeszliśmy, Tom czuł palące rzęsy paniki. Jego żona i kochanek, którzy jeszcze przed godziną wydawali się tak bezpieczni i nietykalni, wymykali się skokowo spod jego kontroli..
42-Nigdy go nie kochałeś, słyszysz mnie? zawołała. Ożenił się z tobą tylko dlatego, że byłem biedny i zmęczony czekaniem na mnie. To był straszny błąd, ale w głębi serca nigdy nie kochał nikogo oprócz mnie!!
43-Zawahała się. Jego wzrok spoczął na Jordanie i dalej z czymś w rodzaju wezwania, jakby w końcu uświadomił sobie, co robi, i jakby nigdy przez cały ten czas nie miał zamiaru cokolwiek robić. Ale to się stało. Było za późno.
44-Wtedy zwróciłem się do Gatsby'ego i byłem oszołomiony jego wyrazem twarzy. Wydawał się, i mówię to z olimpijską pogardą dla niezwykłych plotek w jego ogrodzie, jakby „zamordował człowieka”. Przez chwilę można w fantastyczny sposób opisać konfigurację twojej twarzy.
45-Wyszli bez słowa; wypędzony; zamienił się w coś ulotnego; odizolowany, jak duchy, nawet naszej litości.
46-„Samochód śmierci”, jak go nazywali dziennikarze, nie zatrzymał się; wyłonił się z porywającego mroku, zrobił krótki i tragiczny zygzak i zniknął za następnym zakrętem.
47 - Zwolnił, ale nie zamierzał się zatrzymywać, aż, gdy się zbliżyliśmy, pozbawione wyrazu i uważne twarze ludzi, którzy byli w warsztacie, doprowadziły go do automatycznego hamowania.
48-Pod koniec dnia przeszła obok niego Daisy. Próbowałem go zatrzymać, ale nie udało mi się, a potem zaciągnąłem hamulec awaryjny. W tym momencie upadł na moje nogi i jechałem dalej.
49-Chociaż nie byli szczęśliwi i żaden z nich nie dotknął piwa ani kurczaka, nie wydawali się też nieszczęśliwi. Na obrazie panowała niepowtarzalna atmosfera naturalnej intymności i każdy mógłby powiedzieć, że konspirowali.
50-Nigdy nie byli tak blisko siebie w ciągu miesiąca, że się kochali, ani też nie komunikowali się ze sobą głębiej niż wtedy, gdy musnęła cichymi ustami ramię jego płaszcza lub gdy dotknął czubków jej palców delikatnie, jakbym spał.
51 „To zepsuli ludzie” - krzyknąłem na niego przez łąkę. Jesteście warci więcej niż cała ta cholerna grupa razem.
52-Łąka i droga były zatłoczone twarzami tych, którzy wyobrażali sobie ich zepsucie; a on stał na tych schodach, ukrywając swój nieprzekupny sen, kiedy pomachaliśmy mu na pożegnanie.
53-Nowy świat, ale nie materialny, w którym jakieś biedne duchy, oddychające snami zamiast powietrza, błąkały się szczęśliwie wszędzie ... jak popielata i fantastyczna postać, która ślizgała się ku niemu przez bezkształtne drzewa.
54-Wystąpił lekki ruch wody, ledwo zauważalny, gdy prąd przemieszczał się z jednego końca na drugi, skąd wypływał. Z małymi lokami, które były niczym innym jak cieniem fal, mata ze swoim ładunkiem poruszała się nieregularnie po basenie. Mały strumień wiatru, który trochę pomarszczył powierzchnię, wystarczył, aby zaburzyć jej nierówny kurs swoim silnym ładunkiem. Zderzenie ze stertą liści sprawiło, że lekko się obróciła, śledząc, jak ślad obiektu w transporcie, mały czerwony okrąg na wodzie.
55-Chciałem kogoś przyprowadzić. Chciałem iść do pokoju, w którym leżał, i zapewnić go: „Znajdę ci kogoś, Gatsby. Nie martw się. Zaufaj mi, a zobaczysz, że przyprowadzę ci kogoś ... "
56-Więc kiedy niebieski dym z kruchych liści uniósł się w powietrze i wiał wiatr i świeżo wyprane ubrania zesztywniały na drutach, postanowiłem wrócić do domu.
57-Gatsby wierzył w zielone światło, orgiastyczną przyszłość, która rok po roku oddala się przed nami. Wtedy było to dla nas nieuchwytne, ale to nie ma znaczenia; jutro będziemy biec szybciej, wyciągniemy ręce dalej ... aż pewnego dnia ...
58-W ten sposób nadal pilnie posuwamy się naprzód, łodzie pod prąd, w regresie bez przerwy w kierunku przeszłości.
Jeszcze bez komentarzy