Zostawiam ci najlepsze frazy Julio Cortázara (1914-1984), argentyński pisarz i intelektualista, autor wielu opowiadań, prozy poetyckiej i powieści o wielkim wpływie na literaturę latynoską.
Kojarzy się z magicznym realizmem poruszania się w granicach tego, co rzeczywiste i fantastyczne, dziwne i nierzeczywiste. Jego najbardziej znane prace to: Gra w klasy, Historia chronopii i fam, Bestiariusz, Koniec gry, m.in.
Możesz również zainteresować się tymi cytatami pisarzy lub cytatami ze słynnych książek.
-Wydaje mi się, że urodziłem się, by nie akceptować rzeczy, które są mi dane.
-Absurd polega na tym, że wychodzisz rano za drzwi i znajdujesz butelkę mleka na progu i zachowujesz taki spokój, ponieważ to samo przytrafiło się Tobie wczoraj i jutro powtórzy się..
-Chodź ze mną spać: nie będziemy się kochać, on nas zmusi.
-Są nieobecności, które reprezentują prawdziwy triumf.
-Biedna miłość żywiąca się myślami.
-Całe jutro jest tablicą, na której cię wymyślę i narysuję.
-Suma częściowa: kocham cię. Suma całkowita: kocham cię.
-Muzyka! Pożywienie melancholijne dla tych z nas, którzy żyją miłością.
-Książki to jedyne miejsce w domu, w którym nadal można być spokojnym.
-Nigdy z niczego nie rezygnuję. Robię tylko to, co jest w mojej mocy, aby wszystko ze mnie zrezygnowało.
-Nie chodzi o to, że mamy obowiązek żyć, skoro życie zostało nam dane. Życie żyje samo, czy nam się to podoba, czy nie.
-Skąd mogłem wiedzieć, że to, co wydawało się kłamstwem, było prawdą?
-Zwyczaje są konkretnymi formami rytmu, są kwotą rytmu, który pomaga nam żyć.
-W rzeczywistości naprawdę trudne rzeczy to wszystko, co ludzie myślą przez cały czas..
-Nic nie jest stracone, jeśli masz odwagę ogłosić, że wszystko jest stracone i musisz zacząć od nowa.
-Chcieliśmy siebie nawzajem w dialektyce magnesu i opiłków, ataku i obrony, piłki i ściany.
-Jak długo będziemy nadal wierzyć, że szczęście to tylko jedna z gier iluzji?
-Dlatego nigdy nie będziemy idealną parą, jeśli nie jesteśmy w stanie zaakceptować, że tylko w arytmetyce dwoje rodzi się z jednego plus jeden.
-Twoja miłość mnie dręczy, nie służy jako pomost, bo most nie stoi po jednej stronie ...
-Jeśli upadniesz, podniosę cię i jeśli nie będę z tobą spał.
-Nawet to, co nieoczekiwane, kończy się przyzwyczajeniem, kiedy nauczyłeś się wytrwać.
-Wpuść mnie, pozwól mi kiedyś zobaczyć, jak widzą twoje oczy.
-Ponieważ nie wiedziałeś, jak się ukryć, od razu zdałem sobie sprawę, że aby zobaczyć siebie takiego, jakiego chciałem, trzeba było zacząć od zamknięcia oczu.
-Prawdopodobnie ze wszystkich ludzkich uczuć jedyne, które nie jest tak naprawdę nasze, to nadzieja. Nadzieja jest z życia. Nadzieja jest sposobem, w jaki życie walczy.
-Jeśli osobowość ludzka nie zdobędzie całej swej siły, całej swej potęgi, wśród której fundamentalne są popędy zabawne i erotyczne, żadna rewolucja nie wypełni swej drogi..
-Ludzie myślą, że są przyjaciółmi, ponieważ spędzają kilka godzin w tygodniu na kanapie, w filmie, czasem na łóżku lub dlatego, że muszą wykonywać tę samą pracę w biurze.
-Za tym smutnym spektaklem słów, nadzieja, że mnie czytasz, drży niewyobrażalnie, że nie umarłem całkowicie w twojej pamięci ...
-Mój zły sposób rozumienia świata pomógł mi cicho się śmiać.
-Wyspa zaatakowała go i cieszył się nią z taką intymnością, że nie był w stanie myśleć ani wybierać..
-Prawda jest taka, że nie obchodzi mnie, że nie rozumiem kobiet, jedyne, co jest tego warte, to to, że cię kochają.
-Szliśmy, nie szukając nas, ale wiedząc, że mamy się spotkać.
-Myślę, że wszyscy mamy trochę tego pięknego szaleństwa, które nas napędza, kiedy wszystko wokół jest tak szalenie rozsądne..
-Są nieobecności, które reprezentują prawdziwy triumf.
-Szukasz tego, co nazywasz harmonią, ale szukasz tego właśnie tam, gdzie właśnie powiedziałeś, że nie ma jej wśród przyjaciół, rodziny, w mieście ...
-Nieistotne prezenty, takie jak pocałunek w niespodziewanej chwili lub napisana w pośpiechu kartka papieru, mogą być cenione bardziej niż biżuteria.
-Nie będę cię męczyć kolejnymi wierszami. Powiedzmy, że powiedziałem ci chmury, nożyczki, latawce, ołówki i czy kiedykolwiek się uśmiechałeś.
-Wkrótce moje zainteresowanie zmieniło się w analityczne. Zmęczony zastanawianiem się, chciałem wiedzieć; oto niezmienny i zgubny koniec wszelkiej przygody.
-Zdarza się, że cronopio nie chcą mieć dzieci, ponieważ pierwszą rzeczą, jaką robi nowonarodzony kronopio, jest niegrzeczne obrażanie ojca, w którym niejasno widzi kumulację nieszczęść, które kiedyś będą jego..
-Ci z nas, którzy są tu coś warci, nie są już niczego pewni. Trzeba być zwierzęciem, żeby mieć przekonania.
-Rzeczywistość istnieje, a my w niej rozumiemy ją na swój własny sposób, ale w niej.
-Psychoanaliza pokazuje, jak kontemplacja ciała tworzy wczesne kompleksy.
-Jakbyś mógł wybierać w miłości, jakby to nie była piorun, który łamie ci kości i zostawia cię na środku podwórka.
-Wiele osób uważa, że kochanie to wybór kobiety, a następnie poślubienie jej. Wybierają to, widziałem, jak to robią. Jakby można było wybrać miłość.
-Mogą myśleć, że wybierają kobietę, ponieważ ją kochają, ale myślę, że jest odwrotnie. Nie możesz wybrać Beatriz. Nie możesz wybrać Julii.
-Nie możesz wybrać deszczu, który zmoknie i zmarznie, gdy wyjdziesz z koncertu.
-Cytując innych, cytujemy siebie.
-Terminarze randek to ci sami ludzie, którzy potrzebują papieru w linie do pisania lub którzy zawsze zgarniają pastę od dołu.
-Czasami żałował, że nie ma kogoś, kto, tak jak ja, nie pasowałby idealnie do jego epoki, ale tę osobę trudno było znaleźć. Potem znalazłem koty, u których widziałem zachowanie podobne do mojego i książki.
-Chyba cię nie kocham. Myślę, że chcę po prostu oczywistej niemożliwości kochania cię. To jak lewa rękawiczka, która jest zakochana w prawej ręce.
-Pamięć to zwierciadło, które kłamie skandalicznie.
-Muszę powiedzieć, że w pełni ufam szansie, która sprawiła, że się spotkaliśmy. Nigdy cię nie zapomnę i jeśli spróbuję, na pewno nie dam rady.
-Uwielbiam cię widzieć i sprawiać, że jesteś mój, widząc cię nawet z daleka. Uwielbiam każdy z twoich pieprzyków, a twoja klatka piersiowa jest jak raj.
-Nie jesteś miłością mojego życia ani miłością moich dni, ani mojej chwili. Jednak kochałem cię i nadal cię kocham, nawet jeśli nie mamy być razem.
-Patrzysz na mnie, patrzysz na mnie z bliska, coraz bliżej i wtedy stajemy się cyklopami. Przyglądamy się bliżej, a nasze oczy stają się coraz większe, bliższe.
-Ledwo się znaliśmy, a życie już planowało się rozstać.
-Wszelkie rozrywki otwierają pewne drzwi. Musisz pozwolić sobie na rozproszenie, kiedy nie jesteś w stanie się skoncentrować..
-Zrozumiałem, że szukanie jest moim symbolem, symbolem tych ludzi, którzy wychodzą w nocy z pustym umysłem.
-Zawsze byłeś moim lustrem. Aby mnie zobaczyć, najpierw musiałem spojrzeć na Ciebie.
-Ale czym jest pamięć, jeśli nie jest językiem uczuć, słownikiem twarzy, dni i zapachów, które powtarzają się jak czasowniki i przymiotniki w przemówieniu.
-Opuszczając dzieciństwo, zapominasz, że aby dostać się do Nieba, potrzebujesz tylko kamienia i czubka buta.
-Powiem wypowiedziane słowa: Zjem to, co jest zjedzone, i będę śnił o rzeczach, o których mi się śni i wiem doskonale, że Ciebie tam nie będzie. Nie będziesz, nie będziesz wspomnieniem.
-Kiedy pomyślę o tobie, będzie to tylko mroczna myśl, która próbuje cię zapamiętać.
-Kochanie, nie chcę cię dla ciebie ani dla mnie, nie chcę cię za nas oboje razem. Nie kocham cię, ponieważ krew zmusza mnie do kochania ciebie. Kocham cię, ponieważ nie jesteś mój, ponieważ jesteś gdzie indziej i zapraszasz mnie do skoku, ale nie mogę tego zrobić.
-Są godziny, kiedy dręczy mnie to, że mnie kochasz (jakkolwiek lubisz używać tego czasownika, upuszczasz go na talerze, prześcieradła i autobusy), Twoja miłość mi przeszkadza, bo nie służy jako pomost.
-Dotykam twoich ust. Jednym palcem dotykam krawędzi Twoich ust. Dotykam go, jakbym rysował ręką, jakbym pierwszy raz miał uchylone usta.
-Muszę tylko zamknąć oczy, żeby wszystko cofnąć, a potem zacząć od nowa.
-Jeśli gryziemy, ból jest słodki. Jeśli toniemy, pochłaniając nawzajem oddech, śmierć jest natychmiastowa i piękna.
-Czuję, jak drżysz przy moim ciele, jak księżyc drży w wodzie.
-Zawsze było późno, zawsze. Nawet gdybyśmy kochali się tysiące razy, szczęście musiało być czymś więcej. Coś smutniejszego niż ten spokój, który mieliśmy i ta przyjemność.
-Nie wierzymy już, bo to absurd. To absurd, ponieważ musimy wierzyć.
-Kiedy padał deszcz, woda weszła do mojej duszy.
-Czuł rodzaj złośliwej czułości. Było to tak sprzeczne, że musiało być prawdą.
-To, co uważaliśmy za miłość, to być może to, że byłem przed tobą z żółtym kwiatkiem w dłoni, miałeś w dłoni dwie zielone świece, podczas gdy czas spuszczał deszcz na nasze twarze, co oznaczało rezygnację.
-Nie byliśmy zakochani. Kochaliśmy się tylko krytycznie i z dystansem. Ale potem nadeszła straszna cisza i piana w szklankach do piwa zmieniła się w hol, rozgrzaną, gdy spojrzeliśmy na siebie..
-Gdzieś musi być kosz na śmieci, w którym znajdują się wszystkie wyjaśnienia. Pozostała tylko jedna niepokojąca rzecz: że pewnego dnia ktoś pomyśli o wyjaśnieniu również pojemnika na śmieci.
-Przed pójściem spać wyobrażałem sobie plastikowy, zmieniający się wszechświat, pełen cudownych możliwości, elastyczne niebo, słońce, które nagle znika lub zostaje na stałe lub zmienia kształt.
-Jesteś jak świadek. Jesteś jak ktoś, kto idzie do muzeum i ogląda obrazy. Obrazy są tam, a ty też, blisko i daleko w tym samym czasie. Jestem obrazem.
-Myślisz, że jesteś w pokoju, ale tak nie jest. Patrzysz na pokój. Nie ma cię w pokoju.
-Widzieliście, naprawdę widzieliście, śnieg, gwiazdy, pluszowe ślady wiatru. Dotknąłeś, naprawdę dotknąłeś talerza, chleba, twarzy tej kobiety, którą tak bardzo kochasz. Przeżyłeś, jak cios w czoło, chwilę, westchnienie, upadek, lot. Wiedziałeś, że każdy por skóry był znany, że twoje oczy, twoje dłonie, twoja płeć, twoje miękkie serce, musiałeś je wyrzucić, musiałeś płakać, musiałeś je ponownie wymyślić.
-.
Jeszcze bez komentarzy