Plik płat ciemieniowy Jest to jeden z czterech dużych płatów tworzących korę mózgową ludzi. Znajduje się w wewnętrznej części mózgu, dokładnie w miejscu, w którym leży kość ciemieniowa.
Ten obszar kory mózgowej jest podzielony na dwie duże struktury. Jeden odnosi się do lewej półkuli, a drugi do prawej półkuli. Dwa płaty ciemieniowe są praktycznie symetryczne i mają podobną funkcję.
Płat ciemieniowy mózgu wyróżnia się funkcją integracji, ponieważ odbiera bodźce związane z dotykiem, ciepłem, zimnem, ciśnieniem, bólem i równowagą, które pochodzą z wielu obszarów mózgu.
Urazy płata ciemieniowego często powodują znieczulenie ręki i nogi po przystojnej stronie. Oznacza to, że jeśli płat ciemieniowy prawej półkuli mózgu jest uszkodzony, może wystąpić znieczulenie lewej ręki i nogi ciała..
Podobnie, podczas wykonywania wielu innych czynności neuronalnych, uszkodzenia płata ciemieniowego były również związane ze zmianami w zdolności czytania, wykonywania obliczeń matematycznych i innych rodzajów czynności poznawczych.
Indeks artykułów
Płat ciemieniowy to obszar kory mózgowej, który znajduje się tuż za płatem czołowym. W dolnej części tego płata znajduje się płat skroniowy, a za nim płat potyliczny.
Prawidłowo odróżnia się od płata czołowego, ponieważ jest od niego oddzielony centralnym rowkiem. Jednak funkcjonalnie oba płaty mózgu są ze sobą ściśle powiązane.
Zajmuje środkową i górną część każdej z półkul mózgowych (prawą i lewą). Podobnie graniczy z płatem skroniowym przez szczelinę Silvio.
Z drugiej strony jest oddzielony od ostatniego płata kory, płata potylicznego, poprzez zewnętrzną prostopadłą szczelinę.
Region ten charakteryzuje się głęboką szczeliną, międzyprzedmiotową szczeliną, która z rosnącym przedłużeniem wyznacza trzy zwoje: wstępujący ciemieniowy, górny i dolny..
Jego główną funkcją jest odbieranie i integrowanie bodźców zmysłów. Ta aktywność jest wykonywana poprzez liczne połączenia, które ustanawia z różnymi regionami mózgu.
Z drugiej strony płat ciemieniowy jest strukturą mózgu związaną z wiedzą numeryczną, prostą manipulacją przedmiotami i widzeniem przestrzennym..
Płat ciemieniowy to region kory mózgowej odpowiedzialny za wykonywanie wielu różnych czynności. Ta struktura mózgu może uczestniczyć w taki czy inny sposób w większości czynności mózgu.
Różne płaty kory mózgowej nie stanowią autonomicznych struktur, które działają oddzielnie, ale są raczej połączonymi ze sobą regionami mózgu, które współpracują w rozwoju większości czynności.
Pomimo tego czynnika związanego z funkcjonowaniem płata ciemieniowego, ta struktura kory wyróżnia się udziałem w trzech głównych procesach:
Płat ciemieniowy wyróżnia się głównie tym, że posiada jeden z największych obszarów asocjacyjnych w całym mózgu. Oznacza to, że ta struktura jest odpowiedzialna za łączenie i integrowanie informacji pochodzących ze wszystkich obszarów ciała..
Fakt ten umożliwia uporządkowanie elementów wychwytywanych i rozwijanych przez różne struktury mózgu oraz tworzenie nowych informacji w wyniku integracji wszystkich dostępnych danych..
Z tego powodu tworzenie abstrakcyjnych pojęć odbywa się częściowo dzięki płatowi ciemieniowemu, ponieważ ta struktura pozwala ludziom generować różne pomysły z elementów informacyjnych przechwytywanych przez różne zmysły i opracowywanych przez różne struktury mózgu..
Na przykład płat ciemieniowy uczestniczy w kształtowaniu wyobrażenia o tym, czym jest roślina dzięki integracji informacji otrzymywanych za pomocą dotyku, zapachu, wyglądu czy ruchu, a także udziałowi wcześniej zapamiętanych myśli i przekonań. W pamięci z.
Płat ciemieniowy nie tylko uczestniczy w procesach integracji danych o świecie czy elementach zewnętrznych, ale także wykonuje ważne działania na informacjach o tym, jak się odnosi do świata w czasie rzeczywistym.
Oznacza to, że płat ciemieniowy jest również odpowiedzialny za integrację bardziej abstrakcyjnych i złożonych informacji, które obejmują zarówno zewnętrzne elementy sensoryczne, jak i wewnętrzne elementy sensoryczne..
Przykładowo płat ciemieniowy odpowiada za ujednolicenie danych pochodzących z mięśni ciała, dzięki czemu dana osoba jest w stanie wygenerować wyobrażenie o swojej pozycji fizycznej i postawie, w której się znajduje..
Krótko mówiąc, funkcja integracji sensorycznej płata ciemieniowego odnosi się do rozwoju przetwarzania somestetycznego. Oznacza to, że umożliwia rozwój zdolności sensorycznej do rozpoznawania doznań organizmu..
Inną wielką funkcją płata ciemieniowego jest praca z symbolami i arytmetyką.
Ta czynność jest wykonywana w połączeniu z poprzednią funkcją. Oznacza to, że funkcja matematyczna wynika z analizy tego, co jest postrzegane zmysłowo.
W tym sensie płat ciemieniowy jest odpowiedzialny za integrację wszystkich elementów informacyjnych i rozwijanie wyobraźni sekwencji jednostek, z którymi później pracować matematycznie.
Wreszcie, poprzez ten sam mechanizm, który umożliwia przetwarzanie informacji analitycznej, płat ciemieniowy umożliwia rozwój informacji symbolicznej..
W tym przypadku integracja i opracowanie informacji sensorycznych również odgrywa fundamentalną rolę. Z połączenia wielu typów danych informacyjnych mózg jest w stanie zainicjować myślenie symboliczne.
Płat ciemieniowy, a raczej płaty ciemieniowe (jeden w prawej półkuli mózgu i jeden w lewej półkuli) to struktury, które zapewniają korowe mechanizmy, które odbierają bodźce somatosensoryczne.
Struktura ta charakteryzuje się połączeniem z wieloma innymi regionami mózgu, które wysyłają do niego różnego rodzaju bodźce. Kiedy bodźce docierają do płata ciemieniowego, odpowiada za ich integrację z pamięcią i przeszłymi doświadczeniami, a także z innymi aferentnymi percepcjami zmysłowymi..
Takie funkcjonowanie płata ciemieniowego pozwala na rozpoznanie somatycznych i pozacielesnych zdarzeń człowieka. Podobnie, aktywność płata ciemieniowego przyczynia się do takich funkcji, jak uwaga i rozwój „map mentalnych”
Anatomicznie dzieli się na trzy duże obszary: pierwotny obszar somatosensoryczny, obszar sensoryczny i obszar asocjacji sensorycznej..
Pierwotny obszar somatosensoryczny (lub obszar 3-1-2) to obszar, który znajduje się bezpośrednio za szczeliną Rolando, to znaczy region płata ciemieniowego, który graniczy z płatem czołowym.
Jest częścią wstępującego zakrętu ciemieniowego i charakteryzuje się otrzymywaniem informacji z jąder wzgórza po przeciwnej stronie ciała. Przedstawia zorganizowany wzór somatotopowy zwany homunkulusem sensorycznym.
Wrażliwy homunkulus to wzór funkcjonowania, który jest proporcjonalny do wrażeń, które koduje. Oznacza to, że pierwotny obszar somatosensoryczny zawiera wiele regionów, a każdy z nich jest odpowiedzialny za rozwój określonych wrażeń.
W zależności od wrażliwej intensywności każdego z wrażeń określony obszar obszaru somatosensorycznego będzie większy lub mniejszy. Na przykład dłoń ma duży obszar czuciowy w obrębie pierwotnego obszaru somatosensorycznego, ponieważ w tym obszarze ciała znajduje się duża liczba receptorów czuciowych..
Informacje sensoryczne pochodzące z mięśni i stawów ciała, które są ważne dla propriocepcji kończyn, są wyświetlane w obszarze 3a pierwotnego obszaru somatosensorycznego.
Główną funkcją obszaru 1 tego obszaru płata ciemieniowego jest przetwarzanie informacji pochodzących ze skóry (obszar 3b), natomiast obszar drugi odpowiada za łączenie informacji pochodzących z obszarów 3 i 1.
Z drugiej strony, obszar 1 płata ciemieniowego jest odpowiedzialny za projekcję do innych obszarów tego samego płata (5 i 7). Są to drugorzędne obszary, które ułatwiają naukę, budują obraz ciała i planują ruchy w przestrzeni pozapersonalnej..
Pierwotny obszar estetyczny nazywany jest korą somatomotoryczną, ponieważ większość jego stymulacji (80%) wywołuje odpowiedzi czuciowe, podczas gdy mniejszość (20%) generuje odpowiedzi motoryczne..
Na koniec należy zauważyć, że ten obszar płata ciemieniowego zawiera krytyczne właściwości, które pozwalają na rozwój rozpoznawania obszarów skóry w przestrzeni..
Podobnie cechy tego obszaru pozwalają na identyfikację położenia bodźców, rozróżnienie różnic w wadze podniesionych przedmiotów, rozróżnienie różnych bodźców sensorycznych oraz abstrakcję natury przedmiotów poprzez ich właściwości dotykowe..
Obszar drugorzędny (lub obszar 40) to obszar płata ciemieniowego, który jest głównie odpowiedzialny za przekazywanie i integrację szczegółowych aspektów informacji sensorycznych.
W rzeczywistości uszkodzenie tego obszaru płata ciemieniowego często powoduje obustronną utratę drobnych i subtelnych aspektów czucia. Z drugiej strony obszar drugorzędny jest odpowiedzialny za rozwój schematu ciała.
Wreszcie, świadomość różnych modalności sensorycznych może wejść do sfery mentalnej przez ośrodki podkorowe i korę zakrętu pośrodkowego lub obszaru 40..
Wreszcie obszar asocjacji sensorycznej tworzą obszary 5 i 7 płata ciemieniowego. Region ten znajduje się w górnym zakręcie ciemieniowym płata.
Obszar asocjacji sensorycznych jest odpowiedzialny za programowanie czynności motorycznych organizmu. W szczególności odgrywa fundamentalną rolę w rozwoju działań związanych z projekcją ramienia w kierunku celu wizualnego oraz w ręcznych czynnościach manipulacyjnych.
Obszar asocjacji sensorycznej rozwija przestrzenny system odniesienia, który jest używany do kierowania ruchami ciała w połączeniu z wrażeniami wzrokowymi i somatosensorycznymi..
Podobnie te obszary płata ciemieniowego charakteryzują się aktywnym uczestnictwem w opracowywaniu schematu ciała.
Płat ciemieniowy to struktura mózgu odpowiedzialna przede wszystkim za integrację i odbiór informacji sensorycznych, a także za generowanie procesów myślowych na podstawie otrzymanych danych..
Zmiany w tej strukturze mózgu zwykle generują warunki związane z funkcjonowaniem zmysłów percepcyjnych i rozwojem czynności poznawczych..
Objawy, które powstają, różnią się znacznie w zależności od tego, czy płat ciemieniowy prawej półkuli mózgu jest uszkodzony, czy płat ciemieniowy lewej półkuli mózgu jest uszkodzony..
Zmiany w zakręcie kątowym lewej półkuli mogą powodować patologię znaną jako zespół Gerstmanna..
Zespół ten jest zwykle spowodowany zmianami w tylnej korze okołoporodowej (obszary 7 i 40), a jego głównymi objawami są niezdolność do nazwania i zlokalizowania części ciała..
Uszkodzenia w prawym płacie ciemieniowym wywołują zaniedbania po przeciwnej stronie, zwykle wiążą się z anozognozją (brak świadomości choroby), anozodiaforią (obojętność na chorobę) i hemiasomatognozją (poczuciem braku przynależności do ciała).
Podobnie, zmiany w tym rejonie płata ciemieniowego często powodują apraksję ideomotoryczną (niezdolność do wykonania czynności ruchowej na polecenie werbalne), idetyczną apraksję (niezdolność do trzymania przedmiotów), dyspraksję spoczynkowo-przestrzenną lub asymbolię bólową..
Jeszcze bez komentarzy