Przyczyny oparzenia języka, objawy i leczenie

2520
David Holt

Plik oparzony język Jest to dolegliwość powodująca ból, pieczenie lub kłucie w języku w całości lub w części odpowiadającej błonie śluzowej jamy ustnej. Pacjent określa to jako „uczucie pieczenia”.

Jest częścią tak zwanego zespołu piekących ust, glossodynii (ból języka) lub glossopiroza (palący język), a także stomatodynii, stomatopirozy lub dysestezji jamy ustnej.

Fikcyjne przedstawienie głównego zespołu oparzonego języka. Licencja Creative Commons Zero - CC0

Zespół ten to obraz kliniczny charakteryzujący się odczuciami w jamie ustnej opisanymi powyżej, bez innych danych klinicznych lub laboratoryjnych wyjaśniających objawy..

Został również zdefiniowany jako przewlekły ból lub pieczenie języka lub błony śluzowej jamy ustnej przez co najmniej przedłużony czas od 4 do 6 miesięcy, bez innych objawów klinicznych lub laboratoryjnych..

Ta patologia występuje częściej u kobiet w okresie menopauzy. Przyczyna jest nieznana i implikowano wiele czynników o różnym pochodzeniu, dlatego uważa się ją za patologię wieloczynnikową.

Zaproponowano czynniki żywieniowe, hematologiczne, reumatologiczne, hormonalne, neurologiczne, psychologiczne, dietetyczne i higieniczne..

Zespół ten, który wpływa na jakość życia osób na niego cierpiących, zostanie opisany poniżej oraz, choć niewiadomego pochodzenia, opisane zostaną pokrewne mu przyczyny, wytyczne diagnostyczne i podejście terapeutyczne..

Indeks artykułów

  • 1 Przyczyny oparzenia języka
    • 1.1 Przyczyny ogólnoustrojowe lub lokalne
    • 1.2 Narkotyki
  • 2 Objawy
  • 3 zabiegi
    • 3.1 Leczenie miejscowe
    • 3.2 Leczenie farmakologiczne
  • 4 Odnośniki

Przyczyny poparzonego języka

Zespół piekących ust lub pieczenie w ustach może być pierwotny lub idiopatyczny, to znaczy, którego przyczyna jest nieznana, i wtórna, ponieważ jest związana ze stanami ogólnoustrojowymi lub miejscowymi, które mogą predysponować lub powodować tę symptomatologię.

Przyczyny ogólnoustrojowe lub lokalne

Temu kłuciu, pieczeniu, bólowi i / lub uczuciu pieczenia języka lub jamy ustnej nie towarzyszą uszkodzenia błony śluzowej. Występuje częściej u kobiet po 50 roku życia iz tego powodu niektórym autorom kojarzy się ze spadkiem estrogenów..

U starszych pacjentów często wiąże się to ze źle dopasowanymi protezami, lękiem i depresją, które można leczyć. W innych przypadkach było to również związane z nawykiem niektórych starszych osób do ciągłego dociskania języka do dziąseł lub zębów.

Objawy czasami prowadzą do niedoboru witaminy B12, niedoboru żelaza, cukrzycy (neuropatii cukrzycowej), łagodnych infekcji spowodowanych Candida, język geograficzny (lub łagodne migrujące zapalenie języka), wrażliwość na niektóre pokarmy, takie jak cynamon, łagodna kserostomia (suchość języka) i zespół Vinsona Plummera.

Zespół Vinsona Plummera jest rzadkim zespołem. Jest to związane z niedoborem żelaza, niedokrwistością, dysfagią i innymi problemami z przełykiem oraz z patologią jamy ustnej charakteryzującą się zapaleniem języka, połysopirozą, połyskodynią i kątowym zapaleniem warg (bolesna zmiana w kąciku ust).

Innymi powiązanymi przyczynami były alergie na materiały dentystyczne, takie jak chlorek kobaltu, metakrylan metylu, rtęć i siarczan niklu..

Alergie na niektóre substancje zawarte w żywności, takie jak aldehyd cynamonowy (środki aromatyzujące i pasty do zębów), glikol propylenowy, kwas nikotynowy (substancja rubefacient w pastach do zębów) i kwas sorbinowy (środek konserwujący w niektórych produktach spożywczych). W takich przypadkach objawy mają charakter przejściowy.

Leki

Niektóre leki powodują uczucie oparzenia w ustach lub pieczenia w ustach, wśród nich są niektóre leki przeciwhistaminowe i neuroleptyki, niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, takie jak inhibitory układu renina-angiotensyna i benzodiazepiny.

Objawy

Zespół ten może wystąpić w każdym wieku, niektórzy autorzy opisują go nawet jako jeden z pierwszych objawów zakażenia wirusem HIV. Występuje rzadko u osób poniżej 30. roku życia, a największa częstość występuje u kobiet w wieku około 50-70 lat, chociaż występuje również u mężczyzn..

W oględzinach nie obserwuje się żadnych zmian na błonie śluzowej jamy ustnej ani na języku, tylko niektórzy pacjenci mają spierzchnięte usta i suche błony śluzowe..

Pacjenci opisują swoje dokuczliwe odczucia w jamie ustnej jako pieczenie, mrowienie, kłucie, drętwienie. Te odczucia mogą wahać się od łagodnych do umiarkowanych do ciężkich. Mogą być ciągłe lub przerywane (wahające się).

Niektórzy pacjenci opisują brak jakichkolwiek objawów, gdy wstają, a następnie pojawiają się one w ciągu dnia, osiągając maksymalne nasilenie po południu. Przypadki te są często związane z niedoborami żywieniowymi.

Źle dopasowana proteza zębowa jest przyczyną glosodynii (źródło: Pilar Molés Julio [CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)] przez Wikimedia Commons)

Inni odnoszą się do ciągłego dyskomfortu, który nasila się w nocy, związanego z lękiem lub depresją. Inni odczuwają sporadyczny dyskomfort z kilkoma dniami bez objawów, ta forma prezentacji jest często związana z alergiami.

Wrażenia mogą być zlokalizowane na języku lub w dowolnym miejscu w jamie ustnej. Najczęstszymi lokalizacjami są czubek i przednie dwie trzecie języka. U osób noszących protezy zębowe lub protezy odczucia umiejscowione są w wyrostku zębodołowym.

Pacjenci mogą również zgłaszać suchość w ustach (kserostomia) i dziwne smaki.

Zabiegi

Podejście terapeutyczne jest trudne, a stosowanie niektórych leków czasami, zamiast złagodzić, zaostrza objawy. Przede wszystkim wskazane jest postawienie trafnej diagnozy klinicznej w celu ustalenia obecności miejscowych lub ogólnoustrojowych czynników przyczynowych..

Podczas badania jamy ustnej należy zbadać dopasowanie protez, problemy z okluzją, obecność pewnych nawyków, takich jak bruksizm, nawyk mimowolny, który powoduje, że pacjent mocno zaciska szczękę i zgrzyta zębami, co oznacza stres emocjonalny..

W jamie ustnej należy ocenić obecność języka geograficznego, łagodną kandydozę i kserostomię.

Jeśli żadna z wyżej wymienionych zmian nie występuje, należy ocenić przyczyny ogólnoustrojowe, takie jak niedobory kompleksu witamin z grupy B, niedobór żelaza, problemy hormonalne i alergie. W tym celu zostanie wykorzystane badanie kliniczne i badania uzupełniające..

Leczenie miejscowe

Miejscowe przyczyny związane z protezami zębowymi, okluzją, bruksizmem i miejscową kandydozą muszą zostać skorygowane i leczone, co wielokrotnie rozwiązuje problem, a objawy znikają.

Jeśli problemem jest kserostomia, można zastosować roztwór benzydaminy, która jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym. Stosuje się go miejscowo z „buches”, jako płyn do płukania ust. Istnieją źródła wskazujące, że u niektórych pacjentów zabieg ten poprawia kserostomię, zmniejsza ból i uczucie pieczenia..

W przypadku przyczyn związanych z niedoborami żywieniowymi należy je leczyć i jednocześnie stosować pewne środki miejscowe. Należą do nich stosowanie niektórych miejscowych roztworów do płukania, takich jak sztyft z ciepłą wodą, syrop difenhydraminowy (lek przeciwhistaminowy), soda oczyszczona i nadtlenek wodoru.

Innym środkiem terapeutycznym, który okazał się skuteczny w przypadku niektórych pacjentów, jest stosowanie hipnozy, ponieważ zmniejsza niepokój i ból.

Farmakoterapia

W przypadku pacjentów, u których procedury empiryczne zawodzą lub nie można ustalić dokładnej przyczyny ich objawów, wskazane mogą być niektóre zabiegi farmakologiczne..

Należy zachować ostrożność podczas stosowania anksjolityków i leków przeciwdepresyjnych, ponieważ chociaż początkowo mogą przynieść poprawę, efekt uboczny kserostomii związany z ich stosowaniem może później pogorszyć obraz kliniczny..

U niektórych pacjentów dobre wyniki uzyskano w przypadku gabapentyny, leku przeciwdrgawkowego wskazanego w małych dawkach..

Bibliografia

  1. Arnáiz-Garcíaa, M. E., Arnáiz-Garcíab, A. M., Alonso-Peñac, D., García-Martínd, A., Campillo-Campañac, R., & Arnáize, J. (2017). medycyna ogólna i rodzinna.
  2. Forssell, H., Jääskeläinen, S., Tenovuo, O., & Hinkka, S. (2002). Dysfunkcja sensoryczna w zespole piekących ust. Ból, 99(1-2), 41-47.
  3. Grushka, M., Epstein, J. B. i Gorsky, M. (2002). Zespół piekących ust. Amerykański lekarz rodzinny, 65(4), 615.
  4. Iorgulescu, G. (2009). Ślina między normalną a patologiczną. Ważne czynniki determinujące stan zdrowia układowego i jamy ustnej. Dziennik medycyny i życia, dwa(3), 303.
  5. Perdomo Lovera, M. i Chimenos Klistner, E. (2003). Zespół piekących ust: aktualizacja. Postępy w odontostomatologii, 19(4), 193-202.
  6. Ros Lluch, N., Chimenos Küstner, E., López López, J. i Rodríguez de Rivera Campillo, M. E. (2008). Syndrom piekących ust: aktualizacja diagnostyczna i terapeutyczna. Postępy w odontostomatologii, 24(5), 313-321.
  7. Viglioglia, P. (2005). Stomatodynia-Glossodynia. Acta Terap Dermatol, 397.

Jeszcze bez komentarzy