Plik Prawa Gossena, Stworzone przez niemieckiego ekonomistę Hermanna Gossena (1810-1858), są to trzy istotne prawa ekonomii związane ze spadkiem użyteczności krańcowej, krańcowymi kosztami nabycia i rzadkością..
Gossen jako pierwszy wyjaśnił prawo malejącej użyteczności krańcowej, czyli pierwsze prawo Gossena, w oparciu o ogólne obserwacje ludzkiego zachowania. Prawo to potwierdza, że ilość tej samej przyjemności stale maleje, gdy ktoś robi postęp w tej przyjemności bez przerwy, aż do osiągnięcia satysfakcji..
Drugie prawo, równo-marginalne prawo użyteczności, wyjaśnia zachowanie konsumentów, gdy mają oni ograniczone zasoby, ale nieograniczone potrzeby..
Podstawowym problemem w gospodarce jest to, że ludzkie potrzeby są nieograniczone, ale nie ma odpowiednich zasobów, aby zaspokoić wszystkie ludzkie potrzeby. Dlatego racjonalna osoba stara się zoptymalizować ograniczone zasoby, aby osiągnąć maksymalną satysfakcję..
Trzecie prawo odnosi się do wartości ekonomicznej produktów, która wynika z wcześniejszego niedoboru.
Gossen starał się znaleźć każde z tych praw we wszystkich rodzajach działalności gospodarczej.
Indeks artykułów
Jest znane jako prawo malejącej użyteczności krańcowej. Stwierdza, że gdy osoba konsumuje więcej niż jeden produkt, całkowita użyteczność wzrasta w malejącym tempie.
Jednak po pewnym etapie całkowita użyteczność również zaczyna się zmniejszać, a użyteczność krańcowa staje się ujemna. Oznacza to, że dana osoba nie potrzebuje już produktu..
Oznacza to, że indywidualne pragnienie określonego produktu nasyca się, gdy konsumuje go coraz bardziej..
Załóżmy, że jesteś głodny i masz trochę pomarańczy. Zjedzenie pierwszej pomarańczy zapewnia dużą użyteczność. Marginalna użyteczność drugiej pomarańczy jest z pewnością mniejsza niż pierwszej.
Podobnie, krańcowa użyteczność trzeciej pomarańczy jest mniejsza niż drugiej i tak dalej.
Po pewnym etapie użyteczność krańcowa spada do zera, a poza tym etapem staje się ujemna. Dzieje się tak, ponieważ staje się nasycony, gdy konsumowanych jest coraz więcej pomarańczy..
Aby lepiej to zrozumieć, możesz zapoznać się z tabelą 1. Liczby są hipotetyczne i przedstawiają marginalną użyteczność spożywania pomarańczy dla osoby.
Całkowitą użyteczność uzyskuje się przez dodanie krańcowej użyteczności każdej zużytej jednostki pomarańczy. Zgodnie z tabelą 1 całkowita użyteczność pierwszych sześciu pomarańczy wynosi 21 (21 = 6 + 5 + 4 + 3 + 2 + 1).
Krańcowa użyteczność n-tej jednostki iloczynu jest różnicą między całkowitą użytecznością n-tej jednostki a całkowitą użytecznością (n-1) -tej jednostki iloczynu. UMn = UTn - UT (n-1) gdzie,
MUn = krańcowa użyteczność n-tej jednostki.
UTn = Całkowity zysk n-tej jednostki.
UT (n-1) = Całkowity zysk jednostki (n-1) -ty.
W przykładzie w tabeli 1 krańcowa użyteczność czwartej pomarańczy wynosi CU4 = TU4-TU3 = 18-15 = 3.
Poniższy rysunek szczegółowo przedstawia trajektorie całkowitej i krańcowej krzywej użyteczności.
Całkowita krzywa użyteczności początkowo rośnie, a po pewnym etapie zaczyna spadać. Na tym etapie krańcowa krzywa użyteczności wchodzi w strefę ujemną..
Drugie prawo mówi, że każda osoba wyda swoje pieniądze na różne produkty, aby ilość wszystkich przyjemności była równa.
W ten sposób Gossen wyjaśnił, że maksymalne zadowolenie można osiągnąć przy jednakowym poziomie satysfakcji. Drugie prawo Gossena znane jest jako prawo równo-marginalnej użyteczności.
Załóżmy, że osoba posiada 200 dolarów. Prawo wyjaśnia, w jaki sposób osoba rozdziela te 200 dolarów na różne życzenia, aby zmaksymalizować ich satysfakcję..
Punkt, w którym satysfakcja konsumenta jest najwyższa przy danych zasobach, nazywana jest równowagą konsumenta..
Załóżmy, że istnieją dwa produkty X i Y. Zasób konsumenta wynosi 8 USD. Cena jednostkowa produktu X wynosi 1 USD. Cena jednostkowa produktu Y wynosi 1 USD.
Konsument wydaje 8 dolarów na zakup produktu X. Ponieważ cena jednostkowa produktu X wynosi 1 dolar, może on kupić 8 jednostek.
Tabela 2 pokazuje krańcową użyteczność każdej jednostki produktu X. Ponieważ prawo opiera się na koncepcji malejącej krańcowej użyteczności, maleje ona z każdą kolejną jednostką..
Rozważmy teraz, że konsument wydaje 8 dolarów na zakup produktu Y. Tabela 3 przedstawia krańcową użyteczność każdej jednostki produktu Y..
Jeśli konsument planuje przeznaczyć swoje 8 dolarów na produkty X i Y, Tabela 4 pokazuje, w jaki sposób konsument wydaje swoje dochody na oba produkty..
Ponieważ pierwsza jednostka produktu X daje największy zysk (20), wydaje pierwszego dolara na X. Drugi dolar również trafia do produktu X, ponieważ daje 18, drugi w kolejności.
Zarówno pierwsza jednostka produktu Y, jak i trzecia jednostka produktu X oferują taki sam zysk. Konsument woli kupić produkt Y, ponieważ wydał już dwa dolary na produkt X.
Podobnie czwarty dolar wydaje się na X, piąty dolar na Y, szósty dolar na X, siódmy dolar na Y i ósmy dolar na X.
W ten sposób konsument kupuje 5 jednostek produktu X i 3 jednostki produktu Y. Oznacza to, że 5 jednostek produktu X i 3 jednostki produktu Y daje mu najlepszą całkowitą użyteczność..
Zgodnie z prawem użyteczności równorzędnej, konsument jest w tym momencie w stanie równowagi, doświadczając maksymalnego zadowolenia. Aby to zrozumieć, można obliczyć całkowitą użyteczność konsumowanych produktów.
Całkowity zysk = UTx + UTy = (20 + 18 + 16 + 14 + 12) + (16 + 14 + 12) = 122. Każda inna kombinacja produktów pozostawiłaby klientowi niższy całkowity zysk.
Prawo to wskazuje, że niedobór jest niezbędnym warunkiem wstępnym istnienia wartości ekonomicznej. Oznacza to, że produkt ma wartość tylko wtedy, gdy jego popyt przewyższa jego podaż.
Zgodnie z logiką Gossena, ponieważ użyteczność krańcowa spada wraz z konsumpcją, produkt może mieć dodatnią użyteczność krańcową lub „wartość” tylko wtedy, gdy dostępna podaż jest mniejsza niż niezbędna do wytworzenia sytości. W przeciwnym razie pragnienie zostanie zaspokojone, a zatem jego wartość wyniesie zero.
Argumenty Gossena dotyczące wartości opierają się na dwóch poprzednich prawach. Według niego wartość jest pojęciem względnym. Zależy to od relacji między przedmiotem a podmiotem.
Wraz ze wzrostem ilości wartość każdej dodanej jednostki maleje, aż osiągnie zero.
Jeszcze bez komentarzy