Plik formalne przywództwo To sposób zarządzania zespołem, w którym osoba za niego odpowiedzialna jest oficjalnie powoływana. Występuje we wszystkich sytuacjach, w których jednostka ma władzę w grupie; na przykład w przypadku nauczyciela szkolnego lub prezesa firmy.
Formalny przywódca może przyjąć dowolny rodzaj przywództwa, aby wykonywać swoją pracę. Jedyną cechą konieczną do uznania, że lider należy do tej kategorii, jest to, że jego pozycja władzy nie powstała spontanicznie..
Przeciwieństwem tej formy zarządzania zespołem jest nieformalne przywództwo. Dzieje się tak, gdy osoba uzyskuje pewną władzę w grupie bez faktycznego posiadania uznanej pozycji. Zespoły często mają zarówno oficjalnego, jak i nieformalnego lidera, co może prowadzić do różnego rodzaju konfliktów..
W tym artykule zobaczymy, jakie są najważniejsze cechy przywódców formalnych. Ponadto zbadamy również ich najważniejsze zalety i wady oraz różnice między nimi a nieformalnymi lub naturalnymi przywódcami.
Indeks artykułów
Cechą charakterystyczną przywódców formalnych jest to, że ich kontrola nad grupą została ustalona na zewnątrz. Ci przywódcy są częścią wyraźnej hierarchii środowiska, w którym się poruszają.
Formalni liderzy często osiągają swoje stanowisko na podstawie ich tytułów, wcześniejszych doświadczeń lub umiejętności zawodowych. Zwykle pojawiają się w ustrukturyzowanych środowiskach, jak w przypadku firm, stowarzyszeń czy zespołów roboczych. Jednak postać lidera można również wykreować w innych, mniej konwencjonalnych środowiskach.
Jednym z głównych ograniczeń, jakie napotykają naturalni przywódcy, jest to, że tak naprawdę nie mają oni żadnej władzy nad swoimi rówieśnikami..
Z tego powodu muszą wykorzystywać swoją charyzmę i przekonanie, aby inni robili to, co chcą. Natomiast formalni liderzy nie mają tego problemu..
Posiadając wyraźną pozycję władzy, osoba posiadająca formalne przywództwo ma kontrolę nad ludźmi, którymi dowodzi. Na przykład w firmie dyrektor generalny może zwolnić kogoś, kto nie zachowuje się tak, jak chce; Albo nauczyciel w szkole średniej, kolejny przykład tego typu przywództwa, może wydalić jednego ze swoich uczniów.
We wszystkich środowiskach, w których występuje postać formalnego przywódcy, musi istnieć wyraźna hierarchia. Dlatego w większości przypadków generowany jest pewien dystans między przywódcą a jego podwładnymi; nie mogą one łączyć się zbyt blisko, co ma miejsce w przypadku naturalnego przywództwa.
Formalne przywództwo ma pewne zalety, dzięki czemu jest bardziej przydatne w określonych sytuacjach niż spontaniczne formy przywództwa. Następnie zobaczymy, jakie są jego główne zalety.
Władza formalnych liderów jest narzucana zewnętrznie, więc mają oni możliwość zmuszenia członków swojego zespołu do podążania w wyznaczonym przez siebie kierunku..
Może to być dużą zaletą w pewnych sytuacjach, w których pracownicy nie znają zbyt dobrze tematu, w którym menedżer jest ekspertem.
Aby osoba mogła w naturalny sposób osiągnąć pozycję lidera, musi mieć szereg bardzo specyficznych cech osobowości. Problem w tym, że ma je niewiele osób, więc takie sytuacje nie są zbyt częste..
Z drugiej strony formalni liderzy nie muszą być zbyt biegli w kierowaniu zespołami. Ogólnie rzecz biorąc, po prostu muszą mieć rozległą wiedzę w dziedzinie, w której pracują; posłuszeństwo jego podwładnych nastąpi z powodu hierarchii, a nie z powodu osobowości przywódcy.
Formalni przywódcy zwykle mają bardzo wysoki stopień kontroli nad działaniami swoich podwładnych. Z tego powodu zespoły, które mają tę liczbę, zwykle udaje się osiągnąć cele, które są proponowane w prostszy sposób niż te, które ich nie mają..
Jednak posiadanie formalnego lidera nie zawsze musi być dobre. Ta forma przywództwa ma również szereg wad, które powodują, że w niektórych sytuacjach jest ona samobójcza. Następnie zobaczymy najważniejsze.
Większość ludzi nie reaguje zbyt dobrze, gdy narzuca się im, co mają robić na zewnątrz. Dlatego chociaż posiadanie formalnego lidera może pomóc w realizacji celów zespołu lub firmy, może również sprawić, że pracownicy będą mieli znacznie bardziej negatywny nastrój..
Chociaż nie zawsze tak się dzieje, wielu formalnych liderów zbytnio koncentruje się na władzy, jaką mają nad swoim zespołem i oczekuje, że inni będą im posłuszni bez pytania i bez pytania..
Może to prowadzić do dużego dyskomfortu w grupie roboczej, a także do wszelkiego rodzaju konfliktów wewnętrznych..
Wreszcie, istnienie wyraźnej hierarchii zwykle powoduje, że grupy z formalnym przywództwem tworzą dystans między liderem a podwładnymi.
W związku z tym mogą pojawić się problemy, których lider nie zadaje sobie trudu rozwiązywaniem, ponieważ nie jest w stanie ich zrozumieć..
Forma przywództwa odwrotna do formalnej jest znana jako nieformalna lub naturalna. W sytuacjach, w których ma to miejsce, osoba osiąga władzę w grupie nie w wyniku narzuconej z zewnątrz hierarchii, ale ze względu na własne cechy osobowe.
Naturalni liderzy są zwykle bardziej charyzmatyczni, tworzą silniejsze więzi między członkami zespołu oraz sprzyjają motywacji i komunikacji. Jednak mogą nie być tak skuteczne w realizacji określonych celów, więc nie nadają się do wszystkich sytuacji..
Należy zauważyć, że chociaż nie jest to powszechne, formalny przywódca może mieć cechy, które czynią go również naturalnym przywódcą..
W takich przypadkach zespół ma to, co najlepsze z obu światów: osobę zdolną do realizacji postawionych celów, ale która rozumie pracowników i potrafi skutecznie się z nimi komunikować..
Jeszcze bez komentarzy