Plik opiłki żelaza Jest to materiał złożony z małych metalicznych cząstek żelaza. Cząsteczki są na tyle małe, że wyglądają jak czarny piasek, który wykazuje bardzo interesujące właściwości w odpowiedzi na ich interakcję z polem magnetycznym..
Ponadto ten piasek lub opiłki są często mieszane z innymi substancjami, aby utworzyć tak zwany płyn ferromagnetyczny. Zachowuje się tak, jakby to był jeżozwierz lub czarny jeż; lub z drugiej strony, jeśli jest pokryty polimerem, sprawia wrażenie, że utworzona masa nabiera życia, gdy jest stymulowana przez magnesy.
Powyższe zdjęcie przedstawia aglomerat, będący produktem przyciągania opiłków żelaza do magnesu. Ta własność służyła mu od niepamiętnych czasów w akademii jako manifest magnetyzmu; w szkole podstawowej i na studiach uniwersyteckich.
Żelazne opiłki należy traktować lub postrzegać jako inny fizyczny sposób ułożenia metalu. Dlatego możesz oczekiwać, że Twoje aplikacje będą krążyć wokół małych cząstek, takich jak zanieczyszczenia, w małych przestrzeniach lub na dużych powierzchniach..
Indeks artykułów
Właściwości opiłków żelaza pochodzących z większych kawałków żelaza są dokładnie takie same jak w przypadku metalu. Oto niektóre z tych właściwości:
-Jest to magnetyczna bryła z metalicznymi i szarawymi refleksami.
-Nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych, które nie wykazują kwasowości.
-Jest wrażliwy na utlenianie, jeśli jest zbyt długo wystawiony na działanie powietrza i wody.
-Ze względu na większą powierzchnię może łatwo zapalić się w kontakcie z wysokimi temperaturami..
-Jego temperatury topnienia i wrzenia to odpowiednio 1535 i 3000ºC..
-Gęstość tych opiłków wynosi 7,86 g / ml.
-Chociaż nie jest to właściwość fizyczna, rozmiar jego cząstek różni się w zależności od metody ich produkcji i przetwarzania.
Aby wykonać lub stworzyć opiłki żelaza, wykonaj szereg stosunkowo prostych kroków.
Rozpoczyna się kawałkiem żelaza, z którego zostaną uzyskane jego cząstki. Jeśli wspomniany element jest rurowy, używany jest frez; a jeśli jest płaska, radialna do szlifowania powierzchni, jak kawałek drewna, który wydziela trociny.
Cząstki otrzymane dowolną techniką lub narzędziami stosowanymi przy cięciu metalu mogą mieć bardzo różne rozmiary. Pożądane jest, aby opiłki miały tylko najmniejsze cząstki; dlatego są przesiewane, aby oddzielić pył od większych kawałków lub kryształów..
Im bardziej rozdrobnione sito, tym mniejsze cząstki i drobniejsze opiłki. Jednak do nauki wystarczy użyć typowego sitka kuchennego..
Na koniec opiłki żelaza są myte.
Jedna metoda polega na zanurzeniu ich w wodzie i umieszczeniu na dnie pojemnika magnesu oddzielającego zanieczyszczenia od opiłków, tak aby te pierwsze pozostały zawieszone; w ten sposób zlać z resztą wody. Ta procedura jest powtarzana kilka razy, aż opiłki zostaną uznane za dostatecznie szarawe..
Wadą poprzedniej metody jest to, że woda sprzyja utlenianiu opiłków rdzy.
Inna metoda, w przeciwieństwie do pierwszej, wykorzystuje olej mineralny lub glicerynę. Olej pomaga usunąć rdzę lub rdzę z opiłków poprzez mechaniczne mieszanie. Zawieszenie pozostawia się w spoczynku, aby opiłki opadły na dno. Po wykonaniu tej czynności brudny olej jest dekantowany i procedura jest powtarzana kilka razy, aż opiłki będą czyste..
Zaletą stosowania oleju jest gwarancja większej odporności na utlenianie. Jest to również odpowiedni sposób przechowywania opiłków w magazynie. Kiedy mają być używane, kładzie się je na chłonnym papierze tyle razy, ile potrzeba, aż go nie zabrudzą.
Opiłki żelaza nie stanowią żadnego zagrożenia dla organizmu; przynajmniej nie w normalnych sytuacjach i przy braku wysokich temperatur lub chemikaliów, które gwałtownie reagują z żelazem.
Są tak małe, że łatwo mogą przecisnąć się przez nozdrza lub oczy, powodując podrażnienia. Jednak opiłki żelaza nie wchłaniają się silnie przez skórę, więc nie odnotowano żadnych możliwych negatywnych skutków..
Opiłki żelaza są bardzo wrażliwe na pole magnetyczne magnesów. Każda cząstka żelaza zachowuje się jak mały magnes, który ustawia się w jednej linii z biegunami północnym i południowym centralnego magnesu lub naprzeciw nich..
W ten sposób jedna cząsteczka żelaza przyciąga i odpycha drugą, powodując charakterystyczne okrągłe (na papierze) lub kuliste (w płynach, takich jak woda i olej) wzory. Na przykład na poniższym obrazku można zobaczyć, jak opiłki żelaza są wyrównane w wynikowym polu magnetycznym na dwóch biegunach magnesu..
Jeszcze bardziej interesujące jest rozwinięcie doświadczenia z opiłkami (zwanymi też wiórami) zanurzonymi w płynie. Magnes wydaje się mieć moc nadania im własnego życia, a uzyskane wzory są bardziej zaskakujące.
Opiłki żelaza mogą mieć powinowactwo do pewnych związków, które oddziałują elektronicznie z ich metaliczną powierzchnią..
W ten sposób mogą zatrzymać np. Biopolimery fosforu i alginianu wapnia. Odbywa się to w celu oczyszczenia medium, takiego jak jezioro, z określonych związków..
Opiłki żelaza stanowią inne źródło żelaza niż jego sole, rdza, siarczki i inne minerały. Mają również tę zaletę, że mają większą powierzchnię, która jest proporcjonalna do jego reaktywności lub dodatku; ten ostatni proces można przeprowadzić, na przykład, przez współstrącanie żelaza.
Polimer może wykazywać ferromagnetyzm lub inną właściwość, jeśli uda mu się wprowadzić metaliczne żelazo do swojej struktury z opiłków. Jednak nanocząsteczki żelaza, wciąż tysiące razy mniejsze od opiłków, mogą z łatwością osiągnąć ten sam cel..
Jeszcze bez komentarzy