Linus Pauling (1901-1994) był wybitnym naukowcem i chemikiem narodowości amerykańskiej, który wyróżniał się także jako działacz polityczny. Dla niektórych autorów Pauling jest uważany za najlepszego naukowca ubiegłego wieku, ponieważ był jednym z pierwszych chemików kwantowych w historii.
Jego wielki wkład w świat nauki doprowadził go do zdobycia Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1954 roku; Podobnie jego humanistyczne nakazy pozwoliły mu zdobyć Pokojową Nagrodę Nobla w 1962 roku. To sprawiło, że Pauling był jednym z nielicznych na świecie, którzy dwukrotnie zdobyli tę nagrodę..
Jednym z jego wielkich wkładów było zdefiniowanie struktury białek i kryształów, a także opracowanie pracy, w której opisał wiązania chemiczne. Uważany jest za naukowca przystosowanego do różnych dziedzin, ponieważ przyczynił się do chemii kwantowej, metalurgii, psychologii, anestezjologii i rozpadu radioaktywnego.
Jego najważniejszym tekstem było Charakter wiązania chemicznego, który został opublikowany w 1939 roku. W tej pracy Pauling ustanowił pojęcie hybrydyzacji odpowiadającej orbitalom atomowym.
Praca Linusa związana z pierwiastkami zastępującymi osocze krwi, a także badania nad anemią obecną w komórkach sierpowatych, w dużym stopniu zmieniły dyscyplinę biologiczną XX wieku..
Podobnie Pauling podszedł do odkrycia „podwójnej helisy” obecnej w DNA; Jednak to Francis Crick i James Dewey Watson dokonali ostatecznego odkrycia w 1953 roku.
Jeśli chodzi o jego aktywizm polityczny, to zaczął się on wraz z II wojną światową, kiedy Linus postanowił przyczynić się do stworzenia detektora tlenu dla okrętów podwodnych. Produkował także różne materiały wybuchowe i paliwa; Jednak kiedy przynieśli mu propozycję produkcji pierwszej bomby atomowej, odmówił udziału..
Indeks artykułów
Linus Carl Pauling urodził się 28 lutego 1901 roku w mieście Portland w stanie Oregon. Jego rodzicami byli Herman Henry William Pauling i Lucy Isabelle Darling.
Herman był pochodzenia niemieckiego i pracował w branży farmaceutycznej. W swoim życiu nie mógł odnieść dużego sukcesu komercyjnego, więc rodzina musiała nieustannie przemieszczać się po stanie.
W 1910 roku zmarł ojciec przyszłej noblistki, więc Lucy musiała zająć się trojgiem swoich dzieci: Linusem, Pauliną i Frances. W związku z tym wydarzeniem rodzina zdecydowała się przenieść do miasta Portland, aby dzieci miały możliwość nauki w stałej placówce edukacyjnej..
Od dzieciństwa Linus bardzo interesował się czytaniem, więc jego ojciec musiał poprosić lokalną gazetę o poradę na temat książek, w których pracował; w ten sposób konstruktywnie zajmował malucha.
Warto również wspomnieć, że Lloyd Jeffress, przyjaciel rodziny, miał laboratorium chemiczne, które wzbudziło naukowe pragnienie Paulinga.
Podczas studiów w liceum Pauling nadal rozwijał swoje zainteresowania chemią. Aby przeprowadzić własne dochodzenie, Linus musiał pożyczyć materiały z huty, w której pracował jego dziadek..
Pomimo swoich umiejętności czytania Pauling miał bardzo słabe oceny z historii, więc nie był w stanie zdobyć matury. Po wielu latach zdobycia Nobla, instytucja przyznała mu w końcu tytuł..
W 1917 roku Linus wstąpił do Oregon Agricultural University (OAC) w małym miasteczku Corvallis. Podczas tych studiów Pauling pracował całymi dniami, ponieważ musiał pomagać matce w spłacie długów domowych; Rozdawał nawet mleko i był kamerzystą w miejscowym kinie.
W poszukiwaniu pracy, która zapewniłaby mu stały dochód pieniężny, ta sama uczelnia zaproponowała Linusowi, że poprowadzi ilościowe zajęcia z chemii analitycznej, co pozwoliło mu na jednoczesną kontynuację studiów..
Jedną z prac, która wpłynęła na późniejsze badania Paulinga, był tekst Irvinga Langmuira i Gilberta Newtona, w którym odniesiono się do różnych postulatów dotyczących elektronicznego składu atomów..
Dzięki tej pracy Pauling podjął decyzję o zbadaniu zależności między budową materii w sferze atomowej, biorąc pod uwagę jej właściwości chemiczne i fizyczne. To spowodowało, że Linus Pauling stał się pionierem tego, co dziś jest znane jako chemia kwantowa..
Badania jego kuzynów przeprowadzono w OAC, przyjmując za punkt wyjścia kryształ żelaza i lokalizację, którą zajmował w określonym polu magnetycznym.
W 1922 roku uzyskał tytuł Bachelor of Science, w szczególności w dyscyplinie inżynieria procesowa. Następnie zdobył specjalizację w Pasadenie w California Institute of Technology.
Następnie Pauling otrzymał tytuł doktora, publikując serię artykułów dotyczących struktury krystalicznej różnych minerałów. Ten doktorat został sklasyfikowany jako summa cum laude w 1925 roku.
Dzięki jego akademickim wysiłkom Fundacja Guggenheima zaoferowała Paulingowi stypendium, dzięki czemu miał on okazję wyjechać do Europy i przeprowadzić badania pod kierunkiem ważnych ówczesnych europejskich naukowców, których Pauling szczegółowo przestudiował..
Podczas pobytu w Europie udało mu się również zwizualizować jeden z najwcześniejszych osiągnięć związanych z wiązaniami cząsteczki wodoru, którego teoria została sformułowana na podstawie podstaw chemii kwantowej..
Pauling wrócił do Stanów Zjednoczonych w 1927 roku, gdzie pracował jako adiunkt w Caltech; tam przebywał przez kilka lat i zdołał opublikować około pięćdziesięciu pism.
W rzeczywistości w tym czasie Linus stworzył dobrze znane pięć reguł Paulinga, które pozwoliły ustalić strukturę molekularną kryształów typu złożonego. W 1930 r. Został profesorem chemii teoretycznej.
W 1930 roku Linus Pauling wrócił do Europy, aby pozostać na Starym Kontynencie do końca lata. W tym okresie Pauling zdał sobie sprawę, że może używać elektronów do badania dyfrakcji, co wcześniej robił za pomocą promieni rentgenowskich..
Po powrocie do rodzinnego kraju postanowił zbudować urządzenie umożliwiające dyfrakcję elektronową; Ten wynalazek posłużył do poznania struktury molekularnej niezwykłej grupy chemikaliów.
Dzięki temu Pauling otrzymał Nagrodę Langmuira, którą przyznało Amerykańskie Towarzystwo Chemiczne. Członkowie tego towarzystwa podziwiali fakt, że Linus nie miał jeszcze trzydziestu lat i miał zdolność wykonywania tak znaczącej pracy naukowej.
Działalność polityczna Linusa Paulinga rozpoczęła się wraz z udziałem Stanów Zjednoczonych w II wojnie światowej, ponieważ chemik zaczął przyczyniać się do produkcji różnych elementów, które ułatwiły zwycięstwo Amerykanom w bitwie.
W tym czasie wojny Pauling został powołany przez Roberta Oppenheimera do kierowania wydziałem chemii podczas projektu budowy bomby atomowej. Pauling odmówił udziału, mówiąc, że jest za pokojem.
Ze względu na jego wkład w wojnę rząd Stanów Zjednoczonych postanowił w 1948 r. Przyznać mu Prezydencki Medal Zasługi. Jednak Pauling był negatywnie naznaczony wydarzeniami wojennymi, zwłaszcza po wizualizacji bombardowań miast Nagasaki i Hiroszima..
Po tym Linus postanowił zmienić swoje stanowisko i należeć do pokojowego aktywizmu. W 1946 roku Pauling współpracował z Komitetem Nadzwyczajnym Naukowców Atomowych w celu ostrzeżenia opinii publicznej o konsekwencjach użycia broni jądrowej..
Pacyfistyczna postawa Linusa spowodowała konfiskatę jego paszportu w 1952 r. Jednak w 1954 r. Władze zwróciły mu paszport, aby mógł udać się do Sztokholmu w celu odebrania Nagrody Nobla..
Linus wraz ze swoim partnerem Barrym Commonerem napisał petycję, w której twierdził, że broń jądrowa, a także jej testy na ziemi, są szkodliwe dla zdrowia ludzkiego i środowiska, ponieważ mają radioaktywne konsekwencje.
Prowadził również debatę wraz z Edwardem Tellerem, w której obaj twierdzili, że radioaktywność może powodować mutacje genetyczne.
Z pomocą swojej żony Pauling przedstawił ONZ dokument, który został wcześniej podpisany przez grupę jedenastu tysięcy naukowców, którzy zażądali wyeliminowania prób jądrowych..
Dzięki temu podpisano traktat, w którym testy jądrowe były częściowo zabronione (PTBT). Dokument ten został podpisany łącznie przez 113 krajów.
W konsekwencji Linus Pauling otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla, ponieważ autor nie tylko nieustannie pracował nad zawieszeniem prób jądrowych, ale także zaproponował, aby żaden konflikt międzynarodowy nie został rozwiązany w drodze wojny..
17 czerwca 1923 roku Pauling poślubił Avę Helen Miller iw wyniku tego związku urodziło się troje dzieci: dwóch mężczyzn i jedna kobieta. Pauling i Miller spotkali się w OAC, tak jak Linus uczył Avę podczas jej domowego kursu chemii ekonomii..
Podczas pobytu w Caltech Pauling utrzymywał bliskie stosunki z Robertem Oppenheimerem, chcieli nawet razem prowadzić badania nad wiązaniami chemicznymi; Jednak Pauling zdał sobie sprawę, że Oppenheimer niewłaściwie zbliża się do swojej żony.
Oppenheimer zaprosił kiedyś Avę Helen na wycieczkę do Meksyku; jednak odrzuciła zaproszenie i natychmiast powiadomiła męża. W rezultacie Pauling zakończył związek ze znanym naukowcem.
Później Oppenheimer odłożył na bok swoje różnice z Paulingiem, sugerując stanowisko szefa chemii podczas Projektu Manhattan, ale Linus odrzucił tę propozycję, ponieważ nie zgadzał się na użycie broni jądrowej..
Linus Pauling zmarł 19 sierpnia 1994 roku w stanie Kalifornia w wieku 94 lat. Spuścizna tego chemika, wraz z jego postulatami i humanistycznymi ideami, pozostaje aktualna w świecie nauki pomimo jego fizycznego zniknięcia.
Badania Paulinga nad naturą wiązań chemicznych rozpoczęły się w 1930 roku, co przyczyniło się do opublikowania jednego z jego najważniejszych tekstów pt. Charakter wiązania chemicznego, który został upubliczniony w 1939 roku.
Zdaniem ekspertów praca ta była cytowana przez wielkich naukowców około 16 000 razy, co wskazuje na potencjał i wagę tych badań. Tą pracą Pauling zdobył w 1954 roku Nagrodę Nobla, wnosząc coś zupełnie nowego do świata chemii.
Jeden z fundamentalnych wkładów Linusa Paulinga polegał na stworzeniu koncepcji hybrydyzacji w odniesieniu do orbitali atomowych..
Naukowiec zdał sobie sprawę, że lepiej skonstruować takie funkcje, jak mieszanie orbitali, aby opisać wiązania cząsteczek. Metoda Paulinga pozwala na uzyskanie związków nienasyconych, takich jak etylen.
Innymi słowy, hybrydyzacja polega na interakcji zachodzącej między orbitaliami atomowymi w tym samym atomie, co umożliwia tworzenie nowych orbitali hybrydowych. Hybrydowe orbitale atomowe nakładają się na wiązania i odpowiadają za geometrię molekularną.
Pauling poświęcił się również zrozumieniu powiązań wiązań jonowych, w których elektrony są przenoszone z jednego atomu na drugi; Podobnie badał wiązania kowalencyjne, w których dwa atomy dostarczają elektronów.
Inny temat, który Pauling rozwinął w odniesieniu do linków, polegał na rozszyfrowaniu struktury związków aromatycznych, biorąc za punkt wyjścia benzen, który jest najprostszym z nich..
W 1925 roku Pauling postanowił skupić się na problemie jądra atomowego. Ten projekt zajął mu trzynaście lat, ponieważ wtedy był w stanie opublikować swoją spakowaną figurkę kuli. Badania te zostały upublicznione przez czasopisma naukowe, takie jak Nauka.
Pomimo naukowego uznania pracy Paulinga, niewiele współczesnych książek z tej branży zawiera ten upakowany model kuli. Perspektywa tego okazu jest wyjątkowa: określa sposób, w jaki łańcuchy jąder mogą rozwijać różne struktury, biorąc pod uwagę mechanikę kwantową.
Znany naukowiec Norman Cook ustalił, że model Paulinga jest bardzo trafny z punktu widzenia budowy jąder i że jego logika jest niepodważalna; jednak idea Linusa nie została pogłębiona.
Zainteresowanie medycyną pojawiło się, gdy Pauling odkrył, że ma chorobę Brighta - wówczas nieuleczalną - która doprowadziła do zagrażających życiu problemów z nerkami..
Linusowi udało się opanować chorobę, stosując dietę bardzo ubogą w spożycie aminokwasów i soli, co było nowością na tamte czasy.
W tym momencie Pauling pokusił się o zbadanie działania witamin i soli mineralnych w organizmie, ponieważ musiał je często spożywać. Z tego powodu postanowił poświęcić się badaniu enzymów w funkcjach mózgu, a także leczniczym właściwościom witaminy C..
W 1969 roku Pauling zaangażował się w kontrowersje związane ze stosowaniem witaminy C w dużych ilościach.
Dla chemika spożywanie tej witaminy w przemyślanych dawkach może uchronić konsumenta przed niektórymi chorobami, gdyż pierwiastek ten chroni układ odpornościowy przed przeziębieniami i innymi dolegliwościami ogólnymi.
Znany dietetyk o nazwisku Frederik State postanowił odrzucić twierdzenia Linusa w badaniu, które przeprowadził na University of Minnesota, gdzie jedna grupa studentów spożywała witaminę C przez dwa lata, a druga grupa przyjmowała tabletki placebo..
Eksperci wskazali, że 31% uczniów wykazało, że chorowało krócej, co okazuje się być bardzo pozytywnym szczegółem, który został zignorowany przez dr Stake'a. Ponadto dawki dostarczane przez Stake'a były niższe w porównaniu do dawki zalecanej przez Paulinga do dziennego spożycia..
Aby przeciwstawić się badaniu dr Stake'a, Linus Pauling i jego kolega Evan Cameron postanowili opublikować badanie przeprowadzone w szpitalu Vale of Leven, w którym wykazano przeżycie 100 nieuleczalnie chorych na raka dzięki podaniu witaminy C.
Innej grupie pacjentów nie podano tej witaminy. Wreszcie wykazano, że 100 pacjentów, którym dodano witaminę C, przeżyło 300 dni dłużej niż pozostali.
Jednak w tych badaniach Paulinga dostrzeżono pewne anomalie, tak że naukowcy wciąż nie mogą potwierdzić cudownie leczniczych właściwości witaminy C. Obecnie zaleca się jej spożywanie w celu wzmocnienia układu odpornościowego, ale nie uważa się, że może wyleczyć raka.
Ze względu na swoją niestrudzoną pracę naukową i humanistyczną Pauling w ciągu swojego życia otrzymał wiele nagród. Wśród nich wyróżniają się:
Nagrodzony przez American Chemical Society w 1931 roku. Była to jego pierwsza nagroda, kiedy nie miał jeszcze trzydziestu lat..
Przyznany przez American Chemical Society, a konkretnie przez oddział w Chicago, w 1946 roku.
Nagroda ta została przyznana przez Royal Society w 1947 roku jako podziękowanie za wkład w teorię wartościowości i jej skuteczne zastosowanie..
Wyróżnienie to zostało przyznane przez Amerykańskie Towarzystwo Chemiczne, ale tym razem z sekcji znajdującej się w Kalifornii.
Nagroda ta była uznaniem przyznanym przez Towarzystwo Biochemiczne kraju francuskiego.
Nagrodzony w 1954 roku za osiągnięcia w dziedzinie wiązań chemicznych.
Wysłane przez Włoską Akademię Nauk w 1956 r.
Wygnany w 1962 r. Za działalność polityczną mającą na celu powstrzymanie prób jądrowych.
Nagroda ta została przyznana w uznaniu jego działalności politycznej w 1962 roku.
Kolejna nagroda za pacyfistyczną twórczość przyznana w 1969 roku.
Jedno z najważniejszych wyróżnień przyznanych w 1974 roku.
Wyróżnienie to zostało otrzymane w 1977 roku i przyznane przez Rosyjską Akademię Nauk..
Został nagrodzony w 1984 roku przez Amerykańskie Towarzystwo Chemiczne.
Oto niektóre z najważniejszych wyrażeń Paulinga w dziedzinie naukowej i politycznej:
-„Jeśli chcesz mieć dobre pomysły, musisz mieć wiele pomysłów. Większość z nich będzie błędna i musisz się tylko dowiedzieć, które z nich odrzucić ”.
-„Zawsze chciałem wiedzieć jak najwięcej o świecie”.
-„Jedyną rozsądną polityką dla świata jest wyeliminowanie wojny”.
-„Nie ma niczego, czego naukowcy nie powinni badać. Chociaż zawsze będą jakieś pytania bez odpowiedzi. Ogólnie są to pytania, które nie zostały jeszcze zadane ”.
-„Kiedy mówi do ciebie starsza i dostojna osoba, słuchaj uważnie i z szacunkiem - ale nie wierz w to. Nigdy nie ufaj czemuś innemu niż własnemu intelektowi ”.
-„Mam coś, co nazywam moją złotą zasadą. Brzmi mniej więcej tak: „Traktuj innych 25% lepiej, niż tego oczekujesz” ... Dodatkowe 25% to uznanie błędu ”.
Jeszcze bez komentarzy