Plik Równina Orinoko Jest to region równin położonych w dorzeczu Orinoko, w Ameryce Południowej, między terytoriami Wenezueli i Kolumbii. Płaskie terytorium dorzecza Orinoko jest jednym z rodzajów rzeźby występujących w jego obrębie, pozostałe to masywy (lub tarcze), zagłębienia i pasma górskie.
Obejmuje łącznie 525 000 km kwadratowych, rozłożonych na 240 000 km na terytorium Wenezueli i 285 000 km na terytorium Kolumbii. Równiny Orinoko to równiny akumulacyjne. Oznacza to, że powstały w wyniku długiego, trwającego miliony lat procesu gromadzenia się osadów niesionych przez przepływające nad nimi rzeki..
Ponieważ równiny nie są zbyt strome, woda w ich rzekach porusza się wolniej. Rzeki te wywodzą się i schodzą ze znacznie wyższych pasm górskich, dla których przemyte osady gromadziły się, gdy dotarły do mniej nachylonych terenów równin, aż stopniowo utworzyły równiny, które znamy dzisiaj..
Są to równiny leżące między podnóżami pasm górskich i równinami. Wokół lub w obrębie pogórza można znaleźć poprzecinane doliny, jak w Andach, gdzie znajdują się doliny rzecznych wykopów o wysokości od 500 do 1000 metrów.
Są to równiny, które przekraczają 200 metrów nad poziomem morza, przez co są mniej podatne na podtopienia.
Ten typ jest najlepszy z gleb nizinnych, gdyż nie zalewając są zdrowsze, a uprawa rolnicza jest na nich lepsza..
Niskie równiny to równiny, których wysokość znajduje się poniżej 200 metrów nad poziomem morza. Z tego powodu w porze deszczowej mogą zalać.
Równiny Orinoko, które znajdują się na terytorium Kolumbii, nazywane są „Orinoquía” lub „równinami wschodnimi”, ponieważ znajdują się na wschodzie kraju..
Zajmują około 285 000 kilometrów kwadratowych i są jednym z 6 naturalnych regionów w kraju.
Są one ograniczone w następujący sposób: od północy i wschodu graniczy z Wenezuelą, od południa z kolumbijską Amazonią, a od zachodu z kolumbijskim regionem Andów..
Równiny kolumbijskiej Orinoquía obejmują departamenty Arauca, Casanare, Meta i Vichada oraz ograniczone przestrzenie departamentów Boyacá, Caquetá i Guaviare.
Podregiony równin kolumbijskich są następujące:
-Podgórze Andów, położone u podnóża wschodniego pasma górskich Andów kolumbijskich, na wysokości od 300 do 700 metrów nad poziomem morza i obejmujące część departamentów Arauca, Caquetá, Casanare i Boyacá
-Równiny Meta
-Równiny Guaviare
-Bagna Arauca
-Serranía de la Macarena.
Pogórze Andów to zachodnia część równin kolumbijskich, charakteryzująca się wilgotnym środowiskiem i bogactwem składników odżywczych w glebach..
Wschodnie równiny znajdują się na wschód od rzeki Meta - która jest linią podziału obu równin - w departamentach Vichada i części terytorium Guaviare i charakteryzują się długą porą suchą w ciągu roku i niedoborem składniki odżywcze w ich rzekach i glebach.
Równiny Orinoko położone na terytorium Wenezueli rozciągają się na obszarze blisko 240 000 kilometrów kwadratowych.
Są rozdzielone w następujący sposób:
-Na północy ograniczają się do Serranía wnętrza wenezuelskiego pasma przybrzeżnego
-Na południu rzeka Orinoko wyznacza granicę z formacjami Guiana Shield
-Na zachodzie ograniczają się one systemem Cordillera de los Andes
-Na wschodzie rozciągają się na równinę Orinoko Delta, czyli do jej ujścia do Pacyfiku.
Całe terytorium wskazane powyżej należy do wenezuelskich stanów Apure, Barinas, Portuguesa, Guárico, Anzoátegui, Monagas i Cojedes.
Równiny Wenezueli są klasyfikowane na dwa sposoby: według rodzaju równiny i według jej rozmieszczenia geograficznego.
Według rodzaju zwykłego są:
-Wysokie równiny (Barinas, Portuguesa, Guárico i Cojedes), które nie są zalane, ponieważ ich wysokość waha się od 250 do 500 metrów nad poziomem morza
-Niziny (Apure), zalane w porze deszczowej z powodu ich niewielkiej wysokości
-Pogórze, które mieści się we wspomnianej wyżej klasyfikacji równin wysokogórskich (Barinas i Portuguesa) i które powstają u podnóża pasma górskiego Andów (Barinas i Portuguesa).
Ze względu na rozmieszczenie geograficzne dzielą się na trzy obszary: zachodnie równiny (Portuguesa, Barinas i Guárico); centralne równiny (Guárico i Cojedes); i wschodnie równiny (Anzoátegui i Monagas).
Na równinie Orinoko występują tylko dwie pory roku: pora sucha i pora deszczowa..
Średnia temperatura w tym rejonie jest zwykle wysoka, zawsze powyżej 23 ° C. Z drugiej strony w tej rzeźbie dominują środowiska sawanny, lasów galeryjnych i prerii sezonowych pastwisk..
Większość równin to sawanny bez żadnego rodzaju drzew, w dolnych partiach porośnięte trawami i szuwarami, a na bardziej suchych terenach trawami o długich łodygach. Charakterystyczne dla tego regionu są niewielkie skupiska drzew zwane „matas” oraz płaskie palmy..
Jeśli chodzi o faunę, równiny Orinoko charakteryzują się dużą różnorodnością gatunkową, uważaną za jeden z najbogatszych obszarów na świecie pod względem siedliska czapli, papug, licznych gatunków kolibrów, corocoros, orinoko gęsi, tukanów, ptaków drapieżnych, między innymi ary.
Wśród ssaków lądowych możemy wymienić wyjce, zwane araguatos, które obfitują w krzaki i dżungle galerii (obszary dżungli występujące w najbardziej wilgotnych miejscach sawanny).
Ponadto można w nich spotkać m.in. różne gatunki gadów, jaguarów, jeleni, królików..
Główną działalnością gospodarczą prowadzoną na równinach Orinoko, dzięki żyzności wielu gleb, jest hodowla i rolnictwo. W mniejszym stopniu istnieje również wędkarstwo.
Głównymi produktami rolnymi całego regionu są ryż, banan, kukurydza, palma afrykańska, kakao, palma olejowa, maniok, sorgo, soja, sezam, trzcina cukrowa, fasola, fasola, kawa, tytoń, ignamy, słodkie ziemniaki m.in..
Z drugiej strony na wenezuelskich równinach w stanach Barinas, Monagas, Guárico i Anzoátegui oraz w kolumbijskich departamentach Arauca, Meta i Casanare istnieją złoża ropy i gazu..
Jeszcze bez komentarzy