Plik Oś czasu dotycząca praw człowieka ma stosunkowo niedawne pochodzenie w historii ludzkości. Jej ostateczne pochodzenie datuje się na koniec II wojny światowej jako sposób na generowanie globalnej świadomości na temat praw człowieka z racji ich dobrobytu.
W ten sposób na przykład Hindusi stworzyli Wedy, a Babilończycy Kodeks Hammurabiego, z kolei napisano Biblię, Koran i Analekty Konfucjusza..
Wszystkie te teksty są najstarszymi źródłami, w których poruszane są kwestie związane z obowiązkami ludzi, ich prawami i obowiązkami (Rights U. f., 2017).
Inkowie i Aztekowie stworzyli również kodeksy postępowania i sprawiedliwości, w których dobrobyt ludzi był zapewniany na podstawie określonych umów zatwierdzonych przez kulturę..
Wszystkie te kodeksy powstały przed XVIII wiekiem i zostały spisane z tradycji społeczeństw mających na celu zapewnienie sprawiedliwości, zdrowia i dobrobytu wszystkim jednostkom..
Dokumenty poprzedzające to, co dziś znamy jako prawa człowieka, to Magna Carta (1215), angielska Deklaracja praw (1689), francuska Deklaracja praw człowieka i obywatela (1789) oraz Konstytucja i Deklaracja praw zjednoczonych. Stany (1791) (Prawa, 2017).
Jednak wiele z tych dokumentów było pierwotnie używanych jako prawa wykluczające kobiety, osoby kolorowe oraz członków pewnych grup religijnych, ekonomicznych i politycznych..
Jednak historycznie uciskani ludzie na świecie odwoływali się do zasad opisanych w tych dokumentach, aby wspierać rewolucje, które dążyły do prawa do samostanowienia..
Międzynarodowe prawo praw człowieka i utworzenie Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) mają godne uwagi odniesienia historyczne.
Wysiłki podejmowane w XIX wieku w celu zakazania niewolnictwa, handlu ludźmi i ograniczenia błędów wojennych to tylko niektóre przykłady tych poprzedników..
W 1919 r. Kraje świata powołały Międzynarodową Organizację Pracy (MOP) w celu ochrony pracowników i poszanowania ich praw, w tym zdrowia i bezpieczeństwa..
Troską o ochronę niektórych mniejszości zajęła się Liga Narodów po zakończeniu I wojny światowej..
Mimo to ta organizacja, która dążyła do pokoju i międzynarodowej współpracy, nigdy nie osiągnęła swoich celów..
Ostatecznie Liga Narodów nie prosperowała, ponieważ Stany Zjednoczone odmówiły udziału w niej po tym, jak Liga nie zdołała zapobiec inwazji Japonii na Chiny i Mandżurię (1931) oraz ataku Włoch na Etiopię (1935). Wreszcie Liga zginęła, gdy wybuchła II wojna światowa (1939).
Pojęcie praw człowieka wzmocniło się po drugiej wojnie światowej. Przeprowadzona przez Niemców eksterminacja około sześciu milionów Żydów, Sinti i Romów, homoseksualistów i osób niepełnosprawnych, przeraziła świat.
W ten sposób po wojnie toczyły się procesy w Norymberdze i Tokio, a urzędnicy pokonanych krajów zostali ukarani za popełnienie zbrodni wojennych, przeciwko pokojowi i zbrodnie przeciwko ludzkości (Monnesota, b.d.).
To wtedy rządy zobowiązały się do utworzenia Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), której głównym celem jest promowanie międzynarodowego pokoju i zapobieganie konfliktom..
Ludzie chcieli mieć pewność, że żadna jednostka nigdy więcej nie zostanie niesprawiedliwie pozbawiona prawa do życia, wolności, pożywienia, schronienia i obywatelstwa (Nations, 2017).
W ten sposób podniosły się głosy na arenie międzynarodowej, które domagały się ochrony praw człowieka. Tak powstał w 1945 roku w San Francisco pierwszy projekt ONZ.
Państwa członkowskie ONZ obiecały promować poszanowanie praw człowieka. Aby osiągnąć ten cel, ONZ powołała Międzynarodową Komisję Praw Człowieka i powierzyła jej zadanie przygotowania dokumentu określającego podstawowe prawa i wolności proklamowane w Karcie..
10 grudnia 1948 r. 56 członków ONZ przyjęło Powszechną Deklarację Praw Człowieka. Głosowanie było jednomyślne, chociaż osiem krajów zdecydowało się wstrzymać od głosu (Liberty, b.d.).
Deklaracja ta znana jest jako Międzynarodowa Magna Carta i zawiera istotne informacje na temat tego, jak narody powinny traktować swoich obywateli jako uzasadnioną sprawę o międzynarodowym interesie i trosce..
W ten sposób twierdzi się, że wszystkie prawa są współzależne, niepodzielne i uznają przyrodzoną godność i równość wszystkich członków ludzkości, aby zapewnić ich wolność, sprawiedliwość i pokój na świecie..
Dziś ta karta praw jest włączona do konstytucji ponad 185 krajów świata, z których wszystkie są członkami ONZ.
Chociaż z prawnego punktu widzenia deklaracja nie jest dokumentem, który może regulować normatywność narodu, stała się istotnym dokumentem dla regulacji prawa międzynarodowego i jest uważana za wspólny standard, który ma na celu osiągnięcie dobrobytu wszystkich ludzi we wszystkich krajach.
Istnieją dwie konwencje, które zostały następnie stworzone przez Międzynarodową Komisję Praw Człowieka w celu zapewnienia ich przestrzegania..
Jedna konwencja dotyczy praw obywatelskich i politycznych, a druga praw ekonomicznych, społecznych i kulturalnych ludzi (Rayner, 2017).
Te dwie konwencje wraz z Powszechną Deklaracją Praw Człowieka składają się na całość praw człowieka, jakie są obecnie znane..
Możesz być zainteresowany organizacjami, które bronią praw człowieka.
Jeszcze bez komentarzy