Loratadyna betametazon, do czego służy, efekty i dawkowanie

Kombinacja betametazon loratadyny łączy lek zapewniający natychmiastową ulgę w objawach alergii (loratadyna) z innym, który blokuje element zapalny reakcji (betametazon), co ostatecznie skutkuje silniejszym efektem terapeutycznym i mniejszą częstością nawrotów.

Ta kompozycja stała się bardzo popularną opcją terapeutyczną od czasu jej wprowadzenia na rynek. Chociaż większość łagodnych reakcji alergicznych można leczyć samą loratadyną, w przypadku ciężkich lub nawracających reakcji alergicznych najlepszą opcją jest zastosowanie połączenia loratadyny i betametazonu..

Dzieje się tak, ponieważ oprócz leczenia objawów związanych z uwalnianiem histaminy za pomocą loratadyny, składnik zapalny będzie również blokowany przez betametazon; osiągając w ten sposób wyższy wskaźnik sukcesu z mniejszą liczbą nawrotów.

Indeks artykułów

• 1 Mechanizm działania
  • 1.1 Działanie loratadyny
  • 1.2 Działanie betametazonu
• 2 W jakim celu stosuje się betametazon loratadyny?
• 3 Przeciwwskazania
• 4 Efekty uboczne
• 5 Zalecane dawki 
• 6 Odnośniki

Mechanizm akcji

Mechanizm działania skojarzonego preparatu betametazonu loratadyny opiera się na synergii obu leków..

Działanie loratadyny

Przede wszystkim loratadyna jest bardzo silnym selektywnym blokerem H1, bez działania uspokajającego, który bardzo szybko hamuje działanie histaminy na poziomie obwodowym. Pomaga to szybko zmniejszyć swędzenie (swędzenie) i zaczerwienienie..

Jednak po podaniu samej loratadyny histamina nadal krąży, więc objawy mogą pojawić się ponownie po ustąpieniu działania leku..

I właśnie w tym miejscu do gry wkracza betametazon, ponieważ ten lek z grupy kortykosteroidów ma silne działanie przeciwzapalne..

Działanie betametazonu

Ponieważ podstawą reakcji alergicznych jest stan zapalny, betametazon dociera do źródła problemu, blokując uwalnianie mediatorów stanu zapalnego na poziomie komórkowym oraz chemiczne interakcje między nimi a ich receptorami..

Dzięki temu mechanizmowi betametazon ostatecznie blokuje uwalnianie histaminy, kontrolując reakcję alergiczną od jej źródła..

Ponieważ jednak ten mechanizm trwa dłużej, a histamina wydzielana przed podaniem leku będzie nadal powodować objawy, konieczne jest jednoczesne podawanie loratadyny w celu szybszego początkowego złagodzenia objawów.. 

Do czego służy betametazon loratadyny?

Chociaż większość łagodnych reakcji alergicznych można leczyć samą loratadyną, w przypadkach ciężkiej lub nawracającej alergii korzystne jest zastosowanie kombinacji betametazonu loratadyny, zwłaszcza tych związanych z przewlekłymi stanami zapalnymi, takimi jak astma..

W tym sensie najczęstszymi wskazaniami do stosowania tej kombinacji są: 

• Atopowe zapalenie skóry.
• Astma oskrzelowa.
• Sezonowy alergiczny nieżyt nosa.
• Całoroczny alergiczny nieżyt nosa.
• Alergiczne reakcje na lek.
• Alergie pokarmowe.
• Ukąszenia owadów.

Powyższe są tylko najczęstsze, chociaż generalnie każdą reakcję alergiczną związaną ze stanem zapalnym można leczyć tą kombinacją, o ile jej nasilenie nie wymaga leczenia pozajelitowego, jak w przypadku wstrząsu anafilaktycznego..

Przeciwwskazania

• Skojarzenie loratadyny i betametazonu jest przeciwwskazane, gdy wiadomo, że pacjent jest wrażliwy na którykolwiek ze składników preparatu..
• Jest przeciwwskazany w przypadkach zakażeń grzybiczych (gdyż może je zaostrzyć), niedrożności dróg żółciowych i niedrożności dróg moczowych, zwłaszcza gdy jest to spowodowane przerostem gruczołu krokowego..
• Należy unikać jego stosowania u pacjentów z hipokaliemią (niski poziom potasu we krwi)..
• Należy zachować ostrożność podczas podawania go pacjentom otrzymującym IMAO (inhibitory monoaminooksydazy)..
• Należy go stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Czasami konieczne jest nawet dostosowanie dawki do czynności nerek lub wątroby..
• W okresie ciąży i laktacji jego stosowanie należy ograniczyć tylko do tych przypadków, w których nie ma innej opcji terapeutycznej, a korzyści dla pacjentki znacznie przewyższają ryzyko.. 

Skutki uboczne

• Większość działań niepożądanych obserwowanych przez pacjenta (objawowych) ma tendencję do występowania ogólnoustrojowego i przewodu pokarmowego, z których najczęstszymi są osłabienie (zmęczenie), senność, uczucie suchości w ustach, nudności i wymioty. 
• U niektórych pacjentów po podaniu tej kombinacji leków mogą wystąpić paradoksalne reakcje alergiczne charakteryzujące się wysypką i pokrzywką..
• Mogą wystąpić inne skutki uboczne, które chociaż pozostają niezauważone przez pacjenta (bezobjawowe), mogą zagrozić jego życiu. Tak jest w przypadku hipokaliemii (obniżonego poziomu wapnia we krwi), zaburzeń równowagi płynów i elektrolitów, podwyższonego poziomu sodu i zatrzymania płynów..
• W przypadkach, gdy lek jest podawany przez bardzo długi i nieprzerwany okres, jako późne skutki uboczne mogą wystąpić zespół Cushinga i niewydolność nadnerczy..

Pomimo potencjalnych skutków ubocznych (te wymienione są najczęściej), jest lekiem bardzo bezpiecznym i nie powinien powodować uciążliwości przy podawaniu pod ścisłym nadzorem lekarza.. 

Rekomendowana dawka

Kombinację betametazonu loratadyny podaje się doustnie w postaci stałej (tabletka) lub płynnej (syrop). Najczęstsze stężenie w tych prezentacjach to 5 mg loratadyny i 0,25 mg betametazonu..

U dorosłych i dzieci powyżej 12 roku życia zalecana standardowa dawka to 1 tabletka co 12 godzin przez okres nie dłuższy niż 5 dni. Jednak każdego pacjenta należy zindywidualizować, ponieważ mogą istnieć szczególne stany, które wymagają mniejszego lub większego dostosowania dawki.

Podobnie, leczenie może być wskazane przez okres dłuższy niż 5 dni, chociaż powinno to zawsze odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza..

U dzieci w wieku poniżej 12 lat dawkę należy obliczyć na kilogram masy ciała. W takich przypadkach idealnym rozwiązaniem jest skonsultowanie się z pediatrą, aby na podstawie masy ciała dziecka można było obliczyć nie tylko całkowitą dawkę do podania, ale także sposób, w jaki zostanie ona podzielona w ciągu dnia podczas trwania leczenia..

Bibliografia

1. Snyman, J. R., Potter, P. C., Groenewald, M. i Levin, J. (2004). Wpływ terapii skojarzonej betametazonem i loratadyną na ciężkie zaostrzenia alergicznego nieżytu nosa. Badanie kliniczne leków, 24(5), 265-274.
2. de Morales, T. M. i Sánchez, F. (2009). Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo skojarzonego roztworu doustnego loratadyny i betametazonu w leczeniu ciężkiego całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa u dzieci. Dziennik Światowej Organizacji Alergii, dwa(4), 49.
3. Juniper, E. F. (1998). Leczenie nieżytu nosa: perspektywa pacjenta. Alergia kliniczna i eksperymentalna, 28(6), 34-38.
4. Okubo, K., Kurono, Y., Fujieda, S., Ogino, S., Uchio, E., Odajima, H.,… & Baba, K. (2011). Japońskie wytyczne dotyczące alergicznego nieżytu nosa. Allergology International, 60(2), 171-189.
5. Angier, E., Willington, J., Scadding, G., Holmes, S. i Walker, S. (2010). Postępowanie w alergicznym i niealergicznym nieżycie nosa: podsumowanie wytycznych BSACI dotyczących podstawowej opieki zdrowotnej. Dziennik oddechowy podstawowej opieki zdrowotnej, 19(3), 217.
6. Greaves, M. W. (1995). Przewlekła pokrzywka. New England Journal of Medicine, 332(26), 1767-1772.