Plik style komunikacji Najważniejsze z nich to pasywność, asertywność i agresja, przyjmując, że asertywny jest najbardziej odpowiedni do nawiązywania osobistych relacji i komunikowania się. Każda osoba jest bliżej tego czy innego stylu, nikt nie komunikuje się w sposób całkowicie pasywny, agresywny lub asertywny.
Komunikacja to zdolność, a także potrzeba, typowa dla istoty ludzkiej, której zdolności rozwijają się i doskonalą w ciągu naszego życia. Dzięki niemu przekazujemy informacje związane z naszymi emocjami, oczekiwaniami, uczuciami, danymi, opiniami itp. Komunikacja pomaga nam rozwijać się zarówno osobiście, jak i na poziomie grupy.
Z bardziej szczegółowego punktu widzenia komunikacja jest traktowana jako dynamiczny proces, w którym interweniują trzy elementy: nadawca (transmituje wiadomość), odbiorca (odbiera wiadomość) i kanał (medium, przez które wiadomość jest przesyłana). wiadomość).
Komunikacja zawsze ma na celu uzyskanie odpowiedzi. Ta odpowiedź jest uważana za cel realizacji wiadomości. Gdy odpowiedź, którą otrzymujemy od odbiorcy, jest zgodna z oczekiwaną, komunikację uważa się za skuteczną.
Indeks artykułów
Każdy styl komunikacji można opisać na podstawie komponentów umiejętności społecznych, z których korzysta dana osoba. Każda osoba ma styl komunikacji, który dominuje w stosunku do pozostałych dwóch.
Chociaż prawdą jest, że zwykle komunikujemy się częściej w jednym z tych stylów, w zależności od naszego rozmówcy, tematu lub danej sytuacji, możemy przełączać się między trzema istniejącymi stylami.
Na przykład, jeśli znajdziemy się w środowisku, które uważamy za niebezpieczne, takim jak praca, najprawdopodobniej przyjmiemy pasywny styl komunikacji. Wręcz przeciwnie, w środowisku rodzinnym mamy tendencję do przyjmowania stylu między agresywnym a asertywnym, ze względu na zaufanie, jakie rodzi w nas to środowisko..
Niektóre z tych stylów pomogą nam ułatwić relacje z innymi, podczas gdy inne utrudnią to, wpływając na więź, która łączy nas z tą osobą. Czynniki ułatwiające komunikację to wszystkie te, które przyczyniają się do zmniejszenia wysiłku, jaki musi podjąć odbiorca, aby zrozumieć przekaz..
Czynniki te generują u tej osoby pozytywne i oparte na współpracy nastawienie, sprzyjające relacjom między nadawcą a odbiorcą. Zatem od stylu komunikacji, którym się komunikujemy, będzie zależało, czy nasz przekaz dotrze do odbiorcy tak, jak chcieliśmy go wyemitować od początku i nie zostanie źle zinterpretowany..
Poniżej opisujemy każdy z trzech stylów komunikacji: asertywny, agresywny i pasywny.
Styl ten jest pośrednikiem między stylem agresywnym a pasywnym i jest charakterystyczny dla osób, które potrafią bronić własnych interesów i opinii, szanując swoje własne. To jedyny styl komunikacji, który ułatwia relacje między ludźmi.
Osoba asertywna wie, jak bronić swoich praw, a jednocześnie nie zgadza się, a także rozumie i szanuje punkt widzenia swojego rozmówcy. Zwykle są to osoby cieszące się dobrą samooceną, wiarą w siebie i pewnością siebie.
Szukają satysfakcjonujących rozwiązań w komunikacji dla obu stron bez zamiaru manipulacji. Krótko mówiąc, czują się zrelaksowani i mają kontrolę nad sytuacją, co ułatwia komunikację. Lubią siebie i innych. Ci ludzie zwykle używają wiadomości typu „ja”, czyli wiadomości typu: „myślę”, „wierzę”, „życzę” ...
Umiejętności komunikacyjne, które zwykle posiadają osoby ze stylem asertywnym, to:
Osoby te dostosowują się do każdego kontekstu, w którym ma miejsce interakcja z drugą osobą, potrafiąc komunikować się w najbardziej optymalny możliwy sposób w każdej sytuacji..
Styl ten sprzyja uczuciu i wzmacnia więzi rodzinne na poziomie edukacyjnym, uczy rozwiązywania konfliktów z szacunkiem, dobrze ustala zasady i właściwie wykorzystuje sytuacje awaryjne. Wszystkie te aspekty pomogą osobie w rozwoju autonomicznym i dojrzałym w miarę zbliżania się do dorosłości..
Jego niewerbalne zachowanie charakteryzuje się przyjaznym i zrelaksowanym wyrazem twarzy. Wpatrują się w swojego rozmówcę, ale zawsze przestrzegają niezbędnych przerw. Często się uśmiechają i patrzą na drugą osobę, ale zawsze szanują przestrzeń osobistą.
Często używają zdecydowanych gestów, ale bez groźby. Zwraca uwagę na to, co jego rozmówca chce mu przekazać, zadając odpowiednie pytania, a także, odpowiadając optymalnie, na rodzaj pytania, które otrzymuje od drugiej osoby.
W odniesieniu do zachowań werbalnych używają pierwszej osoby liczby pojedynczej każdego czasownika, aby otwarcie pokazać własne opinie i pomysły, emocje i uczucia.
Chociaż jest to najskuteczniejszy styl komunikacji, dość trudno jest być asertywnym we wszystkich sytuacjach i wobec wszystkich ludzi. Istnieją jednak metody i narzędzia, które pomagają nam zwiększyć płynność i częste używanie tego stylu..
Podam przykład. Prowadzimy debatę grupową, w której Wasze zdanie różni się od reszty uczestników, jak ten styl by się zachowywał?
Osoba asertywna broniłaby swoich opinii i gdyby zaistniała sytuacja, w której inni ludzie się z nią nie zgadzali, rozumieliby ją i szanowali..
Dzięki temu stylowi uczucia, które ma się za każdym razem, gdy wchodzimy w interakcję, to satysfakcja, bezpieczeństwo i kontrola emocjonalna oraz sytuacja.
Ludzie, którzy używają tego stylu, starają się narzucić swój osąd i osiągnąć swoje cele, nie przejmując się opinią czy uczuciami rozmówcy. Plik modus operandi tych osób to stosowanie takich strategii, jak groźby, zastraszanie, sarkazm, oskarżenia, poczucie winy, złość i wyrzuty.
Prawa, które powinni mieć inni, nigdy nie są brane pod uwagę, a ich język ma tendencję do nadmiaru wyrażeń, takich jak: „musisz…”, „musisz…”, „nie idę pozwolić ci ... ”, przerywając drugiej osobie przemówienie i wydając rozkazy. Jego zachowanie jest egocentryczne..
Jego zachowanie werbalne charakteryzować się będzie wysokim i zimnym tonem głosu uniemożliwiającym intonację, mówi szybko i płynnie, posługując się monologami, z bardzo krótkimi przerwami między kolejnymi interwencjami, nie pozwalając rozmówcy na wyrażenie opinii. Ponadto używają trybu rozkazującego czasownika.
Krytykują zachowania innych, a nawet obrzucają innych zniewagami. Nie wykazują żadnego zainteresowania rozmówcami, odpowiadając na zadawane pytania innym pytaniem, a nawet je ignorując.
Charakterystyczne cechy ich niewerbalnego zachowania to zwykle wysunięte ciało, przenikliwe spojrzenie z oznakami napięcia lub ciągłej złości, nadmiernie groźne gesty wobec odbiorcy, napięta twarz, inwazja na przestrzeń życiową drugiej osoby poprzez ustawienie się twarzą w twarz , pośród innych..
Zachowania te wywołują u drugiej osoby uczucie napięcia, brak kontroli, zły wizerunek w stosunku do emitenta, upokorzenie, frustrację i odrzucenie.
Gdybyśmy wzięli sytuację z debaty grupowej jako przykład w przypadku języka asertywnego, odpowiedź w przypadku stylu agresywnego byłaby zupełnie inna..
W takim przypadku osoba interweniowałaby gwałtownie w debacie i ujawniałaby swoje poglądy ponad poglądami innych uczestników, nie okazując żadnego zainteresowania moimi decyzjami..
Osoby, które charakteryzują się tym stylem, hamują swoje zachowanie, aby uniknąć jakiejkolwiek konfrontacji z drugą osobą, zamiast być szanowanym. Mają nadmierną potrzebę i troskę o zadowolenie innych i często czują się niezrozumiani lub manipulowani.
Zwykle mają wątpliwości co do swoich interwencji w komunikowaniu się z innymi ludźmi, posługując się zwrotami typu „Ech… no może…” „mmm, może…”.
To ludzie, którzy nie lubią zwracać na siebie uwagi i robią wszystko, aby tego uniknąć. Nie angażują się w sprawy i wykazują zgodność z decyzjami innych, przedkładając życzenia i opinie innych ponad własne.
Chociaż osoba nie wyraża swojej opinii, zachowując postawę konformistyczną, jest to odbierane przez rozmówcę jako próbka postawy niepewności i strachu przed sytuacją..
Jego zachowanie werbalne jest reprezentowane przez zbyt niski i niepewny ton głosu. Intonacja jest monotonna, mowa nierówna, a prędkość jest albo bardzo szybka (spowodowana nerwami), albo nadmiernie wolna. Zdania są krótkie, czasem zawierają nawet monosylaby.
Często posługuje się trybem warunkowym, bez twierdzeń twierdzących i częstych wątpliwych frazesów. Twoje odpowiedzi zawierają jak najmniej słów.
Ich zachowanie niewerbalne charakteryzuje się głową i / lub spojrzeniem, poważnym wyrazem twarzy lub nieśmiałym uśmiechem. Postawa i ruchy są sztywne, zdystansowane i zgarbione, unikając kontaktu twarzą w twarz z rozmówcą. Częsta afirmacja ruchami głowy. Unikaj kontaktu fizycznego i wzrokowego.
Na poziomie fizjologicznym nerwowe ruchy rąk i nóg oraz spocone dłonie są zwykle częste. Ten styl jest zwykle przyczyną uczucia niepokoju, irytacji, urazy, wstrętu i frustracji u jednostki. Ponadto, jak już widzieliśmy, osoby te mają zwykle niską samoocenę, a utrzymywanie tego stylu komunikacji tylko zwiększa tę niską samoocenę..
W tej samej sytuacji zaproponowanej powyżej, ten styl wybrałby milczenie, myśląc, że jeśli wszyscy myślą w ten sam sposób, powinienem dostosować moje pomysły do ich pomysłów, aby były takie same jak innych ludzi.
Bariery komunikacyjne to te czynniki, które utrudniają lub uniemożliwiają właściwy odbiór i interpretację przekazu, który chcemy przekazać.
Jeśli przekazana informacja dotrze do naszego rozmówcy zniekształcona, może to przybrać inne znaczenie niż to, co zamierzaliśmy, powodując słabą skuteczność w interakcji. Istnieją różne bariery w komunikacji między dwiema lub więcej osobami, które utrudniają skuteczne relacje. Te bariery można podzielić na 3 rodzaje:
Nie wolno nam zapominać o percepcji każdej osoby, co niewątpliwie wpływa na znaczenie i interpretację otrzymanych informacji..
Na zakończenie tego artykułu chciałbym zacytować fragment wypowiedzi Herberta. G. Lingren, który bardzo dokładnie definiuje, czym jest dobry styl asertywny:
„Mówię, bo znam swoje potrzeby, wątpię, bo nie znam twoich. Moje słowa pochodzą z mojego życiowego doświadczenia. Twoje zrozumienie pochodzi od twojego. Dlatego to, co mówię i co słyszysz, może nie być takie samo. Jeśli więc będziesz uważnie słuchać, nie tylko uszami, ale także oczami i sercem, możemy być w stanie się porozumieć ”.
Jeszcze bez komentarzy