Plik mięśnie nadgnykowe tworzą grupę utworzoną przez cztery mięśnie umiejscowione w przednim odcinku szyi nad kością gnykową, które po włożeniu do niej łączą ją z czaszką. Stanowią one część podziału na przednią grupę mięśniową szyi, podzieloną topograficznie przez obecność kości gnykowej w celu ułatwienia jej badania.
Ta grupa mięśni razem uczestniczy w procesach żucia, połykania i fonetyce. Ponadto wraz z mięśniami podgnykowymi przyczyniają się do unieruchomienia kości gnykowej, która nie łączy się z żadną inną kością..
Indeks artykułów
Znajdują się one w trzech płaszczyznach: płaszczyźnie głębokiej utworzonej z mięśnia gnykowo-gnykowego, płaszczyźnie środkowej utworzonej z mięśnia żuchwowo-gnykowego oraz płaszczyźnie powierzchownej złożonej z mięśni dwubrzuścowych i rylcowatych..
Niektóre literatury obejmują mięsień gnykowy jako część mięśni nadgnykowych; jednak w większości bibliografii traktuje się go jako mięsień zewnętrzny języka, ponieważ w przeciwieństwie do pozostałych mięśni nadgnykowych nie wkleja się do żadnej struktury kostnej..
Mięsień ten, będący najgłębszą z grupy mięśni przednich i górnej podgrupy mięśni szyi, musi być obserwowany z jamy ustnej, gdzie będzie zlokalizowany poniżej mięśnia genioglossus..
Mięsień genio gnykowy to mały, krótki mięsień o cylindrycznym kształcie. Znajduje się powyżej mięśnia dwubrzuścowego i mięśnia żuchwowo-gnykowego.
Pochodzi z dolnej części kręgosłupa psychicznego żuchwy, znanego również jako dolny proces genialny, skąd rozpoczyna podróż w dół i do tyłu, której kulminacją jest włożenie się w środkową część przedniej części kości gnykowej..
Jest spokrewniony z kontralateralną gnykowo-gnykową przyśrodkowo, poniżej jest związana z górną twarzą żuchwy żuchwowej (zwanej również mięśniem jamy ustnej), a powyżej jest związana z mięśniem geniuszowo-gnykowym, który oddziela go od języka.
Jest to mięsień w kształcie kwadratu, który tworzy muskularną podłogę jamy ustnej. Pochodzi z wewnętrznej ukośnej linii żuchwy, skąd biegnie w dół, aby przyczepić się do kości gnykowej i przyśrodkowo do szwu nadgnykowego przyśrodkowego; tam spotyka swojego przeciwnika.
Jest powiązany od dołu i powierzchownie z obydwoma brzuchami mięśni dwubrzuścowych, a ponieważ jest to mięsień dna jamy ustnej, jego górna część twarzy jest bezpośrednio związana z jamą ustną i mięśniami gnykowo-gnykowymi..
Mięsień żuchwowo-gnojowy uczestniczy w tworzeniu się trójkąta Pirogoffa, składającego się z tylnej granicy mięśnia żuchwowo-gnojowego, ścięgna środkowego mięśnia dwubiegunowego i nerwu hipoglikemicznego. Ten trójkąt zawiera tętnicę językową.
Otrzymuje tę nazwę, ponieważ jest jednym z nielicznych mięśni w ludzkim ciele, który ma dwa muskularne brzuchy, jeden przedni i jeden tylny, połączone ścięgnem pośrednim..
Tylna część brzucha pochodzi z wyrostka sutkowatego, skąd biegnie do przodu i do dołu, po czym następuje ścięgno pośrednie, które przecina mięsień rdzenia gnojowicy..
Wspomniane ścięgno pośrednie jest przymocowane do kości gnykowej za pomocą refrakcyjnego krążka z tkanki włóknistej, utworzonego przez niektóre włókna mięśniowo-ścięgniste pochodzące z tylnej części brzucha mięśnia. Jednocześnie ścięgno pośrednie jest przymocowane do swojego odpowiednika za pomocą zestawu zazębiających się włókien zwanych blaszką międzyżołądkową..
Kontynuuje z przednim brzuchem, który jest skierowany do góry, do przodu i do środka, aby wprowadzić do dołu dwużołądkowego żuchwy.
Jest związany z tylnym brzuchem z mięśniem mostkowo-obojczykowo-sutkowym i kością skroniową głowy, które również wchodzą w wyrostek sutkowaty. Podobnie jest z żyłą szyjną wewnętrzną i szyjną wewnętrzną, a nieco później z ślinianką przyuszną.
Tylny brzuch mięśnia dwubrzuścowego bierze udział w tworzeniu się trójkąta Beclarda, składającego się z tylnej granicy mięśnia hyoglossus, większego rogu kości gnykowej i tylnej granicy tylnej części brzucha mięśnia dwubrzuścowego. Ten trójkąt zawiera nerw hipoglossalny i tętnicę językową.
Przedni brzuch jest powiązany z jego przeciwległym odpowiednikiem, z gruczołem podżuchwowym i powierzchowną częścią mięśnia żuchwowo-gnykowego..
Jest to cienki i wydłużony mięsień, który powstaje w wyrostku rylcowatym kości skroniowej i biegnie w dół i do przodu, kończąc się ścięgnem, które rozwidla się, aby umożliwić przejście środkowego ścięgna mięśnia dwubrzuścowego..
Wchodzi na górną granicę, przednią część ciała kości gnykowej i jest związany z tylnym brzuchem mięśnia dwubrzuścowego na swojej drodze. Medycznie jest związana z mięśniem rylcowatym i tętnicą szyjną zewnętrzną.
Mięśnie nadgnykowe razem pełnią funkcje żucia, połykania i fonetyki.
Ze względu na jej osadzenie w kości gnykowej oraz w różnych strukturach kości czaszki, jej podstawowe ruchy i na których polegają wykonywanie swoich funkcji to zejście żuchwy i uniesienie kości gnykowej..
Niektóre włókna boczne mięśnia żuchwowo-gnykowego również biorą udział w bocznych ruchach szczęki podczas procesu żucia..
Opadanie szczęki, które odpowiada otwarciu jamy ustnej, umożliwia wejście pokarmu do jamy, aby rozpocząć proces trawienia; Podobnie, dzięki ruchom opadającym i bocznym, proces żucia jest dozwolony, aby umożliwić zniszczenie bolusa w celu późniejszego połknięcia..
Podczas procesu połykania gnyka unosi się, aby pomóc w zejściu bolusa, popychając go, gdy powraca do swojej początkowej pozycji..
Przednie mięśnie szyi wykorzystują kość gnykową jako punkt zaczepienia do skurczu, ułatwiając w ten sposób zejście bolusa pokarmowego przez gardło do przełyku..
Jeszcze bez komentarzy