Plik grzybica obejmują wszystkie infekcje wywoływane przez chorobotwórcze grzyby u ludzi. Kontakt z takim czynnikiem drobnoustrojowym wywoła chorobę żywiciela ze względu na jego patogeniczność. Grzybica jest więc efektem działania grzyba w tkance, która kolonizuje.
Grzyby to organizmy eukariotyczne należące do królestwa grzybów, które do przeżycia wymagają interakcji z innym żywym organizmem. Tkanki, do których ma powinowactwo, mogą być pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, w zależności od gatunku. Rozprzestrzenianie się i rozmnażanie grzyba odbywa się poprzez zarodniki, które uwalnia do środowiska.
Infekcja grzybicza występuje u człowieka, gdy jest on narażony na zarodniki obecne w jego środowisku. Mogą dostać się do organizmu poprzez bezpośredni kontakt ze skórą, wdychanie lub przypadkową inokulację. Różnorodność występujących objawów zależy od umiejscowienia grzyba, oprócz jego zdolności do wywoływania choroby.
Drobnoustroje, których rozwój następuje w komórce gospodarza, to głównie grzyby chorobotwórcze. W ten sposób wykorzystuje dostępne zasoby do przetrwania i rozmnażania, gwarantując jej rozwój..
Właściwość grzyba do wywoływania choroby nazywana jest patogennością i obejmuje różne mechanizmy. Zmiany w jej budowie, przyleganie do tkanek, wydzielanie enzymów proteolitycznych i synteza powłoki ochronnej to tylko niektóre z procesów, które umożliwiają infekcję..
Istnieje klasyfikacja grzybic według miejsca zakażenia: powierzchowna i głęboka. Te pierwsze - częściej - ograniczają się do skóry i przyrządów skórnych, inne atakują i infekują narządy wewnętrzne i są poważniejsze.
Dystrybucja tej patologii występuje na całym świecie, bez dyskryminacji ze względu na wiek i płeć. Niektóre czynności predysponują do ich cierpienia. Najbardziej podatnymi grupami są dzieci, osoby starsze i osoby z obniżoną odpornością.
Indeks artykułów
Podział zakażenia grzybiczego ustalono biorąc pod uwagę gatunek i tkankę, którą kolonizuje. Zgodnie z tym są klasyfikowane jako powierzchowne, podskórne i głębokie..
Tak zwane grzybice powierzchowne to grupa chorób, które dotykają zarówno skóry, jak i włosów oraz paznokci. Są zwykle częste w populacji, łagodne i zanikają przy odpowiednim leczeniu.
Głębokie grzybice - zwane również układowymi lub rozsianymi - charakteryzują się atakiem na narządy wewnętrzne. Są rzadziej, ale poważniej, poza tym, że ich leczenie wymaga leczenia szpitalnego.
Niektóre głębokie grzybice mogą mieć objawy skórne w wyniku ich rozprzestrzeniania się.
Grzybicy wywoływane są przez dermatofity, grzyby charakteryzujące się powinowactwem do keratyny. Posiadają enzymy proteolityczne zdolne do degradacji keratyny, a tym samym pozwalające jej przylegać do tkanki. Gatunki wywołujące dermatofitozy należą do rodzajów Trichophyton, Microsporum i Epidermophyton.
Nazwy dermatofitozy zależą od obszaru, w którym zlokalizowane są zmiany:
Wywołuje ją głównie Microsporum canis i Trichophyton tonsurans. Oddziałuje na skórę głowy, powodując różnego rodzaju kontuzje, od hiperkeratotycznych szarawych płytek po stany zapalne z wypadaniem włosów. Odmiana grzybicy - Querion de Celso - pojawia się, gdy w dotkniętym obszarze pojawiają się ropnie.
Zajęcie włosów występuje, gdy czynnik sprawczy jest w stanie wniknąć do środka lub nie. W pierwszym przypadku włosy mogą się osłabić lub złamać. Łysienie pojawia się, gdy stan zapalny rozprzestrzenia się na mieszki włosowe.
Ta odmiana występuje na obszarach twarzy pozbawionych owłosienia i może współistnieć z grzybicą ciała. Może wpływać na mężczyzn, kobiety i dzieci.
W grę wchodzi kilka gatunków grzybów, w tym Microsporum canis i Trichophyton mentagrophytes, rubrum i tonsurans..
Klasyczne, pierścieniowe, wężowe i swędzące zmiany mogą zajmować dowolną część twarzy. Łuszczenie zmian jest powszechne.
Jak sama nazwa wskazuje, występuje w okolicy twarzy zajmowanej przez brodę i jest ograniczona do dorosłych mężczyzn. Głównymi czynnikami sprawczymi są Trichophyton verrucosum i mentagrophytes, oprócz Microsporum canis.
Objawy obejmują stany zapalne, guzkowe, wysiękowe i stwardnienie skóry. Zmiany niezapalne są podobne do tych występujących w przypadku liszaja obrączkowego. Obecność zapalenia mieszków włosowych jest zmienna i powoduje miejscowe łysienie.
Wpływa na większość powierzchni ciała. Oprócz T. tonsurans głównym czynnikiem sprawczym jest Trichophyton rubrum. Początkowo zmiana charakteryzuje się czerwonawymi blaszkami, które później rozszerzają się od środka, tworząc czerwonawy pierścień wokół zdrowych obszarów. Aktywna granica zawiera zarówno grudki, jak i pęcherzyki i krosty.
Objawy związane z płytkami obejmują swędzenie, łuszczenie się i pieczenie. Czasami pojawia się guzkowe zapalenie mieszków włosowych -Majocchi ziarniniak-, które zwykle powoduje ból. Różne talerze są w kolorze fioletowym lub szarym.
Jedna forma grzybicy wytwarza wiele zlewających się płytek, które zajmują duże obszary. Jest to cecha charakterystyczna grzybicy imbricata wywoływanej przez Trichophyton Concentricum.
Znajduje się w fałdach pachwinowych i może rozciągać się na genitalia, krocze, fałdy pośladkowe i wewnętrzne uda. Zarazki można przenosić za pomocą transferu - rąk, ręczników - z grzybicy stóp.
Wytwarza wiele swędzących czerwonawych blaszek lub dużych blaszek z aktywną obwódką. Zaatakowany obszar jest zwykle wilgotny i zerodowany przez drapanie, uwalniając surowiczy wysięk. Przebarwienia lub hiperkeratoza są również związane z drapaniem.
Jest to powszechna choroba, a czynnikami sprawczymi są Epidemophyton floccosum i Trichophyton rubrum. Brak higieny, ciasne ubranie i upał są wyzwalaczami.
Grzybica stóp jest bardzo powszechna i jest również nazywana „stopą sportowca”. Wynika to z kontaktu z Trichophyton rubrum, tonsurans czy mentagrophytes, ale także z Epidermophyton floccosum. Jest to infekcja nawracająca, a czasem przewlekła.
Objawy kliniczne to płytki zagęszczające skórę, głównie podeszwowe i boczne na obu stopach. W dotkniętych obszarach występuje grube łuszczenie i swędzenie. Zadrapanie może spowodować nadkażenie bakteryjne i rozprzestrzenienie się - poprzez przeniesienie - na inne części ciała.
Bardzo często można znaleźć infekcję w fałdach międzypalcowych. Tam pęknięcia, owrzodzenia, wysięk i maceracja tkanki są wtórne do miejscowego zakażenia. Obecność grzybicy stóp jest czynnikiem predysponującym lub wyzwalającym grzybicę paznokci.
Tinea manuum
Występuje poprzez przeniesienie grzybicy stóp, więc mają te same czynniki sprawcze i wspólny typ urazu. Ryzyko nadkażenia bakteryjnego jest wysokie.
Najczęstszą przyczyną jest zakażenie Malassezia furfur. Termin versicolor wynika z obecności białawych, czerwonawych lub szarawych plam i blaszek. Zmiany łuskowate nie powodują świądu.
Znajdują się głównie na twarzy, szyi, górnej części klatki piersiowej, a czasem na kończynach górnych i brzuchu. Czynniki ryzyka tej infekcji to wilgotność, obecność tkanki tłuszczowej i układ odpornościowy. Istnieje rodzinna predyspozycja do tego stanu.
Powierzchowna kandydoza jest przejawem infekcji Candida albicans, która atakuje skórę i błony śluzowe. Charakterystyczne objawy to zaczerwienienie okolicy, wysięk i maceracja tkanki. Kiedy atakuje błony śluzowe, zwykle obserwuje się białawe płytki, które po oderwaniu powodują krwawienie.
Normalne umiejscowienie tej grzybicy to fałdy skórne, okolice narządów płciowych - pochwa i żołądź - oraz błona śluzowa jamy ustnej. Zapalenie sromu i pochwy oraz zapalenie żołędzi wywołują miejscowe zaczerwienienie związane ze swędzeniem, pieczeniem i gęstym białawym wysiękiem.
Biały kamień i czarny kamień to grzybice specyficzne dla włosów wywoływane przez Trichosporum sp. i odpowiednio Piedraia hortae. Ta grzybica zwykle przebiega bezobjawowo.
W czarnym kamieniu guzki są czarne i mają zwartą konsystencję, podczas gdy białawe i miękkie guzki charakteryzują biały kamień. Grzybica rzadko współistnieje z grzybicą owłosionej skóry głowy.
Odpowiada grzybicy paznokci. Dermatofity mają enzymy keratolityczne zdolne do degradacji keratyny paznokcia i wywołania zmian, które są w nim obserwowane.
Atakuje głównie dystalną krawędź wyrostka, powodując zmiany koloru, tekstury i kształtu, aż do onycholizy lub zniszczenia paznokcia. Powoduje również jego oddzielenie od łożyska paznokcia.
Jest to czynnik ryzyka związany z pojawieniem się onychokryptozy. Przyczyną w większości przypadków jest kontakt z Trichophyton rubrum, ale także z Epidermophyton floccosum i T. mentagrophytes.
Candida powoduje zanokcica, infekcję atakującą tkanki miękkie wokół paznokcia. Kiedy obejmuje proksymalne łożysko paznokcia, powoduje deformację i oddzielenie korzenia paznokcia.
Te patologie występują, gdy narządy wewnętrzne są zagrożone przez infekcję grzybiczą. Do tej grupy należą grzybice podskórne..
Głębokie grzybice są wywoływane przez pierwotne i oportunistyczne grzyby chorobotwórcze. W pierwszym przypadku każdy zdrowy osobnik może zarazić się chorobą, podczas gdy immunosupresja umożliwia atak oportunistów.
Jest to pierwotna infekcja, która występuje w wyniku wdychania zarodników Hystoplasma capsulatum. Jego wejście do dróg oddechowych wywołuje łagodne objawy ze strony układu oddechowego - suchy kaszel lub odkrztuszanie - lub może przebiegać bezobjawowo. W większości przypadków leczy bez konsekwencji.
Skomplikowane przypadki histoplazmozy powodują zniszczenie i zwłóknienie płuc, powodując objawy przewlekłej infekcji dróg oddechowych. Rozprzestrzenianie się infekcji może powodować dużą liczbę objawów związanych z dotkniętym systemem:
- Niedokrwistość
- Weightloss.
- Wzdęcia i ból brzucha.
- Żółtaczka.
- Gorączka.
Spowodowane przez Blastomyces dermatitidis. Zarodniki tego grzyba znajdują się w glebach zanieczyszczonych odchodami lub rozłożoną materią organiczną. Wdychane dostają się do dróg oddechowych, powodując bezobjawowe zakażenie lub objawy zapalenia płuc..
Podobnie jak histoplazmoza, w skomplikowanych przypadkach może powodować uszkodzenie płuc ze zwłóknieniem i próchnicą. Kaszel z zielonkawą lub krwawą plwociną, duszność i gorączka to częste objawy. Może wystąpić wysięk opłucnowy i wysięk pęcherzykowy.
Kiedy się rozprzestrzenia, może przedostać się do błon śluzowych i skóry, powodując bardzo bolesne wrzody o twardych krawędziach..
Grzyb, który to powoduje - Cocidioides immitis - ma postać zakaźną, artroconidia, które są wdychane i przechodzą do układu oddechowego. Wywołuje od łagodnej infekcji dróg oddechowych do ostrego lub przewlekłego zapalenia płuc. Wykrztuszanie krwi jest powszechne. Postać przewlekła wiąże się z ciągłą gorączką i postępującą utratą masy ciała.
Rozprzestrzenianie się obejmuje zmiany skórne i tkanki podskórnej, kości, stawy i kości, powodując ciężkie zakażenie. W skórze powoduje owrzodzenia, natomiast w kościach ropny wysięk. W ciężkich przypadkach można znaleźć zapalenie opon mózgowych.
Infekcja oportunistyczna wywoływana przez grzyby z rodzaju Aspergillus, w szczególności A. fumigatus. Wyróżnia się różne postacie aspergilozy, w tym alergiczne zapalenie zatok i oskrzeli, aspergilloma i infekcja rozsiana.
Objawy zależą od postaci klinicznej i często występują wyciek z nosa, niedrożność nosa, ból głowy, kaszel, świszczący oddech i niewydolność oddechowa. Aspergilloma wywołuje kliniczne objawy przewlekłej infekcji płuc, takie jak odkrztuszanie krwi.
Główną przyczyną jest obecność Paracoccidioides brasiliensis. Początkowe objawy mogą być łagodne lub nieobecne. Kolonizuje drogi oddechowe i stamtąd się rozprzestrzenia. Infekcja dróg oddechowych wywołuje kaszel z odkrztuszaniem, dusznością i gorączką. Wytwarza twarde, zapalne wrzody błony śluzowej dróg oddechowych.
W obrazie klinicznym może również występować utrata masy ciała, owrzodzenia skóry, obrzęk i ropiejące węzły chłonne..
Oportunistyczne zapalenie płuc związane z zakażeniem HIV / AIDS i innymi stanami immunosupresyjnymi. Jego czynnikiem sprawczym jest Pneumocystis carinii, wcześniej nazywany P. jirovecii.
Początkowo powoduje objawy przeziębienia, a następnie częsty i silny kaszel, duszność z ciągnięciem i ból w klatce piersiowej. U pacjentów z obniżoną odpornością jest to stosunkowo poważna infekcja.
Zakażenie rozszerzyło się na błonę śluzową dróg oddechowych i przewodu pokarmowego z udziałem Candida sp. i Candida albicans. Grzyb ten jest normalnym mieszkańcem skóry i błony śluzowej jelit. Kiedy układ odpornościowy zawodzi, pojawia się infekcja oportunistyczna, która może rozprzestrzenić się na usta i przełyk, powodując białawe płytki i bolesne miejscowe zapalenie..
Rozprzestrzenianie się jest poważne, powodując objawy w zależności od zaatakowanych narządów.
Uważa się je za infekcje głębokie, ponieważ obejmują tkanki poniżej płaszczyzny skóry. Te infekcje obejmują:
Guzki podskórne, w których mogą rozwijać się zmiany polimorficzne, takie jak między innymi płytki, brodawki, łańcuchy guzkowe. Zwykle ma przebieg przewlekły. Czynnikami sprawczymi są Fonsecaea pedrosoi, F. compacta, Cladosporium carrionii lub Phialophora verrucosa.
Podskórne zmiany guzkowe, które mogą obejmować głębokie płaszczyzny aż do kości. Charakterystyczna jest obecność wypukłej płytki nazębnej lub guzka tworzącego przetokę i zawierającego granulki wewnątrz. Jest produkowany przez Madurella mycetomatis.
Choroba ogrodników lub rolników. Grzyb -Sporothrix schenckii jest zwykle znajdowany na łodydze, gałęziach lub cierniach rośliny, a jego zarażenie następuje przez przypadkowe nakłucie.
Nacieka naczynia limfatyczne, wytwarzając podskórne guzki, które dalej się przemieszczają. Powierzchowne owrzodzenie guzków jest powszechne.
Rozprzestrzenianie się drogą limfatyczną umożliwia jej atakowanie innych narządów - takich jak kości i stawy, płuca i opony mózgowe - lub rozprzestrzenianie się po całym ciele..
Edukacja ukierunkowana na profilaktykę i właściwą higienę jest jednym z głównych narzędzi leczenia niefarmakologicznego.
- Pielęgnacja skóry, paznokci i włosów, stosowanie odpowiedniej odzieży, higiena ciała i odzieży jest ważna, aby zapobiegać powierzchownym zakażeniom grzybiczym.
- Należy wziąć pod uwagę czynniki ryzyka związane z głębokimi zakażeniami grzybiczymi.
- Unikaj lub zachowaj ostrożność na obszarach endemicznych dla niektórych chorobotwórczych grzybów.
- Unikaj kontaktu ze zwierzętami lub ludźmi z podejrzanymi urazami, zwłaszcza jeśli są to infekcje zakaźne.
Biorąc pod uwagę różnorodność klinicznych objawów grzybic, leczenie może się różnić. Każdy schemat leczenia zostanie dostosowany z uwzględnieniem czynnika sprawczego i nasilenia objawów..
W przypadku grzybic powierzchownych najskuteczniejsze jest stosowanie miejscowych leków - kremów, emulsji, balsamów, szamponów, lakierów - w połączeniu z leczeniem ogólnoustrojowym..
Głębokie i rozsiane grzybice wymagają stosowania doustnych lub pozajelitowych leków przeciwgrzybiczych. Konieczne jest uwzględnienie leczenia objawów towarzyszących infekcjom grzybiczym:
- Uwodnienie.
- Schemat diety.
- Leki przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe.
- Steroidy.
- Antybiotyki.
- Ketokonazol, szampon, krem, balsam.
- Clotrimazol 1%, balsam lub krem.
- Lulikonazol 1%, krem.
- Ekonazol, śmietana.
- Mikonazol, roztwór lub krem.
- Siarczan selenu, szampon.
- Pirytonian cynku, szampon.
- Terbinafina, krem.
- Naftifine 1%, krem.
- Flukonazol, krem.
- Azotan sertakonazolu, krem.
- Ketokonazol, tabletki.
- Gryzeofulwina, tabletki
- Flukonazol w postaci kapsułek lub tabletek.
- Itrakonazol, kapsułki.
- Pramikonazol, tabletki.
- Worykonazol, tabletki.
- Flukonazol jako roztwór do wstrzykiwań.
- Amfoterycyna B, roztwór do wstrzykiwań.
Jeszcze bez komentarzy