Charakterystyka, patologia i leczenie Malassezia furfur

1913
David Holt

Malassezia furfur to gatunek drożdżaków, wywołujący grzybicę powierzchowną łupież pstry, zwany także grzybicą grzybica versicolor. Występuje na całym świecie, ale częściej występuje w klimacie tropikalnym i umiarkowanym.

Stanowi ogólnie 5% grzybic i 20% grzybic powierzchownych. Latem, kiedy jest cieplej, endemity wzrastają z 4% do 50%. Zaobserwowano, że wpływa na obie płcie z lekkim upodobaniem u kobiet w wieku od 2 do 90 lat, średnio od 20 do 30 lat.

Malassezia furfur w rozmazie bezpośrednim / zmianach Pityriasis versicolor

Dzieci są dotknięte przez około 5 do 12% w wieku od 8 do 11 lat. Wzrost tego grzyba w okresie dojrzewania może być związany z czynnikami hormonalnymi, w których występuje zwiększona produkcja łoju w skórze..

Jednak inne odkrycia, które obejmują obecność grzyba u niemowląt w krajach takich jak Tajlandia, sugerują możliwe czynniki klimatyczne i być może genetyczne w kolonizacji skóry..

Zakażenie tym grzybem nie ma predyspozycji do ras ani warstw społecznych i nie jest bardzo ważne u pacjentów z HIV, chociaż jest częste u pacjentów z innymi niedoborami odporności.

Indeks artykułów

  • 1 Funkcje
  • 2 Taksonomia
  • 3 Patologia
    • 3.1 Zmiany koloru
  • 4 Diagnoza
    • 4.1 Światło ultrafioletowe (lampa Wooda)
    • 4.2 Próbki skrawków skóry
    • 4.3 Taśma klejąca
    • 4.4 Diagnostyka różnicowa
  • 5 Uprawa
  • 6 Leczenie
  • 7 Referencje

Charakterystyka

Malassezia furfur występuje jako komensal w mikrobiocie skóry. Występuje głównie w obszarach z dużą liczbą gruczołów łojowych, takich jak skóra głowy, twarz, ucho zewnętrzne, klatka piersiowa i plecy; jej obecność zwiększa się wraz z wiekiem, zwykle w okresie dojrzewania.

Jeśli grzyb rozmnaża się bardziej niż normalnie, zmienia się z saprofitycznego w patogen. Z drugiej strony wśród cech Malassezia furfur jest to grzyb niedoskonały, to znaczy ma tylko rozmnażanie bezpłciowe, dlatego rozmnaża się przez blastokonidia.

Podobnie jest z grzybem lipofilnym, to znaczy ma predylekcję do lipidów, których wykorzystuje jako źródło węgla. U pacjentów otrzymujących leczenie pozajelitowe zgłaszano przypadki zakażeń ogólnoustrojowych i posocznicy spowodowanych zanieczyszczeniem cewników naczyniowych głębokiego prowadzenia..

Wiele emulsji stosowanych w leczeniu pozajelitowym jest bogatych w długołańcuchowe kwasy tłuszczowe. Stwarza to idealne środowisko do namnażania się grzyba i przedostania się do krwiobiegu..

Z drugiej strony gatunek Malassezia zostały uznane za kolonizatory skóry u różnych zwierząt, w tym niedźwiedzi, małp, świń, słoni, nosorożców i ptaków.

Taksonomia

Królestwo: Grzyby

Gromada: Basidiomycota

Klasa: Exobasidiomycetes

Zamówienie: Malasseziales

Rodzina: Malasseziaceae

Płeć: Malassezia

Gatunki: furfur

Patologia

Charakteryzuje się działaniem na powierzchowne warstwy skóry, a konkretnie na warstwę rogową naskórka.

Inwazja zewnętrznych warstw warstwy rogowej naskórka następuje po przekształceniu się drożdżaków komensalnych we nitkowatego pasożyta w wyniku miejscowych zmian immunologicznych..

Uważa się, że stan zapalny i łuszczenie się są przyczyną lub konsekwencją przeludnienia grzybów. Grzyb powoduje pojawienie się rumieniowych plamek, zlewających się z obszarami z hipopigmentacją i przebarwieniami, związanych ze stwardnieniem i złuszczaniem.

Zmiany dotyczą głównie tułowia i ramion, ale mogą również obejmować pachy, pachwiny, ramiona, uda, pośladki, barki, plecy, szyję i twarz.

Mają zmienne kolory, od różowego do żółtobrązowego, czasem achromatyczne. Stąd nazwa versicolor.

Zmiany koloru

Zmiany koloru skóry zachodzą na różne sposoby.

Z jednej strony grzyb wytwarza kwas dikarboksylowy, zwłaszcza kwas azelainowy i inne metabolity lipidów zależne od tyrozynazy, takie jak pityriazytryna i pityrialakton, które działają na melanocyty i hamują dopa-tyrozynazę. Ten mechanizm objawia się hipochromią.

Natomiast zmiany hiperchromiczne wynikają ze wzrostu wielkości melanosomów, dla których istnieją dwie hipotezy:

  • Pierwsza zaproponowana teoria dotyczy wzrostu grubości warstwy rogowej u osób o ciemnej karnacji..
  • Drugi podnosi istnienie intensywnego nacieku zapalnego, który stymulowałby melanocyty, zwiększając produkcję melaniny..

Infekcja zwykle przebiega bezobjawowo, ale czasami może wystąpić lekkie swędzenie i zaczerwienienie skóry..

Diagnoza

Światło ultrafioletowe (lampa Wooda)

Jeśli zmiany zostaną poddane działaniu światła ultrafioletowego, zostaną zaobserwowane z zielonkawożółtym zabarwieniem fluorescencyjnym.

Próbki skrawków skóry

Próbkę pobiera się skalpelem, zeskrobuje, a następnie mocuje bezpośrednio na arkuszu z kroplą 20% KOH, plus tusz Parker lub błękit metylenowy, aby podkreślić struktury.

Oglądany pod mikroskopem świetlnym grzyb jest zwykle obserwowany jako grupa pączkujących komórek drożdży (w skupiskach) zmieszanych z krótkimi zakrzywionymi strzępkami, nadającymi wygląd spaghetti z klopsikami..

Drożdże są owalne lub w kształcie butelki, o średnicy od 3 do 8 µm. Występują z monopolarnym pączkiem z przegrodą w ścianie komórkowej, w której pączek pozostawia bliznę.

taśma klejąca

Taśma klejąca to bardzo skuteczna metoda pobierania próbek zmian do bezpośredniego badania. Polega na naklejeniu na ranę kawałka przezroczystej taśmy klejącej, dociśnięciu jej, a następnie usunięciu w kierunku przeciwnym do urazu..

Taśma jest umieszczana na szkiełku i oglądana pod mikroskopem z obiektywem 10x do 40x. Z łusek skóry można również wykonać preparaty utrwalone.

W przypadku pobierania próbek dowolną z metod konieczne jest, aby pacjent nie był leczony fungicydami lub maściami. W miejscach narażonych na częste mycie, takich jak twarz, bezpośrednie badanie nie jest zbyt skuteczne.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa powinna być przeprowadzona z łojotokowym zapaleniem skóry, pintą, bielactwem, łupieżem różowatym, kiłą wtórną, akromią pasożytniczą i grzybicą wątrobowatą.

Kultura

Kultura grzyba jest trudna, dlatego zwykle nie jest przeprowadzana, ponieważ za pomocą wcześniej wyjaśnionych metod można postawić diagnozę. 

Grzyb może jednak rosnąć na agarze Sabouraud z dekstrozą lub 5% agarem z krwią owczą, uzupełnionym na ich powierzchni długołańcuchowymi kwasami tłuszczowymi. Do tego możesz użyć oliwy z oliwek.

Malassezia furfur tworzy gładkie, wypukłe kremowe kolonie z szorstkimi odmianami. Na Grama obserwuje się wydłużone, kuliste lub owalne komórki i można uwidocznić niektóre włókna.

Pod mikroskopem elektronowym można zobaczyć ścianę wielowarstwową, pogrubioną i z ukośnymi prążkami. Kolonie rozwijają się powoli po 2–4 dniach inkubacji w temperaturze 35 ° C.

Leczenie

Zabieg polega na nałożeniu 1% siarczku selenu na zmiany chorobowe co 3 dni przez 15 minut, a następnie umyciu okolicy.

Bibliografia

  1. Ryan KJ, Ray C.. SherrisMikrobiologia Medical, 6. wydanie McGraw-Hill, Nowy Jork, USA; 2010.
  2. Koneman E, Allen S, Janda W, Schreckenberger P, Winn W. (2004). Diagnoza mikrobiologiczna. (Wyd. 5). Argentyna, od redakcji Panamericana S.A.
  3. Forbes B, Sahm D, Weissfeld A. Bailey & Scott Microbiological Diagnosis. 12 ed. Argentyna. Od redakcji Panamericana S.A; 2009.
  4. Casas-Rincón G. General Mycology. 1994. Wydanie drugie, Central University of Venezuela, Library Editions. Wenezuela Caracas.
  5. Arenas R. Illustrated Medical Mycology. 2014. Wydanie 5 Mc Graw Hill, 5 miejsce Meksyk.
  6. González M, González N. Podręcznik mikrobiologii medycznej. 2. edycja, Wenezuela: Dyrekcja ds. Mediów i publikacji Uniwersytetu w Carabobo; 2011.
  7. Współtwórcy Wikipedii. Malassezia. Wikipedia, wolna encyklopedia. 6 listopada 2018, 17:32 UTC. Dostępne na.wikipedia.org
  8. Thayikkannu AB, Kindo AJ, Veeraraghavan M. Malassezia - Can it be Ignored? Indian J Dermatol. 2015; 60 (4): 332–9.

Jeszcze bez komentarzy