Użycie terminu przemoc ze względu na płeć jest tak nowe, jak uznanie rzeczywistości złego traktowania kobiet. Przemoc ze względu na płeć to przemoc, jakiej mężczyźni wywierają na kobiety ze względu na ich szczególną rolę płciową.
Kiedy dochodzi do przemocy ze względu na płeć u partnera, uwaga, ocena i interwencja kobiety będącej ofiarą wykorzystywania są niezbędne i priorytetowe.
Konieczna jest jednak również psychologiczna interwencja sprawców. Traktowanie sprawcy wobec partnera nie oznacza, że nie są odpowiedzialni za swoje czyny.
Mężczyźni, którzy dopuszczają się tej przemocy, są odpowiedzialni za swoje zachowanie. Mają znaczące psychologiczne ograniczenia w swoim systemie przekonań, kontroli impulsów, kontroli zazdrości, umiejętnościach komunikacyjnych i rozwiązywaniu problemów, którymi należy się zająć.
Programy interwencyjne wobec sprawców przemocy w Hiszpanii są prowadzone od niedawna od ostatniej dekady. Można je podzielić na programy opracowane w więzieniu i programy opracowane poza więzieniem.
W latach 2001-2002 pierwsza interwencja została przeprowadzona w 8 więzień z mężczyznami skazanymi za przestępstwa związane z przemocą na tle płciowym.
Interwencja była prowadzona w grupach, z cotygodniową sesją i trwała około 6 miesięcy..
W wyniku uzyskanych wyników i doświadczeń Psychologowie zakładów karnych W 2004 r. Pojawił się nowy projekt interwencji ze sprawcami przemocy, „Program leczenia w więzieniu dla agresorów w środowisku rodzinnym”.
Ten program został opracowany w pierwszej fazie 18 ośrodków penitencjarnych z 162 osadzonymi skazany za przestępstwa przemocy ze strony partnera.
Podobnie jak poprzednia, odbywała się w grupie, ale podwajała czas trwania. Charakteryzuje się posiadaniem podejście poznawczo-behawioralne który wzmacnia emocjonalne aspekty interwencji i dostosowuje treści do sytuacji pozbawienia wolności, takie jak:
Jednym z programów interwencyjnych w kontekście społeczności jest ten opracowany przez Echeburúę i jego zespół (Redondo, 2008).
Ten program koncentruje się na przemocy w rodzinie Zaczęło być stosowane w 1997 r., Ponieważ autorzy odkryli potrzebę leczenia mężczyzn, którzy stosują przemoc w rodzinie, jako uzupełnienie niezbędnej interwencji u ofiar..
W Hiszpanii, w ramach środków alternatywnych wobec kary pozbawienia wolności, opracowano różne programy interwencyjne w ramach społeczności, niektóre z najbardziej odpowiednich to:
Program odbywa się w Zakład Psychologii Sądowej Uniwersytetu w Santiago de Compostela i poszukuje psychospołecznej reedukacji osób wykorzystujących płeć oraz wykorzenienia nieprawidłowych wzorców zachowań poprzez uczenie się i uogólnianie umiejętności.
Koncentruje się na takich aspektach, jak przyjmowanie odpowiedzialności za zachowania agresywne, modyfikowanie irracjonalnych przekonań na temat płci i stosowania przemocy, promowanie szacunku dla kobiet, internalizacja zachowań adaptacyjnych oraz utrzymywanie i uogólnianie takich umiejętności..
We współpracy z Navarro Institute of Legal Psychology, Ma dwa aspekty, jeden dla mężczyzn na wolności, a drugi dla tych, którzy są w więzieniu.
Jego ogólnym celem jest zmiana przekonań i postaw, które sprzyjają stosowaniu przemocy, poprzez techniki samoobserwacji, wzmacnianie reakcji pokojowych, rejestrowanie emocji, szkolenie w zakresie rozwiązywania problemów, umiejętności społecznych, przewidywanie sytuacji ryzyka i restrukturyzację poznawczą. zmodyfikować seksistowskie myślenie i uzasadnienie przemocy.
W zależności od stopnia ciężkości, format programu można dostosować (pełny w przypadku poważniejszych przypadków, średni dla mężczyzn bardziej zmotywowanych do zmiany i krótki program dla mniej poważnych przypadków).
Odbywa się we współpracy z Uniwersytet w Walencji z perspektywy ekologiczny model Bronfenbrenner (1979).
Koncentruje interwencję ze sprawcami na poziomie analizy intrapersonalnej, interpersonalnej, sytuacyjnej i makrospołecznej.
Treść programu koncentruje się po kontakcie, na podstawowych zasadach przeciwdziałania przemocy między partnerami, na strategiach zmian na każdym z poziomów (osobisty, rodzinny, sytuacyjny, społeczno-kulturowy) oraz na zapobieganiu nawrotom.
Dzięki Uniwersytet w Granadzie a od orientacji płciowej ma na celu skupienie interwencji na określonych zachowaniach stosowanych przez agresywnych mężczyzn w celu utrzymania władzy i kontroli w związku.
Jego treść koncentruje się na takich aspektach, jak minimalizacja, zaprzeczanie i obwinianie, przywileje dla mężczyzn, groźby i przymus, zastraszanie, wykorzystywanie emocjonalne, seksualne i ekonomiczne, izolacja społeczna i manipulowanie dziećmi..
Zrobione przez Grupa 5 Działania społeczne i zarządzanie (Madryt) z perspektywy transteoretycznego modelu zmiany (Prochaska i DiClemente, 1982 i 1986). Program dostosowuje interwencje do różnych etapów procesu zmiany: kontemplacji, działania i utrzymania.
Koncentruje się na scenie kontemplacyjny w takich aspektach, jak tworzenie dynamiki grupy, przejmowanie odpowiedzialności, motywacja do leczenia i rozwój narzędzi do zaprzestania przemocy.
Na etapie akcja Zajmuje się zaprzestaniem wszelkich rodzajów przemocy, promowaniem myśli dążących do równości w związkach, poprawą umiejętności społecznych oraz radzeniem sobie z emocjami i stresem.
Wreszcie etap konserwacja koncentruje się na przeróbce i utrwalaniu zmian oraz zapobieganiu ewentualnym nawrotom.
Jej celem jest zastąpienie zachowań związanych z przemocą zachowaniami zaadaptowanymi w związkach pary od a perspektywa poznawczo-behawioralna.
W którym omawiana jest koncepcja przemocy ze względu na płeć, związane z nią emocje, przekonania, które podtrzymują przemoc, umiejętności w relacjach międzyludzkich, spożywanie alkoholu i konstruowanie alternatywnego życia.
To jest program perspektywa poznawczo-behawioralna który wprowadza aspekty związane z perspektywą płci.
Różni się od poprzednich programów w trzech aspektach: analiza różnych zachowań, które składają się na przemoc na tle płciowym, zwłaszcza przemoc na tle płciowym przemoc psychiczna i instrumentalizacja dzieci, Podkreśla potrzebę pracy nad początkową motywacją agresorów i integruje aspekty kliniczne z perspektywą płci.
Rozpoczyna się indywidualną oceną, która pozwoli terapeucie zdecydować, czy bardziej odpowiednie jest zastosowanie programu indywidualnie, czy w grupie..
Po wstępnej ocenie program składa się z trzech etapów: motywacja i ocena, interwencja i monitorowanie.
Plik pierwsza faza koncentruje się na pracy indywidualnej, aby zwiększyć motywację do zmiany i wyeliminować opór.
w druga Uwzględniono takie aspekty, jak inteligencja emocjonalna, samokontrola i umiejętność radzenia sobie z gniewem, empatia, seksistowskie przekonania, które wspierają przemoc, zazdrość, budowanie zdrowych relacji, konsekwencje przemocy u nieletnich itp..
W swoim ostatnia faza, dokonane zmiany są oceniane, a interwencja jest zamykana, podkreślając w każdym przypadku najważniejsze cele prospołeczne.
Wszystkie te programy zewnętrzne charakteryzują się służeniem ludziom, którzy w większości przeszły przez postępowanie karne oraz że akceptują zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności pod warunkiem udziału w określonych programach szkoleniowych na temat przemocy ze względu na płeć.
Ogólnie rzecz biorąc, programy te napotykają liczne trudności podczas ich prawidłowego wykonywania ze względu na brak dobrowolności integrujących się użytkowników.
jednak, konieczna jest interwencja psychologiczna w przypadku sprawców ponieważ daje im możliwość zmiany zachowania w obliczu ich obowiązków, pomaga w ochronie ofiar, ponieważ niestety wiele ofiar nadal żyje z agresorem i przerywa łańcuch transmisja międzypokoleniowa i uczenie się przez obserwację przez dzieci.
Chodzi również o zapobieganie przemocy wobec przyszłych ofiar, ponieważ sprawca nie jest leczony powtórz te same brutalne zachowania z przyszłymi partnerami.
Plik interwencja kliniczna Jest tym bardziej konieczne, im większe jest ryzyko poważnej przemocy wobec partnera, dlatego w pierwszym kontakcie z agresorem zawsze należy ocenić jego poziom motywacja do zmiany i jej obecny stopień zagrożenia ponieważ ochrona ofiary jest priorytetem.
Jeszcze bez komentarzy