Biografia, rząd i prace Manuela Pardo y Lavalle'a

3551
Anthony Golden

Manuel Pardo i Lavalle jest jednym z najbardziej wpływowych polityków w Peru. Był pierwszym cywilnym prezydentem Peru i założycielem Banku Peru. Historia tej amerykańskiej republiki ukazała, jak ten cywil stworzył pierwszą partię polityczną w historii Peru: Partię Cywilną..

Ta partia powstała, aby przeciwdziałać permanentnej sile warstw wojskowych. Podobnie starał się zakończyć caudillismo, jedno ze zła, które pozostawiło tyle lat walki o niepodległość od hiszpańskiego jarzma. Jego propozycje - niektóre zaakceptowane, inne odrzucone - świadczyły o jego nacjonalistycznym pragnieniu transformacji Peru..

Kraj, którego pragnął Manuel Pardo y Lavalle, był tym, który rozwijał się w tym samym tempie, w jakim maszerowała społeczność międzynarodowa.

Indeks artykułów

  • 1 Biografia
  • 2 Charakterystyka rządu
  • 3 działa
    • 3.1 W sprawach handlowych
    • 3.2 W sprawach wojskowych
    • 3.3 W sprawach edukacyjnych
    • 3.4 Odnośnie komunikacji
  • 4 morderstwa
  • 5 Referencje

Biografia

Manuel Pardo y Lavalle urodził się 9 sierpnia 1834 roku w Limie w Peru. Jego ojcem był Felipe Pardo y Aliaga, wybitny pisarz i polityk. Jego matką była Petronila de Lavalle y Cavero, urodzona w domu na rogu ulic San José i Santa Apolonia w Limie..

Był wnukiem ze strony ojca byłego regenta dworu Cuzco, Manuela Pardo Ribadaneiry i Mariany de Aliaga. Był to potomek Jerónimo de Aliaga, jednego z hiszpańskich zdobywców z przeszłości.

Jego dziadek ze strony matki był drugim hrabią Premio Real, Simón de Lavalle y Zugasti. Ojcem tego był pułkownik José Antonio de Lavalle y Cortés, który posiadał szlachetny tytuł 1.hrabiego nagrody królewskiej, wicehrabia Lavalle, burmistrz Piura i prawnik królewskiego dworu Limy.

Poślubił Marię Ignacię Josefę de Barreda y Osma 17 lipca 1859 roku. Była córką Felipe Barreda Aguilar, zamożnej arystokratki, która prowadziła bardzo lukratywne interesy. Z małżeństwa urodziło się dziesięcioro dzieci.

Cechy rządu

Manuel Pardo y Lavalle był prezydentem Peru w latach 1872-1876. Był pierwszym prezydentem wybranym w powszechnych wyborach. Ponadto był pierwszym cywilem wybranym na Prezydenta Republiki.

Aby wspierać rozwój społeczny i gospodarczy, rząd Pardo nadał priorytet pracy i edukacji, narzędziom, które jednocześnie minimalizował siłę militarną w życiu republiki, opracowując plany profesjonalizacji sił zbrojnych..

Coś, co charakteryzowało rząd Pardo, to jego popularny duch. Nie mieszkał w Pałacu Rządowym, ale mieszkał w swoim domu, skąd przychodził do wszystkich, którzy przychodzili się z nim konsultować.

Rząd Pardo i Lavalle'a cieszył się ogromnym poparciem społecznym, które traciło wraz z narastaniem niepowodzeń w gospodarce narodowej, prowadząc do wzrostu bezrobocia..

Odtwarza

Pardo y Lavalle zaproponował pobieranie podatków w departamentach w sposób zdecentralizowany, aby uzyskać bardziej optymalną płynność.

Ponieważ mu się nie udało, stworzył rady departamentów. Był to środek decentralizacji pracy administracyjnej; to znaczy, każdy dział zaczął zarządzać swoimi dochodami.

W sprawach handlowych

Oceniła eksport azotanu, produktu konkurującego z opłacalnością guana, poprzez podatek od ruchomej skali. W 1876 r. Zawarł nowy kontrakt na wynegocjowanie około dwóch milionów ton guana.

Zrewidował system taryfowy i zmodernizował strukturę celną. Następnie zreorganizował również przepływ towarów i obsługę graniczną.

Zastosowała skuteczną redukcję wydatków publicznych w celu dostosowania środków krajowych do realnych potrzeb kraju.

W sprawach wojskowych

Najwyższym dekretem utworzył komisje doradcze ds. Wojny i marynarki wojennej. Komisja marynarki wojennej składała się z wyższych dowódców marynarki wojennej. Stworzył także Szkołę Cabosów i Sierżantów oraz Specjalną Szkołę Artylerii i Sztabu Generalnego..

Wszystko to, wraz z reformą Szkoły Wojskowej oraz przebudową i oddaniem do użytku Szkoły Marynarki Wojennej, oznaczało ważną technizację armii peruwiańskiej..

Aby zagwarantować porządek publiczny, przywrócono Gwardię Narodową, składającą się z mieszczan. Obywatele w wieku od dwudziestu jeden do dwudziestu pięciu lat, którzy nie byli w wojsku, przechodzili do Gwardii Narodowej.

W sprawach edukacyjnych

Edukacja i kultura miały ogromne znaczenie w rządzie Pardo. 18 marca 1876 roku ogłosił Regulamin Ogólny dla instrukcji publicznych. Dzięki temu edukacja podstawowa na pierwszym poziomie była bezpłatna, a także obowiązkowa.

Podczas gdy edukacja ta była w rękach gminy, szkolnictwo średnie było odpowiedzialne za rady departamentów i nie było obowiązkowe..

Rząd Pardo stworzył jeden semestr słońca w regionie Sierra i dwie podeszwy w regionie przybrzeżnym, dla osób w wieku od dwudziestu jeden do sześćdziesięciu lat..

Ustanowiono autonomię uczelni i utworzono Szkołę Inżynierów Budownictwa i Górnictwa; Wyższa Szkoła Rolnicza; Normalna Szkoła San Pedro i Szkoła Sztuk Pięknych.

Zachęcano do imigracji z Europy i Azji. Jeden do kolonizacji regionu Chanchamayo, a drugi do promocji rolnictwa na wybrzeżu..

Po raz pierwszy w roku 1876 przeprowadzono technicznie spis powszechny Rzeczypospolitej i utworzono Departament Statystyki..

Udało mu się skłonić gminy do posiadania urzędów stanu cywilnego do przetwarzania aktów urodzenia, zgonów i aktów małżeństwa; dzięki tej nowości nie trzeba było już chodzić do parafii.

Odnośnie komunikacji

Zbudował budynek dla poczty i zreorganizował system, tworząc Ogólne rozporządzenie pocztowe.

Doniosłą pracą rządu Pardo była instalacja podmorskiego kabla łączącego Peru i Chile. Kabel ten został później przedłużony do Panamy, która włączyła Peru do globalnej sieci telekomunikacyjnej. Ponadto poczyniono postępy w otwarciu odcinków kolejowych, które łączyły kraj

Morderstwo

W sobotę 16 listopada 1878 roku, około trzeciej po południu, Manuel Pardo y Lavalle był przy wejściu na Kongres Republiki. Tam został przyjęty przez strażnika batalionu Pichincha, który przedstawił broń.

Pod koniec prezentacji sierżant Melchor Montoya - wciąż z podniesioną bronią - zastrzelił go, krzycząc „Niech żyje ludzie”.

Kula przeszła przez lewe płuco prezydenta, wychodząc przez obojczyk. Leczyło go kilkunastu lekarzy, ale śmierć była nieuchronna. Manuel Pardo y Lavalle zginął na kafelkach Senatu.

Bibliografia

  1. Chirinos Soto, E. (1985). Historia Republiki (1821-1930). Tom I. Lima, AFA Editores Importadores S.A.,
  2. Orrego, J. (2000). Republika Oligarchiczna (1850-1950). Zawarte w historii Peru. Lima, Lexus Editores.
  3. Vargas Ugarte, R. (1971). Ogólna historia Peru. Tom IX. Pierwsza edycja. Redaktor Carlos Milla Batres. Lima Peru.
  4. Mc Evoy, C. (2011). Civilizing Warriors. Ed. Diego Portales University, Santiago. 431 stron
  5. EcuRed Knowledge dla każdego i dla każdego. Manuel Pardo i Lavalle. Odzyskany w: ecured.cu

Jeszcze bez komentarzy