Mao Zedong (1893 - 1976) był XX-wiecznym chińskim wojskowym i politykiem. Uznawany jest za jednego z największych przedstawicieli marksizmu na świecie. Był liderem Komunistycznej Partii Chin i twórcą Republiki Ludowej w tym samym kraju. Był synem zamożnej rodziny; Jednak jego ideały były silnie związane z nacjonalizmem i nie podzielał koncepcji imperializmu jako formy rządu..
Chociaż początkowo był bezpośrednio związany z marksizmem-leninizmem, wkrótce dostosował te teorie do specyfiki swojego społeczeństwa, nadając większe znaczenie chłopowi niż robotnikowi, jak w przypadku europejskim..
Mao był jednym z pierwszych członków Komunistycznej Partii Chin, założonej 1 lipca 1921 r. Później przewodził Jesiennym Żniwom w 1927 r. Wydarzenia te były jedną z przyczyn, które później wywołały wojnę domową w Chinach..
Głównym rywalem komunistów była Chińska Partia Nacjonalistyczna, znana jako Kuomintang, choć musieli oni nawiązywać rozejm przy specjalnych okazjach, takich jak konflikt z Japonią zwany drugą wojną chińsko-japońską, który miał miejsce w latach 1937-1945. ..
Chińska Republika Ludowa została założona w 1949 roku przez Mao Zedonga, nacjonaliści wycofali się na Tajwan, a reżim komunistyczny stał się jedyną partią, która mogła legalnie prowadzić działalność w tym kraju..
Nacjonalistyczna propaganda i indoktrynacja odegrały fundamentalną rolę w polityce reżimu Mao Zedonga. Ziemie prywatne zostały skonfiskowane, a każdy, kto stanowił zagrożenie dla rewolucji chińskiej, był nieustannie prześladowany..
Pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku nastąpił tzw. Wielki Skok, w ramach którego dokonano transformacji w chińskiej gospodarce, która powinna przestać być agrarna i przekształcić się w przemysł..
Gdy ludność przestała pracować na polach, zaczęło brakować żywności, a następnie nastąpiła jedna z największych klęsk głodu w historii, w wyniku której zginęło od 20 do 40 milionów ludzi..
Później, w 1966 roku, Mao Zedong rozpoczął rewolucję kulturalną, w której zniszczono wszystko, co było przeciwko komunizmowi w Chinach, a ludność poddano indoktrynacji. Postać przywódcy partii stała się najważniejsza w kraju.
Szacuje się, że liczba ofiar komunistycznego reżimu Mao Zedonga wynosi od 30 do 70 milionów ludzi, którzy zginęli w wyniku egzekucji zarządzonych przez rząd, przebywania w obozach pracy lub po prostu z głodu.
Indeks artykułów
Mao Zedong urodził się 26 grudnia 1893 roku w Shaoshan, Hunan w Chinach. Zgodnie z chińskimi zwyczajami nazwisko poprzedza imię własne, więc jego nazwisko było Mao. Był synem bogatego rolnika imieniem Mao Yichang wraz z Wen Qimei.
Miał dwóch braci Zemin i Zetan oraz przybraną siostrę Zejian. Mao skomentował, że jego ojciec był bardzo surowy w dyscyplinie wszystkich swoich dzieci, czasami nawet je bił.
W wieku 8 lat Mao rozpoczął naukę w miejscowej szkole. Tam poznał klasykę Konfucjusza. Jednak później skomentował, że te studia nie były dla niego atrakcyjne. W wieku 13 lat Mao Zedong ukończył podstawową edukację.
Musiał więc poślubić 17-letnią dziewczynę o imieniu Luo Yixiu w małżeństwie zaaranżowanym przez obie rodziny. Dzięki temu związkowi nastąpiło również zjednoczenie dziedzictwa każdej ze stron..
Młody Mao był niezadowolony z połączenia i postanowił opuścić swój dom, co zdyskredytowało młodą kobietę i ostatecznie doprowadziło do przedwczesnej śmierci w wieku 21 lat..
W tym czasie Mao zapisał się do bardziej zaawansowanej szkoły podstawowej w Dongshan. Tam naśmiewali się ze swoich chłopskich korzeni.
Kiedy Mao miał 17 lat, zapisał się do liceum w Changshá. Do tego czasu jego zainteresowanie nacjonalizmem ujawniło się już w lekturach postaci takich jak George Washington czy Napoleon Bonaparte..
W tamtym czasie Mao Zedong nie był osamotniony w sympatyzowaniu z możliwą rewolucją. Znaczna część miasta była przeciwna reżimowi cesarza Puyi i była skłonna do wyboru rządu republikańskiego.
Najbardziej prominentną postacią polityczną opozycji był Sun Yat-sen, który opowiadał się za utworzeniem republiki. Ostatecznie rewolucja Xinhai miała miejsce w 1911 r. I wtedy wyłonił się RKP ze Słońcem jako prezydentem..
Mao Zedong był w szeregach armii przez około sześć miesięcy działalności, po czym zdecydował się zawiesić mundur. Generał Yuan Shikai zastąpił Sun Yat-sena na stanowisku prezydenta.
W tym okresie Mao zaczął identyfikować się z socjalizmem poprzez publikacje ówczesnych gazet. Następnie poznał teksty Jian Kanghu, który był jednym z założycieli Chińskiej Partii Socjalistycznej. Nie był jednak w pełni przekonany do idei socjalistycznych.
Mao przez chwilę próbował znaleźć swoje miejsce. Eksperymentował z różnymi karierami, takimi jak policja, prawnik, ekonomista i producent mydła. W tych latach samodzielnie kontynuował naukę, wybierając preferowane przez siebie teksty..
Niektóre tytuły, które trafiły do jego rąk, to Bogactwo narodów Adama Smitha lub teksty Rousseau, Montesquieu, Darwina, Milla i Spencera. Więc jego prawdziwym zainteresowaniem była intelektualna kultywacja.
Jego ojciec, który był człowiekiem przyzwyczajonym do pracy w polu, nie rozumiał poszukiwań syna, więc zdecydował, że od tej pory powinien się utrzymywać i przestał przesyłać mu pieniądze..
To wtedy Mao Zedong zapisał się do Szkoły Normalnej Changsha. Tam spotkał nauczyciela o imieniu Yang Changji, który był odpowiedzialny za wprowadzenie go do gazety. Nowa młodzież, który został zredagowany przez jego przyjaciela z Uniwersytetu w Pekinie.
Od tego czasu Mao zaczął interesować się działalnością polityczną i był członkiem różnych organizacji, takich jak Towarzystwo Studenckie, w którym objął stanowisko sekretarza i prowadził protesty przeciwko szkołom..
Ostatecznie Mao Zedong ukończył szkołę jako nauczyciel w czerwcu 1919 roku i był trzecim najwybitniejszym uczniem w swojej klasie..
Mao Zedong przeniósł się do Pekinu. Tam rozpoczął pracę jako asystent biblioteczny na Uniwersytecie w Pekinie dzięki wpływowi swojego byłego profesora Yang Changji, który objął katedrę wykładowcy w tej samej instytucji..
Szefem Mao był Li Dazhao, komunistyczny wielbiciel rewolucji rosyjskiej i Władimir Lenin. Li pisał również dla magazynu Nowa młodzież; Tam wyjaśnił chińskim czytelnikom, jak miały miejsce wydarzenia rewolucji bolszewickiej.
Ponadto w tym czasie miały miejsce wydarzenia 4 maja, podczas których studenci protestowali w Pekinie w związku z klęskami dyplomatycznymi, które ciągnęły się po I wojnie światowej..
Niektóre z rzeczy, które były krytykowane, to przywileje oferowane Japonii, mimo że Chiny były po zwycięskiej stronie konkursu..
Mao nie zarabiał dobrej pensji, ale pobyt w Pekinie wykorzystał, by nadal karmić się ideami politycznymi. Zapisał się na niektóre zajęcia z dziennikarstwa i filozofii. W 1919 roku Mao Zedong przeprowadził się do Szanghaju i wtedy zmarła jego matka..
Mao Zedong dostał posadę nauczyciela historii w szkole podstawowej w Xiuye. Stamtąd kontynuował organizowanie protestów przeciwko gubernatorowi prowincji Hunan, Zhangowi Jingyao, jednemu z najbardziej okrutnych przywódców w okolicy..
Był także jednym z założycieli Huanese Students Association, który w czerwcu ogłosił strajk studencki, aw następnym miesiącu zaczął redagować publikację znaną jako Recenzja Xian River.
W tekstach pisma, które ukazywały się co tydzień, używano języka dostępnego dla większości ludności i nawoływano do komunistycznych ideałów, głoszących potrzebę zjednoczenia mas..
Stowarzyszenie studenckie zostało zakazane przez gubernatora Zhanga. Ale Mao znalazł inny sposób zwracania się do ludzi, kiedy zaczął publikować w czasopiśmie. New Hunan, oraz w innych gazetach z obszaru, w którym wyrażano idee feministyczne.
Po tym, jak przez pewien czas parał się promowaniem strajków w Hunan, Mao zdecydował się wrócić do Pekinu, gdzie Yang Changji był bardzo chory. Następnie uzyskał dostęp do nowej bibliografii komunistycznej, wśród których był m.in. manifest Komunistyczny Marksa i Engelsa.
Brał udział wraz z Tan Yankai z Kuomingtang w obaleniu Zhang i został mianowany dyrektorem sekcji Szkoły Normalnej. Dzięki lepszemu statusowi ekonomicznemu Mao mógł poślubić Yang Kaihui, córkę swojego byłego nauczyciela, w 1920 roku..
W 1921 roku Li Dazhao i Chen Duxiu założyli Komunistyczną Partię Chin. Szybko Mao Zedong stworzył kwaterę główną w Changsha, jednocześnie realizując rozdział Korpusu Młodzieży Socjalistycznej..
Dzięki księgarni związanej z tym społeczeństwem Mao mógł rozpowszechniać literaturę o komunizmie w regionie Hunan..
Również w tamtym czasie ci młodzi ludzie opowiadali się za niezależnością Hunana jako sposobem na osiągnięcie wolności, która umożliwiłaby im wygodniejsze działanie..
Członkowie Komunistycznej Partii Chin szybko rozprzestrzenili się na różne regiony i 23 lipca 1921 r. Zwołali swój pierwszy kongres narodowy. Zaproszono 13 delegatów z Szanghaju, Pekinu, Changsha, Kantonu, Jinan i Wuhan..
Mao Zedong brał udział w tym spotkaniu i od tego czasu został sekretarzem partii w Changsha iz tego stanowiska nadal próbował edukować ludność w zakresie wytycznych partii i pozyskiwać nowych członków w regionie..
Mao Zedong współpracował w organizacji działań razem z proletariatem tego obszaru. Jednak pomyślne postępy dokonano dzięki połączeniu strategii robotniczych i burżuazyjnych w takich strajkach, utworzeniu szkół i przyciągnięciu do szeregów ważnych elementów społeczeństwa..
Chińscy komuniści postanowili zawrzeć unię z Kuomintangiem począwszy od 1922 roku, a zobowiązanie to zostało potwierdzone rok później na Trzecim Kongresie Komunistycznej Partii Chin w Szanghaju..
Tak więc Mao Zedong został wybrany na członka komitetu i na pewien czas zamieszkał w Szanghaju. W następnym roku wstąpił również do organu wykonawczego Kuomintangu, skąd zaproponował decentralizację władzy partii..
Pod koniec 1924 r. Mao udał się do Shaoshan i zauważył zmianę nastawienia chłopów, którzy byli niezadowoleni, a nawet zajęli część prywatnych ziem na tym obszarze, tworząc gminy..
W tym czasie Mao Zedong zdał sobie sprawę, że chłopstwo posiada również moc niezbędną do wywołania rewolucji i że idea ta była podzielana przez Kuomintang, ale jak zwykle pogardzana przez komunistów..
W 1926 r. Mao poświęcił się przygotowaniu ludności chłopskiej we wszystkim, co niezbędne do prowadzenia działań rewolucyjnych w bardzo podstawowy sposób, tak aby jego przesłanie było zrozumiałe dla wszystkich, także słabo wykształconych..
Gdy siły zbrojne Kuomintangu rozpoczęły, jak sądzili, kampanię mającą na celu zjednoczenie Chin, chłopi powstali przeciwko właścicielom ziemskim i zamordowali wielu..
Wydarzenia te nie spodobały się członkom Kuomintangu, którzy w wielu przypadkach byli właścicielami ziemskimi..
Po tym, jak Czang Kaj-szek przejął kontrolę nad Chińską Partią Nacjonalistyczną, zerwał jej sojusz z komunistami. Nakazał wielką masakrę dokonaną przez siły Kuomintangu, która przyniosła około 25 000 strat w szeregach Komunistycznej Partii Chin..
W lipcu 1927 r. Utworzono Chińską Armię Czerwoną, złożoną z chłopów i komunistów. Celem było zmierzenie się z siłami Kuomintangu, które były skoncentrowane w Nanchang. Początkowo udało im się zdobyć miasto, ale później zostali otoczeni przez Narodową Armię Rewolucyjną.
Mao Zedong został dowódcą Chińskiej Armii Czerwonej i wraz z czterema pułkami wyruszył przeciwko Changsha. Plan został skrócony, gdy jedna z czterech grup zbuntowała się i dołączyła w szeregi Kuomintangu, a następnie zaatakowała inny korpus chińskiej Armii Czerwonej..
Te działania przeszłyby do historii jako Jesienne Powstanie Żniw. Po tym, jak został pokonany, Mao zdecydował się wycofać na górzysty obszar znany jako Jinggang w pobliżu Jiangxi..
Po konfrontacji przeżyło około 1000 osób z Komunistycznej Partii Chin. Niektórzy twierdzili, że sabotaż operacji był bezpośrednią odpowiedzialnością Mao i opisywali go jako zdrajcę i tchórza..
Od tego momentu Mao Zedong został zdegradowany ze stanowisk w Komunistycznej Partii Chin przez komitet generalny..
Zgodzili się jednak, że nadszedł czas, aby trzymać się polityki zaproponowanej przez Mao, takiej jak rady pracownicze, wywłaszczenie ziemi i ostateczne zerwanie z Kuomintangiem..
W międzyczasie Mao założył bazę operacyjną w górach Jinggang. Tam pięć wiosek zostało zjednoczonych w ramach nowo utworzonego rządu, na którego czele stał sam Mao Zedong. Na tych ziemiach zrealizowano wszystkie plany, takie jak konfiskata ziemi i ewentualne egzekucje właścicieli ziemskich..
Jednak Mao nie pozwolił na masakry w okolicy. Przyjął każdego ochotnika do swoich szeregów wojskowych, w tym bandytów i niepełnosprawnych. W ten sposób udało mu się mieć w swojej armii 1800 ludzi..
Główne zasady były takie, że wszystko skonfiskowane powinno być przekazane rządowi, że nic nie może być odebrane biednym rolnikom, a żołnierze w pełni wykonują otrzymane rozkazy..
W 1928 roku Mao wysłał swoje wojska do Hunan na prośbę partii i tam zostali napadnięci przez Kuomintang, podczas gdy inna grupa zaatakowała bazę. Ci, którzy pozostali w Jinggangshan, musieli opuścić ten obszar.
Następnie napotkali ludzi Zhu De i Lin Biao, z którymi walczyli ramię w ramię, dopóki drużyna nie zażądała ataku na Hunana, a generał Zhu podzielił siły. Mimo to Mao zorganizował oblężenie miasta.
Ostatecznie Mao pozyskał wsparcie różnych zwolenników Kuomintangu i dezerterów, z którymi odzyskano bazę, ale cierpieli z powodu niedoborów żywności z powodu liczby mężczyzn, którzy później pozostali w mieście..
Rząd rosyjski chciał mieć większą kontrolę nad wydarzeniami, które miały miejsce w Chinach, więc zastąpił Li Lisana, jednego z największych przywódców narodowych w partii, kilkoma Chińczykami wykształconymi w Rosji..
Wśród 28 wysłanników wyróżniali się Bo Gu i Zhang Wentian. Mao Zedong nie zgodził się na nałożenie na komitet elementów rosyjskich i wkrótce zdystansował się, stając się jednym z największych rywali w szeregach komunistycznych..
Na początku 1930 roku Mao utworzył kierowany przez siebie radziecki rząd południowo-wschodniej prowincji Jiangxi. Pod koniec tego samego roku ożenił się ponownie z dziewczyną o imieniu He Zizhen, ponieważ jego żona została zamordowana przez Kuomintangów..
W grudniu 1930 r. Miała miejsce próba zamachu stanu przeciwko przywództwu, które Mao ustanowił w rejonie Futian. Tam zginęło od 2000 do 3000 ludzi, którzy próbowali dezerterować i zbuntować się przeciwko rządowi..
Obszar ten został później nazwany Chińską Republiką Radziecką. Wtedy moc Mao została zmniejszona, ponieważ dochodził do siebie po gruźlicy, chociaż został mianowany przewodniczącym komitetu nowo narodzonego kraju..
Siły Kuomintangu były znacznie większe niż siły chińskiej Armii Czerwonej, więc aby stawić czoła wojskom wroga, Mao Zedong musiał uciekać się do taktyk, takich jak wojna partyzancka, która była wdrażana od czasów starożytnych na tym obszarze..
Kiedy jednak Zhou Enlai przejął kontrolę militarną, zdecydowano, że staną twarzą w twarz z pierścieniami, które trzymały naród blisko siebie. Udało im się kilkakrotnie pokonać wojska Kuomintangu i przerwać część oblężenia.
W tym samym czasie Japonia dokonywała najazdów kontynentalnych w celu rozszerzenia swojego terytorium na wybrzeża Chin. Tak więc rząd Kuomintangu musiał podzielić swoje siły, aby stawić czoła Japończykom.
Komuniści wykorzystali tę okazję, aby poszerzyć swój obszar wpływów, który liczył prawie 3 miliony ludzi. Ta sama polityka komunistyczna, którą prowadził od początku Mao, była stosowana na całym nowym terytorium..
Przywódca Kuomintangu Chiang zdał sobie sprawę, że Mao szybko staje się potężnym zagrożeniem i zdecydował się otoczyć stan Jiangxi wraz z bombardowaniem z powietrza tego obszaru..
W październiku 1934 r. Rozpoczął się Długi Marsz, podczas którego żołnierze chińskiej Armii Czerwonej i część ludności próbowali uciec przed oblężeniem Republiki Chińskiej. Zostały kobiety, dzieci i chorzy.
Udało im się przekroczyć rzekę Xiang i Wu, a następnie zająć miasto Zunyi na początku 1935 r. Podczas konferencji, która odbyła się w tym mieście, Mao Zedong ugruntował swoją władzę, mianując go przewodniczącym Biura Politycznego..
Mao zdecydował, że aby zdobyć zaufanie ludu i proletariatu, powinni walczyć z imperializmem, który był wówczas reprezentowany przez inwazję japońską. Dlatego powiedział, że siły powinny udać się do Shaanxi, na północ od Chin..
Kontynuowali maszerowanie i ostatecznie dołączyli do innych komunistycznych oddziałów rozproszonych po całym kraju. Zanim dotarli do Shaanxi, armia została zdziesiątkowana i liczyła około 7 000 ludzi..
Pod koniec Długiego Marszu, pod koniec 1935 roku, przywództwo Mao Zedonga było niepodważalne. Mimo to został przewodniczącym Komunistycznej Partii Chin dopiero po 1943 roku..
Kiedy przybył do Yan'an, liczebność Mao Zedonga wynosiła około 15 000 żołnierzy, po spotkaniu różnych grup Chińskiej Armii Czerwonej w tym mieście. Założyli uniwersytet wojskowy, aby szkolić ochotników.
W tym czasie żona Mao musiała podróżować do Rosji, aby leczyć się z powodu kontuzji. Tak więc Mao skorzystał z okazji, by się z nią rozwieść i poślubić Jiang Qing.
Następnie zwrócił się o sojusz wojskowy między nacjonalistami, reprezentowanymi przez Kuomintang i Armię Czerwoną Komunistycznej Partii Chin. Powodem tego związku byłoby pokonanie najeżdżających wojsk japońskich.
W ten sposób w grudniu 1937 r. Narodził się Zjednoczony Front. Japoński postęp był ważny, zajęli oni duże miasta, takie jak Szanghaj i Nankin, które upadły po masakrze w Nanjing, w której zginęło od 40 000 do 300 000 ludzi..
Po tych wydarzeniach wielu Chińczyków wstąpiło w szeregi Chińskiej Armii Czerwonej, która zdołała zwerbować 500 000 członków..
W połowie lat czterdziestych 400 000 żołnierzy komunistycznych jednocześnie zaatakowało Japończyków w różnych prowincjach. W tej operacji zginęło 20 000 japońskich żołnierzy. Ponadto odzyskano kopalnie węgla i przerwano kontakt kolejowy.
W związku z tym, że Zhu De był jednym z najbliższych generałów Mao Zedonga, ten ostatni mianował go dowódcą Armii Czerwonej Komunistycznej Partii Chin..
W 1948 r. Wojska komunistyczne oblegały Czangczun przez około pięć miesięcy, gdzie byli zwolennicy Kuomintangu i 160 000 cywilów, którzy najwyraźniej również zginęli podczas oblężenia..
W ramach ówczesnej polityki Stany Zjednoczone nadal wspierały siły Kuomintangu. W międzyczasie Związek Radziecki poparł Mao i Komunistyczną Partię Chin wszelkimi możliwymi środkami..
Odtąd klęska Kuomintangu wydawała się nieuchronna, ponieważ straty w ich liczebności nie ustały.
Po przeniesieniu stolicy republiki do różnych miast na terytorium Chin, rząd osiedlił się w Chengdu. Jednak pod koniec 1949 r. Oddziały chińskiej Armii Czerwonej obległy miasta Chongqing i Chengdu i zajęły centrum władzy..
W tym czasie główny przywódca RKP i nacjonalistyczna partia Kuomintang Chang Kai-shek zdecydowali, że jedyną alternatywą jest opuszczenie kraju i schronienie się w rejonie Formozy na Tajwanie..
1 października 1949 roku została oficjalnie założona Chińska Republika Ludowa. Po ponad dwudziestu latach walki długo oczekiwane dojście do władzy Mao i partii w końcu się spełniło..
Mao Zedong osiadł w Pekinie, a konkretnie w Zhongnanhai. Tam władca zarządził budowę różnych budynków, wśród których był kryty basen, na którym lubił spędzać większość czasu.
Przywódca komunistyczny był także właścicielem innego kompleksu w Wuhan, który składał się z ogrodów, sypialni, basenu, a nawet schronu przeciwbombowego..
Od samego początku Mao nakazał rozpoczęcie konfiskaty prywatnych ziem, aby państwo mogło przejąć kontrolę nad tymi posiadłościami. Ogromne połacie ziemi zostały podzielone i przekazane małym chłopom.
Ponadto zrealizowano plany uprzemysłowienia, gdyż w tamtych czasach Chiny były jeszcze krajem zasadniczo wiejskim, którego gospodarka zależała głównie od rolnictwa..
Mao Zedong przez krótki czas promował plan znany jako kampania Stu Kwiatów, mający na celu rozwinięcie przez intelektualistów poglądów na problemy stojące przed Chinami i możliwe rozwiązania..
Po tym, jak wielu podniosło głos, by wywołać debaty, w których nawet kwestionowali autorytet Mao lub korzyści systemu komunistycznego dla chińskiego społeczeństwa, ci, którzy wygłaszali te uwagi, byli prześladowani, aresztowani, a w niektórych przypadkach zamordowani..
Trwa debata, czy cały Ruch Stu Kwiatów został zaplanowany przez Mao jako pułapka mająca na celu wyeliminowanie jego przeciwników. Jednak nic z tego nie mogło zostać oficjalnie zweryfikowane..
Wiadomo, że podczas ruchu antyprawicowego zamordowano około 550 000 osób, ponieważ uważano ich za kontrrewolucjonistów. Ponadto od 4 do 6 mln osób trafiło do obozów pracy przymusowej..
Był to zakrojony na szeroką skalę projekt modernizacji chińskiego systemu gospodarczego, polegający na przejściu od produkcji, która prawie całkowicie zależała od rolnictwa, w kierunku dużego przemysłu hutniczego..
Wielu chłopów zostało zmuszonych do podjęcia pracy jako robotnicy w dużych fabrykach utworzonych przez państwo. Promowano także tworzenie dużych infrastruktur w kraju, który wówczas był w większości wiejski..
Skutkiem tego był nadmierny spadek produkcji rolnej, który doprowadził kraj do deficytu zboża. Potem nastąpił wielki głód w Chinach, w którym zginęło od 30 do 52 milionów obywateli.
Począwszy od lat sześćdziesiątych Mao Zedong promował system indoktrynacji. Ci, którzy nie zgadzali się z modelem zaproponowanym przez Mao lub z jego autorytetem jako najwyższego przywódcy partii i narodu, byli prześladowani..
W tym czasie rząd stosował brutalną przemoc wobec ludności i wielu obywateli, bojąc się, że zostaną pojmani przez Czerwoną Gwardię, zdecydowało się popełnić samobójstwo..
Propaganda na rzecz komunizmu i z Mao Zedongiem jako centralną postacią zawsze była jednym z niezwykłych elementów tego okresu historii Chin..
Mao Zedong zmarł 9 września 1976 roku w wieku 82 lat. Jego zdrowie pogorszyło się w ostatnich dniach. W tym samym roku przeszedł dwa zawały serca, a cztery dni przed śmiercią padł ofiarą trzeciego zawału.
Jego zabalsamowane ciało było wystawiane przez tydzień w Wielkiej Sali Ludowej. Tam ponad milion ludzi pokazało swój szacunek chińskiemu przywódcy..
Jego organy zostały wydobyte w celu zakonserwowania w formaldehydzie, a jego ciało przeniesiono do mauzoleum w mieście Pekin..
Jeszcze bez komentarzy