Plik ślepota barw lub dyschromatopsja to niedobór wzroku charakteryzujący się niemożnością widzenia lub rozróżniania kolorów w normalnych warunkach oświetleniowych. Pochodzenie jego nazwy pochodzi od chemika i matematyka Johna Daltona (1766-1844), który był posiadaczem tej wady genetycznej.
Dalton zauważył swoje upośledzenie wzroku, ponieważ pomylił kolby w swoim laboratorium, powodując incydent. W jego pracy Niezwykłe fakty związane z widzeniem kolorów (1794) wyjaśnia, w jaki sposób osoby ze ślepotą na kolory postrzegały kolor i próbowały wyjaśnić przyczyny tego zaburzenia.
Ślepota barw jest wynikiem braku lub nieprawidłowego działania jednego lub więcej czopków komórek czuciowych w siatkówce. Czopki odpowiadają za to, że światło przekształcane w energię elektryczną dociera do mózgu przez nerw wzrokowy..
Indeks artykułów
Nasilenie afektu jest zmienne i można je sklasyfikować według stopnia w trzech typach anomalii kolorów.
Osoby cierpiące na dichromatyzm dostrzegają mniejszą gamę kolorów, ponieważ cierpią na dysfunkcję jednego z trzech podstawowych mechanizmów koloru. Znane są trzy warianty:
- Protanopia. Brak pigmentów pochłaniających długie fale. Cierpiący ludzie nie dostrzegają koloru czerwonego i widzą jedynie odcienie niebieskie lub żółte.
- Deuteranopia: Brak pigmentów pochłaniających fale o średnich długościach. Osoby dotknięte chorobą widzą kolor zielony w odcieniach żółtych.
- Tritanopia: Brak pigmentów pochłaniających fale o krótkich długościach. Cierpiący ludzie mylą żółty i niebieski i widzą tylko niebieskawe i czerwonawe odcienie.
To najbardziej cierpi. Osobnik ma wszystkie trzy rodzaje czopków, ale mają one pewien niedobór, który uniemożliwia normalne funkcjonowanie, zmieniając postrzeganie kolorów. Dzieli się na trzy grupy: protanomalia, deuteranomalia i tritanomalia.
Bardziej poważny wariant ślepoty barw. Osoba widzi tylko biel, czerń, szarość i wszystkie ich odcienie, uniemożliwiając jej dostrzeżenie jakiegokolwiek koloru. Przyczyny mogą wynikać z braku któregokolwiek z czopków lub z przyczyn neurologicznych..
Często wiąże się z niedowidzeniem, wrażliwością na światło, słabym widzeniem lub oczopląsem (mimowolne ruchy gałek ocznych). Osoby z achromatopsją są bardzo wrażliwe na światło słoneczne.
Przyczyny powodujące braki w widzeniu kolorów można podzielić na dwie sekcje:
Wada w większości przypadków ma podłoże genetyczne. Jest to przekazywane przez recesywny gen połączony z chromosomem X..
To takie, które nie są związane z genetyką. Wytwarzane są przez kilka czynników, takich jak:
- Choroby przewlekłe (Choroba Alzheimera, cukrzyca, jaskra, białaczka, stwardnienie rozsiane lub zwyrodnienie plamki żółtej)
- Wypadki lub udary które uszkadzają siatkówkę lub określone obszary mózgu, co prowadzi do deformacji wzroku.
- Leki i narkotyki. Chociaż istnieje kilka leków, które mogą powodować to zaburzenie, lek hydroksychlorochina (Plaquenil), stosowany w chorobach takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, jest tym, który zwykle powoduje najwięcej problemów..
- Chemikalia przemysłowe lub środowiskowe. Zdarzały się przypadki, w których tlenek węgla, siarczek węgla lub ołów mogą powodować ślepotę barw.
- Wiek. Osoby powyżej 60 roku życia mogą doświadczyć fizycznych zmian, które wpływają na ich zdolność widzenia kolorów.
Daltonizm może dotknąć każdego, ponieważ jest spowodowany dziedzicznym problemem genetycznym. Jednak mężczyźni znacznie częściej cierpią na to niż kobiety.
Szacuje się, że 1,5% mężczyzn cierpi na ślepotę barw, podczas gdy tylko 0,5% kobiet ma pewne braki w rozróżnianiu kolorów.
Dzieje się tak, ponieważ to zaburzenie jest powiązane z recesywnymi mutacjami genów. Pamiętaj, że kobiety składają się z dwóch chromosomów X, podczas gdy mężczyźni mają jeden chromosom X i inne chromosomy Y..
Chromosom X to miejsce, w którym oprócz innych chorób, takich jak hemofilia, rozwijają się geny powodujące ślepotę barw.
Jeśli obie płcie mają chromosom X, dlaczego wpływa on bardziej na mężczyznę? Powodem jest to, że drugi chromosom X u kobiet kompensuje zmiany. Oznacza to, że zawierają zdrowy gen, który, będąc dominującym, przez większość czasu zapobiega rozwojowi chorób genetycznych..
Jednak mężczyzna, który ma chromosom Y, nie jest w stanie zrekompensować tego typu zmian genetycznych i jest bardziej podatny na rozwój ślepoty barw..
Tak więc kobiety mogą być nosicielami choroby, jeśli jeden z ich chromosomów zawiera geny, ale mogą ją rozwinąć tylko wtedy, gdy mają dotknięte oba chromosomy..
Aby potwierdzić, że dana osoba jest daltonistą, okuliści przeprowadzają prosty test przy użyciu liter Ishihara. Zaprojektowane przez dr Shonobu Ishiharę (1879-1963) na początku XX wieku, litery reprezentują obecnie najbardziej niezawodną, prostą i ekonomiczną metodę..
Karty składają się z szeregu okrągłych kropek w różnych odcieniach, które tworzą liczbę widoczną dla osób z normalnym wzrokiem. W przypadku osoby, która cierpi na zaburzenie koloru, nie będzie w stanie rozpoznać żadnej liczby.
W zależności od rodzaju ślepoty barw będą używane karty w odcieniach niebieskiego, zielonego i brązowego (protanopia) lub czerwonego, żółtego i pomarańczowego (deuteranopia)..
Aby określić poziom ślepoty barw, test składa się z 38 kart, chociaż zwykle mniej niż 20 jest potrzebnych do określenia, czy dana osoba cierpi na tę chorobę, czy nie..
Wykresy Ishihary nie są jedyną metodą diagnozowania ślepoty barw. Chociaż jego stosowanie jest rzadsze, istnieje kilka testów, które również mogą być przydatne:
- Test Jean Jouannic. Podobnie jak w przypadku kart Ishihar, z tą różnicą, że rozpoznawanym obrazem może być litera, cyfra lub figura geometryczna. Często używany do testów u małych dzieci ze względu na swoją prostotę.
- Test Farnswortha. Badanie polega na zamówieniu przez pacjenta serii kart kolorów, tak aby kolory były stopniowo porządkowane.
- Anomaloscope. Jest to instrument służący do diagnozowania rodzaju i stopnia zmiany chromatycznej. Jest to najbardziej miarodajny test wizyjny, ale jego stosowanie nie jest zbyt powszechne ze względu na jego złożoność i koszt nabycia modelu..
Chociaż w Internecie łatwo jest znaleźć niektóre z tych testów, nie są one całkowicie wiarygodne, ponieważ jasność lub kontrast ekranów komputera lub urządzenia mobilnego może zniekształcać obraz..
Najlepiej udać się do optyka lub okulisty, aby poprawnie przeprowadzić badanie..
Wielu autorów wykazało, że umiejętności wizualne są ściśle związane z wynikami w nauce. Dobry wzrok, odporny na zmęczenie i skuteczny w niektórych zadaniach, takich jak czytanie, jest ważny w pierwszych latach nauki..
Chociaż w szkole kolor służy jako kod lub materiał w różnych działaniach edukacyjnych z wczesnej edukacji, przeprowadzono niewiele badań dotyczących wpływu anomalii w widzeniu kolorów w kontekście szkolnym i nie ma zgody co do tego, czy dotyczy uczniów.
Według Lillo (1996) „grupa zmian w postrzeganiu kolorów zwana„ ślepotą barw ”dotyka znacznego odsetka dzieci płci męskiej w krajach europejskich, a biorąc pod uwagę znaczenie materiałów kolorowych w przedszkolu, zwykle utrudnia to naukę w szkole. integracja dzieci ”.
Z kolei badanie opublikowane w Revista de Educación (2003) na temat wyników uczniów z daltonizmem w edukacji wczesnoszkolnej wskazuje, że 5% dzieci w klasach cierpi na ślepotę barw, ale nie byli oni w stanie zweryfikować że to zaburzenie wzroku wpływa znacząco na ich wyniki edukacyjne.
W każdym razie ważne jest, aby wykrywać anomalie wzroku u dzieci, niezależnie od tego, czy wpływają one na wyniki w szkole, czy też nie, ponieważ może to być zdumieniem dla dziecka w jego codziennym życiu..
W tym celu okuliści zalecają rodzicom monitorowanie swoich dzieci za pomocą gier, takich jak używanie figurek lub obrazków z kolorami podstawowymi, dostrzeganie, jak kolorują one na swoich rysunkach w domu lub szkole, i oczywiście stosowanie niektórych metod wspomnieliśmy powyżej.
Jeśli dziecko cierpi na ślepotę barw od momentu jej zdiagnozowania przez okulistę, ważne jest wyjaśnienie przyczyn jego choroby i przekonanie go, że nie jest to problem, ale stan, który można przezwyciężyć określonymi technikami.
Na ślepotę barw nie ma lekarstwa. Odpowiedź jest jasna, ponieważ nie ma znanego leczenia i jest to zaburzenie trwające całe życie..
W ostatnim czasie niektórzy badacze przeprowadzili eksperymenty, które, jak twierdzą, otwierają drzwi nadziei dla daltonistów. Wymieniamy kilka z nich, które miały wpływ na media:
W 2013 roku amerykańscy neurobiolodzy opracowali rodzaj soczewki zwanej Oxy-Iso, która według jej wynalazców pozwoliła poprawić postrzeganie kolorów zielonego i czerwonego u osób ze ślepotą barw.
Jednak jego niezawodność jest kwestionowana, ponieważ testatorzy urządzenia zapewniają, że żółte i niebieskie kolory nie są już postrzegane.
Naukowcy z uniwersytetów w Waszyngtonie i na Florydzie w Stanach Zjednoczonych eksperymentowali z małpami wiewiórkowymi, naczelnymi niezdolnymi do rozróżnienia zieleni i czerwieni, stosując terapię genową.
Zostali wszczepieni przez wirusa, geny korygujące, które naprawiły ich daltonizm, co zakończyło się całkowitym sukcesem. Te geny sprawiły, że siatkówka małp wytwarza opsynę, substancję wytwarzającą wizualne pigmenty, które służą do odróżnienia czerwieni od zieleni.
Problem polega na tym, że do tej pory nie udowodniono, że ta modyfikacja genetyczna może stanowić zagrożenie dla ludzi.
- 350 milionów ludzi na całym świecie jest daltonistami.
- 17% osób odkrywa ślepotę barw dopiero po 20. roku życia.
- Paul Newman, Mark Zuckerberg, William IV, Vincent Van Gogh, Bill Clinton, Mark Twain, Bing Crosby lub Keanu Reeves są lub byli daltonistami.
- W niektórych krajach, takich jak Brazylia, daltoniści nie mogą uzyskać prawa jazdy.
- Osoby niewidome na kolory nie mają dostępu do niektórych zawodów, takich jak pilot samolotu, strażak czy policjant.
- Niektórzy daltoniści nie są w stanie określić, czy banan lub inna żywność jest dojrzała, czy nie.
- Chociaż litery Ishihary są najsłynniejszym testem diagnostycznym, już w 1883 roku profesor J.Stilling wynalazł pseudoizochromatyczne naczynia do wykrywania ślepoty barw.
- Firma samochodowa Ford i University of Cambridge współpracują, aby zaprojektować samochód przystosowany dla osób cierpiących na ślepotę barw.
Jeszcze bez komentarzy