Martin Evans (Stroud, Anglia 1941) jest naukowcem, genetykiem, biochemikiem i profesorem uniwersyteckim pochodzenia brytyjskiego. Był laureatem Nagrody Nobla w 2007 roku w dziedzinie medycyny lub fizjologii wraz z dwoma innymi naukowcami, Mario Capecchi i Oliverem Smithiesem. Uważany jest za „architekta badań nad komórkami macierzystymi” za swoją pracę w dziedzinie manipulacji genetycznej zwierząt.
Dzięki ich wkładowi byli w stanie odtworzyć około 500 modeli chorób ludzkich u myszy, takich jak rak, cukrzyca, mukowiscydoza i wiele innych w dziedzinie układu sercowo-naczyniowego. Model ten umożliwił zbadanie w laboratorium możliwych metod leczenia i terapii, które mogą później odnieść sukces u ludzi..
Indeks artykułów
1 stycznia 1941 r. W mieście Stroud w hrabstwie Gloucestershire w Anglii urodził się Martin John Evans. Jego matka była nauczycielką, a ojciec prowadził warsztat mechaniczny. To on nauczył go posługiwać się narzędziami i przeszkolił w obsłudze tokarki metalurgicznej. Był dzieckiem bardzo bliskim swojemu dziadkowi, który był kapelmistrzem w kościele baptystów..
Od najmłodszych lat interesował się nauką, a zwłaszcza chemią. Pamięta stare książki naukowe, które tak bardzo kochał, i zestaw chemiczny, który sprawił, że od najmłodszych lat uprawiał swoje główne hobby.
Był znany z tego, że był dobrym licealistą w St. Dunstan's College w południowo-wschodnim Londynie. Chociaż nie należał do najwybitniejszych, był zdobywcą stypendium na studia na Uniwersytecie w Cambridge.
Rozpoczął studia z zoologii, biochemii i biologii na Uniwersytecie w Cambridge, ale po drodze porzucił zoologię, ponieważ nie czuł się z nią utożsamiany..
Tytuł licencjata uzyskał w 1963 r., A tytuł magistra trzy lata później, w 1966 r. W 1969 r. Ukończył już na University College London dwa doktoraty: jeden z nauk ścisłych i drugi z fizjologii ze specjalizacją z anatomii i embriologii..
W 1978 r. Podjął pracę pedagogiczną, najpierw na Uniwersytecie Londyńskim jako profesor anatomii i embriologii, następnie genetyki na Uniwersytecie Cambridge, a od 1999 r. Na Uniwersytecie w Cardiff..
W tej placówce kierował Szkołą Nauk Przyrodniczych, aw 2009 roku był jej przewodniczącym. Później został rektorem uczelni między 2012 a 2017 rokiem, w którym przeszedł na emeryturę..
Okres, w którym nauczał w Cambridge, był bardzo ważny dla życia Evansa, ponieważ tam poznał Judith Clare Williams, która kilka miesięcy później zostanie jego żoną i matką ich trojga dzieci..
Było to również miejsce spotkania z Mattem Kaufmanem, od którego nauczył się stosować technikę izolacji poprzez opóźnione blasty, co pozwoliło mu na separację i różnicowanie embrionalnych komórek macierzystych w 1981 roku..
Odkrycie to będzie istotnym wkładem w rekombinację homologiczną, proces przewidywany przez profesorów Capecchi i Smithies, którzy wierzyli, że komórki ssaków można zmodyfikować..
Jednak nie udało im się to ze względu na rodzaj komórek, na których się skupiali. To dzięki pracy Evansa wykryto idealne komórki do przeprowadzania modyfikacji genetycznych, które następnie mogły zostać przekazane kolejnym pokoleniom..
W 2001 roku ich praca przyniosła Evansowi i jego współpracownikom nagrodę Laskera w dziedzinie badań medycznych, znaną również jako `` amerykański Nobel ''.
W 2004 roku został sir Martinem Evansem, otrzymując tytuł Kawalera od królowej Elżbiety II za zasługi dla nauk medycznych. Wreszcie w 2007 roku został uhonorowany Nagrodą Nobla.
Evans i jego kolega Matthew Kaufman odkryli tak zwane embrionalne komórki macierzyste, izolując je od zdrowych myszy. Naukowcom tym udało się ustalić, że tak zwane komórki ES można wykorzystać do wprowadzenia mutacji w genomie myszy.
Sztuczna modyfikacja DNA u tych gryzoni położyła naukowe podstawy wokół poszczególnych genów i ich roli w niektórych chorobach, co stanowi wielki wkład w dziedzinie selekcji genetycznej.
To odkrycie utorowało drogę dla tak zwanych `` myszy z nokautem '', technologii, którą opracował wraz z Mario Capecchim z University of Utah i Oliverem Smithiesem z University of North Carolina, za którą otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny lub fizjologii. w roku 2007.
Ci trzej naukowcy nigdy nie spotkali się w tym samym laboratorium, ale w swoich krajach uzyskali pionierskie postępy o wielkim znaczeniu w genetyce. Obecnie technologia ta jest stosowana praktycznie we wszystkich obszarach biomedycyny, od najbardziej podstawowych badań po najbardziej innowacyjne terapie..
Są to myszy zmodyfikowane genetycznie, które zwykle mają „wyłączony” pewien gen, aby modelować jakąś ludzką chorobę. Ze względu na duże podobieństwo między genomami człowieka i myszy, na tych gryzoniach można testować leczenie „wzorowych” ludzkich zaburzeń..
Dzięki ich badaniom w ich laboratoriach przeprowadzono pierwszą demonstrację terapii genowej w walce z mukowiscydozą, która była kluczowym krokiem w zrozumieniu genetycznego podłoża raka piersi..
Mając do tej pory ponad 140 esejów naukowych, Sir Evans otrzymał ponad 10 wyróżnień od społeczności naukowej i międzynarodowych nagród. Wśród nagród są:
- Członek Royal Society (1993).
- Założyciel Akademii Nauk Medycznych (1998).
- Coroczna nagroda March of Dimes w dziedzinie biologii rozwojowej (1999).
- Lasker Award, z Mario Capecchi i Oliverem Smithiesem (2001).
- Doctor Honoris Causa z Mount Sinai School of Medicine, Nowy Jork, USA (2002).
- Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego (2004).
- Doctor Honoris Causa z Uniwersytetu w Bath, Anglia (2005).
- Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny, z Mario Capecchi i Oliverem Smithiesem (2007).
- Honorowy doktorat z University College London, Anglia (2008).
- Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Medycznego (2009).
- Medal Royal Society Copley (2009).
- Członek Rady Programowej Instytutu Faradaya (2009).
- Konferencja mistrzowska UCL w naukach klinicznych (2009).
Jeszcze bez komentarzy