Leki wysokiego ryzyka Co to jest?

Niewątpliwie przebywając na sali szpitalnej w pełni powierzamy swoje zdrowie pielęgniarkom i lekarzom tam pracującym, jednak potwierdziły się przypadki, w których zaniedbano metodykę stosowania niektórych leków, stając się tym samym leki wysokiego ryzyka dla zdrowia pacjentów.

Wskazanie leków, które wywołują skutki uboczne w różnych grupach pacjentów, zmotywowało do dogłębnego zbadania składników leku i ich działania w połączeniu z innymi, skutkując identyfikacja leków, które zostały określone jako wysokie ryzyko, które wymagają większej ostrożności i uwagi podczas przenoszenia lub przechowywania.

Co to jest lek wysokiego ryzyka?

Leki wysokiego ryzyka to wszystkie leki, które mogą spowodować poważne obrażenia u pacjentów, aw konsekwencji doprowadzić do śmiertelności..

Lekiem wysokiego ryzyka jest lek, który zwykle stanowi rozwiązanie urazu lub zaburzenia, jednak dla jego skutecznego działania konieczne jest prawidłowe podanie, w przeciwnym razie może spowodować ciężkie i nieodwracalne obrażenia w niektórych przypadkach.

Dlatego kładziemy szczególny nacisk na prawidłową aplikację przez cały czas trwania zabiegu, aby uniknąć negatywnych skutków..

Główne zidentyfikowane błędy

Uwaga, która zasługuje na prawidłowe wykonanie praktyki zawodowej, jest niezwykle ważna, aby uniknąć popełnienia błędu w leczeniu.

Profesjonalny osąd obejmuje:

• Niewłaściwe użycie produktów.
• Brak wiernego przestrzegania procesów.
• Niezidentyfikowane błędy w systemie pracy i sterowania.

Błędy w zakresie recepty

Lekarze nie są zwolnieni z błędów we wskazaniu leków, niejednokrotnie jest to spowodowane tym, że słabo komunikatywny pacjent pomija informacje podczas konsultacji.

Jednak dużego odsetka skutków ubocznych, które występują u pacjentów, można by uniknąć poprzez prawidłowe stosowanie standardów i procedur zdrowotnych..

Wśród tych błędów znajdujemy:

• Brak komunikacji lub niejasna komunikacja.
• Etykietowanie produktów.
• Niewłaściwe opakowanie.
• Nominał.
• Złe przygotowanie.
• Dozowanie.
• Dystrybucja.
• Administracja.
• Brak edukacji.
• Brak monitoringu.

Bezpieczeństwo w obchodzeniu się z lekami

Początek badania wiedzy o lekach wysokiego ryzyka wyznacza wąski margines, jaki pozostawiają one do minimalny błąd aplikacji oraz poważne konsekwencje dla zdrowia pacjentów.

W badaniu przeprowadzonym przez Institute for Safe Medication Practices (ISMP) w 1995 i 1996 roku udało się zebrać informacje z łącznie 161 szpitali w Stanach Zjednoczonych..

W konsekwencji z przeprowadzonych badań instytucja ta stwierdziła, że ​​istnieje niewielka liczba leków wysokiego ryzyka, nad którymi należało zwrócić szczególną uwagę na ich kontrolę..

Zapoznaj się z listą leków wysokiego ryzyka przygotowaną przez ISPM

Po zakończeniu analiz plik lista leków wysokiego ryzyka który został utrzymany w mocy we wszystkich ośrodkach zdrowia, oprócz jego ciągłej aktualizacji z każdym lekiem, który generuje raporty o niebezpiecznych reakcjach.

Poniższa lista opublikowana przez ISPM, odzwierciedla wszystkie leki wysokiego ryzyka wraz z ich odpowiednimi przykładami, jest szczegółowo podzielona na dwie grupy w następujący sposób:

Grupy terapeutyczne

• Środki kontrastowe IV
• Czynniki inotropowe IV: Digoksyna, milrinon.
• Agoniści adrenergiczni IV: Adrenalina, dopamina, L-noradrenalina.
• Wziewne i IV ogólne środki znieczulające: ketamina, propofol.
• Antagoniści receptora adrenergicznego IV: Esmolol, labetalol, propranolol.
• Dożylne leki przeciwpłytkowe: abciximab, eptifibatide, tirofiban.
• IV leki przeciwarytmiczne: amiodaron, lidokaina.
• Doustne leki przeciwzakrzepowe: Acenocoumarol.
• Doustne leki przeciwcukrzycowe: glibenklamid.
• Blokery nerwowo-mięśniowe: suksametonium, rokuronium, wekuronium
• Cytostatyki dożylne i doustne.
• Heparyna i inne leki przeciwzakrzepowe: antytrombina III, enoksaparyna, sól sodowa heparyny, fondaparynuks, lepirudyna.
• Leki do podawania zewnątrzoponowego lub dooponowego.
• Leki, które mają konwencjonalną postać i znajdują się w liposomach: Amfoterycyna B.
• Opioidy IV, przezskórne i doustne (wszystkie prezentacje).
• Umiarkowane środki uspokajające IV: Midazolam.
• Umiarkowane doustne środki uspokajające dla dzieci: wodzian chloralu.
• Rozwiązania kardioplegiczne.
• Hipertoniczne roztwory glukozy (≥20%).
• Roztwory do dializy: otrzewnowa i hemodializa.
• Rozwiązania do żywienia pozajelitowego.
• Leki trombolityczne: alteplaza, drotrekogina alfa, tenekteplaza.

Specyficzne leki

• Jałowa woda do wstrzykiwań, inhalacji i irygacji w pojemnikach ≥ 100 ml (z wyłączeniem butelek).
• Chlorek potasu IV (roztwór stężony).
• Hipertoniczny chlorek sodu (≥ 0,9%).
• Epoprostenol IV.
• Fosforan potasu IV.
• Insulina SC i IV.
• Doustny metotreksat (zastosowanie nienowotworowe).
• Nitroprusydek sodu IV.
• IV oksytocyna.
• Promethazine IV.
• Roztwór siarczanu magnezu IV.

Zalecenia dotyczące bezpiecznego zabiegu

W dziedzinie medycyny świadome i prawidłowe stosowanie leków wysokiego ryzyka jest bezpośrednio związane z następującymi osobami odpowiedzialnymi za:

• Aplikatory: Integruje związek lekarzy, pielęgniarek i farmaceutów.
• Przełożeni: Jądra jądrowe, komitety lub punkty odniesienia dotyczące bezpieczeństwa pacjentów.

Dla osób bezpośrednio odpowiedzialnych za jego stosowanie możemy wymienić szereg zaleceń minimalizujących błędy oraz prowadzących działania w sposób bezpieczny i kontrolowany, na przykład:

• Użyj protokołów i wydrukowanych arkuszy, aby powiadomić.
• Zapoznaj się z bezpieczeństwem specjalności dostępnych w szpitalu.
• Centralizuj w celu ściślejszej kontroli procesów najbardziej podatnych na błędy.
• Stosuj strategie podwójnego przeglądu i certyfikację procesów.
• Generuj standardowe listy dawek.
• Ułatwienie kanałów informacyjnych.

Edukuj pacjentów

Ważne jest, aby utrzymać aktywną i ciągłą edukację wszystkich aktorów medycyny, od lekarza, przełożonego i pacjenta, ponieważ musi istnieć swobodny sposób informowania i rozumienia wiedzy o tych wszystkich. leki wysokiego ryzyka, ponieważ minimalny błąd osoby odpowiedzialnej za ten proces może mieć poważne konsekwencje dla pacjenta.

Wiemy, że pracownicy, którzy na co dzień decydują się na życie w ośrodkach zdrowia, niosą ze sobą bardzo duży ciężar, jakim jest ratowanie i utrzymanie życia pacjentów na co dzień, jednak wsparcie instytucji zajmujących się zapewnieniem bezpieczeństwa pacjentów jest obecne na opracować niezbędne strategie, które pozwolą na prowadzenie stałej i stabilnej procedury w każdym przypadku.