Meliso z Samos Był filozofem starożytnej Grecji, ale służył także jako ważny dowódca marynarki wojennej. Odniósł odpowiednie zwycięstwa w bitwach i podzielił się niektórymi ideami ujawnionymi przez teorię atomizmu.
Był uczniem Parmenidesa z Elea, ważnego greckiego filozofa, który założył Szkołę Eleat. Meliso był jednym z najważniejszych filozofów tego ruchu, chociaż później odszedł od idei swojego mentora.
To, co wiadomo o twórczości filozoficznej Meliso de Samos, zawdzięczamy pismom innych myślicieli. Na przykład Arystoteles był jednym z jego krytyków, ponieważ zapewniał, że jego idee nie mają podstaw, które można by uznać za poprawne.
W milszy sposób, dzięki Simplicio of Cilicia, matematykowi i filozofowi pochodzącemu z terenów dzisiejszej Turcji, istnieje 10 fragmentów jedynego zachowanego dzieła z Samos.
Jako członek marynarki wojennej jest pamiętany z bitwy z Peryklesem, choć ostatecznie został pokonany.
Indeks artykułów
Meliso de Samos był greckim filozofem. Nie ma dokładnej daty wyjaśniającej wydarzenia biograficzne w jego życiu. Jedyne możliwe do zweryfikowania dane dotyczyły bitwy pod Samos, która miała miejsce między 441 a 440 pne. C. iw którym brał udział na stanowisku dowódcy marynarki wojennej.
Z tego powodu wielu historyków zakłada, że narodziny Meliso de Samos mogły nastąpić około roku 470 pne. Stamtąd wszystkie dane dotyczące życia Samos pochodzą z prac innych myślicieli tamtych czasów.
Na przykład uznano za słuszne, że był uczniem Parmenidesa, ale wynika to głównie z faktu, że podzielali wiele pomysłów i że był częścią Filozoficznej Szkoły Eleatas. Był nawet, obok Parmenidesa, Zenona i Ksenofanesa, jednym z najważniejszych przedstawicieli tej szkoły.
Miejscem urodzenia Meliso było Samos, wyspa w Grecji. W starożytności miasto znajdowało się w południowej części wyspy, dziś Samos leży na północy. Było to terytorium o dużym znaczeniu gospodarczym i kulturowym.
W epoce przed Chrystusem było kilku wybitnych filozofów wywodzących się z tego obszaru, takich jak: Pitagoras i Epikur. Było to również miejsce narodzin architekta Teodoro. Nawet Pitagoras miał wielki wpływ na życie Meliso, ponieważ dorastał otoczony swoimi ideami i naukami..
Plutarco de Queronea odniósł się do bitwy pod Samos i tam nazwał Itagenesa ojcem Meliso.
Jedyne dzieło, o którym zachowały się jakiekolwiek jego fragmenty, zostało nazwane O naturze lub o tym, co istnieje. Idee uchwycone przez Meliso de Samos zostały napisane prozą i tylko 10 fragmentów publikacji jest znanych dzięki Simplicio.
W sumie jest tylko około tysiąca słów pracy Meliso. Chociaż historykom wystarczyło przestudiowanie myśli i idei przedstawionych przez starożytnego greckiego filozofa.
Meliso i Parmenides zgodzili się w wielu swoich podejściach, ale zdystansowali się w niektórych aspektach. Na przykład Meliso mówił o istnieniu jako o czymś nieskończonym, myśl, którą nawet sam Arystoteles obalił, uważając, że stwierdzenie to nie ma żadnej logiki..
Mimo wszystko Meliso i Parmenides zgodzili się co do wielu pomysłów na bycie. Większość pojęć używanych przez obie strony została zaakceptowana. Zwłaszcza te, które miały do czynienia z niezmiennym.
Dla Meliso brak ograniczeń, które miały być czymś, nie podlegał negocjacjom. Opowiedział się za ideą, że byt nie jest czymś tymczasowym, ale trwa wiecznie.
Meliso nie zgodził się, że bodźce wywołane przez pięć zmysłów były bardzo wiarygodne. Filozof wyjaśnił, że pomysł, który powstał, zmieniał się nieustannie.
Był też przeciwny obecności ciał. Arystoteles był szczególnie krytyczny wobec tej idei bycia bezcielesnym. Filozof stwierdził, że coś nie mogłoby być nieskończone, gdyby nie miało ciała, więc jedna idea Meliso zdołała zniweczyć drugą..
Jest oczywiste, że Meliso z Samos nie był najbardziej wpływowym ze starożytnych filozofów greckich, nawet z grupy Szkoły Eleatas. Oczywiście jednym z powodów było to, że bardzo niewiele jego dzieł przetrwało upływ czasu. Podobnie, niektóre z jego myśli były bardzo istotne w tamtych czasach..
Nie udało się również udowodnić, kim byli jego bezpośredni uczniowie. Chociaż niektórzy historycy twierdzili nawet, że Leucippus z Miletu, założyciel atomizmu, był jednym z jego uczniów.
Platon i Arystoteles skupili się na wielu swoich pomysłach sprzeciwiających się naturze filozoficznej szkoły Eleatas. Obaj byli jego głównymi krytykami.
Od lat nie przywiązuje się wielkiego znaczenia do wkładu Meliso de Samos w dziedzinę filozofii. Arystoteles był jednym z największych winowajców, że tak się stanie, ponieważ skierował bardzo ostrą krytykę do dowódcy marynarki.
Dla niektórych koneserów znaczenie Meliso jest wątpliwe, ponieważ wykorzystał on idee i zasady przedstawione przez Parmenidesa, aby zyskać znaczenie w dziedzinie filozofii. W tym sensie Arystoteles nie dyskryminował. Był przeciwnikiem tych dwóch myślicieli. Zapewnił, że obaj udzielili wyjaśnień na niskim poziomie i pozbawionych logiki..
Dla Arystotelesa, który był znacznie ostrzejszy w swojej krytyce Meliso, filozof z Samos zastosował złe procedury, aby dojść do swoich wniosków, co unieważniło całą jego pracę.
W ostatnich latach dzieło Meliso de Samos zyskało na znaczeniu wśród historyków i filozofów. Niektórzy nawet twierdzili, że rola, jaką Meliso odegrał w formacji i myśli Platona, była bardziej istotna, niż się uważa.
Niektóre z 10 zachowanych fragmentów jego pracy O naturze lub o tym, co istnieje Oni są:
- „To, co zawsze było, zawsze będzie. Bo jeśli powstało, to nieuchronnie przed swoim pokoleniem nie było niczego; wtedy, gdyby nie było nic, nic nie powstałoby z niczego ".
- „Nic, co ma początek i koniec, nie jest wieczne ani nieograniczone”.
- „Gdyby to nie była jedna rzecz, ograniczyłoby to inną”.
- „Jeśli to, co istnieje, jest podzielone, porusza się; a jeśli się poruszy, nie będzie istnieć ”.
Wszystkie te wyrażenia, które wypowiedział Meliso, były argumentami wspierającymi jego ideę nieskończoności.
Jeszcze bez komentarzy